سریال سفر به دور آمریکا | قسمت 172 - صفحه 14 (به ترتیب امتیاز)

به نام خداوند مهربانم و سلام به همه شما عزیزان دلم

انقدر این فایل های سفر به دور امریکا پراز زیبایی و شگفتی هست که ناخودآگاه وقتی میخوام درموردشون صحبت کنم چیزی جز خدای من بر زبانم جاری نمیشه

خدای من چقدر تو باعظمت و بزرگی آخه به قول استاد الله اکبر،اون درخت های عظیم الجثه چیکار کرد با روح و روان من خدایا چقدر زیبا خلق کردی چقدرررر باشکوه و دقیق آفریدی درخت های غول پیکری رو که بدون ذره ای انحنا به صورت صاف بالارفتن و برای رسیدن به منبع نور باهم رقابت میکنن خدایا چقدر زیبا! چقدر رویایی! چه درخت های غول پیکری بودن که از افتادنشون جاده ساخته شده بود،این اومد تو ذهنم که چه چیزی یا بهتره بگم چه عامل بیرونی قدرت این رو داشته که این هیولای زیبا رو با ریشه اش از دل زمین جدا کنه؟ و بازهم الله اکبر از همین عظمت. خدای با عظمت من که این زیبایی هارو آفریده خدایی که از یک درختش میشه جاده ساخت میتونه مارو به آرزوهامون نرسونه؟ بخدا که اصلا اون اونجاست که ما فقط بخوایم و بهمون بده! اصلا زشته برای این خدای پرعظمت که این خواسته های کوچیک دنیایی رو به بنده هاش نده! بخدا براش اُفت داره! فقط باید این رو با تمام وجود درک کنیم که ما میخوایم و اون میده.

قسمتی که مریم جون به سختی بالا می اومدن خیلی برام جالب بود در طول دیدن فایل همش به خودم میگفتم استاد چرا کمکش نمیکنه؟ اگه دستش رو بگیره خیلی زود بالا میاد اذیت هم نمیشه اما با خوندن کامنت مرضیه عزیز به عنوان کامنت برتر و کامنت سایر دوستان متوجه شدم اتفاقااااا این رابطه درسته که طرفین بدون وابستگی باشن و استقلال داشته باشن استاد انقدر مریم جون رو قوی و با عزت نفس میبینن که اصلا نیازی ندیدن کمکشون کنن چون میدونستن از پس خودشون برمیان! درست مثل کودکی که غذا خوردن بلد نیست و پدرومادر بهش غذا میدن و مدام مراقبن غذا تو گلوش گیر نکنه،وقتی یکم یادمیگیره خودش راه بره مراقبن از روی زمین چیزی برنداره بخوره و خلاصه کلی مراقبشن اما همون بچه وقتی بزرگتر میشه دیگه والدین نگران نیستن غذا تو گلوش گیرکنه چون میدونن خودش بلده چجوری غذا بخوره دیگه نگران نیستن چیزهای آلوده نخوره چون میدونن انقدر بزرگ شده که تشخیص بده چی تمیزه و چی کثیف! بهش اطمینان دارن که از پس کارهای روزانش برمیاد دیگه بهش نمیگن کمکت کنیم غذا بخوری،راه بری و… دقیقا یک رابطه درست همینجوریه پراز اطمینان به طرف مقابل و پراز استقلال که اگر تو نباشی هم من از پس خودم برمیام و تو فقط نعمتی هستی که خدابهم داده ازش لذت ببرم و بس!

خدایاشکرت که جواب سوالم رو گرفتم و این نیاز درمن هم وجود اومد که رابطم به همین شکل باشه

چقدر اون لحظه ای که مریم جونم از ته دلش آرزوکرد ما خودمون با چشم خودمون بریم اون زیبایی هارو ببینیم و در ادامه استاد لوکیشن دقیق رو گفت؛به دلم نشست. یاد حرف استاد افتادم که میگفت وقتی چیزی رو میخوای مقدماتش رو فراهم کن تا وارد زندگیت بشه حتی اگه قطعی نیست! و همین الان میخوام اون لوکیشن رو در دفترم بنویسم،چون کسی مینویسه که باورداره یه روز میتونه اونجا بره و مینویسه که آدرس رو یادش نره! و لحظه قشنگی که بازهم مریم جون گفت استاد از این ساحل برام عکس فرستاد و من الان اینجام! من هم از اینجا به شما دست تکون میدم و شماهم میاین اینجا. چقدر انگیزه تزریق میکنه به آدم. چقدر تو ماهی مریم جانم. توجه به نکات مثبت و زیبایی ها باعث میشن فرکانس اون زیبایی ارسال بشه تا در بهترین زمان و وقتی تکامل طی شده باشه وارد زندگیمون بشه این هم نکته قشنگی بود که از این فایل یادگرفتم

نکته بعدی عزت نفس مریم عزیز بخاطر گالش هاش بود. من هنوز روی عزت نفسم کار نکردم و مطمعنم مثل 15 سال قبل مریم جان قطعا راحتی خودم رو فدای حرف مردم میکنم و با کفشی که اذیتم میکنه میرم گردش اما از این به بعد تمام سعی ام رو میکنم که حرف مردم رو فدای راحتی خودم بکنم و واقعا از چیزی که باهاش راحتم استفاده کنم! من خیلی به ظاهرم اهمیت میدادم و میدم اما قبل از این مسیر بخاطر حرف مردم بود که استایل خوبی داشته باشم صورتم همیشه زیبا باشه و…. اما از وقتی روی احساس لیاقتم کار کردم واقعا بخاطر خودم آرایش میکنم حتی تو خونه هم بعضی وقت ها آرایش میکنم چون با خودم میگم فقط بقیه لیاقت دیدن زیباییم رو دارن؟ خودم نباید لیاقت داشته باشم صورت زیبام رو تو آیینه ببینم و لذت ببرم؟ یا وقتی بیرون میرم واقعا بخاطر خودم لباس های خوب میپوشم چون خودم لذت میبرم و جالبه از وقتی خودم رو بیشتر دوست دارم حتی با ساده ترین لباس هم که بیرون میرم همه تحسین میکنن و نگاهم میکنن نگاهی که از روی تحسین هست! درصورتی که من این لباس ها و آرایش رو قبلا هم داشتم و تفاوتی ایجاد نشده بلکه من این بار فقط بخاطر لذت بردن خودم پوشیدمشون و آرایش کردم.

خدایاشکرت بخاطر هدایتم به این مسیر هزاران بار شکرت. خودت بیشتر هدایتم کن و دستم رو در این مسیر پراز شگفتی و آگاهی ول نکن.

استاد جانم و مریم قشنگم ازتون ممنونم که این زیبایی هارو باما شریک میشید و به رشد ما کمک میکنید الهی شکرت