https://tasvirkhani.com/fa/wp-content/uploads/2022/12/abasmanesh-11.jpg8001020گروه تحقیقاتی عباس‌منش/fa/wp-content/uploads/2015/12/logo-with-title-340x85.pngگروه تحقیقاتی عباس‌منش2022-12-24 05:44:082023-01-07 07:26:53سریال سفر به دور آمریکا | قسمت 179
230نظر
توجه
اگر می‌‌خواهی تجربیات خود را درباره موضوعات این فایل بنویسی، لازم است عضو سایت شوی و اگر عضو هستی، میتوانی با ایمیل و رمز عبورت از اینجا وارد سایت شوی.
سلام و خدا قوت فوق‌العاده خدمت استاد عزیز و خانم شایسته بابت این تصاویر زیبا.
خدایا صدهزار مرتبه شکرت که به من فرصت دادی تا زندگی کنم و از این سایت فوق‌العاده عالی
لذت ببرم .
خدایا صدهزار مرتبه شکرت بابت این جهان زیبایت.
استاد عزیز و خانم شایسته بابت این تصاویر زیبا بی‌نهایت از شما سپاسگزارم.
ایوالا دمتون گرم من عاشق چنین جاده های کوهستانی و جنگلی هستم . خدایا شکرت منم دوست دارم تو این طبیعت زیبا رانندگی کنم .
چقدر رویایی هست وقتی بعد از چند روز تفریح
وخستگی دوست داری بروی یه جایی که از طرف
خداوند هدایتت کنه به جایی که یک حمام تمیز زیبا و با آب گرم و پر فشار که حسابی کیف کنی .
بعد از حمام کردن عالی بیایی بیرون با چنین کوه زیبا و بزرگی روبرو بشی که از دیدنش لذت ببری
بچه‌ها اگه توجه کرده باشی اون جایی که تازه استاد و خانم شایسته بعد از حمام می‌خواستند پیاده روی کنند ساعت یازده و نه دقیقه صبح بود.
خدایا صدهزار مرتبه شکرت بابت این عظمت و شکوه بزرگی این طبیعت.
یه خدا قوت فوق‌العاده بگیم به این کوهنوردهای
با ایمان و با اعتماد بنفس که ارتفاع و جنس کوه
براشون مهم نیست .
فقط اونها از پایین قله می بینند .
خداوند نگهدار همه کوهنوردها باشه بخصوص
اون بنده با ارزشمند و با لیاقت خداوند که فقط 8 سالش بود که بهمراه پدرش از چنین کوهی بالا میره خدا بهش قوت بده که با این سن کم به من بزرگترین درس من میتوانم میشود بهم داد
همین طور که برای خداوند هر چیزی امکان پذیر است برای من هم هر چیزی امکان پذیر است
ممنون متشکرم از استاد عزیز و خانم شایسته که برای اینکه باورهای ما نسبت به آنچه که بخواهی میتوانی بدست بیاری، این تصاویر زیبا و در مورد این کوهنوردهای جوان صحبت کردن .
من محل کارم از کنار دریا برگ و ساحل زیبای کنگان هست هر روز صبح ساعت 5 که از کنار این ساحل رانندگی میکنم میبینم که آب دریا آنقدر آرام و بدون حرکت هست که اگر فیلم برداری کنی به هر کسی نشون بدی میگه این دریا واقعی نیست .
ومن همون موقع به خودم میگم آقا مهدی ببین دریایی به این بزرگی و عظمت چقدر راحت میتونه آرامش خودش حفظ کنه .
اون وقت من که به اندازه یک قطره آب در مقابل این هستم نمیتونم آرامش خودمو حفظ کنم
خدایا صدهزار مرتبه شکرت.
یه تشکر فوق‌العاده خدمت همه دوستان عزیز و هم فرکانسی های خودم که وقت گذاشتن و کامنت من رادر سفر به دور آمریکا 178 مطالعه کردن و من ایمانم قوی‌تر شد .
سلام به استاد عزیزم و مریم بانو نازنین و خوش تیپ و خوش اندام مون
سلام به شما دوستان هم فرکانس و همسفر قشنگ و بانگرشم
میریم که ادامه بدیم دیدن زیبایی ها و تجربه کردن هامون رو در yosemete national park
چه جاده زیبایی
چه منظره های بینظیری دیدیم که ترکیبی از درخت و جاده و کوه و آسمان آبی…چقدر زیباست واقعا
چه آهنگ لایت و زیبایی
چقدر مرز توانا بودن و فعل توانستن رو یاد آدم میاره این آهنگ زیبا با اون ریتم دلنشین و قشنگش.
به به رسیدیم به campground به اردوگـاه
یک جایی در دل صخره های بلند و عظیم در yosemite نشنال پارک
وای فقط اون جایی که مریم جان داشتی میرفتی به محدوده دوش و حمام این نشنال پارک چه درخت هایی بود چه رنگی تو تصویر ایجاد شده بود که یک ساختمان به رنگ سیاه قهوه ایی که یک مسیر پیاده رو کنارش بود و اون درخت های سبز و زرد و نارنجی های مختلف که انتهای اون مسیر صخره های زیبا و آسمان رو یک لحظه دیدیم واقعا زیبا بود واقعا زیبا بود…
خب دیشب با اون دورهمی دوستانه ایی که با اون دوستان جدید کنار آتیش داشتین الان کلی حمام لازم هستین…به به چقدر خوبه این امکانات. تو دل طبیعت همچین فضاهایی هست که آدم میتونه حسابی بدون نگران از نبودن و دسترسی نداشتن میتونه حسابی کثیف و دودی و آتیشی بشه بعد بیاد از این حمام ها در دل طبیعت خفن لذت ببره بعــد خفن بوی دود بگیره بعد بره به همچین حمام خفنی برسه و حالشو ببـره.
مریم جان از این سبک فیلمبرداری و مستند سازی و اشتراک گذاشتن این اولین تجربه های جذابت واقعا ممنونم. در اونجا رو باز میکنی و با اعتماد بنفس کامل میری که ببینی مشتری این حمام میشی یـا نه…اونم تازه با دوربین روشن اونم توی یک حمام که میشه گفت یک محیط خصوصی تر هست. من یک صحنه گفتم دمت گرم یعنی اونجا هم با گوشی رفتی تا ما هم بی نصیب نمونیم از دیدن اونجا و حس تجربه ایی که میشه در زیر دوشی در منطقه ایی در دل طبیعت و صخره ها داشت.
واقعا چه حمام تمیزی بود، چه حمام مرتب و منظمی بود، چه هوای مطبوع و گرم و مناسبی داشت. چه رختکن خوبی داشت و چه کمدهای عالی برای آدم ها گذاشته بودن تا وقتی از زیر دوش برمیگردن به راحتی به لباس ها و وسایل شون دسترسی داشته باشن اونم در یک حس امنیت و اطمینان. خدایا شکرت برای این همه ایده باحال و کار راه انداز و مسئله حل کن حتی در دل نشنال پارک ها…
فقط بچه ها ببینید این صخره فوق العاده رو…واقعا زیباست استاد جان، واقعا بزرگه واقعا به محض اینکه در همون ثانیه های اول دیدم با خودم گفتم دل میخواد برم ازش بالا. دوست دارم صخره نوردی یاد بگیرم. فکر کنم اون ثانیه اول یک خواسته داشت در دل من متولد میشد که دلم میخواد اون صخره رو از نزدیک ببینم و کم کم یادم اومد که من چقدر کوه و کوه نوردی دوست دارم. یادم اومد خیلی دوست داشتم ببینم کجا ها میرن صخره نوردی واقعی نه صخره های ماکتی و خیلی دلم میخواد این حس صخره نوردی رو هم در یک صخره واقعی تجربه کنم. مثل سقوط آزاد و بعضی تجربه های دیگه که واقعا هرکسی جرات نمیکنه بره و همه جا هم این امکانات نیست بخاطر ویژه بودن اینجور تفریحات…خلاصه که استاد جان همینجا گفته باشم من میــخوام. شما به اونجا و دیدنش هدایت شدین و منم به دیدنش هدایت شدم و اونایی که به سختی از اون فاصله و عظمت رو اون شیب های 90 درجه میشد تشخیص داد وقتی تونستن و شده پــس میـشود. پس منم یک روزی وقتی تکاملم رو به درستی طی کنم و تمرکز و کانون توجه ام به خواسته ام باشه و بهش هربار بیشتر قدرت بدم وهربار بیشتر باور کنم میشود و میتونم چرا که نــه..رفتم حتما براتون عکس میفرستم و از تجربه خودم میگم واقعا دوست دارم.
راستی یکهو یادم اومد امروز شنبه و من شروع کردم به ورزش کردن با جلسات دوره قانون سلامتی و امروز عجب اسکاتی رفتم و هربار میگفتم عجب عضله های پام دارن قوی میشن خدایا شکرت این همزمانی ورزش کردن روی عضله های پام و دیدن این صخره نوردها به من اینو گفتی که همین الانشم در مسیر تکامل رسیدن به این خواسته ها هستی. با قوی تر کردن عضلاتت، با سلامتی که هربار بهتر میتونی اهمیتش رو درک کن، تکاملی که یک پروسه است و الان در مرحله عضله سازی هستی که بعد با این عضلات چه تجربه هایی قراره داشته باشی. وای که نوشتن و تصور کردنش هم منو به وجد میاره میخوام بازم برم ورزش کنم روزی اصلا چندبار تا سریع تر عضلاتم رشد کنه و قوی بشه. اما عجله کار شیطونه. چرا عجله فهیمه تو آروم باش و از همین قدم ها و مسیرهای کوچیک لذت ببر و با مداومت در همین کارها یواش یواش یهو میبینی که به جایی رسیدی که حتی الان براش هیچ ایده و فکری نداری.خدایا شکرت برای بودن در این سفر شگفت انگیز
خدایا شکرت برای دیدن این صخره های باحال و با عظمت
خدایا شکرت برای هدایت ها و نشانه ها و همزمانی هایی که اینطور با من حرف میزنی…
استاد فقط وقتی داشتین با زوم اون گوشی خفن تون از صخره آروم آروم بالا میرفتین و اون افرادی که اینقدر در وسط اون صخره به سختی دیده میشدن من بارها تحسین کردم و به وجد اومدم.
تحسین کردم اون عظمت رو
تحسین کردم اون افراد صخره نورد رو
تحسین کردم اون زوم گوشی که کیفیتش با هربار زوم افت نکرد
تحسین کردم اون لطف و عشق شما رو این حس و تجربه تون رو با ما به اشتراک گذاشتین و چندبار برای ثبت این چیزها دست به گوشی شدین.
واقعا سپاسگزار از شما هستیم سپاسگزار از الله یکتا هستیم برای این همه…
یک جورایی من تو همین دقیقه های دیدن اون صخره سنگی زیبا و بلند و وسیع موندم، آقا جان هنگم موندم تو اون حد از شجاعت و مهارت افراد زیادی که از مورچه هم کوچکتر دیده میشدن.
هنگـم از اون پسربچه 8 ساله ایی که اون دوست عزیزی که داشت مستند سازی میکرد گفت. اصلا هنگم برای وجود آدم هایی که اون پایین داشتن دوستانشون و افراد گروه شون رو که مثل یک مورچه رو صخره بالا میرفتن با عشق رصد میکردن و ازشون عکس و فیلم میگرفت با اون دوربین تک چشمی با اون لنز خفنش…خدایا کلا فــصل جدیدی در ذهن من باز شد مرز ذهن و باورهای من و توانایی ها و کارها و خواسته هایی که میتونم داشته باشم جابجا شد کیلومترها جابجا شد و یک حس انرژی محرکه ایی اصلا نمیذاره بهش نکنم در دل و ذهنم به پا شده…خدایا چطور شکرگزارت باشم برای این همه اتفاق این همه شگفتی که دیدم و شنیدم…
مریم جان ممنون از تجربه ات از حمام رفتن گفتی،از دیدگاه هایی که داری به خودت اضافه میکنی و از لحظه ات استفاده میکنی گفتی، از اینکه دیگه نگران نبودن امکانات نظافت و کثیف شدن وبوی دود نیستی، از اینکه چقدر لذت بردی هم از کنار آتیش بودن و در جمع دوستان نشستن و هم از اینکه هدایت شدی و لذت بردی از تجربه اینطوری دوش گرفتن..واقعا تحسین ات میکنم که خیلی از عادت هات داری براحتی با شناخت الویت هات و اعتماد کردن بخدا تغییر میدی. واقعا مریم جان تحسین برانگیزی برام برای همه ی صداقتت و چیزهایی که نبودی و خودت داری کسب میکنی چون تو لایقی چون تو شایسته ایی و همین لایق بودن ولیاقت کسب کردنت رو هم تحسین میکنم…
و چه درس قشنگ و نکته قشنگی رو گفتی عزیزم واقعا احسنت مریم جانم اینکه: همه چی همه جا هست، هــمه چـی فراهم میشه، ما نباید خودمون رو محروم کنیم از تجربه ها و در لحظه لذت بردن هامون بخاطر اینکه شاید بعدا یکسری چیزها اتفاق بیفته تازه شاید…
به به میخوایم بریم بزنیم به تریل پیاده روی…چقدر من این مدت از پیاده روی بیشتر لذت میبرم چقدر خوشحالم که براحتی پیاده روی میکنم ساعت ها و کیلومترها و چیزهای جدید میبینم وتجربه میکنم و بعضا گاهی مسیر رو شاید گم کنم اما دوست دارم و بازهم میرم و لذت میبرم.واقعا تنکس قانون سلامتی…
چقدر جالب بود که اون صخره بهشت صخره نوردها هست.
