سریال سفر به دور آمریکا | قسمت 158 - صفحه 1 (به ترتیب امتیاز)

این قسمت: به جای کوچک کردن خواسته هات، باورهاتو بزرگتر کن.

به نام خدای روزی رسانِ بی حساب هدایتگر مطلق

بازم با پرانـــرژی ترین ســـلام دنیا، به بهترین و شادترین‌های دنیا روزم را ادامه میدم.

خداروشکر برای اینکه افتخار حضور و وجود و به اشتراک گذاری درس های یک قسمت دیگر رو دارم.

توی نوتی برای قسمت ۱۵۶ نوشته بودم، چقدر خوبه که از چندین کامنت استفاده بشه، درست مثل زمانی که برای من در اردیبهشت ۹۹ این بهم الهام شد که دوباره سفر به دور امریکا را ببینم، بخوانم، بنویسم، ریپلای کنم واسه هر کامنتی که چیزی ازش یاد میگیرم، و توی خواندن هر کامنت از بچه ها هم بنویسم و تشکر کنم از هم پاره های عزیزم. خلاصه یک مدت بعد که جهان دید عه اره خوبه پس محمد فعالی و پیگیری بیا برای لذت بیشتر بردن، یک نکته دو نکته از درس هایی مهمی که میگیری را بیار توی کامنت خودت برای اون فایل، اینجوری میدیدی ۱۵-۲۰ نکته را توی هر کامنتم می نوشتم و یک انرژی فوق العاده ای را خودم حس میکردم از اجرای عملی این ایده. بارها شد که بچه ها بعدا اومدند و اون کامنت را اتفاقی (هدایتی) خواندند و اسمشون را دیدند نظرشون را دوباره توی نظر من دیدند و کلی انرژی و انگیزه بیشتر درست در زمان و مکان مناسب گرفتند، لبخندشون بیشتر شده، میدونید چی میخوام بگم .. خیلی قشنگه این حرکت خیلی .. و حالا شما استاد جان و مریم عزیز با این کارتون همان اتفاق دوباره داره تکرار میشه ولی در یک بعد و جنبه بزرگتر. I love it

بلـه و این نت برای اون قسمت نشد که به اشتراک بذارمش، اما برای این قسمت از همون اول حسم بود که دوباره این کارو بعد از مدت ها انجامش بدم و اولین کسی که خیلی بزرگتر میشه خودم هستم اولین کسی که داره لذت بیشتری میبره از انجام این الهام خودم هستم. دوستون دارم و بریم ببینیم چی میشه …

+

اول بریم با سپاس گزاری های فهمیه جان شروع کنیم که تا قبل از کامنتی که برای این قسمت نوشته همیشه میگفت بذار صبر کنم اول کامنت دوستان را بخوانم منتها این بار دلو به دریا میزنه وقتی میبینه هیچی نیست و فقط یک فایل هست، مینویسد و جاری میکنه انرژی پاک و مقدس خودش را، یوهووو .. درود بر تو عزیزووم.

خداروشکر میکنم که به این مسیر هدایت شدم صبح به خودم گفتم اول برم سایت یه قسمت از سفر به دور آمریکا رو ببینم انرژی بگیرم تا حس وحال خوب سپاسگزاری کنم خداروشکر میکنم به خاطر امروزم، خداروشکر میکنم بخاطر وجود اینهمه زیبایی، خداروشکر میکنم بخاطر آسمان آبی، خداروشکر میکنم بخاطر وجود خودم، خداروشکر میکنم بخاطر وجود شما استاد ومریم جون، خدا روشکر میکنم بواسطه وجود شما دو عزیز وسایت میتونم نجواهای ذهنم رو خاموش کنم حال واحساس خوبی داشته باشم

و من محمد هم خداروشکر میکنم به خاطر شما عزیزم، خداروشکر میکنم به خاطر تک تک بچه های فوق العاده Amazing دوست داشتنی و خداروشکر میکنم برای هر لحظه و هر نفس که ممد حیات است.

رعنا گفته؛

وای وای از اون صحنه ای که مریم جان از هواپیما پیاده میشن. شما چقدر ذوق زده و شاد هستید از اینکه عزیز دلتون الان حسابی لذت برده. و از آنجایی که میدونیم خود شما عاشق پروازید ولی تجربه اول رو به مریم جان دادید در صورتیکه میتونست پرواز دومی نباشه.

