سریال سفر به دور آمریکا | قسمت 140 - صفحه 13

بِسْمِ اللهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ

«مَّن کَانَ یُرِیدُ الْعَاجِلَهَ عَجَّلْنَا لَهُ فِیهَا مَا نَشَاءُ لِمَن نُّرِیدُ ثُمَّ جَعَلْنَا لَهُ جَهَنَّمَ یَصْلَاهَا مَذْمُومًا مَّدْحُورًا»

ﻫﺮ ﻛﺲ ﺩﻧﻴﺎﻱ ﺯﻭﺩﮔﺬﺭ ﺭﺍ ﺑﺨﻮﺍﻫﺪ ﻫﺮ ﭼﻪ ﺭﺍ ﻣﺎ ﺑﺮﺍﻱ ﻫﺮ ﻛﻪ ﺑﺨﻮﺍﻫﻴﻢ ، ﺑﻪ ﺳﺮﻋﺖ ﺩﺭ ﻫﻤﻴﻦ ﺩﻧﻴﺎ ﺑﻪ ﺍﻭ ﻋﻄﺎ ﻣﻰﻛﻨﻴﻢ ، ﺁﻥ ﮔﺎﻩ ﺩﻭﺯﺥ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺣﺎﻟﻲ ﻛﻪ ﻧﻜﻮﻫﻴﺪﻩ ﻭ ﺭﺍﻧﺪﻩ ﺷﺪﻩ ﺍﺯ ﺭﺣﻤﺖ ﺧﺪﺍ ﻭﺍﺭﺩ ﺁﻥ ﻣﻰ ﺷﻮﺩ ، ﺑﺮﺍﻱ ﺍﻭ ﻗﺮﺍﺭ ﻣﻰﺩﻫﻴﻢ(١٨)

«وَمَنْ أَرَادَ الْآخِرَهَ وَسَعَىٰ لَهَا سَعْیَهَا وَهُوَ مُؤْمِنٌ فَأُولَٰئِکَ کَانَ سَعْیُهُم مَّشْکُورًا»

ﻭ ﻛﺴﺎﻧﻲ ﻛﻪ ﺁﺧﺮﺕ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺣﺎﻟﻲ ﻛﻪ ﻣﺆﻣﻦ ﻫﺴﺘﻨﺪ ﺑﺨﻮﺍﻫﻨﺪ ﻭ ﺑﺎ ﺗﻠﺎﺷﻲ ﻛﺎﻣﻞ ﺑﺮﺍﻱ ﺁﻥ ﺗﻠﺎﺵ ﻛﻨﻨﺪ ، ﭘﺲ ﺗﻠﺎﺷﺸﺎﻥ ﺑﻪ ﻧﻴﻜﻲ ﻣﻘﺒﻮﻝ ﺍﻓﺘﺪ (١٩)

«کُلًّا نُّمِدُّ هَٰؤُلَاءِ وَهَٰؤُلَاءِ مِنْ عَطَاءِ رَبِّکَ وَمَا کَانَ عَطَاءُ رَبِّکَ مَحْظُورًا»

ﻫﺮ ﻳﻚ ﺍﺯ ﺩﻭ ﮔﺮﻭﻩ ﺩﻧﻴﺎ ﻃﻠﺐ ﻭ ﺁﺧﺮﺕ ﺧﻮﺍﻩ ﺭﺍ ﺍﺯ ﻋﻄﺎﻱ ﭘﺮﻭﺭﺩﮔﺎﺭﺕ ﻳﺎﺭﻱ ﺩﻫﻴﻢ ، ﻭﻋﻄﺎﻱ ﭘﺮﻭﺭﺩﮔﺎﺭﺕ ﻣﻤﻨﻮﻉ ﺷﺪﻧﻲ ﻧﻴﺴﺖ (٢٠)