چقدر با چشم غیر مسلح دیدن شون سخته واقعا چه عظمتی داره اون صخره و جالب تر از همه این شگفتی ها میرسیم به اینکه انسان چقدر نامحدوده. اینکه هر انسانی انگیزه های مختلفی داره و چقدر تنوع و چقدر آزادی عمل داریم ما آدم ها چقدر نعمت و چقدر توانایی خداوند مسخر ما کرد واقعا چقدر…
اون تابلویی که وسط مسیر پیاده روی استاد جان خوندین که اشاره کرده بود به اینکه اگر سنگ افتاد، اگر افتادی اگر هر اتفاقی افتاد برات این ریسکی هست که خودت پذیرفتی یــعنـی آقاجان مسئولیت این انتخاب با خودتــه. قطعا کسی که این ریسک و خطر رو میکنه این آدم یک شخصیت مسئولیت پذیر و جسوری داره و واقعا تحسین برانگیز هستن برای من. و منم دوست دارم چنین شخصیتی در خودم پرورش بدم. ما یاد گرفتیم که مسئولیت 100% زندگی خودمون رو بپذیریم، مسئولیت خطاها و اشتباه ها، مسئولیت تمام تصمیم و انتخاب ها و عملکردهامون رو بپذیریم.
الان که فکر میکنم این مسئولیت پذیر بودن چه قدم مهم و نکته مهمی هست برای ایجاد یک شخصیت قوی و محکم…چقدر وقتی تمام مسئولیت زندگی رو میپذیری اولین قدمی هست که یاد میگیریم توحیدی عمل کنیم،(دنبال هیچ عامل بیرون از خودمون نباشیم، دنبال مقصر نباشیم.) چقدر 100% مسئولیت قبول کردن تمام جنبه های زندگی مون به مـا بیشتر یادآوری میکنه که ایـن مــا هستیم که خالق 100% زندگی مون هستیم….
چقدر دوست دارم این هیولا این دیوار صاف رو فتح کنم…استاد جان مریم جان ممنون که اینا رو نشون دادین.
این فتح کردن چـه توانایی جسمی و فیزیکی بالایی میخواد نمیدونم در زمان درست بهش میرسم.
این فتح کردن چـه دل نترسی میخواد…
چـه روحیه جنگنده ایی میخواد
چــه رقابت طلبی میخواد
چـه انگیزه ایی میخواد
تـــــــا بتــــونــی مشهورتــرین صخره دنیا این بهشت صخره نوردها رو فـتح کنــی…من این سوال ها رو براش جوابی ندارم ولی میدونم یک آرزو و خواسته در من داره شکل میگیره و برای رسیدنش از خدا هدایت میخوام و از خدا میخوام جواب تمام این سوال های قدرتمند کننده و باور سازی که استاد جان در این مسیر گفتن رو به دست بیارم.
خدایا عجب مسیر شروع صخره نوردی باحالی بود
چقدر زیبا بود ممنون مریم جان با تمام سختی مسیر و نفس نفس زنان کردنت برامون از این صحنه ها فیلم گرفتی. واقعا چقدر زیبا بود اینکه استاد داشتن میرفتن از لای اون تکه سنگ های بزرگ و درخت ها و جالب بود این مرد زیبا اندام و خوش تیپ و خوش لباس با اون رنگ لباس خاکستری بین اون سنگ ها چه هماهنگی و زیبایی به مسیر داده بود واقعا ا دیدن این لحظات لذت بردم ممنونم از فیلمبرداری های سرسختانه و بینظیرت مریم جان شکارچی ثبت زیبایی ها…
استاد جان فقط عاشقتم که رفتی یک تستی بکنی اونم بدون تجربه، بدون ابزار و طناب و … و استاد اینجوری بری بالا و خیلی قشنگ گفتی اونا دست شون رواز کجا میگیرن کـه میرن بالا…ممنون از اینکه دست به عمل شدی و این چالش رو انجام دادی. استاد یاد اون موتور سواری که برای اولین بار رفتین تو سفر به دور آمریکا فصل اول قسمت های اول در ایالت یوتا بود فکر کنم اگر اشتباه نکنم. و چه فیلم معرکه ایی هم گرفتین و من چقدر شما روتحسین کردم برای اون حد از شجاعت و جسارتی که به خرج دادین و با موتور رفتین و من چقدر حس کردم که چقدر به ترس هاتون غلبه کردین و چه تجربه خوبی بود…یادش بخیر.
خدایا چقدر من سنجاب دوست دارم چقدر باحال بود سنجاب نشون دادین. یکی از قسمت های قبل تو مسیر آبشار نیاگارا یک سنجاب سیاه اومد بهش غذا دادین و کلی مرغ دریایی اطراف تون جمع شد و کلی اون صحنه بقول مریم جان شبیه سلیمان نبی با حیوان ها اینقدر دوست بودید که بهتون اعتماد کردن و اینقدر بهتون نزدیک شدن.
چه رکوردی بزنه اون پسر 8ساله
چه زمانی اونجا رسیدین و با چه انسان خوش برخوردی مواجه شدین که کلی بهتون عکس و فیلم نشون دادو بهتون این خبر جالب رو داد فتح بهشت صخره نوردها (یعنی صخره ال کاپیتانEl Capitanارتفاع سطح دیواره در حدود 900 متر و جنس دیواره از سنگ مستحکم اذرین گرانیت هست) توسط جوان ترین صخره نورد یک پسر 8 ساله…که 5 روز طول میکشه این فتح عظیم. واقعا عالی بود واقعا دمش گرم. چقدر انسان میتونه بزرگ فکـر کــنه
وقتی ما توانایی های افراد رو میبینیم خیلی باورهامون تکون میخوره.
باید به خودمون بگیم من باید خیلی بیشتر از این حرکت کنم، خیلی باید بزرگتر از این فکر کنم، خیلی بیشتر از این باید به خودم فشار بیارم و هدف های بزرگتر داشته باشم، قدم های بزرگتر داشته باشم. اینـا باید برامون الهام بخش باشند برای قدم های بزرگتر…
خداروشکر برای دیدن این زیبایی ها
خداروشکر برای غذاهای خوشمزه و هماهنگ با بدن
خداروشکر برای شنیدن این آگاهی ها
خداروشکر برای بودن و فرصت زندگی…
خداروشکر برای این بارونی که تقریبا بی وقفه از صبح داره میباره
خداروشکر برای این همه فراوانی ایده و تجربه و راه حل
در ادامه هم رسیدیم به یک دریاچه زیبا به نام تِنایـا tenaya lake
واقعا زیبا بود
چقدر این مسیر جاده که در انتهای این فایل گذاشتین هم زیبا بود. چقدر دلنشین بود. چقدر اینجور جاده ها حال و هوای سفر رو بیشتر برای آدم میاره واقعا سپاسگزارم ازتون عزیزان دوست داشتنی ام…
کلی هدایت ونشونه از طرف خدا گرفتم بااین جمله که شروع کردید:
«بنام تنها فرمانروای آسمان وزمین»
و این تیکه از کلامتون:
«چقدر وقتی تمام مسئولیت زندگی رو میپذیری اولین قدمی هست که یاد میگیریم توحیدی عمل کنیم،(دنبال هیچ عامل بیرون از خودمون نباشیم، دنبال مقصر نباشیم.) چقدر 100% مسئولیت قبول کردن تمام جنبه های زندگی مون به مـا بیشتر یادآوری میکنه که ایـن مــا هستیم که خالق 100% زندگی مون هستیم»
واقعا مسئولیت صددرصد رو که بپذیریم دیگه دنبال مقصر وعامل بیرونی یا حتی شریک قائل شدن برای خدا هم نیستیم
واقعا سپاسگزارم از اینکه برام کامنت گذاشتی و باعث شدی یک اگاهی رو در عمل به خودم در همین لحظه یاداوری کنم.اینکه دنبال عامل بیرونی نباشم بیشتر دنبال چیزهای اشتباه و مخربی که گاهی مسیر منو سخت میکنن، خراب میکنن و گاهی باعث دوباره کاری برای من میشن یا گاهی وقت منو بیشتر از چیزی که باید میگیرن باشم. من دنبال این باور در ذهن خودم هست که چطور میشه این اتفاق برام افتاد چی باعث میشه که اینطوری بشه. درس این موضوع چیه یا چه نشانه ایی برام داره.
میدونی راستش اتفاق اینه که همین الان که داشتم برای قسمت 180 سفر به دورآمریکا با عشق مینوشتم و کلی هم اگاهی گرفتم با همین نوشتنم یهو نمیدونم چی شد تمام کامنتم پرید…یکهو بخش دیدگاهم سفید شد و انگار هیچ چیزی ننوشتم در صورتی که میتونم بگم نیم ساعت مشغول بودم بنویسم و تقریبا میخواستم که دیگه یواش یواش اریال کنم و اینقدر سرشار از نوشتن بودم نمیدونم چرا نمیتونستم جمع کنم کامنتم رو دیدم پرید…و الان تو شوک بودم واقعا چی شد. این اتفاق چندین بار برام افتاد و راه حل های مختلف رو تکرار کردم و امتحان اما من دنبال عامل بیرونی که چه دکمه هایی رو روی صفحه کلید با هم زدم که باعث دیلیت شدن کل کامنتم شد نیستم دنبال اینم که درس این اتفاق هراز چندبار تکراری می افته چیه و مسئولیت این باورهای مخربم که یکی اش پاشنه آشیل من یعنی کمال گرایی رو بردارم. مسئولیت این اتفاق با منه و انتخاب من بود…خلاصه که من کم نمیارم و ادامه میدم اما قطعا یک جور دیگه. یک جور دیگه خواهم نوشت و ادامه خواهم داد…
ممنونم برای اینکه نوشتی و باعث شدی اینطوری با حرف زدن با توو ذهنم رو قشنگ کنترل کنم و یکم درک کنم بیشتر مسئولیت پذیر باشم و یکم بیشتر از قبل روی پاشنه های آشیل امم که حسابی ترمز هستن برای حرکتم کار کنم…الهام جان واقعا سپاسگزارم که باعث شدی این اگاهی ها رو باهات مرور کنم و برای اقدامش یک حرکتی بزنم…
منم ازت سپاسگزارم که اینقدر قشنگ وقت گذاشتی و روی خودت داری کار میکنی و داری سعی میکنی هربار خوب زندگی کنی و جهان رو جای بهتری برای زندگی کردن کنی…
راستی الهام جان عکس پروفایلت زیباست و دیروز اتفاقا رفتم تو پروفایلت به عکس زیبای شما نگاه میکردم.
که پاکی روح شما با پاکی این جای رویایی چه صحنه های زیبایی زو خلق کرده
من اصلا هیچ وقت هیچ جا نظر نمیزاشتم و خیلی وقت نیست که با سایت شما آشنا شدم ولی دلم گفت بنویسم
صخره های بلند نشانه ای از یک عظمت خداست خالقی که همچین عظمتی رو بنا کنه بی شک خودش عظیم تر بزرگ تر هست بعد دیدن این صخره بیشتر به خدای خودم ایمان آوردم چرا ترس باید تو دلم باشه وقتی خدایی به این عظمتی وجود داره ازکی بترسم از چی هراس داشته باشم وقتی خالقی به این عظمتی وجود داره خالقی که از عظمت بزرگی که داره به بندگانش داده بندگانی راه اونو رفتن دارن صخره نوردی میکنن تا این عظمت خدارو فتح کنند ببین تو دل اینا چه بزرگی گذاشته تو دل اون پسر هشت ساله چه شهامتی گذاشته که مثل خودش فاتح باشه واقعا نمیدونم چجوری دیگه وصف کنم این بزرگی خدارو
و این جمله رو بعد دیدن این فیلم کامل حس کردم. واقعا حس کردم که خداوند بزرگ تر است از هر بزرگی
چه طبیعت زیبایی چه رودخانه زلالی رودخانه زلال با دل زلال شما چقدر دل نشین بود
چه قدر همه جا تمیز چقدر همه جا قشنگ چه خالق زیبایی داریم که این همه زیبای رو یکجا در کنار هم ساخته فقط اون سنجاب که بدون ترس چه قدر قشنگ غذا میخورد چه قدر دل اروم بود چون به خالق خودش ایمان داشت کاش ماهم اندازه اون سنجاب کوچک تو دلمون به خالقمون اعتماد داشتیم یا پرنده هدد که آزاد رها پرواز میکرد غذا میخورد
خیلی زیبا بود
طبیعت زیبا استاد زیبا خانم زییا همگی شگفت انگیز بود و البته اندام بسیار زیبا استاد که واقعا محشر بود
الهی خداوند جهان همه مارو هدایت کنه به سمت زیبای سلامت ارامش ثروت و پول خیلی لذت بردم تشکر از شما استاد
استاد نمیدونی امروز چه برف و بارون زیبایی داره تو شهر تهران میاد!