توی ادامه ی کامنت ها از مرضیه عزیز که همیشه نظرهای پرعشق و محتوا و اگاهانه دهنده ای را به جا میذاره، این سواری را از یک زاویه ی متفاوت نوشته که دوست دارم در ادامه بذارم این شما و مرضیه عزیز؛

مورد بعدی اون باورهای قدرتمند کننده مریم جون بود یادم اومد به پاشنه آشیل استاد که تو ?? قدم گفتند که فکر میکنند مزاحم طرف هستند و باعث میشه درخواست نکنند یا خیلی سخت این کارو انجام بدن. اما مریم جون با باورهای خوب میگفتند نه اتفاقا دوستمون عاشقه اینه که برای ما وقت بگذاره به ما توضیح بده زیباییها رو نشونمون بده و همین یه استادم آب کرد و رفتن برای پرواز. افرین مریم جون آفرین که اینقدر خوب روی خودت کار کردی و این همه باورهای خوب ساختی و داری، نوش جونت این زندگی زیبا.

محمد رضا از یک تفاوت و شباهت زیبا برامون میگه، ممنونم از تو محمد رضای عزیز که چشم و گوش من را بازتر کردی با کامنت قشنگت؛

لذت بردم از این آرامش در کنار این همه تخصص معمولا اونچه تا بحال دیدیم از آدم های متخصص: وقت ندارم سرم شلوغه نمیتونم وقت بزارم و… آفرین برای این همه حوصله و وقتی که گذاشتن این همه ثروت ولی ذره ای غرور و تکبر نداشتن آفرین به استادجان و خانم شایسته عزیز که به این فرکانس رسیدن و هم فرکانس با این ذوج متخصص شدن لحظه هایی که او سیستم های الکترونیکی هدایت هواپیما رو نشون میدادید با خودم میگفتم استاد جان ما هم به همین دقت و تخصص سیستم های هدایتی ما را تنظیم میکنن تا بتونیم هدایت بشیم همونجوری که چرخهای هواپیما رو جوری طراحی کردن که بتونه همه جا بشینن استاد جان ماهم جوری ذهن باورهای مارو تنظیم میکنن که بتونیم تو همه شرایطی راه خودمونو پیدا کنیم خدارو شکر از این لحظه.

محمد عزیز گفته؛

باورم نمیشد ی نفر بتونه از صفر تا صد ی هواپیما رو طراحی و تولید و مونتاژ کنه در کارگاه خودش و اونو خودش به بهره برداری برسونه واقعا این تخصص فرد قابل تحسینه چقد موقع ورود استاد و مریم جان به کارگاه این زوج آمریکایی خوشحال شدند چقد با روی باز و مهربونی به استاد خوش آمد گویی گفتند ???? برا من هم مثل خیلی از دوستان جالب بود که این دوست آمریکاییمون تونسته بود با تغییر در بعضی از قطعات هواپیما مثل چرخها این قابلیت رو ایجاد کنه که هر جا که می خواست بشینه و در ارتفاع کم بتونه به پرواز در بیاد واقعا تخصص این مهندس مکانیک خبره قابل تحسینه ??????

ایزدیار عزیز یکی از ویژگی‌های بسیار مثبت و ملموس این سفرنامه یعنی، به وضوح رسوندن خواسته ها گفته؛

چقدر مدل هواپیماها متفاوت بودند و هر کدام زیبایی خودشان را داشتند اون هلیکوپتر که شبیه مگس بود چقدر زیبا بود چقدر محل کارشون زیبا بود و در عین حال ساده، چقدر باورهامون را عوض کرد من فکر می کردم برای ساختن هواپیما باید صدها نفر کار کنند و در یک کارگاه بسیار بزرگ با کلی وسایل عجیب و غریب ولی خداوند از طریق شما به من نشان داد که کارهای سخت هم می شه به آسانی انجام داد هر چند می دانم که ایشان بسیار انسان توانمندی هستند ولی اینکه که با این وسایل و این کارگاه یک هواپیما درست کردند که می شه باهاش لذت پرواز را تجربه کرد بسیار تحسین برانگیز است چقدر لذت بردم از حضور همسرشون و اینکه ایشون می گفتند که سرگرمی شان ماهی گیری کنار دریاچه است و همسرشان راندن ماشین در گل و لای و واقعا با خودم گفتم چقدر زیبا می شه هم کار بزرگ کرد هم به لذتها رسید و لذتها را فراموش نکرد

