استاد جان یادمه چطور با عشق این مسیر و این سریال رو ادامه دادین و الان 201 قسمت از شروع این ماجرا و این سریال و این حرکت گذشته، چقدر قشنگ میشه هربار هدایت شدن به راه حل های بهتر رو دید؛ قشنگ در قالب همین سفر کردن هاتون، میشه بهبود ها و باز هم ساده تر کردن کارها رو دید:
از بهبود درباره اینترنت و کار روی سایت گرفته تا غذا خوردن و حمام رفتن. هر روز بهتر از دیروزتون رو میتونم ببینم و میخوام الگو بگیرم. میخوام منم همیشه در مسیر بهبود باشم. بهبود های کوچک اما مداوم. چقدر این یادآوری خوب بود. من واقعا شما عزیزان رو که اینقدر در بهبود دائمی عالی هستید رو تحسین میکنم.
چقدر اینجا زیبا اشاره کردین که همیشه یک تعادلی میذارین بین “گشت و گذار و تفریح” و “رسیدن به سایت و انجام کارهاتون”. چه ترکیب فوق العاده ایی و چه تعادل زیبایی… خداروشکر برای تجربه خوندن کامنت بچه ها و رسیدگی به سایت اونم در این طبیعت و سفر عالی و بینظیر.
چقدر قشنگ بود پشت صحنه کار کردن تون در فضای داخل تراک کمپر و سیستم عالی که چیدین.
چقدر سپاسگزارم که از انجام کارهایی که دارین برامون با عشق آماده میکنید هم گذاشتین.
چقدر سپاسگزارم از تمام تلاش ها و بهبودها و این همه صداقت و شفافیت تون استاد جان.
استاد تحسینتون میکنم برای این سیستم سازی که باعث سادگی و راحتی انجام کارها شده. چقدر قشنگ که سیم ها رو به سه راهی های مختلف زدین و فقط با زدن یک کلید اون وسیله مورد نظر روشن میشه. چقدر قشنگ سیستم سازی انجام شده. اونم بر اساس قانون و سوال خوبی که شما استاد پرسیدن و اجراش هستید. سوالی که واقعا هدایتت میکنه به راه حل های بهتر:
سوالِ” چطور از این بهتر؟ چطور از این راحت تر؟ چطور از این ساده تر؟ چطور از این آسان تر؟ چطور از این لذت بخش تر؟
بخش دوم این فایل و صحبت های استاد جان و اشتراک تجربه مریم جان از دفتر شکرگزاری
واقعا سپاسگزارم برای اینکه در اون فضای زیبا و طبیعت بکر با سنگفرشی از سبزها روی صندلی های تاشو آبی رنگ تون نشستین اونم با دیواری از آسمون و فضایی کوهستانی و کوهی پوشیده از درخت. واقعا این روحیه جستجوگر استاد جان تحسین برانگیزه. وقتی سوال های درست از خداوند بپرسیم به جواب های درست هم هدایت می شویم. خداوند به هر مسیری که ما بخواهیم ما رو هدایت میکنه، مهم اینه که ما چی بخوایم.
چقدر سپاسگزارتم مریم جانم که اون دفتر شکرگزاری تو به من نشون دادی، یک دفتر شسته و رفته که کنارش هم خودکار رو زدی راحت و ساده و آسان.
چقدر خوب بهمون یاد میدی چطور شاگرد بهتری باشیم، چطور بهتر عمل کنیم، چطور سخت نگیریم و به مدل خودمون تمرین هامون رو انجام بدیم و جدی بگیریم و حتی در سفر هم این راه و این مسیر رو ادامه بدیم؛
ایده نوشتن سپاسگزاری ها که مربوط به اون لحظه ایی هست که داری اونو تجربه میکنی.
سپاسگزار بودن برای اینکه هم فرکانس شدم برای دیدن اون زیبایی در اون لحظه.
به هر نکته ایی که در سپاسگزاری ها اشاره میکنیم اون رو پررنگ تر میکنیم.
