سریال سفر به دور آمریکا | قسمت 128 - صفحه 7 (به ترتیب امتیاز)

به نام خداوندبخشنده ی مهربان

سلام به استادعزیزم وسلام به مریم بانوی مهربانم

وسلام به تک تک دوستانم

ملکا ذکر تو گویم که تو پاکی و خدایی

نروم جز به همان ره که توام راه نُمایی

همه درگاه تو جویم، همه از فضل تو پویم

همه توحید تو گویم، که به توحید سزایی

همه عزی و جلالی، همه علمی و یقینی

همه نوری و سروری، همه جودی و جزایی

همه غیبی تو بدانی، همه عیبی تو بپوشی

همه بیشی تو بکاهی، همه کمی تو فزایی

نتوان وصف تو گفتن که تو در فهم نگنجی

نتوان شبه تو گفتن که تو در وهم نیایی

تو زن و جفت نداری، تو خور و خفت نداری

احد بی زن و جفتی، ملک کامروایی

بری از خوردن و خفتن، بری از شرک و شبیهی

بری از صورت و رنگی، بری از عیب و خطایی

نتوان وصف تو گفتن که تو در فهم نگنجی

نتوان شبه تو گفتن که تو در وهم نیایی

نبُد این خلق و تو بودی، نبُوَد خلق و تو باشی

نه بجنبی نه بگردی، نه بکاهی نه فَزایی

همه عزی و جلالی، همه علمی و یقینی

همه نوری و سُروری، همه جودی و جزایی

نتوان وصف تو گفتن که تو در فهم نگنجی

نتوان شبه تو گفتن که تو در وهم نیایی

نتوان وصف تو گفتن که تو در فهم نگنجی

نتوان شبه تو گفتن که تو در وهم نیایی

حدودا دو ساعت قبل، دراز کشیده بودم رو تختم داشتم از پنجره اتاقم به اسمون ابی ابرهای سفید و کبوترای همسایه که داشتن پرواز میکردند نگاه میکردم، فک می کنید داشتم چی گوش میدادم؟؟؟؟؟

ملکااااا ذکر تو گویم و نیمشه بیرون زدم رفتم پی میخواری ام…

داشتم مراقبه میکردم ، چند قطره اشک هم به خاطر عظمت وبزرگیش ومهربونیش ریختم و بهش گفتم، من آماده ام، نمیخوای منو ببری پیشت؟؟؟

بهش گفتم فک میکنم هرچی خوب وبد بود دیگه دیدم، حالا که پیدات کردم و میدونم تو میعاد گاه ابدیم می بینمت میخوام بیام اونجا….

همینطور که داشتم باهاش حرف میزدم، هدایتم کرد بیام سایت وبزنم روی نشانه ی امروزم، و در ادامه گفت: بیا این اهنگها که داری به عشق من گوش میکنی رو توسط دوتا بنده ی توحیدم آوردم گذاشتم روی تصویرهایی که بیشتر حال دلت رو خوب میکنه، جوریکه تصویر و اهنگ تو رو بیاره تا عرش…

والحق که قانون درست عمل میکنه ودر جهان هر چیز چیزی جذب کرد…

گرم گرمی را کشید و سرد سرد….

فک میکنم دیدن این 46 دقیقه از این فایل و مراقبه وسپاسگزاری و راز ونیازی که تو این تایم داشتم می ارزه به تمام نمازهایی که این چند روز خوندم و حواسم پرت خیلی جاها بود!!!!!

یه پیام دیگه هم برام داشت، انگار بهم گفت: تو سفری که رفتی یادته چقدر بهت زیبایی نشون دادم وچقدر کیف کردی؟

یادته دقیقا زیر درخت گردو وایسادی و از بین گردوها وپوستهایی که زیر درخت افتاده بود یکیشو برداشتی و با دوستت خودری؟

یادته اینجا رفتی اونجا رفتی کلی ذوق کردی تو طبیعت؟؟

وهی تحسین کردی و سپاسگزاری کردی؟

پس نخواه که انقدر عجله داشته باشی برای اومدنت به اینجا، من همونجام کنارت، همیشه و قراره کلی زیبایی دیگه ببینی توی این جهان و کلی خوش بگذرونی و کلی برای خودت جبران کنی ظلمهایی رو که در پس ناشکریها به خودت کردی!!!

شما همیشه میگید باید بخواین تا هدایت بشید اینجوری نیست که چیزی نگید چیزی نخواین و توقع داشته باشید هدایت بشید والهامات رو دریافت کنید..

دقیقا همینطوره…

وقتی فارغ میشی که حاشیه ها، از فکر کردن وحرف زدن ودیدن وشنیدن هر اونچه که اصل نیست و ارزشی نداره، وقتی تمرکزت زوم میشه روی خودت و از خوت می پرسی الان من دقیقا منه مینا چی میخوام؟

گور بابای بقیه…

چه اهمیتی داره دیگران چه توقع ای از من دارند که بخوام به سبک وروش و دلخواه اونا باشم، من میخوام خودم از خودم راضی باشم خدام از من راضی باشه، من میخوام دنبال اصل باشم، دنبال احساس ارامش و خوشبختی درونی، و اون رو نمی تونم هیچ جا جز در درون خودم پیدا کنم…

وموقعه ای می تونم اون رو در درونم ببینم که از منیت ها، حسادت ها، قضاوت ها، ترس ها، دلواپسی ها و غم ها و دلسوزی به حال خود ودلسوزی به حال دیگران، واز احساس گناه ها، واز دنبال اخر وعاقبت ونتیجه بودنها و نگران فرداها بودن دست بردارم…وتوی لحظه زندگی کنم.

