سریال سفر به دور آمریکا | قسمت 174 - صفحه 3

سلام به همه دوستای عزیزم و استاد عباسمنش و خانوم شایسته عزیز

اول از همه که قبل از پخش فایل اجازه بدید کلی تحسین کنم تیپ بی نظیر استاد و خانوم شایسته رو که از دور موقعی که صفحه سایت باز شد تیپ خفن و هیکل بی نظیرشونو دیدم با اون پرچم جذاب usa و کلاه خوشگلشون اصن کیف کردم از همین صحنه اول و زیبایی رو در لحظه اول دیدم و صبحم زیبا شد. و حقیقتا با دیدن لباس خانوم شایسته داشتم به این فکر میکردم که چه مدل و جنس خوبی داره لباسشون باید برا عزیزدلم یکیشو بخرم.

واقعا هر بار که میبینمتون استاد تحسین میکنم این بدن خوبی که ساختین رو و چقد کمک میکنه بهم که هربار با دیدن بدن خودم هم سپاس گزار تر باشم

نکته بعدی که قبل از توجه کردن به این نکات توجهمو جلب کرد پارادایس بینظیر بود. یعنی این صحنه گویای اینه که سفر به دور آمریکا براتون فعلا تموم شده؟؟؟

البته که برای ماهایی که 20 قسمت هنوز عقبیم خیلی مونده سفر تموم شه ولی خب سفرم تموم شه باز یه ماجراجویی و لذت و زیبایی جدید شروع میشه

مثل همین حضور بی نظیر داخل پارادایس زیبا و جذاب

در ادامه کامنت رضا جان باید بگم که داداش من کار من دیگه از اسکرین شات گرفتن گذشته با این همه زیبایی که تو این سایت بزرگ هست

حقیقتا من دارم یه هارد جمع آوری میکنم از همه این فایل های بی نظیر و ویدیو هارو کامل میریزم روش و از اونجایی که هیچ علاقه ای به تماشای تلوزیون ندارم و مادر خانومم هم اصرار داره برا جهاز تلوزیون بده تصمیم دارم هاردو با تلوزیون یسره کنم و بزارم صبح تا شب پشت سرهم ویدیو های شما پخش بشه

همین الانشم رو مرورگر گوشیم تنظیم کردم صفحه اصلی مرورگر صفحه اول سایت باشه که قبل از ارتباط با دنیا با سایت ارتباط بگیرم هرچی هم خواستم سرچ کنم تو گوگل اول تو سایت سرچ میکنم

اصن شاید مخصوصا برای تلوزیونم برم یه اپلیکیشن طراحی کنم که فقط سایت رو از طریق تلوزیون راحت قابل استفاده کنه و بنظرم ایده خوبی هم هست

مثلا مثل نشنال پارک ها که اپلیکیشن دارن برای سایت هم یه اپلیکیشن شخصی درست کنم که به گستره بزرگ سایت عباسمنش از طریق تلوزیون و فایل های تصویری دسترسی داشته باشی و همینجور شبانه روزی اگاهی های ناب برات پلی کنه. حقیقتا اگر یه وجه خیلی مهم از پیشرفت هام تو زندگی رو بخوام بگم اون زمان هایی که تو ساعات شبانه روزم فایل های بیشتری از شما گوش دادم به نسبت زمان هایی که درصد زمان کمتری فایل گوش دادم میزان موفقیت هامم کمتر بوده و این معجزه تصدیق و تمرکز زیبایی هاست

حقیقتا کامنت خودمو یه لحظه شک کردم که واقعا من انقد خوب نوشتم؟ من اصن کی به چنین نویسنده ای تبدیل شدم! الله اکبر

واقعا برای زمان کوتاهی مو به تنم سیخ شد تو جمله های اول کامنت به این دلیل که اون کامنت و خیلی از کامنت هایی که تو سریال گذاشتم رو من واقعا بی اختیار و بدون اینکه تو حال خودم باشم نوشتم

همون حالتی که استاد میاد و میشینه اموزشاشو میده و الله بهش میگه چی بگو…

من انقد با نوشتن مقاومت دارم که با اینکه همیشه دوست داشتم کتاب خودمو بنویسم و اما هربار واسه نوشتنش تاخیر پیش میاد و نشده چون اصن ادم نوشتاری نیستم و موقع نوشتن ذهنم خالی خالی میشه.

