سریال سفر به دور آمریکا | قسمت 170 - صفحه 7

به نام خداوند بخشنده ی مهربان.

به نام رحمٰن

سلام استاد جان و مریم عزیز

سلام به دوستان خوبم در این خانواده ی صمیمی.

راستش چند روزه منتظر این فایل بودم، فایلی که شما رفتین تنهایی توی جنگل کمپ زدین. می گفتم این فایل از اون فایل های حال خوب کن برای منه چون من عاشق کمپ زدن هستم.

راستش از همون اول که شما آر وی خریدین، من می رفتم تراک کمپرهای متفاوت و کلا کمپر رو سرچ می کردم و تجسم می کردم. می گفتم سفر با کمپر یت چیز دیگه س. سبکتره و راحت تر.

ازصبح که این فایل رو دیدم فکر می کنم چهار بار یا پنج بار تماشا کردم و لذت بردم.

حتی وقتی چای می خوردم احساس می کردم دارم چای رودخانه ای می خورم.

من از بچگی زیاد کمپ رفتم با خانواده البته. و چقدر خاطرات برای من زنده شد و البته چه خواسته های دیگه برام ایجاد شد که ان شاءالله توی زندگیم میاد و اجرا می شه.

زلالی آب، سنگ هایی که بر اثر سایش با آب به مرور زمان سیقلی شدن و زیبایی خاصی رو به آب بخشیدن.

راستش خیلی اهل توصیف نیستم اما به شدت می تونم تجسم کنم.

می تونم اون سرمای آب و لذت ظرف شستن کنار آب رو حس کنم.

می تونم اون چای زلال رودخانه ای توی لیوان های شفاف رو حس کنم. شیرینی چای که از آب زلال و پر از مواد معدنی آب چشمه هست رو حس کنم.

می تونم اون نسیم رو به سرد اول صبح رو که به صورت می زنه رو حس کنم.

می تونم سفتی و صیقلی بودن سنگ هارو وقتی پای برهنه راه می رم روشون رو حس کنم.

می تونم عطر هوارو نفس بکشم و وارد ریه هام کنم.

بوی عطر درختا، صدای ملایم آب، سکوت عاری از آلودگی صوتی شهری و مملو از صداهای خوش نواز و خوش آهنگ طبیعت رو حس کنم و لمسشون کنم.

می تونم صبح بخیر گفتن های پر از عشق شما دو تارو با تمام وجودم حس کنم و بچسبونم به دلم و اجازه بدم لبخندِ از سر عشق روی لبام بشینه.

می تونم اون سپاسگزاری عمیق شما دو تا رو حس کنم و بگم خدایا شکرررت که دارم می بینم و می شنوم.

دارم حس می کنم.

و در حین غذا خوردن به سبک قانون سلامتی، هر لقمه رو که می ذارم بگم شکــــر و به خودم یادآوری کنم که این ادامه ی هدایتِ صبحه که به زیبایی های سفر استاد و مریم جان توجه کردم.

این وعده ی خداست که می گه ما هدایت شدگان را بر هدایت می افزاییم و همین قول و همین وعده شیرینی توجه به زیبایی رو برام صد چندان می کنه.

می تونم حس کنم که وقتی زباله هارو یه جای سیف می ذارین که با خودتون ببرین تا به طبیعت آسیب نرسه چه حس خوبی رو به خودتون، به خودتون، به طبیعت، به مسافر بعدی و بعدی، و در ادامه ی زنجیره به من و… انتقال می دین از اجرای قوانین و یادآوری اینکه ما قبل از آشنایی با قانون این کارو می کردیم.

راستش من وقتی وارد کار مورد علاقه م شدم، وقتی آروم آروم جلو رفتم، یه سری ایده ها به ذهنم می رسید و من پیاده شون می کردم و جالبیش این بود که محصولی تولید کردم که چقدر به زیبا موندن، و زباله ی کمتر جمع شدن کمک می کنه و چقدر این جلسه، همین نکته برای من روشنگر بود که مسیرم درسته.

انسان ها برای هماهنگ شدن با خودشون به زیبایی نیاز دارن. نه نیاز، بلکه جزو ذات و طبیعت هر فردی هست و چه بسا اگه کسی با خودش در هماهنگی و صلح باشه، در این زیبایی بیشتر هلول می کنه. گسترش پیدا می کنه.

توی هر چیزی قدم بذاریم، چه طبیعت گردی، چه ورزش، چه هر شغلی و تفریحی و… طبق قانون ریاضی وار جهان، اگه بهش توجه کنیم، اگر فرکانس هماهنگ با اونو بفرستیم رشد و گسترش پیدا می کنیم و این وعده ی خداونده.

از بچگی آدم کنجکاوی بودم، و این کنجکاوی خیلی برای من خوب بود که باعث شد به درک ها و این مسیر زیبا آشنا بشم و جلو بیام و به درک بهتری از قانون برسم.

همه چیز همین توجه به زیبایی هست. چون بذر رشد در ذات هستی هست.

این روزها قانون به شکل جالب تر و عمیق تری داره خودشو بهم نشون می ده و تازگیا وقتی دارم با آگاهی های قرآنی، تفسیر و یا حتی قدم ها تلفیقش می کنم نمی دونین چه درهایی از آگاهی های به هم پیوسته و زیبا به دنباله ش میاد و میاد و میاد.

و به میزان توجه و باور من نتایج هم دارن بهتر و بهتر می شن.

اومدم با تمام قلبم و با تمام وجود از شما دو نفر سپاسگزاری کنم و براتون آرزوی خیر و سلامتی پایدارکنم از خداوند.

از دوستان عزیزم هم همینطور که با کامنت های روشنگرشون مسیر رو برای ادامه دادن رو به توحید و یکتاپرستی زیباتر می کنن.

برای خودم و برای همه ی شما عزیزان زیباترین خیرها و نیکوترین عاقبت هارو از خداوند طلب می کنم

یا رب