واقعا جای شما و مریم بانو اینجا خالیه
عاشق بارون و عطر خاک بارون زده هستم. چه حس زیباییه واقعا
از دیدن این فایل کلییی لذت بردم. مخصوصا ترانه های زیبایی که انتخاب می‌کنید. همراه با مناظر فوق العاده زیباتر
همه ترانه هاتون انقد زیبا هستن که دانلودشون میکنم و زمانی که تنهایی میرم تو دل طبیعت تو ماشین گوش میکنم.
مثل دیروز که از صبح زود تا ساعت سه بعد از ظهر، تنهایی رفتم تو دل کوهها و با خدای خوبم باز هم کلی خلوت کردم.
ترانه زیبای فایل 178 که میگفت ( خدا همین جاست) رو بارها و بارها گوش کردم و جالب اینجاست که تصاویر و مناظری که می‌دیدم انگار دقیقا همون حال و هوای اول فایل قبلی سفر به دور آمریکا رو برام تداعی میکرد. چقدر خدا رو نزدیکتر از همیشه به خودم حس کردم و چقدر برام لذت بخش بود.
چه حس قشنگی بهم منتقل میکرد، گوش کردن همزمان این ترانه و دیدن زیبایی ها، آفرینش پرودگار خوبم و اندیشیدن در مورد عظمت و اقتدار قدرتمندین قدرت جهان هستی.
و باز هم کلی معجزات و اتفاقای زیبا و آگاهی های جدید از طرف خدواند مهربونممثل همیشه
خلاصه جاتون خالی نگم براتون که چقدر انرژی مثبت دریافت کردم و تو این روزا که همه مردم ایران تمرکز کردن رو اتفاقای بد، من فقط تمرکز کردم روی زیبایی ها و حس و حال خوب و یعالمه فرکانسم بهتر و بهتر شد.
این فایل جدید که گذاشتین خیلی برام انگیزه بخش بود. اون قسمتی که دیدم یه پسر هشت ساله رفته یه همچین صخره نوردی که مطمئنم رفتنش آرزوی همه صخره نوردای حرفه ایه، خیلی واسم جالب بود و یه دنیا انرژی مثبت و انگیزه گرفتم.
من میدونم که حمل کیسه خواب و وسایل خواب، تو اون وضعیت چه مشقتی میتونه داشته باشه و اینکه 5 روز بخوای تو اون وضعیت بخوابی و بعدش به اون صورت تو جای به اون خفنی، صخره نوردی کنی. اصلا از قدرت تصور و تخیل ما هم بالاتره. اونم واسه یه پسر هشت ساله. واقعا فوق العادس.
ولی بنظر من اینکار هیچ مشقتی واسه این افراد نداره. چرا؟! چون رفتن دنبال عشق و علاقشون. رفتن دنبال همون چیزی که وقتی بهش فکر میکنن دیوونشون میکنه.
وقتی اینجور فایلا رو میبینم یاد فایل(( مثل ابوموسی نباشیم)) میفتم و دلم میخواد یه عالمه جسارت و شجاعت برای انجام کارای بزرگ داشته باشم.
خیلی خوبه که پا رو از حاشیه امنی که برای خودمون ساختیم فراتر بزاریم و به خودمون بیایم.
یه لحظه فکر کنیم که بابا ما به دنیا نیومدیم که فقط دکتر و مهندس بشیم و حرص موضوعات بی خود و بی ارزش و بخوریم و مدام اضطراب و استرس مسائل بی ارزش و پوچ این دنیا رو داشته باشیم.
یکم سعی کنیم خودمون باشیم.
یکم سعی کنیم واسه دل خودمون زندگی کنیم.
ببینیم واقعا از این زندگی چی میخوایم و انجامش بدیم.
یه بار هم که شده بیایم تو زندگیمون بخاطر دل پدر و مادرمون و یا دوستان و فامیل زندگی نکنیم.
یه بار هم که شده خود واقعیمون باشیم.
بقول استاد وقتی که لحظه مرگ فرا برسه اون وقته که می‌فهمیم ای بابا ما واسه چه چیزای بی ارزشی خودمونو عذاب می‌دادیم.
اون وقته که تموم این وابستگی ها و روابط دنیوی، مثل یک زنجیر از تنمون جدا میشن و تازه می‌فهمیم که این روابط، فقط مختص همین زندگی مادی بوده و ما به اشتباه فکر می‌کردیم، مهمترین موضوعات جهان، همین چیزاست.
پس دوست من برای یک بار هم که شده بیا و فقط برای دل خودت زندگی کن.
من خودم هر روز تمام تلاشم رو میکنم واسه دل خودم زندگی کنم نه اطرافیانم. میدونم یه جاهایی خیلی خیلی سخته، ولی شدنیه.
بخاطر اینکه لحظه مرگ افسوس نخورم، تموم سعیمو میکنم که اگه کسی قضاوتم میکنه اهمیت ندم.
اگه میخوام کاری انجام بدم و دیگران منو تایید نکنن، سریع از خودم میپرسم آیا این کار باعث آزار کسی هست یا نه؟! آیا به درست بودن مسیر اعتقاد داری یا نه؟! آیا اینکار با ارزش هایی که داری همسو و همجهت هست یا نه و سوال مهم تر اینکه اگه اینکار و الان انجام ندم، آیا موقع مرگ پیشمون میشم و حسرت میخورم یا نه؟ اگه با جواب دادن به این سوالا یه این نتیجه رسیدم که باید انجامش بدم، اگه تمام جهان هم بگن این کار و نکن و مخالفت کنن، من اون کار و انجام میدم.
من هر روز به خودم یادآوری میکنم مهم نیست، دیگران یا خانواده نظرشون درمورد من چیه و چطور منو قضاوت میکنن. من یکبار به این دنیا اومدم و میخوام اونجوری که دلم میخواد زندگی کنم و هر تجربه ای که فکر میکنم درسته رو میرم سراغش و تمام تلاشمو میکنم که بتونم به ترس هام غلبه کنم.
ما به دنیا نیومدیم که پدر مادرمون، فامیلمون یا دوستامون و از خودمون راضی نگه داریم.
به دنیا اومدیم که از تک تک لحظه هایی که خدا در اختیار ما قرار داده لذت ببریم، شکرگزار باشیم و هر آنچه که فکر می‌کنیم درسته رو تجربه کنیم.
من وقتی این پسر هشت ساله رو دیدم که این کار بزرگ رو با شجاعت و جسارت هرچه تمام تر انجام داده، کلی انگیزه و حال خوب و انرژی مثبت گرفتم، واسه خارج شدن از حاشیه امن و انجام کارای بزرگی که دلم میخواد انجامشون بدم و تو این زندگی مادی تجربشون کنم
(من یک مستند دیده بودم از اینجا یعنی یوسیمیتی که یک صخره نورد معروفی میخواست یک روزه به بالای صخره ها برسه و با چاش هایی روبرو شده بود از جمله مخالفت خانمش و ترس های دیگر حتی یک بار تا نصفه رفت و ترسید برگشت و …اما در آخر توانست که یک روزه به بالای کوه برسد) خیلی مستند قشنگی بود
چقدر خوبه که کسی پیش آدم باشه که بهش همیشه بگوید تو میتونی برو انجامش بده از پسش بر میای (منظورم غیر از خوده آدم هست که به خودش اعتماد به نفس میده .مثلا همین پدری که با پسره 8 سالش رفتن صخره نکرده اونم چه صخره خفنی واقعا) ای کاش همیشه از این مدل آدم ها دور و اطراف آدم باشند که انقدر خوب باشند…
استاد واقعا ممنون که انقدر زحمت میکشید برای این تهیه این فایل ها خیلی از شما سپاسگزارم.
خدار صد هزار مرتبه شکر که من با این سایت آشنا شدم واقعا هر چقدر خداروشکر کنم کم هست.
استاد جاتون خالی در تهران چه برف عااالی مشغول باریدن هست و بسیار دیدنی تر شده تهران و کوهایش .
من هم دیروز یعنی جمعه اول دی ماه 1401 از صبح رفتم کوه تا عصری خداروشکر چقدر لذت بخش کلی دوست خوب پیدا کردم .چقدر برف بود و برف هم می آمد الهی شکر.
استاد جان یک پیشنهاد داشتم برای فایل های تصویری و این هست که اگر ممکنه در سفر به دور آمریکا یا زندگی در بهشت پایین فایل اسم مکان هایی که رفتید و گشتید و فیلم گرفتید به صورت مختصر بنویسید که راحت بشه پیداشون کرد اینجوری باید قسمت ها یادمون باشه که از یادمون میره اما به نظرم وقتی اسم مکان های زیبایی که رفتید را بنوسید مثلا از یلو استون به رِد وود به راحتی میشه در سرچ سایت زد و پیدا کرد .
در حد یک پیشنهاد عرض میکنم برای آپدیت سایت به نظرم خوب هست و البته نمیدونم این پیشنهاد دوست دیگری داده باشه یا نه .
استاد جان خیلی دوست دارم امیدوارم در هر شرایطی حالت عالی باشه و باز هم ببینمت و از صحبت های مفیدتان در زندگیم استفاده کنم.
از صحبت تا عمل کیلومترها فاصله هست امیدوارم امیدوارم که مرد عمل به این همه حرف درست باشم
هرچقدر که میبینم عطشم برای دیدن زیبایی های بیشتر، افزایش پیدا میکنه و میخوام که باز هم ببینم و ببینم. هربار که جای جدیدی رو با چشم سومی که در دستان استاد و خانم شایسته عزیز هست تماشا میکنم، میگم خدایا چطوری این همه زیبایی رو در این نقطه کوچک در پهنه گیتی جا دادی و تمومی هم نداره. چطور بتونم به ازای هر زیبایی، تو رو سپاس بگم.
این فایل نشون داد که انسان در عین کوچکی در برابر عظمت دنیا، چقدر بزرگ میتونه فکر کنه و بر محدودیت هاش غلبه کنه و رشد کنه.
اونجای فایل چقدر خندیدم که خانم شایسته گفت باورهام جابه جا شد ولی نه در حدی که بالا برم.
جدای از بامزه بودن حرفشون، من نکته ای که گرفتم این بود که با دیدن این تصاویر لزوما قرار نیست صخره نورد بشیم و فردا پاشیم بریم صخره ها رو فتح کنیم ولی میتونیم این الگو ها رو ببینیم و این باور رو در خودمون ایجاد کنیم که میتونیم تمامی مسائل و اهداف زندگی خودمون رو با تلاش، ایمان و انجام کار درست فتح کنیم همونطور که اون صخره نورد ها با تلاش، ایمان و انجام کار درست دیوار صاف رو بالا رفتن.
بحث باور شد یاد صحبت استاد در یکی از فایل هاشون افتادم در خصوص الگو ها که حیفم اومد اشاره ای بهش نکنم. اون هم صحبت در مورد اینکه وقتی انسان افراد دیگه رو میبینه که به هدفی رسیدن و بعدش باور میکنه، به سمت هدفش حرکت میکنه و در اون فایل استاد مثال محمد صلاح رو میزنن و در ادامه استاد پیشبینی میکنن که در آینده اعراب بیشتری در فوتبال پیشرفت میکنن و امسال در جام جهانی دیدیم که تیم فوتبال مراکش که یک تیم عرب زبان و آفریقایی مثل مصر هست، تیم چهارم جام جهانی شد و در اون تیم برخی بازیکن ها در تیم های معروف اروپایی حضور دارن. این یعنی ما الگوها رو که میبینیم با ایجاد این باور که ما هم تفاوتی با دیگرانی که به هدفشون رسیدن نداریم، برای خواسته هامون تلاش کنیم و به سمتشون حرکت کنیم.
امیدوارم که این کامنت و مثال همونطور که برای من انگیزه بود برای سایر دوستان هم انگیزه بشه
سلام به استاد عزیزم و خانم شایسته نازنین و همه اعضای خانواده بی نظیرمون
استاد من این سایت رو خونه خودم میدونم. خونه ی واقعیم. و همه افرادی که اینجا هستن رو خانواده اصلیم میدونم.
هروقت میخوام وارد سایت بشم ، میگم برم یه سر به« خونه »بزنم. حقیقتا اینجا امن ترین، زیباترین ، پرانرژی ترین و واقعی ترین مکان برای زندگی تک تک ماهاست.
استاد عزیزم عاشقتونم که اینجارو ساختید و این خانواده بزرگ رو تشکیل دادید تا همگی بتونیم در این بهشت زیبا از زندگی لذت ببریم و از «بودن» مون خوشنود و سپاسگزار باشیم.
دیشب به خودم تعهد دادم فایل جدید که اومد حتما براش کامنت بنویسم و منم توی این فضای زیبای سایت نقشی داشته باشم.
انقدررر همیشه از خوندن کامنت اعضای خانواده لذت می برم که خواستم من هم این کارو انجام بدم و من هم تاثیر زیبایی بذارم.
ابتدای فایل که با اون تصاویررویایی جاده و درخت‌های رنگارنگ زیبا و کوه های باشکوه شروع شد و مریم جان عزیزم طبق معمول یه آهنگ فوق العاده زیبا و مناسب رو برای شروع انتخاب کردن.
I can begin again
I can begin again
I can…Yes I can
I can begin again
Choose to feel good again
Appreciate again
Fall in love with”LIFE”again
I can…Yes I can
حقیقتا هرروز صبح که از خواب بیدار میشیم میتونیم بگیم من میتونم دوباره از نو شروع کنم….آره من میتونم….من میتونم امروز انتخاب کنم که احساس خوبی داشته باشم و همه چیزو تحسین کنم….آره من می توانم…..من میتونم دوباره عاشق «زندگی» بشم.