در حدی که حتی برای کار خودم که آموزش هستش هم هیچوقت از منابع نوشتاری استفاده نکردم و حتی همین دیروز که برای سایتم و طراحیش داشتم فکر میکردم بعد از بررسی یکسری الگو ها سریع به خودم گفتم سایت من بر خلاف همه سایت هایی که یه قسمت مقالات دارن و سعی میکنن مقاله بنویسن تا سایت بیاد بالا به هیچگونه بخش مقاله یا نوشتاری نیاز نداره و من به روش خودم انجام میدم کارمو.

و الان برام جالبه که انقد قشنگ نوشتم این کامنت رو البته تعریف از خود نباشه که استاد به این خوبی داشتم تو دریافت الهامات

ولی جالب تر از اون اینه که کامنتی که خوندنش و نوشتنش یجور مو به تنم سیخ میکنه و البته تاثیر نتایج هم هست. وقتی همون کامنت رو خانوم شایسته میخونه با لحن بی نظیرش و شوق و ذوق تو صداش و استاد عشق لبخند زنان تحسین میکنه و لذت میبره تاثیر گذاری و مو به تن سیخ کنیشو بیشتر میکنه چرا که این لبخند استاد نشون از درست بودن همین مسیر داره و نشون از تایید راهی که من به شخصه پیش گرفتم، یعنی راهی که سوره لیل به زیبایی و اشکارا بیانش کرده. راه تصدیق زیبایی ها و دوری از نازیبایی ها و در نتیجه بدست اوردن و خلق زیبایی های بیشتر.

در ادامه فایل شیرین عزیز نکته قشنگی رو گفت و باز هم توضیحات استاد بر تاثیر گذاریش کاملا افزود:

اینکه ما خدارو چجوری شناختیم و چجوری فهمیدیمش

اینکه ما چقد به خودمون اجازه میدیم خدارو تو ذهنمون بزرگش کنیم

چون بزرگ کردن خدا تو ذهنمون تنها کاری هس که باید انجام بدیم و دقیقا از نظرم این نقطه مقابل شرکه یعنی بجای بزرگ کردن بقیه تو ذهنمون بیایم خدارو بزرگش کنیم

و هرکس این جسارت رو پیدا کرد و هرکس تونست اینجوری فکر کنه و هرکس خداش بزرگ تر شد زندگی بهتری داشته و خلق کرده

همین امروز صبح دوست عزیزم حامد بهم وویس داد و آرامش تو صداش هزاران برابر بیشتر از دفعات قبل بود و از معجزات اخیر زندگیش سپاسگزاری میکرد دیدم که این ادم چقد خوب رو خداشناسیش کار میکنه

چقد هربار که حرفاشو میشنوم انگار فقط رفته باور هایی ساخته که خدا رو براش توانا تر و قادر تر کرده و در نتیجه تو زندگیش اتفاقاتی به راحتی میوفتن که از نظر همه غیر ممکن و معجزه واره

اتفاقایی که واقعا مثل معجزه هستن

بزارید حرفمو با دوتا مثال عملی تموم کنم، همون چیزی که ما عباسمنشی ها ازش حرف میزنیم، نتایجمون و نه توهمات ذهنی:

من همیشه یکی از خواسته هام زندگی تو یه ویلا یا باغ مثل پارادایس بود و اینکه زندگیم سرشار از ارامش بدون هیچ تنشی باشه و برای خودم اشپزی کنم اختراع کنم ماشین تیون کنم و….

