سریال سفر به دور آمریکا | قسمت 190 - صفحه 6

بنام تنها فرمانروای آسمان ها و زمین

سلام به همه ی مسافران سفر به دورآمریکا این فصل از سفر تا لحظاتی دیگر به پـایــان میـرسد. آماده یک اتمام و اتفاق شگفت انگیز باشیــد.

سلامی به لیدرهای این سفر استاد جان و مریم جان عزیز و دلبرمون

در انتهای سفر رفتن به خونه دوستان عزیزمون، باهاشون بازی کردن و گشت زدن تو خیابون ها و یک باشگاه ورزشی حسابی و اساسی رفتیم. اونم چه باشگاه فول آپشنی اونم با چه دوستان پایه و ورزشکاری.مریم عزیز رو میبینیم عجب پایی میزنه واقعا تحسینت میکنم مریم جان بانوی بینظیر پارادایس. واقعا فوق العاده ایی برای این همه زیبایی که در درون برای خودت ساختی و در درونت هم اینقدر این زیبایی ها چشم نواز و تحسین برانگیزه. که اصلا آدم نگاهت میکنه نمیتونه نگه ماشالله، نمیتونه نگیم آفرین به این عضلات ساخته شده. استاد برسین خونه فکر کنم یک سوله ورزشی هم باید بسازین دیگه، با این بدن ها و عضلات تو خونه با وسایل ساده ورزش کردن جوابگو عضلات شما عزیزان نیست.البته باید دید اهدافی که برای سال جدید دارید و الویت هایی که دارید و نوشتین رو شامل میشه که همچین پروژه ایی بردارید یا نه…وای چه سریال زندگی در بهشتی شروع بشه دوباره. درسته ناراحت شدم که سفر تموم شد اما انصافا برای یک لحظه دلم گرفت و گفتم اِ چه زود رسیدیــم بعد باز گفتم زندگی جاری است و همونجا شکر کردم که تو تک تک لحظات و ثانیه های این فایل ها با شما در سفر بودم، رشد کردم منم سفر و عروسی ها رفتم، بیشتر خواسته ها در من متولد شد که اصلا تا قبل این سفر نمیدونستم که اونا رو هم دوست دارم تجربه کنم.شکر میکنم خدا رو برای این فرصتی که داشتم تا با این لپ تاپ و اینترنت و فضای دلنشین از هرجای که بودم با شما همسفر باشم. باعث افتخارم بود. باعث شادی روح و روانم بود همسفر شدن با شما عزیزانم که خیلی دلم میخواد ببینمتون و بغل تون کنم و بگم دوستتون دارم. بگم ممنون از این همه خوبی و عشق و سخاوتی که منو و امثال منو رشد دادین و کانون توجه ایی درست کردین که از هرجنبه اش نگاه میکنیم فقط خیر و خوبی و رشد و بهبود بود و هست. خدا میدانه با دوباره دیدن این فایل ها، با فکر کردن و نوشتن برای این فایل ها چقدر من بازم میتونم رشد کنم. خدایا بی نهایت شکرت برای این همه ایی که دارم.واقعا سپاسگزار این همه لطف تون هستم استاد عزیزم و مریم دوست داشتنی ام برای اینکه با ما این همه به اشتراک گذاشتین.

خب درسته شما شاید 52 روز در سفر بودین اما ما همسفران فرکانسی و مجازی شما بیشتر از این حرف ها با این انعکاس سفر در سفر بودیم و هنوزم این فصل برای ما کامل تموم نشده. پس میرم که نوش جان کنم بقیه این سفر و لحظات و درس هاشو…

کجا بودیم داشتیم ورزش کردن مریم جان رو میدیم و انگیزه و تحسین کرد استاد رو میشنیدیم. گشتی بزنیم تو این باشگاه ارزشمند و پر از فراوانی. باشگاهی که علاوه بر تجهیزات متنوع و حرفه ایی در شکل های مختلفش استخر هم داره. خدایا واقعا خیلی خفن بود. خیلی باشگاه باحالی بود. وقتی همچین چیزهایی میبینم میخوام که اینقدر بدنم رو لایق و آماده کنم تا با کسب این لیاقت جهان لاجرم سر تعظیم فرود بیاره در برابر بدن من و منو به سمت همچین باشگاه هایی و تجربه همچین آزادی هایی هدایت کنه و مسیر هموار فرش قرمزی که برام به سادگی و لذت و شکوه پهن میکنه و قدم برمیدارم میگم ایــنــــه،میشــه قوانین رو هم اینطور به خدمت گرفت تا در راستای لیاقت و اهداف تو برات خودشون رو نشون بدن.چقدر تصورش هم قشنگو شیرینه…

