سریال سفر به دور آمریکا | قسمت 188 (به ترتیب امتیاز)

به نام خداوند مهربان

سلام استاد و خانم شایسته عزیز

بیابان هایی که بسیار شبیه به بیابان‌های ایران بود با درختان کوتاه و کم پشت و آسمانی آبی و با ابر های سفید و کوه هایی که از دور نمایان است. سنگ های سیاه و صیقل خورده و بوته های خار دار و غروب خورشید زیبا که از اینجا چون درختان بزرگ و ساختمان های بلند وجود ندارد به وضوح دیده می شود.

درخت کاکتوس که بزرگترین کاکتوسی است که تا به حال دیده ایم با تنه ی قطور که جنس آن شبیه به پارچه مخمل است وحتی در فیلمهای کابویی همچنین کاکتوس غولی را ندیده بودیم اما مهربان البته تا زمانی که دست به او نزنی.

غروب خارق العاده خورشید مانند این که آتشی در آسمان برپاشده و همه ی رنگ های زیبا که غیر قابل توصیف است را نشان می دهد.اسمانی به زیبایی خود خداوند بی همتا که استادی ماهر در خلق زیبایی هاست.

ایالت نیومکزیکو که مانند یزد دارای ساختمان هایی خشتی و کوتاه وچوبی است و درختان بسیار کمی در آن وجود دارد اما آسمانش آبی تر، پرابرتر و تمیز تر از آنجا ست که بر روی دیوار ساختمانی نقاشی هم کشیده بودند که آن را زیباتر کرده بود و حشره های گزنده زیادی که در هوای خشک اینجا وجود داشت.

درون این بار بالای یک کاکتوس بزرگ و بیابانی وسیع پرواز می کند. و علاقه چندانی هم برای ادامه آن ندارد در این هوای گرم.

برای ورود به این محوطه زیبای نشنال پارک رویایی ،ر وحانی، زیبا، متفاوت، باور نکردنی…….از ورودی آن گذاشتید و با منظره ای شگفت انگیز رویرو شدید.

همه جا سفید سفید مانند برف.

در خط افق آبی آسمان و سفیدی زمین با هم تلاقی می کنند اما نه برای برف که برای شنهای سفید و روان و نادیده ای که به کجا می توانست تشبیه شود شاید برف هم برای توصیف آن کافی نباشد چون برف همیشه سفید است اما شنی سفید با این تللو و درخشش با این روانی و لغزندگی در هیچ کجای دنیا ندیده بودیم گردا گردت پر از فضایی ملکوتی که با احتیاط قدم بر می داشتی که مبادا آسیبی به آن بزنی.

چای هل به همراه غذایی خوشمزه مثل همیشه در آشپز خانه ای که این بار پنجره آن نه به زیبایی سبز رنگ بلکه به زیبایی سفید رنگ و ماندگار که می توانی آن را میان مشتت بگیری بدون واهمه از تمام شدن آن.

باز دید کنندگان که آنها هم با ترک کمپر های متفاوت برای دیدن این مکان زیبا آمده بودند و ابتکار عمل های زیادی را می شد در انها دید.

فردای روزی که برای اولین بار به این جا آمده بودید و باز هم پیاده روی با لذت بر روی این شنهای سفید بی نظیر در سکوت با پای برهنه.

بر جا ماندن اثری بی نظیر و رئال که توسط استاد و خانم شایسته عزیز بر روی این شنها خلق شد و تشکر از خداوند و به یاد آور کویر مرنجاب که غلت زنان از بالای تپه به پایین آمدید و لذت بردید از مرور خاطرات در سفرهایی که همگی با هم در سمینارها و دوره های استاد شرکت داشتند خوشا به احوالشان چه دقایق بی نظیری،چه دعاهای بی نظیری، چه سجده های بی نظری و چه انرژی بی نظیری.

خدایا شکرت

عاشقتونیم