+

استاد جان من تا به اینجای کامنت ها که رسیدم فعلا دو صفحه از سه صفحه موجود، چقدر چقدررر دارم میخوانم که بچه ها نوشتند بابا اصلا اومدیم این فایل را نگاه کردیم، منی که انقدر مقاومت داشتم اصلا نتونستم و شروع کردند به جاری شدن به نوشتن و از ذوق و شوقشون گفتند، و من محمد چقدر دارم درس میگیرم که وقتی کاری که عاشقشی با نگاه های قشنگ باورهای مناسب و قدرتمند انجامش بدی و این چنین افراد مناسب که میخوان زندگی بهتری را بسازند هدایت میشند توسط اوس کریم جان و این چنین ارزش آفرینی و این چنین الهام بخشی و این چنین حال خوب میدونی؟ حال خوب داره ایجاد میشه و چی بهتر از این و چی بهتر از جهانی زیباتر باشکوه تر پرانرژی تر. ممنونم ممنونم منن به خاطر تمام این فایل های زیبا امیدوارم هرگز سفر به دور امریکا بذار مثبتشو بگم امیدوارم که همیشه این سفر به دور آمریکا ادامه داشته باشه … و اینو مطمئنم که هیچ تکراری درش نیست بلکه هر روز درس و وضوح ها و الگوها و سپاس گزاری واقعی‌ست.

LOVE YOU ALL

+

این نظرهای علی منو دیوانه کرده؛

حقیقتا اون لحظه ای که خانم شایسته داشت از بالای ابرها فیلم میگرفت هوش از سرم پروند، واقعا دیدن این همـــه فراوانی آدم رو به وجد میاره، چقدر دیدن زیبایی‌های زمین از اون بالا لذت بخش بود مخصوصا اون نظم و ترتیبی که در زمین های کشاورزی به چشم میخورد واقعا تحسین برانگیز بود که، به نظرم، این ثمره احساس خوبی است که در قلب اون مردمان جریان داره که حتی درکشاورزی شون هم اینقدر ترو تمیز و مرتب و اصولی کار میکنند.

و در ادامه به چیزی اشاره میکنه که به خاطرش از خدا با این بغضی که حالا گرفتم، سپاس گزاری میکنم یعنی، قدرت ذهن:

وقتی این همه خلاقیت و تخصص اون دوست تون رو دیدم واقعا تحسین‌اش کردم که یک آدم اینقدر میتونه کارهای بزرگی انجام بده که بیاد به تنهایی صفر تا صد یک هواپیما رو دست ساز بسازه که این به نظرم دیگه آخر تخصص و مهارت و هنره اما چیزی که به دلم افتاد این بود که، اون آقا هیچ کدوم از این کارها رو با -قدرت فیزیکیش- انجام نداده بود یعنی از نظر جسمی اون آقا که فکرکنم اسمش راس بود هیچ تفاوتی با ماها و یا با سایر انسان های عادی جامعه نداشت چیزی که موجب شده بود ایشون بیاد دست به چنین اقدامات هیولا واری بزنه، دانشی بودکه در ذهن ایشون اندوخته شده بود و اون دانش اقدامات جسمی ایشون رو هم طوری هدایت میکرد و پیش میبرد که ثمره اش میشد یک هواپیمای تمام عیاری که تمامش با دست ساخته شده بود حالا ما که به این راحتی می پذیریم که اینهمه تخصص و مهارت حاصل دانشی ذهنی این آدمه، پس چرا یه جاهایی باورش برامون سختــــــــه که بپذیریم زندگی ما هم حاصل افکار و باورهای ذهنی خودمونه.

الهی شکرت برای این بیداری.

الهی شکرت برای این خالق بی همتا و این قدرتی که در تک تک ما نهاده، قدرت ذهن

و الهی شکر خداوند را که این چنین جهان را، آّب ها و آسمان ها را خورشید و ماه را به تسخر ما در آورده. بخدا اینا چی بگم چطور بگم چه سپاس گزاری باید بکنم از خدامون.

