سلام به استاد و مریم جانم و اهالی زیبا اندیش این سایت توحیدی
Welcome to Texas
ایالتی ثروتمند تر از ایالت آلاباما که بر پرچمش آن تک ستاره می درخشد. باز مثل همیشه مریم جان دوربین به دست در پی ثبت زیبایی ها
چقدر خوبه وجود این ویزیتور سنتر ها که پر از فراوانی نعمت و ثروته با هر سلیقه ای.
چقدر اون صحنه زیبا بود که نقشه ایالت رو به قسمت های کوچک تقسیم و اونو بُلد کرده بودند و بعد اطلاعات مورد نظر زیر هر قسمت وجود داشت.
چقدر خوبه این عادت کردن به دیدن زیبایی ها رو در همه ابعاد زندگی مون گسترش بدیم.
چقدر خوبه که در بیشتر لحظات زندگی تلاش کنیم زیبا بین تر ، زیبا اندیش تر و زیبا کردار تر باشیم.
چقدر خوبه درونی شدن این عادت ، چون باعث میشه در مواقعی که به چالش بر میخوریم ناخودآگاه به دنبال راه حل باشیم ، ناخودآگاه نیمه ی پر لیوان رو ببینیم.
در خیلی از مواقع به خصوص در کار گروهی این مسأله رو تجربه کردم یعنی احساس نا زیبایی در موضوعاتی پیش اومده ولی به اندازه خودم تلاش کردم که در آن حالت نمانم و چون عادت به بیان احساساتم دارم ( منظورم مثبت هست ) ، متوجه نگاه های متفاوت اطرافیانم شدم ، و به همین خاطر از ی جایی به بعد تصمیم گرفتم که آگاهانه سکوت اختیار کنم و نخوام این نوع فکر رو به اندازه ی سر سوزن ابراز کنم.
در ابتدای راه انجام این کار برای من که دختر برونگرایی هستم خیلی دشوار بود ، اما آرام آرام آرام در حد قدم های مورچه اقدام کردم که حالا داره میشه بخشی از وجودم.
به محض متوجه شدن این الگوی تکرار شونده ، تصمیم گرفتم که دهان خودمو ببندم و نخوام توضیح بودم ، نخوام ارشاد کنم و نخوام براشون خدایی کنم. انجام این کار چقدر بهم کمک کرده تا آرامشم بیشتر بشه ، و به درون خودم وصل بشم ، باعث شده چقدر جلوی نشتی انرژی رو بگیرم و در دنیای خودم سیر و سلوک کنم.
چقدر خوبه در این گشت و گذار ها ، همیشه استاد و مریم جان قوانین رو برای ما مرور میکنند.
چقدر خوبه که با چشمان مون دل به جاده های زیبا و پهناور ، 5 ، 4 بانده این کشور می‌سپاریم ، از پل های وسیع و بی نهایت بزرگ رد میشیم ، ناخودآگاه داشتم دنبال قایق و کشتی های تفریحی می‌گشتم.
چقدر خوبه که این کشور و مردمانش در مدار شادی هستند و از هر فرصتی به دنبال شادی می‌گردند…
چقدر خوبه با گوش هایمان صدای استاد توحیدی مان رو می‌شنویم که عاشقانه داره به ما درس میده و ما با دل و جون به حرفهایش گوش می سپاریم.
چقدر خوبه با دیدن و شنیدن دیگر در ذهن مون جایی برای حرف های پوچ و بی اساس باقی نمی ماند. این یعنی خود خوشبختی و رسیدن به صلح درون
استاد جانم چقدر عالی برایمان گفتند که جهان بیرون ما ، انعکاس دنیای درون ما ، انعکاس آن چیزی ست که ما بهش تمرکز می‌کنیم.
چقدر خوبه که ما آگاهانه تصمیم گرفتیم و پا در این جاده گذاشتیم ، جاده ای که ظاهرش دیدن زیبایی جهان اطراف مون هست و درونش وصل شدن به منبع هستی است.