«انظُرْ کَیْفَ فَضَّلْنَا بَعْضَهُمْ عَلَىٰ بَعْضٍ وَلَلْآخِرَهُ أَکْبَرُ دَرَجَاتٍ وَأَکْبَرُ تَفْضِیلًا»

ﺑﺎ ﺗﺄﻣﻞ ﺑﻨﮕﺮ ﭼﮕﻮﻧﻪ ﺑﺮﺧﻲ ﺍﺯ ﺁﻧﺎﻥ ﺭﺍ ﺑﺮ ﺑﺮﺧﻲ ﻓﺰﻭﻧﻲ ﺑﺨﺸﻴﺪﻳﻢ ، ﻭ ﻫﻤﺎﻧﺎ ﺁﺧﺮﺕ ﺍﺯ ﻧﻈﺮ ﺩﺭﺟﺎﺕ ﺑﺮﺗﺮ ، ﻭ ﺍﺯ ﺟﻬﺖ ﻓﺰﻭﻧﻲ ﺑﻴﺸﺘﺮ ﺍﺳﺖ (٢١)

(سوره أسراء)

—————————————————————————

سلام و درود به استاد عباس منش عزیز و استاد شایسته بزرگوار و همه دوستان نازنینم در این سایت.

با توکل به قدرت و هدایت و یاری رب العالمین برای این فایل که نشانه امروزم بود، میخوام کامنت بنویسم و از خداوند میخوام چیزی رو بر قلبم الهام کنه که مایه آگاهی و رشد شخصیتم باشه ، و من رو به انسان بهتری تبدیل کنه.

خدا رو صد هزار مرتبه شکر بخاطر این همه فراوانی و این همه آگاهی و این همه زیبایی و این همه نعمت و ثروت. خدا رو شکر بخاطر نعمت این دفتر مشقی که هر چقدر بخوایم میتونیم بنویسیم و بنویسیم و بنویسیم و نگران قضاوت دیگران نباشیم.

میگن یه روزی یه آقایی میره پیش یه بزرگی که کلی شاگرد و مرید داشته و یه سوالی می‌پرسه ،و اون شخص (عالم یا بزرگ یا عارف) میگه من نمی‌دونم. اون شخص پرسشگر ناراحت میشه میگه یعنی چی نمیدونم ، این کلاه (یا عمامه) به این بزرگی گذاشتی سرت و اینقدر شاگرد داری و میگی «نمیدونم» ؟؟ اون شخص جواب میده این کلاه من اندازه دانسته های منه و اگر قرار بود کلاهی به اندازه ندانسته هام به سرم بذارم باید اون کلاه اندازه یک کوه بزرگیش بود. حجم ندانسته های ما از جهان هستی و قوانین بسیار بسیار بیشتر از دانسته های ماست. پس بخاطر همینه ما هر روز و شب محتاجیم به خداوند وصل باشیم و به اندازه تکامل و ظرفیت وجودمون از هدایتها و آگاهی های خداوند استفاده کنیم، و رشد کنیم و گسترش پیدا کنیم. ما هیچوقت نمیتونیم ادعا کنیم اونقدری میدونیم که دیگه به خداوند احتیاج نداریم. « ما همیشه و همواره محتاج و نیازمند به عطای پروردگارمون هستیم».

این فایل بینهایت زیبایی رو به تصویر کشیده ، اونقدر زیاد که واقعاً نمیدونم از کدوم قسمتش صحبت کنم. از زیبایی های طبیعی و دریا و غروب و آسمون و ابرهای زیبا ، تا زیبایی های وفور نعمت ها و ثروت‌ها.

