سریال سفر به دور آمریکا | قسمت 179

سلام و درود به همه همسفرای مهربونم

استاد نمیدونی امروز چه برف و بارون زیبایی داره تو شهر تهران میاد!

واقعا جای شما و مریم بانو اینجا خالیه

عاشق بارون و عطر خاک بارون زده هستم. چه حس زیباییه واقعا

از دیدن این فایل کلییی لذت بردم. مخصوصا ترانه های زیبایی که انتخاب می‌کنید. همراه با مناظر فوق العاده زیباتر

همه ترانه هاتون انقد زیبا هستن که دانلودشون میکنم و زمانی که تنهایی میرم تو دل طبیعت تو ماشین گوش میکنم.

مثل دیروز که از صبح زود تا ساعت سه بعد از ظهر، تنهایی رفتم تو دل کوهها و با خدای خوبم باز هم کلی خلوت کردم.

ترانه زیبای فایل 178 که می‌گفت ( خدا همین جاست) رو بارها و بارها گوش کردم و جالب اینجاست که تصاویر و مناظری که می‌دیدم انگار دقیقا همون حال و هوای اول فایل قبلی سفر به دور آمریکا رو برام تداعی می‌کرد. چقدر خدا رو نزدیکتر از همیشه به خودم حس کردم و چقدر برام لذت بخش بود.

چه حس قشنگی بهم منتقل می‌کرد، گوش کردن همزمان این ترانه و دیدن زیبایی ها، آفرینش پرودگار خوبم و اندیشیدن در مورد عظمت و اقتدار قدرتمندین قدرت جهان هستی.

و باز هم کلی معجزات و اتفاقای زیبا و آگاهی های جدید از طرف خدواند مهربونممثل همیشه

خلاصه جاتون خالی نگم براتون که چقدر انرژی مثبت دریافت کردم و تو این روزا که همه مردم ایران تمرکز کردن رو اتفاقای بد، من فقط تمرکز کردم روی زیبایی ها و حس و حال خوب و یعالمه فرکانسم بهتر و بهتر شد.

این فایل جدید که گذاشتین خیلی برام انگیزه بخش بود. اون قسمتی که دیدم یه پسر هشت ساله رفته یه همچین صخره نوردی که مطمئنم رفتنش آرزوی همه صخره نوردای حرفه ایه، خیلی واسم جالب بود و یه دنیا انرژی مثبت و انگیزه گرفتم.

من میدونم که حمل کیسه خواب و وسایل خواب، تو اون وضعیت چه مشقتی میتونه داشته باشه و اینکه 5 روز بخوای تو اون وضعیت بخوابی و بعدش به اون صورت تو جای به اون خفنی، صخره نوردی کنی. اصلا از قدرت تصور و تخیل ما هم بالاتره. اونم واسه یه پسر هشت ساله. واقعا فوق العادس.

ولی بنظر من اینکار هیچ مشقتی واسه این افراد نداره. چرا؟! چون رفتن دنبال عشق و علاقشون. رفتن دنبال همون چیزی که وقتی بهش فکر میکنن دیوونشون میکنه.

وقتی اینجور فایلا رو میبینم یاد فایل(( مثل ابوموسی نباشیم)) میفتم و دلم میخواد یه عالمه جسارت و شجاعت برای انجام کارای بزرگ داشته باشم.

خیلی خوبه که پا رو از حاشیه امنی که برای خودمون ساختیم فراتر بزاریم و به خودمون بیایم.

یه لحظه فکر کنیم که بابا ما به دنیا نیومدیم که فقط دکتر و مهندس بشیم و حرص موضوعات بی خود و بی ارزش و بخوریم و مدام اضطراب و استرس مسائل بی ارزش و پوچ این دنیا رو داشته باشیم.

یکم سعی کنیم خودمون باشیم.

یکم سعی کنیم واسه دل خودمون زندگی کنیم.

ببینیم واقعا از این زندگی چی میخوایم و انجامش بدیم.

یه بار هم که شده بیایم تو زندگیمون بخاطر دل پدر و مادرمون و یا دوستان و فامیل زندگی نکنیم.

یه بار هم که شده خود واقعیمون باشیم.

بقول استاد وقتی که لحظه مرگ فرا برسه اون وقته که می‌فهمیم ای بابا ما واسه چه چیزای بی ارزشی خودمونو عذاب می‌دادیم.

اون وقته که تموم این وابستگی ها و روابط دنیوی، مثل یک زنجیر از تنمون جدا میشن و تازه می‌فهمیم که این روابط، فقط مختص همین زندگی مادی بوده و ما به اشتباه فکر می‌کردیم، مهمترین موضوعات جهان، همین چیزاست.

پس دوست من برای یک بار هم که شده بیا و فقط برای دل خودت زندگی کن.

من خودم هر روز تمام تلاشم رو میکنم واسه دل خودم زندگی کنم نه اطرافیانم. میدونم یه جاهایی خیلی خیلی سخته، ولی شدنیه.

بخاطر اینکه لحظه مرگ افسوس نخورم، تموم سعیمو میکنم که اگه کسی قضاوتم میکنه اهمیت ندم.

اگه میخوام کاری انجام بدم و دیگران منو تایید نکنن، سریع از خودم میپرسم آیا این کار باعث آزار کسی هست یا نه؟! آیا به درست بودن مسیر اعتقاد داری یا نه؟! آیا اینکار با ارزش هایی که داری همسو و همجهت هست یا نه و سوال مهم تر اینکه اگه اینکار و الان انجام ندم، آیا موقع مرگ پیشمون میشم و حسرت میخورم یا نه؟ اگه با جواب دادن به این سوالا یه این نتیجه رسیدم که باید انجامش بدم، اگه تمام جهان هم بگن این کار و نکن و مخالفت کنن، من اون کار و انجام میدم.

من هر روز به خودم یادآوری میکنم مهم نیست، دیگران یا خانواده نظرشون درمورد من چیه و چطور منو قضاوت میکنن. من یکبار به این دنیا اومدم و میخوام اونجوری که دلم میخواد زندگی کنم و هر تجربه ای که فکر میکنم درسته رو میرم سراغش و تمام تلاشمو میکنم که بتونم به ترس هام غلبه کنم.

ما به دنیا نیومدیم که پدر مادرمون، فامیلمون یا دوستامون و از خودمون راضی نگه داریم.

به دنیا اومدیم که از تک تک لحظه هایی که خدا در اختیار ما قرار داده لذت ببریم، شکرگزار باشیم و هر آنچه که فکر می‌کنیم درسته رو تجربه کنیم.

من وقتی این پسر هشت ساله رو دیدم که این کار بزرگ رو با شجاعت و جسارت هرچه تمام تر انجام داده، کلی انگیزه و حال خوب و انرژی مثبت گرفتم، واسه خارج شدن از حاشیه امن و انجام کارای بزرگی که دلم میخواد انجامشون بدم و تو این زندگی مادی تجربشون کنم