هم سخته وهم آسون، سخت برای کسی که دنبال اروم کردنش وجواب سوالهاش در بیرون از خودش میگرده تا بلاخره یکی بیاد بهش بگه آخی اره تو راست میگی، چقدر بدبختی کشیدی، چقدر بهت ظلم شده، چقدر در حقت نامردی کردند، چقدر شکسته شدی و….. واز این جور ترحم ودلسوزیها و تایید طلبی ها و…..

وآسونه برای کسی که میدونه همه چیز خودش والسلام…

وقتی میدونه تمام جهان خلاصه شده در طرز فکر وباور خودش در گفتار ورفتار خودش، و تحت مراقب وحمایت الله مهربان….

خب وقتی اینو میدونه میگرده دنبال راهی ومیره سراغ چیزیکه اونو به خودش و خداش نزدیک کنه، برای من که بعد نماز وقرآن خوندن و بودن تو این سایت و دیدن وشنیدن آموزه های شما استاد قشنگم و خوندن کامنت دوستان و کامنت گذاشتن، یعنی تمرکز بر خودم ، یعنی تمرکز بر کل زندگیم، طعنی تمرکز بر روی رابطه ی خودم وخداوند….

واقعا چیزی جز توحید ویکتاپرستی مگه تو این سایت پیدا میشه؟؟؟

از این تصویرها از این فیلمها واز این اهنگها،هممون قبل ورود به این سایت شنیده ودیده بودیم، پس چرا حس وحالیکه الان داریم رو انموقعه ها نداشتیم تو گذشته هایی که جاهل ونادان وناآگاه بودیم؟…

چون کور وکر بودیم ومهر بر قلبهامون خورده بود!!!

چطوری؟

از بس دنبال هر کس وهرچیزی جز خودمون و خدا بودیم…

از بس چشمها وگوشها وقلب هامون پر شده بود از نادرستی ناصداقتی حرص، طمع ترس، شرک، حس گناه ،مقایسه، غیبت، قضاوت وتهمت و…. پر از هر چیزی که میشه بگی ظلم به خود بود..

من از وقتی معنی ظلم به خود رو از زبون شما استاد قشنگم شنیدم وبعد رفتم تو قرآن سراغش و بعد درکش کردم، دنیام به دو بخش تقسیم شد دنیای تاریک، دنیای روشن…

ومن به لطف الله مهربان و به لطف شما که ان شالله خیر دنیا وآخرت نسیبتون باشه همیشه، به دنیایی روشن پا گذاشتم…

اونجاها که این رواشناسا میان میگن آقا خودتو دوست داشته باش!!!

بعد تو دقیقا نمیدونی دارن از چه دوست داشتنی حرف میزنند!!!!

شما تنها کسی بودید که اومدید اون دوستداشتن رو معنا کردید برامون…

شما گفتید خدا میگه به خودتون ظلم نکنید،یعنی چی؟

یعنی خودتون رو دوست داشته باشید، بنده های من، شما اومدید خودتون رو تجربه کنید بابا اون زن اون شوهر اون بچه اون خانواده اون کار وکاسبی و اون خونه و ماشین و وسایل زندگی که در اختیارت گذاشتم، بازیچه وسرگرمیه، ازشون استفاده کن، حتی بیشترشو بخواه بهت میدم، ولی اصل اون نیستاااااااا….

اصل اینه که منه خدا میخوام تو خوشحال وخوشبخت باشی …

به جرات می تونم بگم از 100 درصد مردم دنیا 99 درصدشون، میخوان که در نهایت از همه ی امکانات فرار کنند از شهر نشینی وزندگی ماشینی وبرن با اونکه دوستش دارند وعزیزه براشون یه روستایی یه دهکده ای یه مزرعه ای داشته باشند و بشینن به تماشای جهان….

این یعنی چی؟.

یعنی بخدا زندگی خیلی راحت وسادست…

زندگی دقیقا اونجایی زندگی واقعی هست که از ته دلت شاد باشی با همون چیزهایی که داری وبگی خدارو شکر که هرچی که لازم دارم برای اینکه امروزم بگذره، هست واگر چیزی فراتر از اونچه که دارم ولازممه، میخوام اونقدرها هم مهم نیست که به خاطرش حرص بخورم و …بجنگم و….

اگر باشه وبدست بیارم که چه بهتر اگر هم نشد فدای سرم…

سخته ها اینارو گفتن، یعنی راضی بودن به اونچه که به اندازه ایمان وتلاشت و لطف خداوند نصیبت شده باشی و طمع نکنی…

یادمه همش از پنجره به گاراژ چوب بری که روبروی پنجره اتاقم هست نگاه میکردم تو این چندماه اخیر که اومدم تو به این خونه، میدیدیم چندتا ماشین و موتور قدیمی وکلاسیک و قشنگ تو گاراژ شون هست که مال پدر وپسری هست که صاحب چوب فروشی هستند، بعد یاد گاراژ شما تو پرادایس میفتادم و هم تحسین میکردم شما واین بنده خداها رو وهم شاکر خدا بودم، تا اینکه تواین سفر اخیرم، یک هفته با عزیزانی بودم که تونستم کنارشون تجربه موتور سواری و کمپینگ و افرود و ‌….داشته باشم، اونم رایگان ودلی وباعشق…

حالا حتما که نباید اونارو من داشته باشم، حالا که ندارمشون پس باید غصه بخورم یا حرص وطمع داشته باشم هرکی هرچی داره منم میخوام؟؟؟

همینکه تونستم با سپاسگزاری وتحسین تجربه استفاده ازشون رو بارها داشته باشم خدارو شکر….

خلاصه بگم، آقااااااا در جهان هر چیز چیزی جذب کرد،

گرم گرمی را کشید وسرد سرد…

حالا دیگه اختیار با خودمونه، که ذهن وچشم وگوش وقلبمون رو سراغ چی بفرستیم…..