این کشتی کروز واقعاً خیلی باورهای منو تحت تأثیر قرار داد. بزرگترین کشتی که من تجربه کرده بودم توی نیروی دریایی، مرحوم ناو لجستیکی خارک بود که خیلی از نظر من بزرگ و هیولا بود. مابقی همه شناورهای کوچیک بودن. نهایتاً دو سه طبقه و نهایتاً چند ده تا کابین. (بعضیا حتی کلاً 3 تا کابین استراحت داشت)

ولی اینکه این همه کابین فقط توی طبقه 7 کشتی واقعاً فوق العاده است. چند روز پیش توی گوگل خیلی اتفاقی تیتر و تصویر یه خبری رو دیدم از یه کشتی کروز بنام سیلور اسپریت که از وسط به صورت افقی کشتی رو برش زدن و یه قطعه 15 متری مشابه بدنه کشتی رو ساختن و به وسط کشتی اضافه کردن. (مورد مشابهش رو توی ایران دیدم روی یه کشتی باربری انجام شد ولی ابعاد کشتی کروز خیلی هیولاست و بخاطر تنشهایی که به کشتی وارد میشه، محاسبات پیچیده ای داره، با این بکگراند که کشتی کروز قراره مسافر جابجا کنه و امنیت افراد خیلی خیلی مهمه)

اون ماجرای پرواز با هلیکوپتر هم جالب و جذاب و خواستنی بود و به شخصه خیلی دوست دارم تجربه اش کنم ولی خداییش با این حجم از فراوانی توریست چرا هلیکوپتر سبک ایرباس H125 رو انتخاب کردن. این حجم از فراوانی مسافر رو فقط هلیکوپتر Mi-26 می‌تونه پاسخگو باشه ، (هرچند خودم سیکورسکی UH60 بلک هاوک رو ترجیح میدم ؛ پیشنهاد میکنم هلیکوپتر میل 26 رو سرچ کنید و ابعادش رو ببینید، خیلی هیولاست، بزرگترین هلیکوپتر فعال حال حاضر جهان، و نکته جالبش اینکه قبلاً یه هلیکوپتر دیگه بوده از این هم بزرگتر ولی الان فعال نیست، بنام Mil-V12 )

—————————————————————————

صحبتهای استاد عباس منش در مورد باور فراوانی خیلی خیلی مهم بود. و البته اعتراف میکنم با اینکه قلبم به صداقت و درستی این صحبت‌ها گواهی میده ولی ذهنم هنوز مقاومت داره که بینهایت فراوانی و ثروت رو بپذیره. اعتراف میکنم خیلی تلاش نیاز دارم برای تقوا و کنترل ذهن از اینکه ذهنم رو جهت دهی کنم به الگوهایی که فراوانی رو تقویت می‌کنه و نتایج هم البته گواه این ماجراست. استاد همیشه میگه با نتایج تون صحبت کنید. جدیداً دارم یه تغییرات کوچیکی رو میبینم. همون مثال آینه است. هر چقدر جلوی آینه دستتو بیاری بالا آینه هم همونقدر دستشو میاره بالا. نیست که من دستمو بیارم بالا و آینه بگه نه من فقط تصویر یه انگشت رو میارم بالا. شاید من توهم بزنم فکر کنم تغییر کردم ولی آینه که عادلانه رفتار می‌کنه. آینه کاری نداره حواسم نبود، قانون رو یادم رفت، یا باشه تو تغییر کردی ولی من با تاخیر نتیجه رو بهت نشون میدم. اگر من یه انگشت تکون بدم آینه یه انگشت رو نشون میده، اگه دستمو بیارم بالا آینه دست رو نشون میده، اگه حرکت جلو بازو هالتر بزنم آینه هم جلو بازو هالتر نشون میده.

