سریال سفر به دور آمریکا | قسمت 178 - صفحه 3 (به ترتیب امتیاز)

سریال سفر به دور آمریکا قسمت 178

به نام خدایی که حامی منه در مسیر تغییر باورهام

با سلام خدمت استاد عزیزم مریم جان و همه ی همسفرهام

خدا رو شکر که باز هم فرصتی فراهم شد تا با جریان این آگاهی ها همراه بشم و با اونها بزرگ بشم

خدا رو شکر که در یک روز پاییزی ی کم چیلی با آسمانی پوشیده از ابرهای زیبا که روی کوههای اطراف خونم لم دادن و مه ای که با نوازش اونها رو در آغوش گرفته برای بار سوم دارم این تصاویر زیبا رو میبنم و کامنتم رو مینویسم

میدونیه اولین چیزی که اشک من رو درمیاره چیه ؟

اینکه توی همین روزهایی که ذهن من درگیر این بود که چرا من تنهام و میخواست حال من رو با جولان دادنش خراب کنه مخصوصا دیشب که شب یلدا بود و شب دورهمی ها قلبم همش سعی میکرد صدای خدا رو بلند کنه که تو تنها نیستی تو بهترین کس رو درون خودت داری کسی که بی واسطه و بی شرط و شروط باهات هست و هوات رو داره و دوست داره و حواسش بهت هست اگر تو اینجوری فکر کنی و باور داشته باشی و بعد امروز این فایل و شروعش پیام خداوند بود به من که ببین گفتم که حواسم بهت هست و باهاتم پس نگران نباش و ازتنهاییت لذت ببر .

بعد که ی کم فکر کردم دیدم الان 3 هفته اس که خداوند شرایطی رو برام فرام کرده که بدور از هر گونه نشتی فرکانسی روی خودم کار کنم در خلوت و تنهایی خودم و خودش اونوقت تازه فهمیدم که وقتی تو بخوای تغییر کنی خداوند و جهان شرایط رو برات فراهم می کنند یعنی چی جهان دست به دست هم میده تا تو روی خودت کار کنی یعنی چی

یادمه ی زمانهایی که خسته میشدم قبل از آشنایی با استاد دوست مخصوصا زمان دانشجویی که با اتوبوس از خوابگاه میرفتیم دانشگاه چون مسیر دور بود دوست داشتم ااون حرکت اتوبوس ادامه پیدا کنه تا بینهایت و پایانی براش نباشه .الان مدت هاست که باین سریال اون حس حرکت به سمت بی نهایت رو دارم اما با لذت نه با خستگی اونقدر که مسیر و مناظر زیبا هستن دوست دارم هی ادامه پیدا کنه و تموم نشه

چقدر اون فنس های بتونی کنار جاده توی قسمت هایی که دره هست حس امنیت بیشتری به آدم میده آخه ما هم ی کوههایی و مناظر اینچنین رو توی کوههای زاگرس داریم اینجا که هیچ فنسی ندارن توی اون قسمت های خطرناکشون و بعضی جاها علامت هشداری هم ندارن .ولی اینجا توس این سفر من هرجایی که کوه و پیچ بوده میبینم که مسایل ایمنی کاملا رعایت میشه از ورودی و خروجی تونلها گرفته تا توی طول میسر و توی پیچ ها

چقدر اون خانمه که اونجا توی این خلوت و ٰآرامش نشسته و داره مینویسه الات مطمانا حس خوبی داره و خصوصا اگر نویسنده هم باشه الان حتما داره الهاماتش رو مینویسه

وای که چقدر این آهنگ با لحظات الان منه هماهنگه :

اون بیرون الان داره نم نم باورن میباره و چشم حیاط و خیابونهای اطراف خیس شده از برکت این نعمت و چی حس قشنگیه قدم زدن توی این لحظات و تلفیق این احساس خوب با نم نم بارون همون نماز احساس و بارون .واقعا که خدا یعنی همین قطرات ریز باران که چشه های خیابونها و حیاط رو سیراب میکنن و خشکی اونها رو برطرف درست مثل محلولهای چشم که خشکی چشم رو برطرف میکنن آبهای مقطری که چشم رو نرم میکنند درست مثل این قطرات مقدس و مطهر باران که خشکی زمین ها رو نرم میکنن واقعا چه درسهایی که بشر از این طبیعت نگرفته .تا حالا اصلا به این قضیه اینجوری نگاه نکردم بودم که هر پیشرفتی توی دنیا صورت گرفته طبیعت الهام بخش اون بوده