و چهره ات میشه همون چهره بشاش و خندان و شاداب پر از رضایت مریم جان که ثانیه های اول با دوربین استاد شکار شد.تحسین ات میکنم مریم جان بارها این چهره زیبا رو تحسین میکنم. این لعلکم ترضی شدنت رو تحسین میکنم. این صورت شاداب و خندانت رو تحسین میکنم. اون لباس های اندامی وو زیبات رو تحسین میکنم. اون ساعت مچی زردرنگی که دستت هست رو تحسین میکنم. اون عضلات چهار سررانت که داشتن با هربار تکرار ساخته میشدن تحسین میکنم. این اعتماد بنفس شما برای جلوی دوربین بودن رو تحسین میکنم. این زلف های مشکی و ساده و زیباتون رو تحسین میکنم.اون چشم های مشکی پر از شوق و ذوقت رو تحسین میکنم زیبایی همه چیز در درون و بیرونت رو بارها تحسین میکنم مریم جان. واقعا برای وجودت بارها سپاسگزارم ممنونم که لیاقتی در خودت پرورش دادی و شروع به ساختن هایی کردی که لایق دوستی و عزیزدل شدن استاد عزیزمون باشی و با بودنت در کنار استاد این همه خیر ببخشی. این همه الگو و انگیزه بشی برای بانوان سرزمینـت که هیچی برای تمام دختر ها و بانوان کره زمین در هرکجای این سیاره. مثل استاد عزیزمون که داره ایران رو آباد میکنه. سرزمینی که در اون بلند شده و حرکت کرده رو داره از درون و از قلبش رشد میده. درسته دیگه هارت و پوت الکی نمیکنه. درسته مثل قدیماش ادعا و آرمان های خفن نداره اما این آرمان رو من میبینم که تاریخ رو میشه تغییر داد اگــر اصلا به تاریخ کار نداشته باشیم و دنبال تاریخ ساز شدن نباشیم و نخوایم مردمی رو تغییر بدیم ما فقط حرکت میکنیم و خودمون رو تغییر میدیم. ما فقط روی خودمو کار میکنیم. ما تمرکزمون روی بهبود خودمون هست و این بهبودهای ما جاری میشه در جهان و جهان یواش یواش جذب میکنه هر آنچه را که مشابه و هم فرکانس هست و هی این جاری شدن ادامه پیدا میکنه و چنان تاثیری میذاره که اونایی که در خواب غفلت هستن یا خودشون رو به خواب زدن یک تکونی میخورن. اما ما قرار نیست باززهم کاری بکنیم تنها کار ما بندگی کردنه خداست و در مسیر بندگی و اصل ماندن هست. ماندن و پایداری و ادامه دادن مهم ترین کار تک تک ماست. من احساس میکنم یک تحولی در راهه. در درون من، تو و همه مایی که با این جریان همراه شدیم و جاری شدیم در جهان.

خدایا شکرت که ما نیازی نیست چیزی رو تغییر بدیم ما فقط کافیه خودمون رو تغییر بدیم و هربار بهبود ببخشیم. خدایا شکرت که اینقدر همه چی رو در جهان ساده و آسون برای ما قراردادی و فقط ما باید لذت ببریم و بندگی تو رو بکنیم.

به به آقا فرزین و استاد رو ببینید چه کولاکی میکنن. من شما آقا فرزین و همسرتون رو تحسین میکنم برای بودن در کنار استاد و مریم جان اونم تو باشگاه ورزشی و توی لحظاتی که واقعا عالیه. دوستان عزیز هر چی در ذهن و باورهاتون ساختین که باعث ایجاد شدن این لحظات و این هم مداری شده تحسین میکنم.

خدایی چه دستگاه های خفنی هست مثل اون دستگاهی که ضربدری کش ها رو میکشیدین.

خدایی چه عضلاتی استاد قشنگ اون عضلات سرشونه و کتف و جلو بازو و ساعدتون معرکه شدن.واقعا ماشالله به شما استاد عزیزم.

چقدر آقا فرزین قشنگ تحسین میکردن و هم زمان هم زیبایی های استاد رو یادآوری میکردن و همینطور باعث انگیزه و تشویق میشدن. این جمله شون مثلا که گفتن: واقعا آفـرین بر این حجم و عضله

خدایی استاد هیچ شباهتی به فایل ها و عکس های قبلی تون ندارید. فایل های قبلی رو که نکاه میکنم هربار میگم استاد رو ببین چی بوده. خدایی اگر من فایل های قبلی رو نداشتم یا کلا از قبل این اندام باهاتون آشنا نمیشدم شاید باورش برام سخت بود که یک آدم در عرض چند سال چقدر تغییر کرده. و این نشون میده که این آدم خیلی در حرکته، خیلی همش داره روی خودش چه درونی و ذهنی و چه بیرونی و جسمی کار میکنه.

مثلا داشتم فایل های مصاحبه اون ده تای اول رو نگاه میکردم خصوصا مصاحبه با استاد 7 و 8 که با یک پیراهن سورمه ایی هستین. اصلا میگم خدایا استاد رو ببین تا کجاها بدنو ترکونده بعد الان چطور بدنشو به سمت بهبود ترکونده.استاد جان فقط برو عکس مصاحبه ها رو ببین یعنی خودتم لذت میبری از این مسیری که رفتی. بماند که توی قدم اول دوره 12 قدم با هدفی که گفتی چی شدی و الان کجای داستان هستی و چطور خدا هدایتتون کرد.