چند سال پیش انیمیشن inside out رو دانلود کردم که ببینمش، از سال 2015 که اکران شد من اینساید اوت رو توی هارد داشتم و هر بار دیدنش رو به تعویق مینداختم. چند وقت پیش inside out 2 اکران شده. و دیشب به بهانه کنترل ذهن تصمیم گرفتم اینساید اوت 1 و 2 رو با هم ببینم. این دوتا انیمیشن امتیاز بسیار بالایی دارن(بالای 90٪). و بیش از اون چیزی که برای کودکان باشه برای بزرگسالان مناسبه. توی این دوتا انیمیشن به زبان ساده نحوه ساخته شدن باورها رو در انسان نشون میده. مخصوصاً اینساید اوت دو، که با ترسیم یه الگوی تصویری، باورهای غلط ریشه دار رو بهمون نشون میده، اینکه ترسها و اضطراب های ما چطوری شکل می‌گیرند(درسته به زبان ساده و انیمیشنه ولی اینکه برای ذهن باور پذیر بشه خیلی موثره). ترس از کمبود و ناکافی بودن، و تلاش و تقلای فراوان برای هماهنگ کردن خودمون با دونه دونه باورهای غلط جامعه. درحالیکه ما هزاران بار با باورهای کمبود و محدود کننده بمباران شدیم و همیشه بهمون گفتن کمبود هست، کمتر مصرف کنید ، صرفه جویی کنید ، رسانه ها دائماً گفتن مرغ و تخم مرغ و گوشت و میوه و آب و فلان کمه، مردم کمتر مصرف کنن. کمبود همه چیز حتی هوای پاک برای تنفس… ولی وقتی میری قرآن رو باز می‌کنی میبینی خداوند گفته: «از نعمتهای پاکیزه ای که رزق شما قرار دادیم استفاده کنید و خداوند رو بندگی کنید» خود خداوند تاکید داره که «خزائن آسمانها و زمین در اختیار خداست» و شما کمبود رو باور نکنید، بینهایت فراوانی هست، ولی انسان کمبود رو باور میکنه و کمبود رو به دیگران هم توصیه می‌کنه. لابلای این همه ناتوانی بشر چند نفر پیدا میشن که روی توحید و فراوانی و بینهایت بودن نعمتها تمرکز بذارن. و چه تعهد و جهاد اکبری لازمه برای سرچ و جستجوی هزاران الگوی موفق در خلق فراوانی و ثروت، تا این ذهن چموش از موضع اضطراب و کمبود عقب نشینی کنه و آرامش و لذت فراوانی رو بپذیره، لذت ارتباط با خداوند رو بپذیره. حتی ببینیم میلیونها ساله این سیاره میزبان حیات بوده، از دایناسورها گرفته تا زنبورهای عسل همه و همه از بی‌نهایت نعمت متنعم بودن، بعد ما توی پنجاه، صد سال اخیر که کرکره دکان های خبری رفته بالا دچار ترس و استرس و وحشت شدیم از کمبود نعمت و ثروت.

چند روز پیش داشتم به ماجرای حضرت ابراهیم فکر میکردم ، خب داستان تولد ابراهیم هم خیلی شبیه داستان تولد موسی ست. نمرود خواب میبینه که یه کودکی متولد میشه و همه حکومت و تاج و تختش رو شخم میزنه. زنان باردار رو زیر نظر میگیرن و پسرهایی که متولد میشدن رو می‌کشن و مادر ابراهیم مجبور میشه از شهر خارج بشه و یه جایی توی کوه پناه بگیره و ابراهیم رو اونجا متولد کنه و تا زمان نوجوانی ابراهیم اون رو به شهر نیاره. ابراهیم در محیطی ایزوله بزرگ میشه. انسان از کودکی به صورت طبیعی با دوتا ترس متولد میشه، ترس از صدای بلند و ناگهانی و ترس از ارتفاع. حتی یه کودک اگه یه افعی هم روبروش باشه، ازش نمیترسه. ولی به مرور زمان این ترسها رو از محیط و جامعه کسب میکنه، این ترسها در واقع همون قدرت دادن به عوامل بیرونیه، و قدرت دادن به عوامل بیرونی مساوی ست با شرک. بخاطر همینه ابراهیم در حالیکه یه نوجوان بوده از مردم جامعه هیچ ترسی نداره و راحت عقیده اش رو ابراز میکنه، و همیشه میگفته شما مردم چقدر تباهید که چیزی رو می‌پرستین که خودتون با دست خودتون ساختینش؟ (چقدر شبیه بعضی از رفتارهای ماست، پرستش چیزی که خودمون ساختیمش) ؛ و بتها رو می‌شکنه و وقتی هم قراره بندازنش توی آتیش ، این بزرگوار حتی از آتیش هم ترس نداره. (ابراهیم وقتی بتها رو می‌شکنه یه نوجوان یا جوان بوده که هنوز هم به جایگاه پیامبری نرسیده بوده ، ولی ایمان و شجاعت و توحید رو در قلبش داشته)