آره آره من میتونم دوباره شروع کنم…
من مسحور اینهمه زیبایی جاده شدم! اون درختای رنگارنگ با تونالیته های مختلف زردوسبز ونارنجی….و اون صخره های سربه فلک کشیده و حتی آسفالت جاده که چقدر نو و تمیزه!
تحسین می کنم آمریکای باشکوه و ثروتمند رو که حتی در دل طبیعت و در فضایی کاملا دور از فضای شهر ، یک همچین امکانات عالی رو برای گردشگرها و طبیعت گردا فراهم کرده که بتونن تویه محیط گرم و پاکیزه دوش بگیرن.
تمیزی اون مکان رو میشد از آینه های روی دیوار متوجه شد که حتی یک لکه کوچولو هم روی اونها دیده نمیشد و کاملا تمیز و شفاف بود.
در ادامه و بعد از دوش آبگرم بعد از چند روز و بیرون کردن خستگی از تن و احساس سبکی و شادابی میرسیم پای اون قله های زیبا و سربه فلک کشیده که مثل یک دیوار عظیم تا قعر آسمون کشیده شدن!
واااای من واقعا مبهوت و هاج و واج موندم از دیدن آدمایی که داشتن از اون صخره ها بالا میرفتن و استاد جان قبل از اینکه شما شروع کنید درمورد توانایی انسان حرف بزنید و ابراز شگفتی کنید من با خودم میگفتم خداای من ببین به بشر چه قدرت ها و توانایی هایی دادی که حتی میتونه این صخره هایی رو که در نگاه اول چشم حتی از دیدنشون می‌ترسه ، فتح کنه!!
و یادم اومد که چرا پروردگار توی قرآن میگه ما همه چیز رو به تسخیر انسان درآوردیم….آسمان رو….زمین رو….کوه هارو….
اینجاست که یک مصداق دیگه ازین آیه ها برامون روشن و نمایان میشه.
و اینکه با ایمان و باور و صبر و طی کردن تکامل میشه حتی این دیوار صخره ای سربه فلک کشیده رو قدم به قدم بالارفت.
وقتی اون دوستان رو دیدم که با کوله پشتی هاشون به سمت کوه میرفتن و میخواستن صخره نوردی رو شروع کنن، من یک حالت اطمینان و ریلکسی رو توی وجودشون حس کردم که نشون دهنده ایمان به خودشون بود. و این ایمان با بارها و بارها تمرین و کار و طی کردن تکاملشون قوی تر شده. و ما در این لحظه میوه های اون روزها رو می بینیم. و شگفتزده میشیم !
برای من این مصداق کارکردن روی باورهامونه ، که در قدم اول مثل یک صخره عظیم و ترسناک و دیوارمانند جلوی ما قد کشیده…..دست و دلمون می لرزه و میگیم ای وای من چه جوری میتونم به این غلبه کنم؟؟
اما اگر قانون رو یاد بگیریم و در این راه یک استاد و راهنما و لیدر کارکشته و حرفه ای داشته باشیم و از کوچیک شروع کنیم و قدم به قدم پیش بریم، نه تنها کار سخت و ترسناک و نشدنی نیست ، بلکه لحظه به لحظه ش شیرین و لذت بخش خواهد بود….. و یه روزی به خودمون میایم که داریم به سمت صخره های عظیم میریم با ایمان و اطمینان و آرامش، در حالی که دیگران مبهوت و شگفتزده مارو تماشا می کنن !!
برای من هم حقیقتا تحسین برانگیز و شگفت آور بود که حتی یه بچه ی هشت ساله هم میتونه چنین صخره هایی رو بالا بره! یادم اومد که استاد بارها و بارها گفتن که طی کردن تکامل به معنی صرف ِ زمان طولانی نیست، بلکه به معنی انجام کار درست به صورت متوالیه….و اینکه پشت سرهم به لیمیت ها فشار بیاریم و تند تند به الهامات عمل کنیم و اقداماتی که گفته میشه انجام بدیم.
اون وقت یک پسر بچه هشت ساله که پر از شوق و انگیزه هست میتونه توی زمان کوتاه تکاملشو طی کنه و پا به پای بزرگترها این صخره های عظیم رو بالابره.
که این البته مستلزم مربی و لیدر مناسب و انجام تمرینات به صورت متوالیه…. اینجاست که نقش مربی خوب و نقش شاگردی که در مسیر یادگیری کوشاست به صورت دست در دست برای فتح قله ها مشخص میشه.
استاد عزیزم خیلی خوشحال و مفتخرم که برای فتح قله ها و تغییر باورهام و غلبه بر ترسهام و رسیدن به خواسته های زندگیم ، بهترین مربی و لیدر رو انتخاب کردم….با تمام وجودم شکرگزار خداوندم که بهترین استاد و راهنمایی چون شمارو به من معرفی کرد تا قدم به قدم ، منو تا رسیدن به قله ها هدایت کنید و هرچیزی که برای طی کردن این مسیر ، با لذت و شادی و در کمال امنیت و سلامت لازمه رو به من آموزش بدین.
فضای اطراف و اون طبیعت زیبا که در سراسر فایل دوربین رو می چرخوندین و من واقعا مدهوش و مسحور اونهمه زیبایی طبیعت شدم. و اون نور زیبای خورشید که همه جارو درخشان کرده بود. رنگها چقدر زنده و شفاف و پاک!
سپاسگزاربابت اینهمه زیبایی و نعمت و ثروت و فراوانی هستم. سپاسگزار خداوندم ، فرمانروای این هستی بی پایان….سپاسگزاربابت اینهمه شادی و لذت هستم!
نکته ها و درس های این فایل خیلی خیلی بیشتر از اونه که بشه توی متن نوشت و اگر بخوام بنویسم میشه ساعتها و ساعتها درموردش صفحه ها پر کنم. از حرفهای مریم عزیزم و استاد عزیزم بگیر تا تک تک لحظه ها و اتفاقاتی که توی فیلم شاهدش بودم.
آقاااااااااااا این فایل رسماً منودیوونه کردمنوب جنون ازعطمت ربم رسوندعظمت مخلوقاتش الله اکبر ازین عظمت کوه ازعظمت انسان ازتوانایی انسان ازاشرف بودن وبرتریش خدایه من باباااااااااون لحظه ک اون ادم میگفت بچه8ساله کفم بریدبابا بپگچه کوچیکه ها کم الکی نیستا من با30سال سن حتی توفکرکردن ب اون ارتفاع سکته میکنم تنم ب لرزه درمیادخدایا ایناااااادیوونن ن دیوونه ب معنی بی عقل بودن ک 99درصدجامعه میگنانه من جزاون 1درصدم ومیگم دیوونن دیوونه ربشون اینقدرایمانشون قویه ک اینجوری ب این دیوونگی شیرین رسیدن دیوونگی لذت بخش ازعشق وایمان ب خداوتواناییاشون الله اکبر
ینی هرچقدرتحسینشون کنم کمه این عمل درذهنمم نمیگنه چ برسه درعملم خداااااایاعااااشقتم باباچی خلق کردی
بقول شماباورام جابجاشدآقااااا کم الکی نیستا بابااون ارتفاع 5روز سرما این سن بابا دم باباش گرم من بچم میره روده تاپله قلبم میوفته ک البته دارمروش کارمیکنم ولی اینوک دیدم اصن مغزم سوت کشید اصن عجیب ایمانی بم داده برای رهاکردن بچم رهاکردن خودم ازاین ترسای پوچ وواهی
چقدرمسیرجنگلی زیبا دراول فایل وانتهای فایل بود
چ کوهای صخره ای زیبایی
درمسیرجنگلی اول چقدرازجاپارکالذت بردم وتحسینشون کردم ک اسفالتونم کرده بودن مخصوصایکیش بودک وسطش دوتادرخت بود ینی درختارونزده بودن پارکینگو ترکیب کرده بودن باطبیعت افرین بهشون
سلااام استاد جان و مهربانوی مهربان خانم شایسته عزیز.
من هم این فایل فوق‌العاده زیبا رو دیدم و چقدر تاثیر گرفتم از تمام اتفاقاتی که توی این فایل از سفر نامه اتفاق افتاد.
من هم این فایل ارزشمند رو دیدم و یاد گرفتم که میشود،
الان ک دارم این کامنت رو مینویسم در حال گوش کردن جلسه اول دوره عزت نفس هستم،دیدن این فایل زیبا خیلی مرتبط بود با همین فایل،
دقیقه 30 از فایل جلسه اول دوره عزت نفس استاد در مورد توانایی ها و استعداد های هر شخص صحبت میکنند، و چقدر زیبا این موضوع رو توضیح دادن که برای شروع هر کاری در هر زمینه ای نیازی نیست که بهترین باشیم، ولی میتونیم شروع کنیم و با طی کردن تکامل بهترین بشیم در هر زمینه ای،
.
.
استاد چقدر لذت بردم وقتی با اون آقا داشتید صحبت می‌کردید و اون هم با اون دوربین فوق حرفه ای زووم کردن روی اون افرادی که در حال صخره نوردی بودن، چقدر خوبه که با خودت در صلح باشی و با خودت بهترین رفتار رو داشته باشی، اونوقت همه آدمها باهات بهترین رفتار رو دارن، این عملکرد باعث میشه همه بهت احترام بذارن چون خودت به خودت احترام میذاری، و ارزش قائل هستی برای خودت،
خیلی دوست داشتم این کامنت رو در قسمت کامنتهای مربوط به جلسه 6 دوره عزت نفس بذارم، ولی با دیدن این فایل تصمیم گرفتم اینجا بنویسم،
یسری توضیح در مورد آگاهی های این دوره مینویسم،
استاد خیلی راحت و روان توضیح دادن درمورد این که هرکسی اگه روی توانایی های خودش کار کنه و تمرکز کنه روی کاری که بهش علاقه داره میتونه بهترین نتایج روبگیره،
این که تمرکز ما بر روی موضوعاتی باشه که بهش علاقه داریم باعث رشد عزت نفس درونی ما میشه،
مشکلی که خیلی ها نمیتونن درک کنن این هست که میخوان توی هر زمینه ای بهترین باشن،
.
خیلی دوست داشتم این چند تا نکته رو بگم و بیشتر و بهتر تمرکز کنم روی توانایی های خودم.
دوستتون دارم، دوستتون دارم
در پناه الله یکتا شاد، ثروت مند و سعادت مند باشید،
سلام رفقای هم فرکانسم سلام استادِ مهربان و مریمِ قشنگم
چقدر لذت بردم و درس گرفتم از فایل امروز
من کوه نوردم، هیچوقت تاحالا صخره نوردی رو تست نکردم ولی میدونم واقعا سخته،
یه نکته ای که همیشه برام پررنگ بوده اینه که صخره نورد ها وقتی قدم اول رو برمیدارن قدم بعدی خودش، خودش رو نشون میده،یعنی تا قدم اول رو برنداشتی نمیتونی بگی قدم بعدی ایم کدومه،
تو قدم در راه بنه و هیچ مپرس
خود راه بگویدت که چون باید رفت
دقیقا مثل زندگی خودمون من تا قبل از اینا همیشه منتظر بودم همه چیز رو بدونم بعد شروع کنم اصلا ایده میامد سراغم میگفتم خب بعدش چی ،بعدش چکار کنم؟
توجه نداشتم که باید حرکت کنم با ایمان راه خودشو نشون میده ،خودش کمکم میکنه خودش هدایت میکنه کافیه باورام و خواسته ام هم جهت باشن
اونوقت خواسته ام هزار قدم میاد سمتم
خدارو هزاران مرتبه شکر برای درس هایی که گرفتم از این فایل ،
مخصوصا اون عزیزِ 8 ساله که واقعا ترکوند احسنت بهش همینکه این جسارت رو کرده واقعا تحسینش میکنم مخصوصا اون پدری که این باور رو به فرزندش داده
خداقوت به همه ی اون عزیزان که این افتخار رو دارن از این دیوار صاف قهرمانانه برن بالا و باعث افتخار خودشون و چراغِ راهِ ماها بشن
چقدر زیبایی تو جاده ها بود واقعا لذت بردم و خودمو دیدیم تو پیچ و خم جاده های زیبای یوسمدی نشنال پارک
سپاس گزارم استاد گرانقدر و مریم ِ عزیزم برای اینهمه باور تقویت کننده و تصاویر قشنگی که با ما به اشتراک میزارید
سلام به دوستان عزیز و با ارزشمند خودم
سلام و خدا قوت فوق‌العاده خدمت استاد عزیز و خانم شایسته بابت این تصاویر زیبا.
خدایا صدهزار مرتبه شکرت که به من فرصت دادی تا زندگی کنم و از این سایت فوق‌العاده عالی
لذت ببرم .
خدایا صدهزار مرتبه شکرت بابت این جهان زیبایت.
استاد عزیز و خانم شایسته بابت این تصاویر زیبا بی‌نهایت از شما سپاسگزارم.
ایوالا دمتون گرم من عاشق چنین جاده های کوهستانی و جنگلی هستم . خدایا شکرت منم دوست دارم تو این طبیعت زیبا رانندگی کنم .
