سریال سفر به دور آمریکا | قسمت 182 - صفحه 14 (به ترتیب امتیاز)

بنام رب وهابم، رب غفور و رحیمم

سلام به دوستان و خانواده عزیز و ارزشمندم

روز بیست و یکم (از اینکه دارم مینویسم روز بیست و یکم خیلی خوشحالم، یعنی بیشتر از بیست روز به تعهدی که دادم پایبندم و احساس قدرت می کنم، خدایا شکرت)

خدایا شکرت برای تمام این زیبایی ها برای این همه قدرت در خلق چنین رحمت و نعمت و برکتی، که تازه در وسعتی زیاد و واقعا احساس خیلی خوبی دارم و معرکس دیدن این زیبایی ها تازه میفهمی چه خواسته ای رو با چه دقت و وضوحی عین چیزی که میبینی بفرستی، مثلا این جاده زیبا، بهتره بگم فوق العاده زیبا و مهی که در جاده هست، و این که یه جاهایی تو پیچ جاده نمیتونی بفهمی که چند قدم اونورتر چیه و این یجور جذاب می کنه او جاده رویایی رو و از یه جای جاده، یجوریه که تا انتها می تونی ادامه جادو رو به وضوح ببینی و این زیبایی دیگه به جاده می ده، واقعا یه جاهاییش بهشی شد جاده درخت ها و چمن و دشت های اطراف جاده معرکه بودن، خانم شایسته شما معرکه هستین برای اینکه اون زیبایی که شما شاهدش بودین رو برای ما هم به اشتراک گذاشتین تا ما هم در کنار شما احساس لذت و حال خوب رو تجربه کنیم، خدارو شکر برای حضور شما و استاد

چقدر بوی جاده رو احساس کردم، سریع خواستمو فرستادم، یه سفر به دل جاده هایی اینجوری دقیقا، تو یه ماشین عالی، با افرادی عالی و هماهنگ با من و خواسته هام، خودم تنهایی هم برم که دیگه عالی تر میشه.

آهنپ چقدر قشنگ بود، من دومین بار هست این فایلو می بینم ولی اولین بار چون آهنگش از نظرم یکم غمگین بود، اومدم روش یه آهنگ شاد گذاشتم و کلی حال کردم، الان این آهنگ شنیدم و کلی حال کردم و لیریک قشنگی داشت، باران باش، باران باشی برات فرقی نداره که چجوری و برای کی بباری؛ “باران که شدی، مپرس که این خانه کیست/سقف حرم و مسجد و میخانه یکیست/باران که شدی، پیاله ها را مشمار/جام و قدح و کاسه و پیمانه یکیست”

بعد از عبور از جاده میرسیم به اقیانوس آرام، رنگ موج های آب آبیه ولی چند نوع آبی، آبی کمرنگ و آبی پر رنگ و کلی آبیه دیگه و بقول استاد چقدر رویایی، الله اکبر، و بعد مریم خانم جان گفتن چه بوی فوق العاده ای انگار که تو باغ پر از گل باشی، خدای من این احساس وقت داشتم که برای اولین بار به شیراز رفتم، یادمه وقتی وارد شدم شهر شدم از همون ورودی شهر فهمیدم اینجا چقدر فرق داره با اهواز، و بعد رفتیم سمت باغ ارم، اونجا که هنوز وارد نشده بودیم همه جا بوی گل میومد، فروردین ماه بود و شیراز برای من زیباترین و خوشبوترین شهر بود، الانم از نظرم شیراز زیباترینه

بعد از دریای زیبا، میرسیم به تکنولوژی که همیشه دوست داشتم اینجوری برم خرید که افرادی به عنوان Staff اونجا نباشن، تا جاییکه ممکنه فقط اجناس ببینم و همه چیز با فناوری و تکنولوژی باشه، و این هم همینجور بود راحت میومدی جنست برمیداشتی و بدون اینکه نیاز باشه وقت تلف کنی و به کسی نشون بدی سریع بری بیرون و پولشم راحت از حسابت برداشت بشه، احساس میکنم این به شان انسان نزدیکتره، تازه من اونموقع میگفتم نیاز نباشه راه بریم و زمین برای ما راه بره یعنی مثل پله برقی با این تفاوت که پله نباشه (این دیگه خیلی از تنبلی من برخواسته بود)

بعدم رستوران و کبابببببببببببب خدایا شکرت که تو دوره سلامتی میشه سالاد خورد، پنیر خورد، چای (من خیلی عشق چایم و یجورایی بسیار قهار در نوشیدن چای) نوشید؛ من خیلی توجه می کنم استاد و مریم خانم جان چه چیزهایی رو استفاده می کنن یجورایی خودم رو در فرکانس دوره سلامتی قرار میدم که انشالله یه روزی خودم بخرمش چون دوست دارم خودم بهاش بپردازم، و مطئنم خیلی زود اتفا می افته، خدایا شکرت خدایا شکرت خدایا شکرت

خدایا شکرت برای دیدن این همه این زیبایی ها، برای بودن در این خانواده و جمع ارزشمند و دوست داشتنی

عاشقتونم

در پناه الله باشید