و چقدر من راس و تیفانی را تحسین میکنم حالا که این بینم خودم فایل را نگاه میکنم، صندوق عقب برای هواپیما بسازه، یا آپگرید کنه و براساس نیازش، یا یک هواپیما را A تا Z بسازه. و حالا من علاوه بر تحسین رابطه ی استاد جان و مریم جان حالا یک زوج شگفت انگیز دیگه هم اضافه شده مستر تیفانی و راس ببخشید ببخشید مستر راس اند تیفانی عزیز (خنده) چه حس خوبی میگیرم ازشون، و من چقدر عاشق زبان انگلیسی هستم ای جانم و خداروشکر میکنم که میفهمم چی به چیه. و چقدر خداورشکر میکنم که فرصت پرواز و دیدن زیبایی ها حالا که کلی جوون گرفتیم از یک زاویه ی بزرگتر فرصت داریم ببینیم، و خداروشکر میکنم واوو واوو پسر دقیقه ۱۲:۴۶ چقدر این دوربین عالی میتونه زوم کنه الله اکبر الله صمد وای وای یعنی قایق رو کامل نشان داد از اون ارتفاع افرین افرین به شرکت اپل و موبایل های تحسین برانگیز ایفون و خب خداروشکر میکنم برای ایفون هفت پلاس قشنگ خودم که کلی هم کارمم را راه میندازه و باعث شده یک زندگی ساده تری داشته باشم. الهی شکر

و چقدر قشنگ هم تیفانی و هم راس به علایق شخصی خودشون میپردازنند، اهمیت میدند افرین به این احساس ارزشمندی و لیاقت. چقدر راس تورلیدر خفن و وارد و دوست داشتنی هست هر وقت اومدم وایومینگ مایلم که راس لیدر محلی من باشه. یوهووو خودش.

اانقدر در مورد خوبی های راس و تیفانی مریم جان میگید که احساس میکنم احساس میکنم نوادگان راس و تیفانی خوزستانی هستند ( خخ ).

یک نکته مثبت کابل کشی هست که میبینم ببین شما روی آب یک قسمت خشکی کوچیک و برپایی تیره های بلند و رد کردن و انتقال سیم به خشکی. خب تحسین برانگیز دیگه. نیست کاکوو جان؟! هوم

و دیدنیه استاد و مریم جان بعد از پرواز، کاملا دارم اون ذوق و شوق و اصلا نگاهتون چقدر جذابه و دیدنیه. الهی شکر

واوو هواپیمایی که مال ۱۹۴۶ و در حال ساختش هست.

و هواپیمایی که خلبان های جنگ جهانی دوم را train میدادند. چقدر زیباست رنگ آبی و قرمز و سفید ایول

و این هلیکوپترها را ببین مگس های کوچک و بزرگ. عزیزم.

و هواپیمای کلاب، همون هواپیمایی که پرفروشترین هواپیمای تاریخ و البته که شما استاد با این هواپیما آموزش دیدید شما شما اخ اخ بابا شما که استاد جان دیگه نگم چقدر بینظیرید اقاااا جان. خلبانی و رانندگی چی مونده آخه برای شما که نرفته باشید تو دلش.

و چقدر قشنگ دلارام عزیز از فراوانی علایق و تنوع میگه

BUT

ایالت وایومنیگ کم جمعیت ترین ایالت و از نظر بزرگی دهمین ایالت هست، نکته ای که هست توی این ایالت یکی از بزرگترین و قدیمی ترین و البته زیباترین نشنال پارک ها به نام یلواستون هست، حالا توی این یلو استون که من بارها عکس ها و ویدیوهای جذابی قبلا از کسایی که به دور دنیا سفر میکنند و تولید محتوا میکنند دیدم، چی هست؟ یکی از آتشفشان های فعال، رفتم سرچ کردم یلواستون بعد دوتا ویدیو را هم توی تایم لاین نشون داد جوجولی دات کام منتها حسم گفت اولی را بزن و من دومی را زدم! (خنده) زدم و دیدم از ب بسم الله ایشون داره توجه میکنه که اگر آتشفشان حس و حالش فوران بشه امریکا نابود میشه و آدم های زیاد میمیرند و فلان و بهمان بعد برگشتم رفتم ویدیوی اول را دیدم و دیدم که محتوای این ویدیو ۱۸۰ درجه با قبلی فرق داشت و توی این کلیپ سه دقیقه ای چقدر تمرکز سازنده روی زیبایی های یلواستون بوده و احساس کاملا خوبی بدست میاوردی. و گفتم ببین محمد همینه واقعا چقدر دنیامون قشنگ که تنوع نگاه هست هر کسی از زاویه ای داره نگاه میکنه به مسائل ولی من اینجا یاد گرفتم که جوری به مسائل نگاه کنم به لطف خدا به کمک خدا به هدایت خدا به اراده ی قوی خودم که احساس خوبی بهم دست بده.