چقدر فراوانی ماشین های شیک و گرونقیمت

و البته فراوانی سطل زباله های ی مجهز

چقدر زیبا بود اون تخت سنگهای بزرگی که از بالا بهم چسبیدن بودن و ی تونل طبیعی با شکوه رو بوجود آوردن

چقدر لذت بخشه توی هم چین مسیری پیاده روی کردن و دوچرخه سواری کردن .من یکی از خواسته هام اینه که هدایت بشم به ی همچین جاهایی که خیلی راحت و آزاد و رها هر وقت دوست داشتم بزنم به دل طبیعت و جاده و اطرافم آدم هایی باشن که قضاوت نکردن رو یادگرفته باشن و احترام بزارن به سبک شخصی آدم های دیگه و بقول قرآن تجسس بیجا نکنن توی زندگی افراد دیگه و گمان بد نبرن که باز هم بسیاری از این گمان های بد گناه

عشق شما مریم جان به فیلم گرفتن از زیباییها چقدر اینجا داره خودش رو نشون میده که با وجود اینکه دارین نفس نفس میزنین اما باز هم دارین این کار رو انجام میدین و این همون ویژگیه که استاد در مورد چیز مورد علاقه میگن که خستگی نمیاره و در هر شرایطی باعشق انجامش میدن چیزی که نوز برای من ی ٰآرزوه

از اون صندلهای مریم جان معلومه که در لحظه تصمیم گرفتین برای دیدن زیباییها و به تاخیر ننداختن اونا درست مثل همیشه که منتظر نیستین که شرایط مساعد بشه بعد برین لذت ببرین

چقدر جملتون معنی داشتین توی خودش مریم جان که:

این درخته برای خودش زندگی آفریدده توی دل این سنگه

همون قانون و پیام اصلی که استاد همیشه تکرارش میکنن: این ما هستیم که زندگی خودمون رو خلق میکنیم با باورهامون فارغ از هر عامل بیرونی دیگه ای درست مثل این درخته

چقدر این دیدگاه و نگرش و طرز برخورد مریم جان با مسایل اطرافش قشنگه که میگه این مگسه میخاد با من بیاد و شوخی بعدش واقعا چند درصد از ما اینجوری با ی چیز به ظاهر بدی برخورد میکنیم ی چیزی که رو مخه اینقدر قشنگ و زیبا تعبیرش میکنیم؟ الکی نیست مریم جان همراه و همدم شما شده استاد .همینه که شما استاد میگین اتفاقات به خودی خود معنایی ندارن این ما هستیم که با نگرشمون به اونها معنا می بخشیم

اینقدر ما توی این سفر کلمه ی آب و رودخونه و جنگل رو شنیدیم که دیگه بقول شما اگر پروفسور هاوکینگ بیاد بگه کمبود اینا هست ما باور نمی کنیم

و ذکر پیشرفت وسایل نقلیه که همون جزیی از پلن خداونده برای جهان هر چی جلوتر میریم همه چیز پیشرفته تر میشه

من هر وقت میشنوم توی طبیعت اینا دسشویی درست کردن ی حس خیلی خوبی بهم دست میده چون چیزی که همیشه توی رفتن به کوههای اطراف اینجا من رو اذیت میکرد همین نبودن دسشوییه مخصوصا وقتی شلوغ هم باشن که دیگه اصلا ی دردسری میشه این رفع حاجت مخصوصا برا ما خانم ها ولی اینجا با خیال راحت میتونی اطراق کنی

خیلی برم جالبه اگر مریم جان توضیح بدن این استیک هایی که با این ضخامت سرخشون میکنن واقعا داخلشون پخته میشه ؟

چه نکته ی آموزشی آشپزی جالبی من این رو نمی دونستم دوست دارم تجربش کنم

چه خلاقتی به خرج دادن اون خانواده که اتوبوسشون رو تبدیل کردن به ون اینکه این الگوی خلاقیت هی داره تکرار میشه توی این سریال این نشون میده که مساله تکیه کردن به توانایی ها و بروز خلاقیت توی مردم آمریکا ی چیزذاتیه یعنی شده جز شخصیتشون .با دیدن راس و تیفونی من فکر میکردم که اونا آدم های خاصین با اونهمه خلاقیت اما اینا ر که دیدک فهمیدم که خلاقیت جز ویژگی های شخصیتی مردم آمریکاس حالا یکی بیشتر یکی کمتر .و بعد وقتی بیاد آوردم که من خودم از زدن ی دوشاخه به برق بعضی وقت ها میترسم واقعا به فکر فرو رفتم که ی انسان چقدر میتونه خلاقیت داشته باشه و خلق کنه و تغییر ایجاد کنه توی ی چیزی که از قبل ساخته شده برای ی کار دیگه ای اما با ی سری بهبودها و تغییرات درست میشه چقدر بهبودش داد و استفاده های مفید دیگه ای ازشون کرد