چقدر رویایی هست وقتی بعد از چند روز تفریح
وخستگی دوست داری بروی یه جایی که از طرف
خداوند هدایتت کنه به جایی که یک حمام تمیز زیبا و با آب گرم و پر فشار که حسابی کیف کنی .
بعد از حمام کردن عالی بیایی بیرون با چنین کوه زیبا و بزرگی روبرو بشی که از دیدنش لذت ببری
بچه‌ها اگه توجه کرده باشی اون جایی که تازه استاد و خانم شایسته بعد از حمام می‌خواستند پیاده روی کنند ساعت یازده و نه دقیقه صبح بود.
خدایا صدهزار مرتبه شکرت بابت این عظمت و شکوه بزرگی این طبیعت.
یه خدا قوت فوق‌العاده بگیم به این کوهنوردهای
با ایمان و با اعتماد بنفس که ارتفاع و جنس کوه
براشون مهم نیست .
فقط اونها از پایین قله می بینند .
خداوند نگهدار همه کوهنوردها باشه بخصوص
اون بنده با ارزشمند و با لیاقت خداوند که فقط 8 سالش بود که بهمراه پدرش از چنین کوهی بالا میره خدا بهش قوت بده که با این سن کم به من بزرگترین درس من میتوانم میشود بهم داد
همین طور که برای خداوند هر چیزی امکان پذیر است برای من هم هر چیزی امکان پذیر است
ممنون متشکرم از استاد عزیز و خانم شایسته که برای اینکه باورهای ما نسبت به آنچه که بخواهی میتوانی بدست بیاری، این تصاویر زیبا و در مورد این کوهنوردهای جوان صحبت کردن .
من محل کارم از کنار دریا برگ و ساحل زیبای کنگان هست هر روز صبح ساعت 5 که از کنار این ساحل رانندگی میکنم میبینم که آب دریا آنقدر آرام و بدون حرکت هست که اگر فیلم برداری کنی به هر کسی نشون بدی میگه این دریا واقعی نیست .
ومن همون موقع به خودم میگم آقا مهدی ببین دریایی به این بزرگی و عظمت چقدر راحت میتونه آرامش خودش حفظ کنه .
اون وقت من که به اندازه یک قطره آب در مقابل این هستم نمیتونم آرامش خودمو حفظ کنم
خدایا صدهزار مرتبه شکرت.
یه تشکر فوق‌العاده خدمت همه دوستان عزیز و هم فرکانسی های خودم که وقت گذاشتن و کامنت من رادر سفر به دور آمریکا 178 مطالعه کردن و من ایمانم قوی‌تر شد .
از همه شما دوستان از صمیم قلب سپاسگزارم.
بنام تنها فرمانروای آسمان ها و زمین
سلام به استاد عزیزم و مریم بانو نازنین و خوش تیپ و خوش اندام مون
سلام به شما دوستان هم فرکانس و همسفر قشنگ و بانگرشم
میریم که ادامه بدیم دیدن زیبایی ها و تجربه کردن هامون رو در yosemete national park
چه جاده زیبایی
چه منظره های بینظیری دیدیم که ترکیبی از درخت و جاده و کوه و آسمان آبی…چقدر زیباست واقعا
چه آهنگ لایت و زیبایی
چقدر مرز توانا بودن و فعل توانستن رو یاد آدم میاره این آهنگ زیبا با اون ریتم دلنشین و قشنگش.
به به رسیدیم به campground به اردوگـاه
یک جایی در دل صخره های بلند و عظیم در yosemite نشنال پارک
وای فقط اون جایی که مریم جان داشتی میرفتی به محدوده دوش و حمام این نشنال پارک چه درخت هایی بود چه رنگی تو تصویر ایجاد شده بود که یک ساختمان به رنگ سیاه قهوه ایی که یک مسیر پیاده رو کنارش بود و اون درخت های سبز و زرد و نارنجی های مختلف که انتهای اون مسیر صخره های زیبا و آسمان رو یک لحظه دیدیم واقعا زیبا بود واقعا زیبا بود…
خب دیشب با اون دورهمی دوستانه ایی که با اون دوستان جدید کنار آتیش داشتین الان کلی حمام لازم هستین…به به چقدر خوبه این امکانات. تو دل طبیعت همچین فضاهایی هست که آدم میتونه حسابی بدون نگران از نبودن و دسترسی نداشتن میتونه حسابی کثیف و دودی و آتیشی بشه بعد بیاد از این حمام ها در دل طبیعت خفن لذت ببره بعــد خفن بوی دود بگیره بعد بره به همچین حمام خفنی برسه و حالشو ببـره.
مریم جان از این سبک فیلمبرداری و مستند سازی و اشتراک گذاشتن این اولین تجربه های جذابت واقعا ممنونم. در اونجا رو باز میکنی و با اعتماد بنفس کامل میری که ببینی مشتری این حمام میشی یـا نه…اونم تازه با دوربین روشن اونم توی یک حمام که میشه گفت یک محیط خصوصی تر هست. من یک صحنه گفتم دمت گرم یعنی اونجا هم با گوشی رفتی تا ما هم بی نصیب نمونیم از دیدن اونجا و حس تجربه ایی که میشه در زیر دوشی در منطقه ایی در دل طبیعت و صخره ها داشت.
واقعا چه حمام تمیزی بود، چه حمام مرتب و منظمی بود، چه هوای مطبوع و گرم و مناسبی داشت. چه رختکن خوبی داشت و چه کمدهای عالی برای آدم ها گذاشته بودن تا وقتی از زیر دوش برمیگردن به راحتی به لباس ها و وسایل شون دسترسی داشته باشن اونم در یک حس امنیت و اطمینان. خدایا شکرت برای این همه ایده باحال و کار راه انداز و مسئله حل کن حتی در دل نشنال پارک ها…
فقط بچه ها ببینید این صخره فوق العاده رو…واقعا زیباست استاد جان، واقعا بزرگه واقعا به محض اینکه در همون ثانیه های اول دیدم با خودم گفتم دل میخواد برم ازش بالا. دوست دارم صخره نوردی یاد بگیرم. فکر کنم اون ثانیه اول یک خواسته داشت در دل من متولد میشد که دلم میخواد اون صخره رو از نزدیک ببینم و کم کم یادم اومد که من چقدر کوه و کوه نوردی دوست دارم. یادم اومد خیلی دوست داشتم ببینم کجا ها میرن صخره نوردی واقعی نه صخره های ماکتی و خیلی دلم میخواد این حس صخره نوردی رو هم در یک صخره واقعی تجربه کنم. مثل سقوط آزاد و بعضی تجربه های دیگه که واقعا هرکسی جرات نمیکنه بره و همه جا هم این امکانات نیست بخاطر ویژه بودن اینجور تفریحات…خلاصه که استاد جان همینجا گفته باشم من میــخوام. شما به اونجا و دیدنش هدایت شدین و منم به دیدنش هدایت شدم و اونایی که به سختی از اون فاصله و عظمت رو اون شیب های 90 درجه میشد تشخیص داد وقتی تونستن و شده پــس میـشود. پس منم یک روزی وقتی تکاملم رو به درستی طی کنم و تمرکز و کانون توجه ام به خواسته ام باشه و بهش هربار بیشتر قدرت بدم وهربار بیشتر باور کنم میشود و میتونم چرا که نــه..رفتم حتما براتون عکس میفرستم و از تجربه خودم میگم واقعا دوست دارم.
راستی یکهو یادم اومد امروز شنبه و من شروع کردم به ورزش کردن با جلسات دوره قانون سلامتی و امروز عجب اسکاتی رفتم و هربار میگفتم عجب عضله های پام دارن قوی میشن خدایا شکرت این همزمانی ورزش کردن روی عضله های پام و دیدن این صخره نوردها به من اینو گفتی که همین الانشم در مسیر تکامل رسیدن به این خواسته ها هستی. با قوی تر کردن عضلاتت، با سلامتی که هربار بهتر میتونی اهمیتش رو درک کن، تکاملی که یک پروسه است و الان در مرحله عضله سازی هستی که بعد با این عضلات چه تجربه هایی قراره داشته باشی. وای که نوشتن و تصور کردنش هم منو به وجد میاره میخوام بازم برم ورزش کنم روزی اصلا چندبار تا سریع تر عضلاتم رشد کنه و قوی بشه. اما عجله کار شیطونه. چرا عجله فهیمه تو آروم باش و از همین قدم ها و مسیرهای کوچیک لذت ببر و با مداومت در همین کارها یواش یواش یهو میبینی که به جایی رسیدی که حتی الان براش هیچ ایده و فکری نداری.خدایا شکرت برای بودن در این سفر شگفت انگیز
خدایا شکرت برای دیدن این صخره های باحال و با عظمت
خدایا شکرت برای هدایت ها و نشانه ها و همزمانی هایی که اینطور با من حرف میزنی…
استاد فقط وقتی داشتین با زوم اون گوشی خفن تون از صخره آروم آروم بالا میرفتین و اون افرادی که اینقدر در وسط اون صخره به سختی دیده میشدن من بارها تحسین کردم و به وجد اومدم.
تحسین کردم اون عظمت رو
تحسین کردم اون افراد صخره نورد رو
تحسین کردم اون زوم گوشی که کیفیتش با هربار زوم افت نکرد
تحسین کردم اون لطف و عشق شما رو این حس و تجربه تون رو با ما به اشتراک گذاشتین و چندبار برای ثبت این چیزها دست به گوشی شدین.
واقعا سپاسگزار از شما هستیم سپاسگزار از الله یکتا هستیم برای این همه…
یک جورایی من تو همین دقیقه های دیدن اون صخره سنگی زیبا و بلند و وسیع موندم، آقا جان هنگم موندم تو اون حد از شجاعت و مهارت افراد زیادی که از مورچه هم کوچکتر دیده میشدن.
هنگـم از اون پسربچه 8 ساله ایی که اون دوست عزیزی که داشت مستند سازی میکرد گفت. اصلا هنگم برای وجود آدم هایی که اون پایین داشتن دوستانشون و افراد گروه شون رو که مثل یک مورچه رو صخره بالا میرفتن با عشق رصد میکردن و ازشون عکس و فیلم میگرفت با اون دوربین تک چشمی با اون لنز خفنش…خدایا کلا فــصل جدیدی در ذهن من باز شد مرز ذهن و باورهای من و توانایی ها و کارها و خواسته هایی که میتونم داشته باشم جابجا شد کیلومترها جابجا شد و یک حس انرژی محرکه ایی اصلا نمیذاره بهش نکنم در دل و ذهنم به پا شده…خدایا چطور شکرگزارت باشم برای این همه اتفاق این همه شگفتی که دیدم و شنیدم…
مریم جان ممنون از تجربه ات از حمام رفتن گفتی،از دیدگاه هایی که داری به خودت اضافه میکنی و از لحظه ات استفاده میکنی گفتی، از اینکه دیگه نگران نبودن امکانات نظافت و کثیف شدن وبوی دود نیستی، از اینکه چقدر لذت بردی هم از کنار آتیش بودن و در جمع دوستان نشستن و هم از اینکه هدایت شدی و لذت بردی از تجربه اینطوری دوش گرفتن..واقعا تحسین ات میکنم که خیلی از عادت هات داری براحتی با شناخت الویت هات و اعتماد کردن بخدا تغییر میدی. واقعا مریم جان تحسین برانگیزی برام برای همه ی صداقتت و چیزهایی که نبودی و خودت داری کسب میکنی چون تو لایقی چون تو شایسته ایی و همین لایق بودن ولیاقت کسب کردنت رو هم تحسین میکنم…
و چه درس قشنگ و نکته قشنگی رو گفتی عزیزم واقعا احسنت مریم جانم اینکه: همه چی همه جا هست، هــمه چـی فراهم میشه، ما نباید خودمون رو محروم کنیم از تجربه ها و در لحظه لذت بردن هامون بخاطر اینکه شاید بعدا یکسری چیزها اتفاق بیفته تازه شاید…
به به میخوایم بریم بزنیم به تریل پیاده روی…چقدر من این مدت از پیاده روی بیشتر لذت میبرم چقدر خوشحالم که براحتی پیاده روی میکنم ساعت ها و کیلومترها و چیزهای جدید میبینم وتجربه میکنم و بعضا گاهی مسیر رو شاید گم کنم اما دوست دارم و بازهم میرم و لذت میبرم.واقعا تنکس قانون سلامتی…
چقدر جالب بود که اون صخره بهشت صخره نوردها هست.
چقدر با چشم غیر مسلح دیدن شون سخته واقعا چه عظمتی داره اون صخره و جالب تر از همه این شگفتی ها میرسیم به اینکه انسان چقدر نامحدوده. اینکه هر انسانی انگیزه های مختلفی داره و چقدر تنوع و چقدر آزادی عمل داریم ما آدم ها چقدر نعمت و چقدر توانایی خداوند مسخر ما کرد واقعا چقدر…
اون تابلویی که وسط مسیر پیاده روی استاد جان خوندین که اشاره کرده بود به اینکه اگر سنگ افتاد، اگر افتادی اگر هر اتفاقی افتاد برات این ریسکی هست که خودت پذیرفتی یــعنـی آقاجان مسئولیت این انتخاب با خودتــه. قطعا کسی که این ریسک و خطر رو میکنه این آدم یک شخصیت مسئولیت پذیر و جسوری داره و واقعا تحسین برانگیز هستن برای من. و منم دوست دارم چنین شخصیتی در خودم پرورش بدم. ما یاد گرفتیم که مسئولیت 100% زندگی خودمون رو بپذیریم، مسئولیت خطاها و اشتباه ها، مسئولیت تمام تصمیم و انتخاب ها و عملکردهامون رو بپذیریم.