همین چند روز پیش با خودم گفتم منی که این خواسته رو دارم باید برم تو فرکانسش و تو فرکانسش یعنی اینکه رفتارم الان هم مطابق با اون خواسته بشه

بعد دیدم که تو خونمون بابام کمی از انار های حیاطمون رو برداشته ابشو گرفته که البته خیلی هم اب نداشت به قولی به همسرم همش میگم ملت گز 80 درصد پسته میخورن ما انار 80 درصد هسته 😂😂😂

ولی همونو ک ابشو با هستش قاطی بود برداشتم جدا کردم از هم و جوشوندم و شروع کردم باهاش لواشک درست کردن

دقیقا همون کاری که تو رویاهام تو ویلام انجام میدادم رو همین الان زندگیش کردم و اتفاقا خیلی هم لذت بردم و الانم که درست شده و دارم ازش میخورم خیلی لذت بخشه برام و همینقد راحت تونسم قدم بزرگی به سمت اون خواسته بردارم و الانم ک طعمش زیر زبونمه رسیدن بهش هم خیلی راحت تره

یا مثلا اینکه در مورد سربازی ، من سالها برای فرار از سربازی نقشه ها کشیدم و با نفرت از سربازی یاد کردم و همیشه به فکر فرار ازش و یا خریدنش بودم ولی شرایطش نبود و ناراحتی بیشتر وارد زندگیم میشد

امسال بعد از ازدواجم که خودش یه معجزه است از نظر همه مردم که من بدون سربازی تونسم ازدواج کنم که خودش حاصل باوری بود که سیدعلی خوشدل عزیزم تو کلاب هاوس تو عمق ذهنم کاشت تصمیم گرفتم که با سربازی کنار بیام و با اغوش باز بپذیرمش.

کارای خدمتمو کردم و به هیچکسیم چیزی نگفتم حتی یکی بهم گفت به من زنگ بزن تا برات یکاری بکنم من زیاد برام مهم نبود و خودم رفتم دنببال کارام

دلیل این مهم نبودن هم ایمانم بود، چون دیده بودم خدا چیکار میکنه برامون

گفتم خدایا خودت منو بزار بهترین جا و زمان و جوری شرایطو درست کن که من حتی پایه های بیزینس شخصیمم اونجا ریخته بشه و همه جوره سربازی در خدمت من باشه نه من در خدمت دوران سربازیم

خلاصه که من مدارکمو فرستادم و منتظر موندم، و 1 دی ماه یعنی ده روز دیگه اعزام منه

اتفاقی که تو این مدت دو هفته افتاد این بود که هرکسی از اشنا و غریبه به من میرسه کسایی که هیچ سنمی اصن باهاشون نداشتم به من میرسن میگن مهدی تو میخوای بری خدمت، اگه افتاد نیرو انتظامی فلان زنگو به من بزن بیارمت شهر خودتون

اون یکی میگه افتادی ارتش بگو من فلان کنم

یکی دیگه عکس میگیره از نامه اعزام من میگه من کدت که اومد خودم کاراتو درست میکنم بیای پیش خودم و خلاصه که همه میخوان منو ببرن سمت خودشون و منم تشکر میکنم بعد به خدا میگم خدایا من که چیزی نمیدونم تو خودت خبر از همه جا داری هرجا که خودت میدونی بهتره منو ببر وسلام

ولی میخوام بگم که وقتی من مقاومتمو کنار گذاشتم منی که فکر میکردم سربازی دوسال وقت تلف کردنه

االان هرکسی از راه میرسه میخواد بهترین نفع رو به من برسونه تو دوران خدمتم و این چیزیه که برای من از مهم ترین نتایجه

خیلی وقتا استاد میگه من مثال مالی و پولی میزنم که با اعداد شما متوجه بشید پیشرفت در چه حدی بوده

ولی حقیقتا بعضی چیزا رو با اعداد نمیشه وصف کرد اصلا

مثلا همین دوسال سربازی رو واقعا چجوری میشه توصیف کرد

میدونین دوسال با لذت و عشق کار کردن و تفریح کردن و در کنارش پیشرفت کردن کسبوکار شخصی رو ران کردن و کلی اتفاقات مثبت چقد تفاوت داره با اون دیدگاهی که قبلا داشتم که دوسال وقتمو تلف میکنم

همین الان شادی و حسی که این نوع تغییر تفکر بهم بخشیده هم قابل وصف نیست چه برسه به نتایجش

الهی شکرت

عاشقتونم

همین الان داداشم اومده میگه اوووو انقد نوشتی حتی برا اونم عجیبه که چی باعث میشه من انقد بنویسم خخخخ