هر چقدر ما الگوهای شرک آلود و ترس آور رو می‌بینیم و بقول فرمایش استاد توجه میکنیم و در موردش صحبت میکنیم باعث میشه باورهای ترس و شرک در وجود ما شکل بگیره و دائماً فرکانس ترس و شرک وجودمون رو احاطه کنه. و نتایج هم چیزی جدا از باورهای ما نیست.

چقدر جا داره روی این جمله ساده ولی بسیار گرانبهای استاد تمرکز بذارم ، «شما به سمتی هدایت میشوی که به آن توجه میکنی»

شما به سمتی هدایت میشوی که به آن توجه می‌کنی، شما به سمتی هدایت میشوی که به آن توجه می‌کنی. چند روز پیش رفتم بیرون، (درکل توی عسلویه زیاد بیرون نمیرم مگه اینکه نیاز بشه) داشتم به ساختمانهای نوساز توجه میکردم. توی همین محله ای که هستیم بیش از 4-5 تا ساختمون نوساز رو میدیدم بسیار زیبا با نمای تمام سنگ و نورپردازی که هنوز یه نفر هم توی این ساختمانها ساکن نشده. خب اینجا ساختمانها رو یه جا اجاره میدن. یهو یه ساختمان 12 یا 20 واحدی رو به یه شرکت اجاره میدن برای خوابگاه پرسنل ، یه ذره پول پیش میگیرن شاید هر واحد زیر صد میلیون تومن. ولی اجاره ماهیانه اش بین 25 تا 40 میلیون ممکنه باشه. حالا شما یه ساختمان 20 واحدی رو تجسم کن. چقدر پول پیشش میشه و چقدر اجاره ماهیانه اش ؛ هر چند من ساختمان‌هایی رو میبینم به جرأت شاید 30-35 واحد باشه. همین الان که توی خوابگاه هستم بیخ گوشم صدای ساخت و ساز و ابزار از ساختمون بغلیمون میاد که در حال ساخت هستن. این یعنی جریانی از ثروت برقراره که این ساختمون در حال ساخته (نه یه ثروت راکد ، بلکه یه جریان پویا و زنده)

چند روز پیش مسئول تاسیسات خوابگاه مون داشت برام حرف میزد که همزمان پیمانکاری یه خوابگاه برای یکی از پتروشیمی‌ها رو گرفتن و تا الان بیش از 30 میلیارد تومان فرش و مبل و یخچال و تلویزیون و کولر توی خوابگاه نصب کردن و هنوز 50 میلیارد دیگه در دست اقدام دارن. یه قلم جنس می‌گفت بالای 70 تا کولر اسپیلت نصب شده. این اگه اسمش فراوانی نیست پس چیه. حالا کدوم ثروتمند بزرگواری بوده که 70 تا کولر موجودی انبار داشته رو نمیدونم. یا اون فرش فروش عزیز و ثروتمندی که بالای 20-30 فرش با کیفیت عالی بهشون فروخته. یه قرارداد 3 ساله بسته شده به ارزش 500 میلیارد برای خوابگاه و بیمه و سایر موارد رفاهی پرسنل یکی از پتروشیمی‌های مطرح عسلویه. الحمدلله رب العالمین. اینها همه نمود عینی ثروته، اینها همه فراوانیه. بعد من و آدمهای دور برم دغدغه کمبود مسائل پیش پا افتاده رو داریم. چند روز پیش یکی از فایلهای دوازده قدم رو گوش میدادم، استاد داره میگه: «تمام موضوع ثروت به ذهن مربوط میشه». نه حتی 99٪ ، بلکه 100٪ ؛ تا وقتی من دغدغه کمبود آب معدنی و تخم مرغ رو دارم جهان هم همینا رو می‌ذاره سر راه من. من تا حالا ندیدم هیچکدوم از همکارای من توی مسیری که میریم سر کار یه حرف مثبت بزنه در مورد فراوانی. (من خودم یکی شون هستم، یه وقت توهم نزنم که من با اونها فرق میکنم ، همینکه در مدار این آدمها هستم یعنی من هنوز تغییر نکردم) ولی به اندازه ای که تغییر میکنم نتایج میاد.