الان که فکر میکنم این مسئولیت پذیر بودن چه قدم مهم و نکته مهمی هست برای ایجاد یک شخصیت قوی و محکم…چقدر وقتی تمام مسئولیت زندگی رو میپذیری اولین قدمی هست که یاد میگیریم توحیدی عمل کنیم،(دنبال هیچ عامل بیرون از خودمون نباشیم، دنبال مقصر نباشیم.) چقدر 100% مسئولیت قبول کردن تمام جنبه های زندگی مون به مـا بیشتر یادآوری میکنه که ایـن مــا هستیم که خالق 100% زندگی مون هستیم….
چقدر دوست دارم این هیولا این دیوار صاف رو فتح کنم…استاد جان مریم جان ممنون که اینا رو نشون دادین.
این فتح کردن چـه توانایی جسمی و فیزیکی بالایی میخواد نمیدونم در زمان درست بهش میرسم.
این فتح کردن چـه دل نترسی میخواد…
چـه روحیه جنگنده ایی میخواد
چــه رقابت طلبی میخواد
چـه انگیزه ایی میخواد
تـــــــا بتــــونــی مشهورتــرین صخره دنیا این بهشت صخره نوردها رو فـتح کنــی…من این سوال ها رو براش جوابی ندارم ولی میدونم یک آرزو و خواسته در من داره شکل میگیره و برای رسیدنش از خدا هدایت میخوام و از خدا میخوام جواب تمام این سوال های قدرتمند کننده و باور سازی که استاد جان در این مسیر گفتن رو به دست بیارم.
خدایا عجب مسیر شروع صخره نوردی باحالی بود
چقدر زیبا بود ممنون مریم جان با تمام سختی مسیر و نفس نفس زنان کردنت برامون از این صحنه ها فیلم گرفتی. واقعا چقدر زیبا بود اینکه استاد داشتن میرفتن از لای اون تکه سنگ های بزرگ و درخت ها و جالب بود این مرد زیبا اندام و خوش تیپ و خوش لباس با اون رنگ لباس خاکستری بین اون سنگ ها چه هماهنگی و زیبایی به مسیر داده بود واقعا ا دیدن این لحظات لذت بردم ممنونم از فیلمبرداری های سرسختانه و بینظیرت مریم جان شکارچی ثبت زیبایی ها…
استاد جان فقط عاشقتم که رفتی یک تستی بکنی اونم بدون تجربه، بدون ابزار و طناب و … و استاد اینجوری بری بالا و خیلی قشنگ گفتی اونا دست شون رواز کجا میگیرن کـه میرن بالا…ممنون از اینکه دست به عمل شدی و این چالش رو انجام دادی. استاد یاد اون موتور سواری که برای اولین بار رفتین تو سفر به دور آمریکا فصل اول قسمت های اول در ایالت یوتا بود فکر کنم اگر اشتباه نکنم. و چه فیلم معرکه ایی هم گرفتین و من چقدر شما روتحسین کردم برای اون حد از شجاعت و جسارتی که به خرج دادین و با موتور رفتین و من چقدر حس کردم که چقدر به ترس هاتون غلبه کردین و چه تجربه خوبی بود…یادش بخیر.
خدایا چقدر من سنجاب دوست دارم چقدر باحال بود سنجاب نشون دادین. یکی از قسمت های قبل تو مسیر آبشار نیاگارا یک سنجاب سیاه اومد بهش غذا دادین و کلی مرغ دریایی اطراف تون جمع شد و کلی اون صحنه بقول مریم جان شبیه سلیمان نبی با حیوان ها اینقدر دوست بودید که بهتون اعتماد کردن و اینقدر بهتون نزدیک شدن.
چه رکوردی بزنه اون پسر 8ساله
چه زمانی اونجا رسیدین و با چه انسان خوش برخوردی مواجه شدین که کلی بهتون عکس و فیلم نشون دادو بهتون این خبر جالب رو داد فتح بهشت صخره نوردها (یعنی صخره ال کاپیتانEl Capitanارتفاع سطح دیواره در حدود 900 متر و جنس دیواره از سنگ مستحکم اذرین گرانیت هست) توسط جوان ترین صخره نورد یک پسر 8 ساله…که 5 روز طول میکشه این فتح عظیم. واقعا عالی بود واقعا دمش گرم. چقدر انسان میتونه بزرگ فکـر کــنه
وقتی ما توانایی های افراد رو میبینیم خیلی باورهامون تکون میخوره.
باید به خودمون بگیم من باید خیلی بیشتر از این حرکت کنم، خیلی باید بزرگتر از این فکر کنم، خیلی بیشتر از این باید به خودم فشار بیارم و هدف های بزرگتر داشته باشم، قدم های بزرگتر داشته باشم. اینـا باید برامون الهام بخش باشند برای قدم های بزرگتر…
خداروشکر برای دیدن این زیبایی ها
خداروشکر برای غذاهای خوشمزه و هماهنگ با بدن
خداروشکر برای شنیدن این آگاهی ها
خداروشکر برای بودن و فرصت زندگی…
خداروشکر برای این بارونی که تقریبا بی وقفه از صبح داره میباره
خداروشکر برای این همه فراوانی ایده و تجربه و راه حل
در ادامه هم رسیدیم به یک دریاچه زیبا به نام تِنایـا tenaya lake
واقعا زیبا بود
چقدر این مسیر جاده که در انتهای این فایل گذاشتین هم زیبا بود. چقدر دلنشین بود. چقدر اینجور جاده ها حال و هوای سفر رو بیشتر برای آدم میاره واقعا سپاسگزارم ازتون عزیزان دوست داشتنی ام…
تو تنهــا عاشقــی، بیا با من بمون تو جاده هـا
سلام فهیمه عزبز
همخانواده گلم
مرسی از کامنت قشنگتون
چقدر انرژی گرفتم چقدر حالمو خوب کردحرفای مثبتتون
کلی هدایت ونشونه از طرف خدا گرفتم بااین جمله که شروع کردید:
«بنام تنها فرمانروای آسمان وزمین»
و این تیکه از کلامتون:
«چقدر وقتی تمام مسئولیت زندگی رو میپذیری اولین قدمی هست که یاد میگیریم توحیدی عمل کنیم،(دنبال هیچ عامل بیرون از خودمون نباشیم، دنبال مقصر نباشیم.) چقدر 100% مسئولیت قبول کردن تمام جنبه های زندگی مون به مـا بیشتر یادآوری میکنه که ایـن مــا هستیم که خالق 100% زندگی مون هستیم»
واقعا مسئولیت صددرصد رو که بپذیریم دیگه دنبال مقصر وعامل بیرونی یا حتی شریک قائل شدن برای خدا هم نیستیم
مرسی که وقت گذاشتی دوست قشنگم
سلام به شما دوست قشنگم الهام جان
واقعا سپاسگزارم از اینکه برام کامنت گذاشتی و باعث شدی یک اگاهی رو در عمل به خودم در همین لحظه یاداوری کنم.اینکه دنبال عامل بیرونی نباشم بیشتر دنبال چیزهای اشتباه و مخربی که گاهی مسیر منو سخت میکنن، خراب میکنن و گاهی باعث دوباره کاری برای من میشن یا گاهی وقت منو بیشتر از چیزی که باید میگیرن باشم. من دنبال این باور در ذهن خودم هست که چطور میشه این اتفاق برام افتاد چی باعث میشه که اینطوری بشه. درس این موضوع چیه یا چه نشانه ایی برام داره.
میدونی راستش اتفاق اینه که همین الان که داشتم برای قسمت 180 سفر به دورآمریکا با عشق مینوشتم و کلی هم اگاهی گرفتم با همین نوشتنم یهو نمیدونم چی شد تمام کامنتم پرید…یکهو بخش دیدگاهم سفید شد و انگار هیچ چیزی ننوشتم در صورتی که میتونم بگم نیم ساعت مشغول بودم بنویسم و تقریبا میخواستم که دیگه یواش یواش اریال کنم و اینقدر سرشار از نوشتن بودم نمیدونم چرا نمیتونستم جمع کنم کامنتم رو دیدم پرید…و الان تو شوک بودم واقعا چی شد. این اتفاق چندین بار برام افتاد و راه حل های مختلف رو تکرار کردم و امتحان اما من دنبال عامل بیرونی که چه دکمه هایی رو روی صفحه کلید با هم زدم که باعث دیلیت شدن کل کامنتم شد نیستم دنبال اینم که درس این اتفاق هراز چندبار تکراری می افته چیه و مسئولیت این باورهای مخربم که یکی اش پاشنه آشیل من یعنی کمال گرایی رو بردارم. مسئولیت این اتفاق با منه و انتخاب من بود…خلاصه که من کم نمیارم و ادامه میدم اما قطعا یک جور دیگه. یک جور دیگه خواهم نوشت و ادامه خواهم داد…
ممنونم برای اینکه نوشتی و باعث شدی اینطوری با حرف زدن با توو ذهنم رو قشنگ کنترل کنم و یکم درک کنم بیشتر مسئولیت پذیر باشم و یکم بیشتر از قبل روی پاشنه های آشیل امم که حسابی ترمز هستن برای حرکتم کار کنم…الهام جان واقعا سپاسگزارم که باعث شدی این اگاهی ها رو باهات مرور کنم و برای اقدامش یک حرکتی بزنم…
منم ازت سپاسگزارم که اینقدر قشنگ وقت گذاشتی و روی خودت داری کار میکنی و داری سعی میکنی هربار خوب زندگی کنی و جهان رو جای بهتری برای زندگی کردن کنی…
راستی الهام جان عکس پروفایلت زیباست و دیروز اتفاقا رفتم تو پروفایلت به عکس زیبای شما نگاه میکردم.
سلام بر روح پاک استاد و روح پاک خانم مهربون
که پاکی روح شما با پاکی این جای رویایی چه صحنه های زیبایی زو خلق کرده
من اصلا هیچ وقت هیچ جا نظر نمیزاشتم و خیلی وقت نیست که با سایت شما آشنا شدم ولی دلم گفت بنویسم
صخره های بلند نشانه ای از یک عظمت خداست خالقی که همچین عظمتی رو بنا کنه بی شک خودش عظیم تر بزرگ تر هست بعد دیدن این صخره بیشتر به خدای خودم ایمان آوردم چرا ترس باید تو دلم باشه وقتی خدایی به این عظمتی وجود داره ازکی بترسم از چی هراس داشته باشم وقتی خالقی به این عظمتی وجود داره خالقی که از عظمت بزرگی که داره به بندگانش داده بندگانی راه اونو رفتن دارن صخره نوردی میکنن تا این عظمت خدارو فتح کنند ببین تو دل اینا چه بزرگی گذاشته تو دل اون پسر هشت ساله چه شهامتی گذاشته که مثل خودش فاتح باشه واقعا نمیدونم چجوری دیگه وصف کنم این بزرگی خدارو
و این جمله رو بعد دیدن این فیلم کامل حس کردم. واقعا حس کردم که خداوند بزرگ تر است از هر بزرگی
چه طبیعت زیبایی چه رودخانه زلالی رودخانه زلال با دل زلال شما چقدر دل نشین بود
چه قدر همه جا تمیز چقدر همه جا قشنگ چه خالق زیبایی داریم که این همه زیبای رو یکجا در کنار هم ساخته فقط اون سنجاب که بدون ترس چه قدر قشنگ غذا میخورد چه قدر دل اروم بود چون به خالق خودش ایمان داشت کاش ماهم اندازه اون سنجاب کوچک تو دلمون به خالقمون اعتماد داشتیم یا پرنده هدد که آزاد رها پرواز میکرد غذا میخورد
خیلی زیبا بود
طبیعت زیبا استاد زیبا خانم زییا همگی شگفت انگیز بود و البته اندام بسیار زیبا استاد که واقعا محشر بود
الهی خداوند جهان همه مارو هدایت کنه به سمت زیبای سلامت ارامش ثروت و پول خیلی لذت بردم تشکر از شما استاد
سلام و درود به همه همسفرای مهربونم
استاد نمیدونی امروز چه برف و بارون زیبایی داره تو شهر تهران میاد!
واقعا جای شما و مریم بانو اینجا خالیه
عاشق بارون و عطر خاک بارون زده هستم. چه حس زیباییه واقعا
از دیدن این فایل کلییی لذت بردم. مخصوصا ترانه های زیبایی که انتخاب می‌کنید. همراه با مناظر فوق العاده زیباتر
همه ترانه هاتون انقد زیبا هستن که دانلودشون میکنم و زمانی که تنهایی میرم تو دل طبیعت تو ماشین گوش میکنم.
مثل دیروز که از صبح زود تا ساعت سه بعد از ظهر، تنهایی رفتم تو دل کوهها و با خدای خوبم باز هم کلی خلوت کردم.