چقدر خوبه که در این جاده، کار ما تحسین کردن زیبایی ها ، دیدن نکات مثبت آدما ، همان آدم های که نیمه شب با جاروبرقی های بزرگ شون در پارکینگ لاتا و ویزیتور سنترها مشغول تمیز کردن هستند ، همان عزیزانی که وقتی ما صبح زود بیدار میشیم ، متوجه تلاش شون میشم که: بله افرادی هستند که زودتر از ما بیدار شدند و دارد کار میکنند…
چقدر خوبه که مریم عزیزم دوربین به دست میرود به هر جایی که بوی تمیزی میدهد ( یاد اون خانومی افتادم که در یکی از سرویس بهداشتی های إستِیت پارک ها ، دوست پسرش براش حلقه گرفته بود و ضربان قلبش خیلی خیلی بالا رفته بود از شدت خوشحالی و عزیز دل استاد این صحنه در 4. 5 صبح برای ما ثبت کرده بودند) یادش بخیر
- نمایش با مدیاپلیر پیشرفته
- فایل تصویری سریال سفر به دور آمریکا | قسمت 195277MB17 دقیقه
سلام‌استاد عزیزم و مریم خانم گرامی
به به، ایالت زیبای تگزاس، از همون اولش چشمم رو گرفت، امیدوارم که شهرسن انتونیوش رو هم بتونید ببینید و من هم امید دارم‌که به موقعش میرم و اونجا هارو میبینم.
بسیار خوشحالم‌که تو آپریکا هستم و قراره که به زودی یک ایالت زیبای دیگه رو هم ببسنم و مدتی در اون باشم، اما در لیست دیدنی ها دوستدارم تگزاس رو هم‌اضافه کنم، چه غروبی!چه تمیزی!چه نظافتی!
چه نکته ریزی درموردتوجه برنکات مثبت و اعراض از ناخواسته ها گفتید. واقعیتش وقتی مریم خانم راجب این گفتن که سرویس بهداشتی های آپریکا رو تحسین میکنن من یکم تعجب کردم چون گفتم ، مگه اینا سرویساشون تمیزم هست؟!اونم وقتی آب نیست درش برای شستشو؟
خب یکم بعد با ت ضیحات استا فهمیدم که توجه من چقدر چیزهای مختلفی رو برای من تغییر داده، یعنی در حدی که یک تمیزی رو به کثیفی تغییر داده و یعنی مم تصمیم گرفتم‌که تلاشم رو بیشتر و متعهدانه بذارم به روی نکات خوب و ریز مثل تمیزی!که اصلا به ذهنمم نمیرسید.
چقدر ولکام‌سنتر تگزاس قشنگه!
من چقدر این فرم شما رو دوست دارم!عاشق رنگ قرمزشم و چقدر تحسین میکنم این بخش خونه ای پشتش رو.
معمولا خونه به دوش اصتلاح با معنی مثبتی نیست در فارسی و شاید بعضی ها این رو به مهاجرت نسبت بدن،اما من دوستدارم‌که این اصتلاح رو تغییر بدم به معنی اینکه خونت همیشه هگراهته و هیجوقت محدودیتی نداری راجب جا و مکان،میتونی هرجا باشی و دسترسی داشته باش یبا وسایلات، میتونی هرجا باشی و کمدتم با خودت ببری و نخوای یک چمدون رو زیر و رو کنی برای 2 تیکه لباس،یا نخوای کلی وزن کنی که اضافه بار نشه یه وقتی در پرواز.
وای ادای من من واقعا این صحنه های زیبارو دوستدارم، آسمون آمریکا خیلی زیباست،حتی کالیفرنیای که من هستم‌هم خیلی آسمونش غروب اای زیبایی داره و جون میده برای عکاسی.
چقدر من ایده ی کمپر تراک رو خوشم میاد چونکه واقعا راحته، همه چی داری، محدود نیستی،میتونی تا دلت میخواد بری و اینکه مثل اتبوسای آر وی محدودیت جا مارک نیست، یعنی میتونی تا دل شهر برای پارک این ماشین.
بنظرم راجت طلبی شما خودش یک نعمت و الگوه، یعنی سخت نمیگیرید،حتما هتل میخوامب ا مروزا فلان،حتما بریم فرودگاه و حتما از یک طریق خاص یک کاری مثل سفر یا هرچپیزی رو انجام بدیم.
چقدرم دوست دارم این تونع ایلتی آمرکیا و آزادیش رو ایلت زیبای تگزاس که خیلی وسیعه و خودش یک کشوره، خودش تاریخی داره به اندازه دوبرابر آمریکا و ادبته تحسین میکنم و کردم از روز اول اوتبان های آمریکا رو،واقعا اتوبان و راه میسازن!راه رو نمیکشن!میسازن!از پایه و بیخ و بن!
خیلی دوستدارم‌بیشتر کامنت بنویسم اما دوستدارم برای اینجا کافی نگه دارم‌و برم به سراغ قسمت بعدی.
شاد و پیروز در پناه خدا باشید