مثلاً همین چند روز پیش بود یه تماسی داشتم. و اینکه چند نفر بدون اینکه من خبر داشته باشم و حتی من بشناسم شون پیگیر این بودن که برای من یه پیشنهاد کاری رو ارائه کنن توی یکی از پتروشیمی‌های مطرح عسلویه. وقتی بهم زنگ زدن اولین چیزی که من گفتم این بود. من سنم رفته بالا و پتروشیمی ها نیروی جوان میخوان. حالا من چند سالمه 37 و خورده ای دو سال پیش همکار من با سن نزدیک به 48-50 سال از مجتمع گاز رفت پتروشیمی ولی این عدد سن توی ذهن من یه ترمز قوی بود. و با موفقیت هم این ترمز عمل کرد. من دنبال پیشنهاد نبودمااا، پیشنهاد دنبال من اومد, با اینکه اونها میدونستن من چند سالمه و چند سال سابقه کار دارم، ولی بعداً خود همونها بهم جواب رد دادن. چرااااااا ، بخاطر ترمز ذهنی بسیار قوی من.

هر چند من بهش مثبت نگاه کردم گفتم این چقدر شبیه سرگذشت رزا ست که توی فایل کلاب هوس می‌گفت: «رزا این نیم پله پیشرفته ، بقیه اصلا جواب نمیدادن، بالاخره یکی جوابتو داد و گفت نمیخوایمت»؛ قبلاً من پیگیر پیشنهاد ها بودم. و جواب رد میدادن. الان پیشنهاد خودش اومده سراغ من. (این نکته رو هم بگم من بابت همین پیشنهاد و هم دوبار هدایت گرفتم از قرآن هر دوبارش یبار 37 سوره نور بود «رجال لا تلهیم تجاره و لا بیع» یبار هم 38-39 سوره حج «ان الله یدافع عن الذین آمنوا»… )

من انگشتمو جلوی آینه تکون دادم، آینه هم همونقدر بهم تصویر نشون داد. شاید من فکر کنم دو دستی دارم جلوی آینه بال بال میزنم. ولی اینکه من چی فکر کنم مهم نیست. اون چیزی که آینه داره نشون میده مهمه.

—————————————————————————

خدا رو صد هزار مرتبه شکر بخاطر نعمت این سایت و این همه فایلهای زیبا و آگاهی بخش. حتی خود اینکه این روزها من روی فایلهای آموزشی دارم تمرکز می‌ذارم و نشانه های روزانه ام با همون موضوعات داره بهم نشون داده میشه خودش نشان از عدالت قوانین حاکم جهانه.

وقتی هدایت خواستم برای نوشتن کامنت هدایت شدم به سوره اسراء و واقعاً انتخاب یه آیه خیلی سخت بود. همه اش هدایت بود و هر آیه رو میشد از زوایای مختلفی تحلیل کرد و ازش درس گرفت. واقعاً یه جورایی هم حق میدم به اون مترجم بزرگوار که از ترجمه بعضی از آیات ناتوان بمونه. واقعاً چطوری میشه آیه 20 رو ترجمه کرد؟ «کُلًّا نُّمِدُّ هَٰؤُلَاءِ وَهَٰؤُلَاءِ مِنْ عَطَاءِ رَبِّکَ وَمَا کَانَ عَطَاءُ رَبِّکَ مَحْظُورًا»