ترانه زیبای فایل 178 که میگفت ( خدا همین جاست) رو بارها و بارها گوش کردم و جالب اینجاست که تصاویر و مناظری که می‌دیدم انگار دقیقا همون حال و هوای اول فایل قبلی سفر به دور آمریکا رو برام تداعی میکرد. چقدر خدا رو نزدیکتر از همیشه به خودم حس کردم و چقدر برام لذت بخش بود.
چه حس قشنگی بهم منتقل میکرد، گوش کردن همزمان این ترانه و دیدن زیبایی ها، آفرینش پرودگار خوبم و اندیشیدن در مورد عظمت و اقتدار قدرتمندین قدرت جهان هستی.
و باز هم کلی معجزات و اتفاقای زیبا و آگاهی های جدید از طرف خدواند مهربونممثل همیشه
خلاصه جاتون خالی نگم براتون که چقدر انرژی مثبت دریافت کردم و تو این روزا که همه مردم ایران تمرکز کردن رو اتفاقای بد، من فقط تمرکز کردم روی زیبایی ها و حس و حال خوب و یعالمه فرکانسم بهتر و بهتر شد.
این فایل جدید که گذاشتین خیلی برام انگیزه بخش بود. اون قسمتی که دیدم یه پسر هشت ساله رفته یه همچین صخره نوردی که مطمئنم رفتنش آرزوی همه صخره نوردای حرفه ایه، خیلی واسم جالب بود و یه دنیا انرژی مثبت و انگیزه گرفتم.
من میدونم که حمل کیسه خواب و وسایل خواب، تو اون وضعیت چه مشقتی میتونه داشته باشه و اینکه 5 روز بخوای تو اون وضعیت بخوابی و بعدش به اون صورت تو جای به اون خفنی، صخره نوردی کنی. اصلا از قدرت تصور و تخیل ما هم بالاتره. اونم واسه یه پسر هشت ساله. واقعا فوق العادس.
ولی بنظر من اینکار هیچ مشقتی واسه این افراد نداره. چرا؟! چون رفتن دنبال عشق و علاقشون. رفتن دنبال همون چیزی که وقتی بهش فکر میکنن دیوونشون میکنه.
وقتی اینجور فایلا رو میبینم یاد فایل(( مثل ابوموسی نباشیم)) میفتم و دلم میخواد یه عالمه جسارت و شجاعت برای انجام کارای بزرگ داشته باشم.
خیلی خوبه که پا رو از حاشیه امنی که برای خودمون ساختیم فراتر بزاریم و به خودمون بیایم.
یه لحظه فکر کنیم که بابا ما به دنیا نیومدیم که فقط دکتر و مهندس بشیم و حرص موضوعات بی خود و بی ارزش و بخوریم و مدام اضطراب و استرس مسائل بی ارزش و پوچ این دنیا رو داشته باشیم.
یکم سعی کنیم خودمون باشیم.
یکم سعی کنیم واسه دل خودمون زندگی کنیم.
ببینیم واقعا از این زندگی چی میخوایم و انجامش بدیم.
یه بار هم که شده بیایم تو زندگیمون بخاطر دل پدر و مادرمون و یا دوستان و فامیل زندگی نکنیم.
یه بار هم که شده خود واقعیمون باشیم.
بقول استاد وقتی که لحظه مرگ فرا برسه اون وقته که می‌فهمیم ای بابا ما واسه چه چیزای بی ارزشی خودمونو عذاب می‌دادیم.
اون وقته که تموم این وابستگی ها و روابط دنیوی، مثل یک زنجیر از تنمون جدا میشن و تازه می‌فهمیم که این روابط، فقط مختص همین زندگی مادی بوده و ما به اشتباه فکر می‌کردیم، مهمترین موضوعات جهان، همین چیزاست.
پس دوست من برای یک بار هم که شده بیا و فقط برای دل خودت زندگی کن.
من خودم هر روز تمام تلاشم رو میکنم واسه دل خودم زندگی کنم نه اطرافیانم. میدونم یه جاهایی خیلی خیلی سخته، ولی شدنیه.
بخاطر اینکه لحظه مرگ افسوس نخورم، تموم سعیمو میکنم که اگه کسی قضاوتم میکنه اهمیت ندم.
اگه میخوام کاری انجام بدم و دیگران منو تایید نکنن، سریع از خودم میپرسم آیا این کار باعث آزار کسی هست یا نه؟! آیا به درست بودن مسیر اعتقاد داری یا نه؟! آیا اینکار با ارزش هایی که داری همسو و همجهت هست یا نه و سوال مهم تر اینکه اگه اینکار و الان انجام ندم، آیا موقع مرگ پیشمون میشم و حسرت میخورم یا نه؟ اگه با جواب دادن به این سوالا یه این نتیجه رسیدم که باید انجامش بدم، اگه تمام جهان هم بگن این کار و نکن و مخالفت کنن، من اون کار و انجام میدم.
من هر روز به خودم یادآوری میکنم مهم نیست، دیگران یا خانواده نظرشون درمورد من چیه و چطور منو قضاوت میکنن. من یکبار به این دنیا اومدم و میخوام اونجوری که دلم میخواد زندگی کنم و هر تجربه ای که فکر میکنم درسته رو میرم سراغش و تمام تلاشمو میکنم که بتونم به ترس هام غلبه کنم.
ما به دنیا نیومدیم که پدر مادرمون، فامیلمون یا دوستامون و از خودمون راضی نگه داریم.
به دنیا اومدیم که از تک تک لحظه هایی که خدا در اختیار ما قرار داده لذت ببریم، شکرگزار باشیم و هر آنچه که فکر می‌کنیم درسته رو تجربه کنیم.
من وقتی این پسر هشت ساله رو دیدم که این کار بزرگ رو با شجاعت و جسارت هرچه تمام تر انجام داده، کلی انگیزه و حال خوب و انرژی مثبت گرفتم، واسه خارج شدن از حاشیه امن و انجام کارای بزرگی که دلم میخواد انجامشون بدم و تو این زندگی مادی تجربشون کنم
سلام استاد عزیز و مریم خانم شایسته
واقعا چقدر هیجان انگیز بود این قسمت از فایل
(من یک مستند دیده بودم از اینجا یعنی یوسیمیتی که یک صخره نورد معروفی میخواست یک روزه به بالای صخره ها برسه و با چاش هایی روبرو شده بود از جمله مخالفت خانمش و ترس های دیگر حتی یک بار تا نصفه رفت و ترسید برگشت و …اما در آخر توانست که یک روزه به بالای کوه برسد) خیلی مستند قشنگی بود
چقدر خوبه که کسی پیش آدم باشه که بهش همیشه بگوید تو میتونی برو انجامش بده از پسش بر میای (منظورم غیر از خوده آدم هست که به خودش اعتماد به نفس میده .مثلا همین پدری که با پسره 8 سالش رفتن صخره نکرده اونم چه صخره خفنی واقعا) ای کاش همیشه از این مدل آدم ها دور و اطراف آدم باشند که انقدر خوب باشند…
استاد واقعا ممنون که انقدر زحمت میکشید برای این تهیه این فایل ها خیلی از شما سپاسگزارم.
خدار صد هزار مرتبه شکر که من با این سایت آشنا شدم واقعا هر چقدر خداروشکر کنم کم هست.
استاد جاتون خالی در تهران چه برف عااالی مشغول باریدن هست و بسیار دیدنی تر شده تهران و کوهایش .
من هم دیروز یعنی جمعه اول دی ماه 1401 از صبح رفتم کوه تا عصری خداروشکر چقدر لذت بخش کلی دوست خوب پیدا کردم .چقدر برف بود و برف هم می آمد الهی شکر.
استاد جان یک پیشنهاد داشتم برای فایل های تصویری و این هست که اگر ممکنه در سفر به دور آمریکا یا زندگی در بهشت پایین فایل اسم مکان هایی که رفتید و گشتید و فیلم گرفتید به صورت مختصر بنویسید که راحت بشه پیداشون کرد اینجوری باید قسمت ها یادمون باشه که از یادمون میره اما به نظرم وقتی اسم مکان های زیبایی که رفتید را بنوسید مثلا از یلو استون به رِد وود به راحتی میشه در سرچ سایت زد و پیدا کرد .
در حد یک پیشنهاد عرض میکنم برای آپدیت سایت به نظرم خوب هست و البته نمیدونم این پیشنهاد دوست دیگری داده باشه یا نه .
استاد جان خیلی دوست دارم امیدوارم در هر شرایطی حالت عالی باشه و باز هم ببینمت و از صحبت های مفیدتان در زندگیم استفاده کنم.
از صحبت تا عمل کیلومترها فاصله هست امیدوارم امیدوارم که مرد عمل به این همه حرف درست باشم
همه تلاشم میکنم استاد جان
پاینده باشید
خدای من این همه زیبایی که هیچوقت هم تکراری نمیشن
هرچقدر که میبینم عطشم برای دیدن زیبایی های بیشتر، افزایش پیدا میکنه و میخوام که باز هم ببینم و ببینم. هربار که جای جدیدی رو با چشم سومی که در دستان استاد و خانم شایسته عزیز هست تماشا میکنم، میگم خدایا چطوری این همه زیبایی رو در این نقطه کوچک در پهنه گیتی جا دادی و تمومی هم نداره. چطور بتونم به ازای هر زیبایی، تو رو سپاس بگم.
این فایل نشون داد که انسان در عین کوچکی در برابر عظمت دنیا، چقدر بزرگ میتونه فکر کنه و بر محدودیت هاش غلبه کنه و رشد کنه.
اونجای فایل چقدر خندیدم که خانم شایسته گفت باورهام جابه جا شد ولی نه در حدی که بالا برم.
جدای از بامزه بودن حرفشون، من نکته ای که گرفتم این بود که با دیدن این تصاویر لزوما قرار نیست صخره نورد بشیم و فردا پاشیم بریم صخره ها رو فتح کنیم ولی میتونیم این الگو ها رو ببینیم و این باور رو در خودمون ایجاد کنیم که میتونیم تمامی مسائل و اهداف زندگی خودمون رو با تلاش، ایمان و انجام کار درست فتح کنیم همونطور که اون صخره نورد ها با تلاش، ایمان و انجام کار درست دیوار صاف رو بالا رفتن.
بحث باور شد یاد صحبت استاد در یکی از فایل هاشون افتادم در خصوص الگو ها که حیفم اومد اشاره ای بهش نکنم. اون هم صحبت در مورد اینکه وقتی انسان افراد دیگه رو میبینه که به هدفی رسیدن و بعدش باور میکنه، به سمت هدفش حرکت میکنه و در اون فایل استاد مثال محمد صلاح رو میزنن و در ادامه استاد پیشبینی میکنن که در آینده اعراب بیشتری در فوتبال پیشرفت میکنن و امسال در جام جهانی دیدیم که تیم فوتبال مراکش که یک تیم عرب زبان و آفریقایی مثل مصر هست، تیم چهارم جام جهانی شد و در اون تیم برخی بازیکن ها در تیم های معروف اروپایی حضور دارن. این یعنی ما الگوها رو که میبینیم با ایجاد این باور که ما هم تفاوتی با دیگرانی که به هدفشون رسیدن نداریم، برای خواسته هامون تلاش کنیم و به سمتشون حرکت کنیم.
امیدوارم که این کامنت و مثال همونطور که برای من انگیزه بود برای سایر دوستان هم انگیزه بشه
به نام خداوند مهربان
سلام به استاد عزیزم و خانم شایسته نازنین و همه اعضای خانواده بی نظیرمون
استاد من این سایت رو خونه خودم میدونم. خونه ی واقعیم. و همه افرادی که اینجا هستن رو خانواده اصلیم میدونم.
هروقت میخوام وارد سایت بشم ، میگم برم یه سر به« خونه »بزنم. حقیقتا اینجا امن ترین، زیباترین ، پرانرژی ترین و واقعی ترین مکان برای زندگی تک تک ماهاست.
استاد عزیزم عاشقتونم که اینجارو ساختید و این خانواده بزرگ رو تشکیل دادید تا همگی بتونیم در این بهشت زیبا از زندگی لذت ببریم و از «بودن» مون خوشنود و سپاسگزار باشیم.
دیشب به خودم تعهد دادم فایل جدید که اومد حتما براش کامنت بنویسم و منم توی این فضای زیبای سایت نقشی داشته باشم.
انقدررر همیشه از خوندن کامنت اعضای خانواده لذت می برم که خواستم من هم این کارو انجام بدم و من هم تاثیر زیبایی بذارم.
ابتدای فایل که با اون تصاویررویایی جاده و درخت‌های رنگارنگ زیبا و کوه های باشکوه شروع شد و مریم جان عزیزم طبق معمول یه آهنگ فوق العاده زیبا و مناسب رو برای شروع انتخاب کردن.
I can begin again
I can begin again
I can…Yes I can
I can begin again
Choose to feel good again
Appreciate again
Fall in love with”LIFE”again
I can…Yes I can
حقیقتا هرروز صبح که از خواب بیدار میشیم میتونیم بگیم من میتونم دوباره از نو شروع کنم….آره من میتونم….من میتونم امروز انتخاب کنم که احساس خوبی داشته باشم و همه چیزو تحسین کنم….آره من می توانم…..من میتونم دوباره عاشق «زندگی» بشم.
آره آره من میتونم دوباره شروع کنم…
من مسحور اینهمه زیبایی جاده شدم! اون درختای رنگارنگ با تونالیته های مختلف زردوسبز ونارنجی….و اون صخره های سربه فلک کشیده و حتی آسفالت جاده که چقدر نو و تمیزه!