در سفر خودِ زندگی رو تجربه کردن و در لحظه بودن. فارغ از گذشته و آینده، در لحظه حال زندگی کردن
استاد چقدرتعبیر جالبی داشتید درباره شباهت بین “دیدن سربالایی های جاده از دور و تجربه همون سربالایی ها وقتی که واردشون می شیم” با “مسائل زندگی”. وقتی که از دور به مسائل زندگی، به مواردی که ممکنه پیش بیاد به سربالایی های زندگی نگاه میکنی خیلی سخت بنظر میاد. حلشون خیلی غیر ممکن بنظر میرسه .ولی وقتی واردش میشی میبینی که انقدر هم سخت نیست، اینقدر هم پیچیده نیست.آنقدر هم که فکر میکردی غیر قابل انجام نیست.
و اما نکات این قسمت:
هر مسئله ایی پیش بیاد راه حلش هم باهاش میاد. چون قانون خداوند ان مع العسری یسری است. جواب همه ی مسائل در دل تمام مسائل هست. از الان نمیخواد نگران مسائل خیالی باشه که قراره در آینده رخ بده.
ذهن همواره میخواد در مورد اتفاقات آینده همه چیز رو پیچیده کنه و باعث ترس و نگرانی بشه که انگار راه حلی نیست. اما حقیقت اینه که:
تضاد ها فرصتی هستند برای پیشرفت. تضادها فرصتی هستند برای شناختن خواسته هامون. تضادها فرصتی هستند برای رشد کردن.
هــــر روز مثل یک ذکر به خودم باید بـــگم: مسیر زندگی واقعا زیباست. خداوند همیشه داره ما رو هدایت میکنه و هــر اتفاق و مسئله ایی هم پیش بیاد، جوابش هم با خودش میاد .
زندگی خیلی ساده است، وقتی که ما همه چیز رو ساده بگیریم. و اگر به خاطر اون چیزهایی که در لحظه داریم سپاسگزار باشیم، واقعا از زندگی مون راضی خواهیم بود و این رضایت درونی، هدایتگر ما میشه به سمت نعمت های بیشتری که دوباره ما رو راضی تر نگه میداره.
- نمایش با مدیاپلیر پیشرفته
- فایل تصویری سریال سفر به دور آمریکا | قسمت 201511MB27 دقیقه
به نام فرمانروای هدایتگر
باعرض سلام خدمت استاد عباسمنش عزیز و خانم شایسته ی مهربان صبور و عملگرا
و همچنین عرض سلام و ارادت خدمت تمام دوستان توحیدی ام
خداوند را بینهایت سپاسگذارم که مرا در این مسیره بدور از شرک و این فضای پاک و توحیدی قرار داد
آنقدر شوق دارم کامنت بزارم که اصلا فایل زیبای امروز را هنوز ندیدم و به خودم گفتم کامنتم را می‌نویسم بعد از دیدن فایل لذت میبرم.
راستش چند وقت بود ورزش و پیاده روی را با تنبلی کردن گذاشته بودم کنار
امروز به لطف خداوند مهربان و هدایتگر زود از خواب بیدار شدم و از خونه زدم بیرون به خودم گفتم امروز مکانی جدید میخوام برای پیاده روی
به لطف خدا هدایت شدم بسمت پارک کوهستانی
همین که رسیدم کمال‌گرایی اومد سراغم که ببین این آدمارو لباس مناسب ورزش دارند کفش مخصوص دارند خودتو ببین آخه این لباسها مناسب ورزش کردن نیستند.
میگفت ول کن بابا حالا برو وقت بسیار ه بعد که لباسو کفش مناسب تهیه کردی
یه روزه دیگه بیا
( قبلا همیشه دنبال پایه میگشتم که پیاده روی کنم که به لطف خدا این دیدگاهو در خودم کمرنگ کردم .
