سریال سفر به دور آمریکا | قسمت 183 - صفحه 24

بنام خدای فراوانی ها

سلام به همه دوستان عزیز

قسمت دیگه ای از ماجراجویی های مریم جان و استاد

بودن این تعداد از ایرانی در یک منطقه به آدم این حس رو میده که برای ما هم مهاجرت امکان پذیره

این همه افراد مهاجرت کردن هر کدوم‌ با یک روش خاص خودشون ‌مسیر خودشون رو داشتن

اما یک چیز مشترک داشتن

اونم این بود ایمان و ادامه دادن در مسیر خواسته که خدا یکی یکی قدم ها روبهشون میگفت

اون بام هالیوود هم یه فضای دنج و زیبایی بود اینکه آدم اول پیاده روی کنه و برسه یک دفعه اون بالا حس خیلی خوبی داره

عاشق پیاده روی تو فضاهای جدید و تازه هستم البته طبیعت و دار و درخت حتما باشه مخصوصا اول صبح وسط درختا و اکسیژن تازه بوی درخت و جنگل آدم رو مست میکنه

اون نقاشی های زیبا به آدم حس معنوی و روحانی میداد حس فیلم های تاریخی حس زیبایی زندگی گذشتگان

واقعا هر عصر و دورانی با وجود محدودیت هاش یه زیبایی خاص خودش رو داشت

خوندن تاریخ همراه با دیدن عکس ها همون سفر هست سفر در زمان

و رفتن از یک مکان به یه مکان دیگه هم سفر هست سفر مکانی

یا این دوره های خودشناسی هم سفر هست سفر درونی

انسان کلا مسافر هست مسافر این دنیا و ذاتش اینه همیشه باید در سفر و حرکت باشه

دیدن این زیبایی ها هم همیشه خوراک من هست خوراک این ذهن من که یک عمر شرطی شده نکات منفی و‌منفی نگری و داشتن حال بد خود به خودی بود

یادمه تو سفر به دور امریکا قبلا رفته بودین رستوران برزیلی و‌بعدش هم یکی ازون باربیکیو هاشو سفارش دادین و تو خونه خریدین

الان هم دوباره اومدین

خب کباب چیزیه که تو سبک غذایی جدیدتون هم هست و پس قانون سلامتی جلوی خوش گذرونی رو نمیگیره

اینطوری نیست که کلا غذای بیرون و رستوران تعطیل باشه

وای خدای اون همه ماشین یک شکل قدیمی تو یک فضا

واقعا علاقه مندی انسان ها متفاوته و همین باعث ساخت ثروت میشه …. همین اختلاف بین انسان ها

بعد اون ماشین های قدیمی دوربین میره روی مدل های جدید ماشین و ساختمون بنز

یعنی تکامل ماشین ها رو ببین از کجا به کجا رسیدن

‌اینا همش ثروت هست که تو هر زمانی پر چرخش و جریان هست

حس ایران رو از اون فروشگاه مواد غذایی و اون آهنگ های مرتضی آدم حس میکنه

البته اون فروشکاه نماد فراوانی هم هست

همین که آدم این همه منابع این همه چیزها رو یک جا با هم میبینه ناخودآگاه چون با اصل وجودش هماهنگ هست آرام میگیره و از باور کمبود فاصله میگیره

پس مهمه که همیشه ببینیم و تایید کنیم

فراوانی ها و زیبایی ها رو

تا همیشه در مدارش باشیم

نه امروز فردا یا یک روز و دوروز بلکه همیشه و همیشه