تحسین می کنم آمریکای باشکوه و ثروتمند رو که حتی در دل طبیعت و در فضایی کاملا دور از فضای شهر ، یک همچین امکانات عالی رو برای گردشگرها و طبیعت گردا فراهم کرده که بتونن تویه محیط گرم و پاکیزه دوش بگیرن.
تمیزی اون مکان رو میشد از آینه های روی دیوار متوجه شد که حتی یک لکه کوچولو هم روی اونها دیده نمیشد و کاملا تمیز و شفاف بود.
در ادامه و بعد از دوش آبگرم بعد از چند روز و بیرون کردن خستگی از تن و احساس سبکی و شادابی میرسیم پای اون قله های زیبا و سربه فلک کشیده که مثل یک دیوار عظیم تا قعر آسمون کشیده شدن!
واااای من واقعا مبهوت و هاج و واج موندم از دیدن آدمایی که داشتن از اون صخره ها بالا میرفتن و استاد جان قبل از اینکه شما شروع کنید درمورد توانایی انسان حرف بزنید و ابراز شگفتی کنید من با خودم میگفتم خداای من ببین به بشر چه قدرت ها و توانایی هایی دادی که حتی میتونه این صخره هایی رو که در نگاه اول چشم حتی از دیدنشون می‌ترسه ، فتح کنه!!
و یادم اومد که چرا پروردگار توی قرآن میگه ما همه چیز رو به تسخیر انسان درآوردیم….آسمان رو….زمین رو….کوه هارو….
اینجاست که یک مصداق دیگه ازین آیه ها برامون روشن و نمایان میشه.
و اینکه با ایمان و باور و صبر و طی کردن تکامل میشه حتی این دیوار صخره ای سربه فلک کشیده رو قدم به قدم بالارفت.
وقتی اون دوستان رو دیدم که با کوله پشتی هاشون به سمت کوه میرفتن و میخواستن صخره نوردی رو شروع کنن، من یک حالت اطمینان و ریلکسی رو توی وجودشون حس کردم که نشون دهنده ایمان به خودشون بود. و این ایمان با بارها و بارها تمرین و کار و طی کردن تکاملشون قوی تر شده. و ما در این لحظه میوه های اون روزها رو می بینیم. و شگفتزده میشیم !
برای من این مصداق کارکردن روی باورهامونه ، که در قدم اول مثل یک صخره عظیم و ترسناک و دیوارمانند جلوی ما قد کشیده…..دست و دلمون می لرزه و میگیم ای وای من چه جوری میتونم به این غلبه کنم؟؟
اما اگر قانون رو یاد بگیریم و در این راه یک استاد و راهنما و لیدر کارکشته و حرفه ای داشته باشیم و از کوچیک شروع کنیم و قدم به قدم پیش بریم، نه تنها کار سخت و ترسناک و نشدنی نیست ، بلکه لحظه به لحظه ش شیرین و لذت بخش خواهد بود….. و یه روزی به خودمون میایم که داریم به سمت صخره های عظیم میریم با ایمان و اطمینان و آرامش، در حالی که دیگران مبهوت و شگفتزده مارو تماشا می کنن !!
برای من هم حقیقتا تحسین برانگیز و شگفت آور بود که حتی یه بچه ی هشت ساله هم میتونه چنین صخره هایی رو بالا بره! یادم اومد که استاد بارها و بارها گفتن که طی کردن تکامل به معنی صرف ِ زمان طولانی نیست، بلکه به معنی انجام کار درست به صورت متوالیه….و اینکه پشت سرهم به لیمیت ها فشار بیاریم و تند تند به الهامات عمل کنیم و اقداماتی که گفته میشه انجام بدیم.
اون وقت یک پسر بچه هشت ساله که پر از شوق و انگیزه هست میتونه توی زمان کوتاه تکاملشو طی کنه و پا به پای بزرگترها این صخره های عظیم رو بالابره.
که این البته مستلزم مربی و لیدر مناسب و انجام تمرینات به صورت متوالیه…. اینجاست که نقش مربی خوب و نقش شاگردی که در مسیر یادگیری کوشاست به صورت دست در دست برای فتح قله ها مشخص میشه.
استاد عزیزم خیلی خوشحال و مفتخرم که برای فتح قله ها و تغییر باورهام و غلبه بر ترسهام و رسیدن به خواسته های زندگیم ، بهترین مربی و لیدر رو انتخاب کردم….با تمام وجودم شکرگزار خداوندم که بهترین استاد و راهنمایی چون شمارو به من معرفی کرد تا قدم به قدم ، منو تا رسیدن به قله ها هدایت کنید و هرچیزی که برای طی کردن این مسیر ، با لذت و شادی و در کمال امنیت و سلامت لازمه رو به من آموزش بدین.
فضای اطراف و اون طبیعت زیبا که در سراسر فایل دوربین رو می چرخوندین و من واقعا مدهوش و مسحور اونهمه زیبایی طبیعت شدم. و اون نور زیبای خورشید که همه جارو درخشان کرده بود. رنگها چقدر زنده و شفاف و پاک!
سپاسگزاربابت اینهمه زیبایی و نعمت و ثروت و فراوانی هستم. سپاسگزار خداوندم ، فرمانروای این هستی بی پایان….سپاسگزاربابت اینهمه شادی و لذت هستم!
نکته ها و درس های این فایل خیلی خیلی بیشتر از اونه که بشه توی متن نوشت و اگر بخوام بنویسم میشه ساعتها و ساعتها درموردش صفحه ها پر کنم. از حرفهای مریم عزیزم و استاد عزیزم بگیر تا تک تک لحظه ها و اتفاقاتی که توی فیلم شاهدش بودم.
خدای من فقط میتونم بگم از صمیم قلبم سپاسگزارم.
بنام خداوندی ک هر لحظه در حال هدایت ماست
بسم الله الرحمن الرحیم
سلام خدمت عزیزانم
آقاااااااااااا این فایل رسماً منودیوونه کردمنوب جنون ازعطمت ربم رسوندعظمت مخلوقاتش الله اکبر ازین عظمت کوه ازعظمت انسان ازتوانایی انسان ازاشرف بودن وبرتریش خدایه من باباااااااااون لحظه ک اون ادم میگفت بچه8ساله کفم بریدبابا بپگچه کوچیکه ها کم الکی نیستا من با30سال سن حتی توفکرکردن ب اون ارتفاع سکته میکنم تنم ب لرزه درمیادخدایا ایناااااادیوونن ن دیوونه ب معنی بی عقل بودن ک 99درصدجامعه میگنانه من جزاون 1درصدم ومیگم دیوونن دیوونه ربشون اینقدرایمانشون قویه ک اینجوری ب این دیوونگی شیرین رسیدن دیوونگی لذت بخش ازعشق وایمان ب خداوتواناییاشون الله اکبر
ینی هرچقدرتحسینشون کنم کمه این عمل درذهنمم نمیگنه چ برسه درعملم خداااااایاعااااشقتم باباچی خلق کردی
بقول شماباورام جابجاشدآقااااا کم الکی نیستا بابااون ارتفاع 5روز سرما این سن بابا دم باباش گرم من بچم میره روده تاپله قلبم میوفته ک البته دارمروش کارمیکنم ولی اینوک دیدم اصن مغزم سوت کشید اصن عجیب ایمانی بم داده برای رهاکردن بچم رهاکردن خودم ازاین ترسای پوچ وواهی
چقدرمسیرجنگلی زیبا دراول فایل وانتهای فایل بود
چ کوهای صخره ای زیبایی
درمسیرجنگلی اول چقدرازجاپارکالذت بردم وتحسینشون کردم ک اسفالتونم کرده بودن مخصوصایکیش بودک وسطش دوتادرخت بود ینی درختارونزده بودن پارکینگو ترکیب کرده بودن باطبیعت افرین بهشون
چ شاورای تمیزوقشنگی دمشون گرم
چقدرشماوانرژیتون رووجسارتتون روتحسین میکنم ک تاپاصخره رفتین بدون ترس ازریزش سنگ
چ دریاچه قشنگی نعمتهاوزیبایی های رب تمامی نداره
فایلاتون ادموب چالش میکشه من ب شخصه مکالمات بین شماوعزیزان امریکایی رومیبینم ازونجاک عاشق زبان خارجم بیشترترغیب میشم برای یادگیری
عاشقتونم وسپاس بخاطرضبط این زیبایی ها
ب پایان آمد این دفتر حکایت همچنان باقیست…
در پناه الله یکتاشادوپیروزوموفق باشید
سلااام و صد سلام به همه و همه
سلامی به زیبای سفر
سلامی به زیبایی حال خوب خودم
سلااام استاد جان و مهربانوی مهربان خانم شایسته عزیز.
من هم این فایل فوق‌العاده زیبا رو دیدم و چقدر تاثیر گرفتم از تمام اتفاقاتی که توی این فایل از سفر نامه اتفاق افتاد.
من هم این فایل ارزشمند رو دیدم و یاد گرفتم که میشود،
الان ک دارم این کامنت رو مینویسم در حال گوش کردن جلسه اول دوره عزت نفس هستم،دیدن این فایل زیبا خیلی مرتبط بود با همین فایل،
دقیقه 30 از فایل جلسه اول دوره عزت نفس استاد در مورد توانایی ها و استعداد های هر شخص صحبت میکنند، و چقدر زیبا این موضوع رو توضیح دادن که برای شروع هر کاری در هر زمینه ای نیازی نیست که بهترین باشیم، ولی میتونیم شروع کنیم و با طی کردن تکامل بهترین بشیم در هر زمینه ای،
.
.
استاد چقدر لذت بردم وقتی با اون آقا داشتید صحبت می‌کردید و اون هم با اون دوربین فوق حرفه ای زووم کردن روی اون افرادی که در حال صخره نوردی بودن، چقدر خوبه که با خودت در صلح باشی و با خودت بهترین رفتار رو داشته باشی، اونوقت همه آدمها باهات بهترین رفتار رو دارن، این عملکرد باعث میشه همه بهت احترام بذارن چون خودت به خودت احترام میذاری، و ارزش قائل هستی برای خودت،
خیلی دوست داشتم این کامنت رو در قسمت کامنتهای مربوط به جلسه 6 دوره عزت نفس بذارم، ولی با دیدن این فایل تصمیم گرفتم اینجا بنویسم،
یسری توضیح در مورد آگاهی های این دوره مینویسم،
استاد خیلی راحت و روان توضیح دادن درمورد این که هرکسی اگه روی توانایی های خودش کار کنه و تمرکز کنه روی کاری که بهش علاقه داره میتونه بهترین نتایج روبگیره،
این که تمرکز ما بر روی موضوعاتی باشه که بهش علاقه داریم باعث رشد عزت نفس درونی ما میشه،
مشکلی که خیلی ها نمیتونن درک کنن این هست که میخوان توی هر زمینه ای بهترین باشن،
.
خیلی دوست داشتم این چند تا نکته رو بگم و بیشتر و بهتر تمرکز کنم روی توانایی های خودم.
دوستتون دارم، دوستتون دارم
در پناه الله یکتا شاد، ثروت مند و سعادت مند باشید،
الحمدلله رب العامین حمدا کثیراَ مِن کُل احوال،
خدای من هرچی بگم از زیبایی این فایل کم گفتم
سلام رفقای هم فرکانسم سلام استادِ مهربان و مریمِ قشنگم
چقدر لذت بردم و درس گرفتم از فایل امروز
من کوه نوردم، هیچوقت تاحالا صخره نوردی رو تست نکردم ولی میدونم واقعا سخته،
یه نکته ای که همیشه برام پررنگ بوده اینه که صخره نورد ها وقتی قدم اول رو برمیدارن قدم بعدی خودش، خودش رو نشون میده،یعنی تا قدم اول رو برنداشتی نمیتونی بگی قدم بعدی ایم کدومه،
تو قدم در راه بنه و هیچ مپرس
خود راه بگویدت که چون باید رفت
دقیقا مثل زندگی خودمون من تا قبل از اینا همیشه منتظر بودم همه چیز رو بدونم بعد شروع کنم اصلا ایده میامد سراغم میگفتم خب بعدش چی ،بعدش چکار کنم؟
توجه نداشتم که باید حرکت کنم با ایمان راه خودشو نشون میده ،خودش کمکم میکنه خودش هدایت میکنه کافیه باورام و خواسته ام هم جهت باشن
اونوقت خواسته ام هزار قدم میاد سمتم
خدارو هزاران مرتبه شکر برای درس هایی که گرفتم از این فایل ،
مخصوصا اون عزیزِ 8 ساله که واقعا ترکوند احسنت بهش همینکه این جسارت رو کرده واقعا تحسینش میکنم مخصوصا اون پدری که این باور رو به فرزندش داده
خداقوت به همه ی اون عزیزان که این افتخار رو دارن از این دیوار صاف قهرمانانه برن بالا و باعث افتخار خودشون و چراغِ راهِ ماها بشن
چقدر زیبایی تو جاده ها بود واقعا لذت بردم و خودمو دیدیم تو پیچ و خم جاده های زیبای یوسمدی نشنال پارک
سپاس گزارم استاد گرانقدر و مریم ِ عزیزم برای اینهمه باور تقویت کننده و تصاویر قشنگی که با ما به اشتراک میزارید