و به قوله استاد این آدمها که برای کار کردن روی خودشون دنباله پایه میگردند به هیچ جا نمیرسند)
خلاصه به لطف خدا با استفاده از آموزه‌های استاد ذهنمو کنترل کردم و رفتم
تا پای کوه که رفتم دوباره نجواها اومد که بسه دیگه برو همین جاها بشین و یه فایل از استاد ببین
به لطف خدا چشمم افتاد به یه آقایی تقریبا 60 سال به بالا و ماشاالله که چقدر چابک و سرزنده بود
حس کردم اونم میخواد بره کوه و مردد بود
همون لحظه بهش سلام کردم و سره صحبتو باهاش باز کردم
خلاصه که دیدم در راه کوه نوردی هستیم
واقعا تحسین برانگیز بود برام ایشون چابک و بدونه نفس کم آوردن راحت مسیرو میرفت بالا
و خداروشکر که ایشون نگرش مثبت و انرژیه بسیار بالایی داشتند
خیلی لذت بخش بود دوتاییمون هر حرفی که میزدیم بعدش سپاسگذاری میکردیم
از همون اول شروع کرد از تکنیکها و اصوله کوهنوردی برام بگه و من لذت میبردمو سپاسگذاری میکردم
بالای کوه که رسیدیم حدود 1 ساعتی نرمش همراه با توضیح دادن اصولش توسط ایشون انجام دادیم و سپاسگذاری میکردیم.
در راه برگشت ایشون برام تعریف کرد که چند وقت پیش که با یکی از دوستاشون اومده بودند بالای کوه وقتی در حاله ورزش بودند ، یه دختر خانمی که حجاب درستی نداشته و حتی لباس درستی هم نداشته که قسمتی از اندامهاش مشخص بوده اومده نیم ساعتی کنار این دوستامون ورزش کرده بعد رفته.
حالا تعبیر و برداشت این آقا این بود::
میگفت شاید از این آدمهای بندال بوده
و منتظر بوده تا ما حرفی بهش بزنیم و
شر بپا کنه
من فقط گوش دادم بحرفهاش تعبیر و تفسیرش که تموم شد خودش گفت نظره شما چیه با من موافقی؟
گفتم راستش نه
گفتم اول اینکه پوشش و حجاب این خانم در کشوره ما ناجالب هست
و ریشه در اعتقادات اشتباه ما دارد.
و دوم اینکه این خانم چقدر باورهای توحیدی داشته که فارغ از قضاوت دیگران یا ترس از
آسیب زدن توسط دیگران به تنهایی کوهنوردیشو کرده و لذتشو برده.
وقتی اینو گفتم اون دوستمون گفت آفرین عجب دیدگاهی و کلی ادامه ی این باورهای توحیدی را پیش بردیم و سپاسگذاری کردیم. خدایا شکرت.
بعد که اومدیم پایین جای دوستان خالی
میوه خوردیم و گپ زدیم
من کلی ازش تشکر کردم که با من همراه شد و کلی از تجربیاتش را در اختیار من گذاشت و بهش گفتم شما هدایت و لطف خداوند برای من بودید.
ایشون هم اون دیدگاهی که من نسبت به اون خانم گفته بودم را بر زبان آورد و
ازم تشکر کرد.
از خدای خودم برای اینکه قدرت بهم داد حس کمال‌گرایی و ترس از قضاوت شدن
را در خودم شکست بدهم بسیار سپاسگذارم
و سپاسگذارم که پاداشش را در همون مکان بهم داد.
از خدا سپاسگذارم که شهامت پیدا کردم و
اومدم این اتفاقات زیبا را نوشتم
من همیشه کامنتهای زیبای بچها
مخصوصا علی آقا خوشدل
آقا احسان
سعیده خانم مهربان که چقدر درس داره برای من که از داخل بیمارستان با اون اتفاقات نازیبا ذهن خوشون را کنترل
می‌کنند و روی خودشون کار می‌کنند
و کامنتهای پر محتوا و پر از درس برای بچهای (غار حرا) می‌گذارند را با عشق مطالعه میکنم و استفاده میکنم.
باز برای حضورم در جمع دوستانی که راه و باورهاشون توحیدیه و از اکثریت جامعه راهشون تفاوت داره
از خداوند سپاسگذارم.
در پناه الله.
دوستتون رسول.