و همای سعادتی که از عشق، خدای یکتا می گوید و الهام بخشیش را؛

چقدر خداوند و هدایت خدا رو می شود در فایل های شما دید، چقدر تنوع، چقدر زیبایی. هر بار یک ویژگی و زیبایی منحصر بفردی که با دیگری متفاوت هست، چقدر آدم ها هزینه می کنند تا سریال هایی بسازند که در آخر هم اینقدر تنوع ندارند، اما هدایت خداوند، دست خداوند، لطف خداوند باعث می شود که هر بار چیز جدیدی جلوی دوربین بیاید، و من بیننده نه تنها بخوام بیش تر و بیش تر با شما باشم، بلکه بخوام هر قسمت رو چند بار ببینم. چقدر انسان می تواند ثروتمنــد و غنی و توانا باشد و این ثروتمندی چقدر شخصیتِ انسان‌ها رو گسترش می دهد، چقدر به زیبایی تمام زیبایی ها رو به شما نشان دادند، چقدر از بالا دیدن همه چیز زیبا هست، چه اشراف خوبی به مسائل پیدا می کنی، و اینکه واقعا همه چیز کوچک هست، زندگی با تمام اینکه برای ما بــــزرگ به نظر می رسد کوچک هست و باعث می شود چقدر مسائل رو کوچک ببینیم، به شکل خدایی، ذهنمونو درگیر خیلی مسائل نکنیم و بخوایم تماشا کنیم جهان رو، آگاهانه تماشا کنیم. واقعا از زاویه ی بالا دیدن به زندگی و به زیبایی هایش چقدر درس دارد.

… و چقدر ناممکن ها باا اتصال قوی تو به منبع، ممکن میشود! …

و مصطفی عزیز هم خانواده امون، از زیبایی مدارها میگوید و دوستی که انگار سال هاست با او که برای اولین بار است میبینیم میگوید؛

مریم جان گفت و خیلی دوست دارم روش تامل کنم همین همفرکانسی ما آدم‌هاست…که وقتی در مدار هم هستیم انگار سال‌های سال همدیگرو میشناسیم و دیگه مرز و حدود جغرافیایی و فرهنگی و ‌…تبدیل به هیچ میشه و ما فقط هستیم و درکنار هم در صلح بودن…از وجود هم لذت بردن بدون هیچ منت و نیازی…پر از عشق و مهربونی.

و من محمد چقدرررر پسر این را تجربه کردم، وقتی میرفتم به یک شهری یک جایی بساط میکردم کارهای جذاب و پرانرژیمو (دستبند – پای بند – دریم کچر – هدبند ) و کلی آدم میدیدم کلی دوستای فوق العاده پیدا میکردم کوچیک و بزرگ پیر و جوون دختر و پسر Cool ترین های دنیا به نظرم یوهووو ایول و بعد میرفتم شهری دیگه فقط و فقط اسم بچه ها تغییر میکرد در انسان های دیگر …

سعید عزیز در پایان نظرش یک حقیقت قشنگ را برامون تکرار کرد و نظرم را با نظر سعید تامام میکنم تا قسمت بعد گر عمری باشد؛

و در پایان اینو می فهمم که خداوند فرمود ای انسان من آسمان و زمین و کوهها را به تسخیر تو در می آورم و در این سفرنامه به وضوح دیدم که چگونه آسمان به این پهناوری در تسخیر من انسان اشرف مخلوقات قرار می گیرد

+++

Oh Sorry I forgot بذار ادیت بزنم ..

ببینم اینو گفتم به شما یا نه؟!

نگفتم!!!!! چییی!!!

وای وای وای امان از دست شما …

من عااااشقتونمممم خیلی خیلی خیلییی

امروز میخوام بهت بگم

کسی نمیرسه به پات

امروز میخوام بهت بگم

هیشکی نیومده به جات … اووو