سریال سفر به دور آمریکا | قسمت 169 - صفحه 5

سلام و درود بر استاد جان؛ خانم شایسته و همسفران عزیز

وقتی که تمرکزمان بر روی نکات مثبت و زیبائی ها باشد می توانیم از دل یک نازیبائی (ترافیک) ، زیبایی استخراج می کنیم.کاری

که استاد عزیز و مریم جان در عمل انجام دادند تا شاهد ضبط این قسمت از سفرنامه و پرداختن به کامنت دوستان باشیم که جای

تحسین و تقدیر دارد و چقدر این دو عزیز در این قاب از تصویر در کنار هم زیبا، جذاب و دوستداشتنی هستند، خدایا شکرت برای

دیدن دوباره شما در این قاب زیبا .

اولین کامنت از حمید عزیز بود که همواره شاهد حضور پررنگ و کامنت های زیبایشون در سفرنامه هستیم و استاد بخوبی ایشان

رو بخاطر آوردند و توصیه عالی که کردند این بود که اعضای سایت اسم و فامیل کامل خودشون را بنویسند و عکس خودشان را

قرار دهند و آنرا نشانه شجاعت افراد توصیف کردند و پس از این توصیه حمید عزیز و خیلی از اعضای سایت اسم و فامیل کاربری

کامل خودشون را نوشتند که جای قدردانی دارد.

به نظرم هر کسی که عضو این سایت الهی و انسان ساز می شود نه تنها نباید واهمه و ترسی داشته باشد؛ بلکه باید به خودش افتخار

کند که در جمع چنین انسانهای ارزشمند و خودساخته ای قرار دارند که برای خودشان ارزش قائلند و دنبال رشد و تکامل و

ارزشمندتر کردن خودشانند و چه فرکانسی از این بالاتر و چه محیطی از اینجا نابتر و خدایی تر و انسانی تر و زیباتر.

قبل از توضیحات استاد منم فکر می کردم که خیلی سیستم این هواپیماها پیچیده و حساس و عجیب و غریب است و خیلی تخصص

لازم دارد که یک هواپیمای شخصی بسازید ولی دیدن این فایل و صحبت هایی که استاد از قول دوستشون گفتند واقعآ باورها و

ذهنیت من را تغییر داد و کافیست بدانیم که سیستم چگونه کار می کند آنوقت میتوانیم هر قطعه ای که آن وظیفه را انجام دهد را سوار

سیستم کنیم بدون مشکل و این نکته خیلی جالبی بود و این اقدام هم قابل تحسین است که قوانین اجازه اینکار را به افراد برای ساخت

و تغییر برای استفاده شخصی از هواپیما را داده است بدون اینکه این اقدام امنیت حمل و نقل عمومی و جان شهروندان را تهدید کند.

اینکه هواپیما اگر موتورش خراب بشه یا خاموش بشه بتوان آنرا کنترل کرد و سالم فرود آورد واقعآ برایم شگفت آور بود. من مستند های زیادی در مورد دلایل سقوط هواپیماهای مسافربری دیده ام و وقتی که پس از سالها تحقیق و بررسی به علت سقوط هواپیما پی می بردند متوجه می شدیم که بعلت نادیده گرفتن یک چک لیست یا شل شدن و کنده شدن یک پیچ یا عمل نکردن یک اهرم در دمایی خاص و موارد به ظاهر کم اهمیت اینچنینی منجر به سقوط هواپیما شده است و فکر می کردم هواپیماهای شخصی و تفریحی هم همین گونه اند و الان که استاد گفتند که دوستشون چنین چیزی گفته برایم واقعآ تعجب آور بود!

در یکی از مسافرت هایی که داشتم صندلی من نزدیک بال و موتور هواپیما بود و در بین مسیر متوجه شدم که موتور هواپیما خاموش شد و قدرت اوج گرفتن ندارد که پس از یک دقیقه خلبان به مسافران اعلام کرد که بعلت نقص فنی به فرودگاه مهرآباد بر می گردیم و هواپیما در ارتفاع مشخصی به فرودگاه مهرآباد برگشت و تصور من این بود که موتور دیگر هواپیما توانسته ما را به فرودگاه مبدا برگرداند ولی نمی دانستم هواپیما حتی اگر موتورش را هم از دست بدهد باز میتوان آنرا کنترل و مدیریت کرد و این آگاهی ترس ما را هنگام سوار شدن به هواپیما کاهش می دهد. و جالبتر اینکه این قضیه حتی در مورد هلی کوپتر هم صدق می کند و حتی کنترل آن با کمک پره های بالگرد راحتتر خواهد بود! و این مساله بصورت واضح به ما نشان می دهد که دلیل عمده ترس های ما ریشه در ناآگاهی مان دارد و هر چقدر ما اطلاعات و علم مان راجع به مساله ای بیشتر باشد ترس کمتری در آن خصوص خواهیم داشت و هر چقدر انجام کاری را برای ذهن آسان کنیم و ذهنمان انجام آن را ساده بگیرد؛ خلق کردن آن برایمان راحتتر خواهد بود. و نبوغ و شجاعت و علم و هوش آقای راس واقعآ قابل تحسین و ستایش است.

مورد جالب بعدی الگو برداری و الگو ساختن است که هر چه الگوهای بیشتری را در موضوعی خاص یا شغل یا سبک زندگی و … داشته باشیم یا پیدا کنیم ، پذیرش آن برای ذهنمان باور پذیرتر می شود.مانند الگوهایی که استاد در سبک زندگی، کسب و کار ، روابط و … ساخته اند که بی نظیر است.

با نظر استاد کاملآ موافقم و منظور ایشان را درک میکنم که خیلی از چیزها در کشور و ملتمان بصورت بنیادین ایراد دارد و راه درازی برای هموار کردن و هموار شدن این مسیر باید طی شود و هر کدام از ما در این خصوص رسالتمان این است که خودمان و طرز فکرمان و عمل کردنمان را اصلاح کنیم و اینکار را باید از خودمان آغاز کنیم و اگر اکثریت جامعه هم اینگونه فکر کنند و عمل کنند دوران گذار سریعتر طی میشود و اگر هم چنین همتی در مردم نبود ما هدایت میشویم به جایی که بصورت بنیادین درست است و جهان راه ما را از آنها جدا خواهد کرد.

نکته مهم بعدی در مورد شوق و ذوق است .شور و شوق و اشتیاق نقش مهمی در برانگیخته کردن آدمها به شکل مثبت دارد. وقتی که خودمان شور و شوق داشته باشیم آدمهایی را جذب خواهیم کرد که شور و شوق و ذوق دارند. و اگر آن فرد شخص توانمندی باشد و ما به این توانمندی پی برده باشیم آن شخص از دیده شدن این توانمندیش توسط ما شور و شوق خواهد داشت و توانمندیش را بیشتر و بهتر به ما معرفی خواهد کرد و اغلب نیز دیالوگ معروفی که این مواقع توسط آن شخص گفته می شود اینست که: من تا به حال این حرفها را پیش هیچ کسی نگفته ام! و به قول مریم جان ، جهان نیز در این خصوص همانند آدمها برایمان شوق و ذوق دارد.

در پایان تشکر و تحسین میکنم حمید جان ، مهرک عزیز، یکی از دوستان عزیز، سحر عزیز، الناز عزیز، امیر عزیز، اکرم عزیز، ریحانه عزیز، محمد صادق عزیز، الهه عزیز و علی عزیزکه با کامنت های پر بارشان زمینه ضبط این قسمت از سفرنامه را ایجاد کردند.تا ادامه سفرنامه بدرود💖