چقدر نعلومه این دختر خانم عاشق نقاشی کردنه که اینجوری توی دل طبیعت نشسته و داره لذت میبره از کارش

چقدر این وژگی تحسین کردن تی شما مریم جان و استاد قویه که اینجوری این دختر خانم رو تحسین میکنین ویژگی که من اصلا باهاش آشنا نبودم چون یاد نگرفته بودممش اما با آشنایی با شما یاد گرفتم من هم اینکار رو بکنم البته نه به اندازه شما ولی نسبت به قبلم بهتر شدم

چقدر جالبه که این خانم خودش دست بکار شده و دارم کانتر آشپزخونش رو خودش درست میکنه البته وقتی داشتین با شوهرش صحبت میکردین اونم خودش ی آدم اینجوریه و باز هم قانون کبوتر با کبوتر باز با باز .شهور و خانمش هر کردم دست به آچار و اره هستن برای خلق کردن

چقدر این انرژی خورشیدی داره همه جا استفاده میشه توی آمریکا چیزی که اصلا کسی بهش فکر هم نمیکرد که بتونی بالای اتبوس درسه صفحه خورشیدی بزاری و از انرژیش استفاده کنی اونم ی انرژی نامحدود که همه جا در دسترس هستش و چقدر وجود همین انرژی سفر رو لذت بخش تر و راحت تر میکنه

چقدر این خرگوشه فرندلیه و چه رنگهای زیبایی داره از همین جا نرمی لمس کردنهاتون رو احساس کردم و جالبه که اون آقا گفت که پیداش کردن توی یوتا

چقدر اینا خنده رو بشاش هستن چیزی که باز من تی این سفر زیاد دیدم وو چقدر روی من تاثیر گذاشت که من هم خندره رو باشم و با آدم ها بهتر ارتباط برقرار کنم. من قبل از آشنایی با استاد خیلی آدم دورنگرا و خجالتی بودم ولی به لطف آموزش های استاد الان خیلی بهتر شدم در ارتباط برقرار کردن مخصوصا بعد از دوره عزت نفس

نکته ی جالب این بود که این آقاه گفت من خیلی یاد گرفتم تا این رو درستش کنم و این نکته ایه که استاد همیشه میگن که باری اینکه بتونیم کاری رو انجام بدیم باید مهارتهامون رو ببریم بالا .مطمانا این آقا اولش این کار رو بلد نبوده ولی رفته کلی مطالعه کرده و ویدیو دیده تا تونسته این کار رو انجام بده و این درس مهم این روزهای منه که کاری رو که دارم انجام میدم درسته بلدش نیستم اما اگر تحیقی کنم مطالعه کنم من هم میتونم انجامش بدم

چقدر خلاقیت خودش این باکس ها رو ساخته چیزی نبوده خودش ساخته اینا رو

مریم جان از همین جا میشه این آرامش و سکوت رو حسش کرد چون دقیقا ما هم داریم فرکانسش رو دریافت میکنیم انگار خودمون اونجا هستیم

مریم جان از دایه گزاری معامله بر اساس صداقت و درستی صحبت کردین که ویژگی مردم آمریکاست و همین جا کلام خداوند رو در قرآن رو به یاد آوردم که هر جایی از معامله صحبت شده اولا تاکید بر نوشتن شده بعدش هم بر صداقت و درستکاری و امانتداری افراد دخیل در معامله و این اون چیزیه که من در آمریکا دارم میبینم واقعا که :

آمریکا کشور خداست چون قوانین خداوند توش داره رعایت میشه همونطوری که توی قرآن گفته شده و جای تعجبی نیست که اینا دارن توی بهشت زندگی میکنن

خدایا به من هم کمک کن که بتونم این آزادی رو در همه ی ابعاد تجربه کنم

چه جالب اولین باره ی همیین چیزی رو میبنم ی چادر روی ماشین

و چقدر کنجکاوی شما استاد برای تجربه کردن همه چی داره اینجا هم خودش رو نشون میده

سپاسگزارم استاد و مریم جان