سریال سفر به دور آمریکا | قسمت 125

با سلام خدمت استاد عزیزم و مریم جان

بنام خدایی که حامی منه در مسیر تغییر باورهام

خدا رو شکر که باز هم فرصتی فراهم شد تا با جریان این آگاهی ها همراه بشم و از اونها برخوردار

ماییم که از باده ی بی‌جام خوشیم

هر صبح منوریم و هر شام خوشیم

گویند سرانجام ندارید شما

ماییم که بی‌هیچ سرانجام خوشیم

این حکایت ماست و این فایل ها

صبح ی بار این فایل رو دیدم و شام ی بار الان هم ی بار

هر صبح نورانی میشیم با این فایل ها

و هر شام خوشیم با این فایل ها

بار اول مبهوت میشیم

بار دوم مجذوب

بار سوم مست و بی هوش

هنوز کامنت ننوشته از خوندن کامنت عاشقان الهی اشک توی چشام حلقه زده .این عشق الهی چه کرده با این دوستان

در پی نوشتن کامنت بودم که این رودخونه رو که دیدم بیت زیر که مریم جان زمزمه میکنه بعضی وقتها :

بر لب جوی نشین و …….

که من هم بر زبانم جاری شد که :

بر لب جوی نشین و سفر عشق ببین

و بعدش هدایت شدم به آهنگ عشق الهی شعری از مولوی عزیز با صدای علیرضا عصار :

نان پاره ز من بستان جان پاره نخواهد شد

وان را که منم مأوا آواره نخواهد شد

وان را که منم خرقه عریان نشود هرگز

وان را که منم چاره بیچاره نخواهد شد

میچرخم و میرقصم و مینوشم از این جام

بیخود شده از خویشم و از گردش ایام

این عشق الهی است حق لایتناهیست

این عشق الهی است این شور خداییست

آنکس که رخش بیند پاداش نخواهد هیچ

بی او به بهشت اندر یک لحظه بپاید بیش

این عشق الهی است حق لایتناهیست

این عشق الهی است این شور خداییست

از خویش برستم من بر سجده نشستم من

خویشم همه غیر آمد از غیر گسستم من

بتخانه زدم آتش آتشکده را خاموش

لات و هول و عزی از پایه شکستم من

لات و هول و عزی از پایه شکستم من

میچرخم و میرقصم و مینوشم از این جام

بیخود شده از خویشم و از گردش ایام

این عشق الهی است حق لایتناهیست

این عشق الهی است این شور خداییست

آره با هر چرخش این درون همه ی ما داریم میچرخیم و میرقصیم و مینوشیم از این جام و بیخود بیخود میشیم اونقدر که مدام خنده بر لب هستیم و اگر کسی مار و ببینه فکر میکنه دیوانه شدیم آره مولوی راست میگه:

ماییم که از باده ی بی‌جام خوشیم

هر صبح منوریم و هر شام خوشیم

گویند سرانجام ندارید شما

ماییم که بی‌هیچ سرانجام خوشیم

البته با اجازه ی جناب مولوی :

ماییم که از باده ی این جام خوشیم

هر صیح منوریم و هر شام خوشیم

گویند سرانجام ندارید شما

ماییم که به سرانجام خوشیم

آقا جان ما از وقتی با این سریال ها آشنا شدیم طبع شاعریمون گل کرده این هم از نعمات دیدن این سریال هاست

سپاسگزارم استاد و مریم جان عزیز به خاطر حال خوشی که دارم در این لحظات تجربه میکنم که حاصل بخشش بی مزد و منت شماست

دیگه کار از جستجو برای دیدن زیباییها و تمرکز بر اونها گذشته چون لحظه به لحظه ی این فایل ها زیباییه

بعضی وقتها شک میکنم که زیبایی مطلق وجود نداشته باشه با دیدن این قسمت ها

البته اگر این مناطق آمریکا رو جدا کنیم از اون درصد کم نازیبایی که احتمالا وجود داره و ما تجربش نکردیم اینجاها مطلقا زیباست

احساس میکنم الان دارم درک میکنم اون وقتایی رو که استاد میگفتین خداوند خیره نیروی حاکم بر جهان فقط خیر و خوبیه چون دارم میبینم این رو توی این قسمت های اخیر البته همیشه بوده این جریان اما من در مدار درکش نبودم و الان که همش در مدار دیدن این زیبایی ها هستم دارم درکش میکنم

الان دارم درک میکنم :

من اگر کامروا گشتم و خوشدل چه عجب

مستحق بودم و اینها به زکاتم دادند

یعنی چی

استاد کامروا شده و خوشدل چون مستحق اینهمه زیبایی بوده چون لیاقتش رو ایجاد کرده در خودش و این زیباییها زکات اون لیاقتشن و حالا داره زکات این زیباییها رو خودش هم پرداخت میکنه اونم به افرادی که واجد الشرایط این زکات هستن

خوشحالم که در زمره دریافت کنندگان این زکات هستم

خوشحالم که کاسه گدایی دستم نگرفتم که چیزی رو از کسی طلب کنم بزور کاری که قبلن میکردم و نتیجش هم پر شدن کاسم از بی ارزشترین چیزها بود

این چیزهای بارزش داره به من داده میشه چون من این ارزش و لیاقت رو در وجود خودم ایجاد کردم برای دریافتشون و برا همین هم به اندازه ی ی اقیانوس داره به من داده میشه از این زیبایی ها

و توی این رابطه ی زیبا هم دهنده داره هر روز بزرگتر میشه و هم من ظرفم داره هی بزرگتر میشه چون این قانونه

وقتی میخواستم کامنتم رو شروع کنم اصلا نمیدونستم چی میخوام بنویسم جریان من رو با خودش برد حالا اگر مثل این رودخونه ی جاهایی عریض شدم و ی جاهایی باریک این نشون دهنده اینه که در حال تکاملم برای دریافت هدایت ها و این نوسان ها طبیعیه

بازم سپاسگزارم استاد و مریم جان