وای استاد جان لحظه ایی که مریم جان داشت سرشونه کار میکرد و شما فکر کنم هدایتی دوربین رو چرخوندید تا نمایی از باشگاه رو بگیرین و قطعا اون دوستان عاشق هم فکر نمیکردن دوربین بیاد سمت شون، اصلا حواس آقا فرزین نبود چه صحنه قشنگ و هدایتی رو شکار کرد دوربین سفر به دور آمریکا. چقدر دیدن صحنه های بوس کردن و عشق ورزیدن زیباست. چقدر ابراز احساسات کردن خوبه و این آزادی باعث میشه تا هرجا هستی حتی تو باشگاه وقتی حست میگه بوس خونت اومده پایین یک بوس غافلگیرانه از عشقت داشته باشی و یهو شارژ بشی.خدایا شکرت برای دیدن و ثبت این لحظات زیبا که برای همه ما پرتکرارتر بشه. ابراز عشق و دوستی به همدیگه. من خودم خیلی آدم سرسختی هستم برای ابراز احساسات کردن حتی دوستت دارم رو هم به سختی به همسرم میگفتم چه برسه به بقیه. اما الان من فهیمه تغییر یافته با عشق به همتون میخوام بگم دوستتون دارم و ابراز کنم این احساسات زیبامو که خودش زیبایی خلق میکنه. چه جالب ابراز احساسات زیباست، ابراز احساس زیبای دوست داشتن خودش سراسر میشه از زیبایی در زیبایی. یعنی یک احساس زیبا(دوست داشتن) رو به زیبایی ابراز کنم و چه خلق زیبایی میشه. چقدر دوست داشتم این جمله رو…خدایا شکرت که اینقدر زیبایی و ما رو زیبا آفریدی.

یعنی با دقت و ثانیه به ثانیه تمرکز کردن به زیبایی ها و نکات مثبت نتیجه اش میشه اومدن افکاری که تو رو به شکل های بهتر و راحت تری از زیبایی میرسونه. (همسرم اومدم خونه این احساس زیبا رو به زیبایی ابراز میکنم.)

چقدر بسکتبال هم خوب بود گل زدن تو سبد بسکتبال.عالی بود ممنونم

شنا و استخر و مسابقه کرال رفتن تون، سونا رفتن تون هم عالی بود. عاشق مریم جانم با این سناریوهای فیلمبرداری که قشنگ یکجور میگیره که بشه تصور کرد انگار خودمون از راهروی زیبایی با نقاشی های دیوار ی زیبا عبور میکنیم درِ سالن استخر رو باز میکنیم و بعد از باز کردن درب چی می بینیم. خدای من استاد و آقا فرزین در حال آب تنی کردن توی استخر. شاگرد و استاد با هم در حال تفریح و لذت بردن.

استاد رو فقط دیدین چقدر قشنگ با اون حال خوب و شادی اش ابرا عشق و علاقه میکنه به مریم جان چقدر قشنگ و زیبا.من عاشق شما هستم، من عاشق شما هستم. فکر کنم پشت دوربین هم مریم جان هم با لبخندی زیبا و گونه های گل انداخته احساس قشنگ استاد قشنگ مون رو پاسخ دادن.

غذایی که بعد از این ورزش و استخر زدین بر بدن تون هم نوش جونتون عزیزانم.عــــالـــی بـــود

یهو میریم تو کلبه چوبی روی آب مون، تو خونه ی پارادایس. رسیدیمو رسیدیم

کاشکی نمیرسیدیم.

تو راه بودیم خوش بودیم

سوار فورداستاد بودیم.

حالا که ما رسیدیم

میگیم که خوش رسیدیم.

چه همسفرایی بودیم

بزن و بکوب خوش بودیم

مثل سیب کال بودیم

که حالا خوب رسیدیم

رسیدیم و رسیدیم

چه صحنه ها که دیدیم

دنیا رو ما چرخیدیم

تا خواسته ها ببینیم

رسیدیم و رسیدیم

بزرگی هایـی رو دیدیم

کوچیک بودیم، تکامل، ما رو یک میوه ایی کرد

که میشه تو بهشتی، اون سیب رو ما ببینیم

آره آره بچه ها ما همونی بودیم

که مثل سیب به این دنیا رسیدیم

فقط موندم چی بگم، ما رسیدیم یــا استاد

رسیدیم و رسیدیم

انگار همه به مقصدی رسیدیم

تو راه بودیم خوش بودیم…………

خدایا شکرت بیا استاد جان نویسنده که هیچ شاعر هم شدم.

خداروشکر که دوباره پرادایس زیبا رو میبینیم و چقدر این خونه واقعا بزرگه.

این کامنت ادامه دارد…..

حکایت همچنان باقی است…