من خودم از درک این آیه ناتوانم «کُلًّا نُّمِدُّ هَٰؤُلَاءِ وَهَٰؤُلَاءِ مِنْ عَطَاءِ رَبِّکَ» برداشت اندک من اینه که مطلق همه انسانها از یاری رب بهرمند میشن، هر کسی به هر آنچه که بخواد یاری داده میشه، طبق قوانین الهی. نه تنها از کلمه رب استفاده شده. بلکه کلمه «رب» با حرف «ک» ترکیب شده، یعنی به اندازه باور خودمون به قدرتمند بودن رب، چقدر باورش داریم، چقدر قدرت رو میدیم به خداوند به همون اندازه ما رو یاری می‌کنه؛ باور داری خدا برات شرایط رو فراهم می‌کنه ، همونقدر، باور می‌کنی چون سنم رفته بالا نمیشه، بازم به همون اندازه . «وَمَا کَانَ عَطَاءُ رَبِّکَ مَحْظُورًا» هیچکس هیچکس هیچکس از عطا و بخشش پروردگار محروم نمی‌مونه ، چقدر این مفهوم زیباست. آقا هر چیو بخوای رب تو به اندازه باورهات بهت عطا می‌کنه. دو بار کلمه «رب» گفته شده هر دوبار با پسوند ضمیر «ک» اومده یعنی خودت مهمی، مرکز جهان خلقت خود تویی. حتی خداوند با همه قدرت و عظمتش به اندازه باور خودت برات کار انجام میده.

در ادامه آیات 21 و 22 رو هم اگه ربط بدیم به این موضوع واقعاً مفهومش بسیار بزرگ و فوق العاده ست. از آیه 21 فقط به یه کلمه اکتفا میکنم «اُنظُرْ» فعل امر به معنی ببین . ولی مفهوم اصلیش اینه که به این موضوع مهم دقت کن. شواهد رو ریشه یابی کن، الگوها رو ببین و موضوعات رو کنار هم قرار بده تا به حقیقتی بزرگ دست پیدا کنی.

(دوستان عزیزم به الله قسم من نه هیچی از آیات قرآن میدونم، و نه ادعایی دارم در مورد تفسیر قرآن، اینها در حد یه کاسه پلاستیکی بود که زیر بارون بمونه، برداشت من توی جهان من تاثیر داره ، اصلاً قصد تفسیر قرآن برای بقیه رو ندارم ، هدفم فقط اینه ردپا از خودم بذارم برای هدایت خودم)

—————————————————————————

و باز هم یه سخنرانی طولانی شبیه سخنرانی های آبراهام لینکلن و باراک اوباما رو داشتیم ، توی دفتر مشق سایت. هر چند این خودش هم تمرین عزت نفسه، خودتو با آبراهام لینکلن و باراک اوباما مقایسه کنی ، (به جهت شوخی و خنده همینه که هست). واقعاً قرار نبود اینقدر طولانی بنویسم و فکرشو میکردم شاید یه کامنت کوتاه بنویسم در حد یه رد پا. ولی ظاهراً دیگه رد پا نیست، تراک کمپر آوردم کمپ زدم توی کامنت.

استاد عباس منش عزیز و استاد شایسته بزرگوار از شما بینهایت ممنون و سپاسگزارم بخاطر این فایلها. و بخاطر تک تک ثانیه هایی که با عشق روی سایت زمان و انرژی میذارید.

خدا رو صد هزار مرتبه شکر بخاطر هدایت به این مسیر توحیدی.

در پناه رب العالمین همواره شادکام و ثروتمند و سلامت و موفق باشید و از عطای پروردگار بهرمند و متنعم.

«فَاللَّهُ خَیْرٌ حَافِظًا وَهُوَ أَرْحَمُ الرَّاحِمِینَ»