سریال سفر به دور آمریکا | قسمت 142 - صفحه 3

سلام عزیزای دلم

و کامنت می ذارم اول از همه به نیت خودم ، ذهنم و روحم

تا غذای لذیذی که به همت استاد جان و مریم جان واسم آماده شده رو بیشتر بجوئم و مزشو بیشتر احساس کنه ذهنم و آرام آرام بیشتر و بیشتر بشه آنچه که باید بشه …

و دوم شاید بهانه ای تو این کامنت برای یکی از مهربان های این خونواده پیدا بشه. تک درخت های تو پارکینگ چقدر خوشرنگ و زیبان و سایشون رو زمین چقدر قشنگه.

اول از همه صحنه ای که استاد رو کنار ون دیدم که داره هلی شات رو میفرسته بالا و موسیقی ملایمی که رو تصاویر هلی شات معمولا میذارید که ذهنم رو آروم میکنه و ذوق دیدن زیبایی شهر از بالا. سایه ابر روی زمین و من عاشق این تصویرم. نظمی که تو شهرسازیشون هست. بازی رنگ ها رو زمین. و کوه ها و آسمون اون دور دورا . جاده های منظم و زیبا و ماشین هایی که از بالا اینقدر کوچیکن و جنگل سبببزززز

و مریم جان و استاد جانم که لحظه ای که واسه دوربین دست تکون دادید تمام عشق قولوپی افتاد تو قلبم و اشک تو چشام جمع شد. دوستون دارم چقدرررر و چقدر خدارو برای وجودتون شکر می کنم.

و ون زیبامون که چقدر لذت سفر رو بیشتر کرده.

و خرچنگ کوچولوی شیرین

چقدر سریع راه میرن و چقدر همرنگ شن های ساحلند. موج های زیبای اقیانوس ، عاشق ساحل و زیبایی دریام و افقش که با آسمون یکی میشه.

بازی بچه ها تو آب و چقدر انرژی بالای آب بازی رو میشه احساس کرد.

و مریم جانی که کافی تعارف میکنه. نوش جانت مهربون

من عاشق رانندگی تو خط ساحلیم . دیدن دریا و آسمون و درخت های مخصوص آب و هوای گرمسیری دیوانم میکنه.

آهنگ که عوض شد قلبم گفت این آهنگه سیاوش باید باشه و چقدر هم این آهنگ دلنشینه.

نه غم موندی بود و نه سرخوشی ….

و هلی شاتمون چه خوشگلهههه چه خوشرنگه

یکی از کارهایی که دوست دارم همین هدایت هلی شاته. ی روز تو سفرهامون به امید خدا که قولشو بهم داده اگه بچه خوبی باشم منم یاد میگیرمش و هدایتش می کنم.

چه اسبای خوشگلی

ای خدا آخه لحظه به لحظه زیبایی و نعمت و فراوانیه. شکرت خدای من

وای خدای من چه صحنه ی بی نظیری … از این همه عشق چشام خیس شد. اسب زیبا انرژی شمارو گرفت و اومد. ای خدا چه می کنه این قانون . چه می کنه این عشق .

ممنونم مهربونای من که زیبایی ها رو با ما به اشتراک می ذارید.

چه بارونی شد. چقدر صداش قشنگه. وای خدا رانندگی تو بارون هم چه کیفی میده.

صبح زود و ماه زیبا و صدای پرنده ها و قطعا هوای خنک دم صبحی که ریه ها کیف می کنن

زیبایی هرچی می تونه باشه. و اینکه مردم یک کشور به کشورشون علاقه دارند و بهش احترام میذارن هم واقعا زیباست.

و منتظر همین ها بودم . تصاویری که استاد هم از اسب ها می گرفتند. چقدر زیبا بود دشتی که اسب ها توش می چریدند و دنبال هم می دوییدند. اقیانوس و کوه و درخت های پای کوه. چه زیبایی خارق العاده ای. اون تیکه جزیره کوچولو که از آب بیرون زده ، نور خورشید قاطیه ابرها و رنگ عجیب زیبای آب

و تماشای این همه زیبایی چقدر حال خوب کن بود. خدارو شکر می کنم واسه ی قسمت دیگه از سفرنامه .

و ممنونم هزاران بار از شما

الهی شکرت