سریال سفر به دور آمریکا | قسمت 213 - صفحه 8

مردان خدا پرده پندار دریدند یعنی همه جا غیر خدا یار ندیدند

امروز صبح ساعت 6 صبح سایت را باز کردم، دیدم قسمت جدید اومده، یکبار دیدم، نت ضعیف بود صدا قطع شد و یجورایی دیدم، بعدش دوبار دیدم، و… چون شب از سفر رسیده بودیم، بعد از نماز خوابیدم، تا اینکه ساعت 10 فیلم را دیدم، هدایت شدم به نشانه هام، اصلا یک حالی دیگری پیدا کردم،

خدایا هزاران بار شکرت که این سایت خودت را در اختیارم گذاشتی، استاد عزیز، بخدا قسم، وجودت را می بینم انگار خدا را می بینم، چقدر اوج هستین، و…

استاد عزیزم و مریم بانوی مهربان سلام،

وعرض سلام دارم به یاران انصار و مهاجران راه خدایی و بی نظیر،

هفته پیش با عنایت خداوند سفری به اردبیل برام مهیا شد، جای همتوون خالی بود، هوا 11 درجه و آبگرم شهر توریستی سرعین، خیلی لذت بخش بود،

اونهایی که رفتن، بهتر احساس میکنن وقتی از آبگرم میایی بیرون با هوای سرد مواجه میشی چه احساسی به آدم دست میده، یعنی چی!!!!!

خدا را شکر از این همه نعمتهای بیکرانش،

من قرار نبود به سفر برم

ولی از وقتیکه خودم را تسلیم خداکردم و توسط یکی از دوستانم(اسمش خاطرم رفت) هدایت شدم به کامنتش که نوشته بود، حضرت موسی تسلیم شد،

درست چند ساعت بعد از خواندن کامنت دوستمون درسایت، این سفر را خداوند مهربانم مهیا کرد،

و خودش گفت فردا حرکت کنید،

چه سفری شد این یک هفته

همه جا، همه چیز و همه کس زیبا بودند

و..

خدایا هزاران بار شکرت وقتی خدا خودش برنامه را می چینه، اصلا نمیشه براش چیزی گفت

یعنی لحظه به لحظه اش فقط زیبایی و زیباییست

قبل از ما هوا بارونی شدید بود،

با ورود ما هوا آفتابی لطیف میشه،

راهها خلوت، آبگرم خلوت، اصلا همه چیز عالی و….

من حالا میفهمم استاد عزیزم میگه همه چیز توحیده یعنی چی!!!!

، من کاش میلیونها زبان داشتم که با گفتن یکبار خدایا شکر، یک میلیون بار خدا شکر گفتنم، تکرار میشد،

خدایا منو یجوری در حالت توحیدی نگهدار که هر لحظه سپاسگزارت باشم،

استاد عزیزم و مریم بانوی مهربان

امیدوارم هر ثانیه به ثانیه زندگیتوون پر از نعمت و سلامتی و هر آنچه که خدا دوست داره براتوون بیشتر از اینها عطا نماید، که منو با توحید واقعی آشنا کردید

در این قسمت از سفرتوون

همه جا زیبایی بود، وقتی که از جنگل به رودخونه می رسین یک احساسی دیگه به آدم دست میده

وقتی از رودخونه عبور میکنین

چقدر جالب بود استاد میخواست از رودخونه عبور کنه، فک کنم دوبار جا ی عبورش را عوض کرد،

انگار خداوند اون درخت و اوون پایه را برای رفتن روی درخت را خدا گذاشته بود برای استاد که از اونجا عبور کنه، تا کفشاش خیس نشه

در حالیکه اون بنده خدا از اون طرف رودخونه با کفش از کف رود عبور کرد

چقدر راهها آسوون میشه برای استاد عزیزم و بدنبال آن برای مریم بانوی عزیز

اصلا من تمام حرکات استاد را میدیدم

یک ذره غرور نمی بینم

وقتی میخواست از رودخونه عبور کنه، اگه شخصا من بودم، میپریدم روی درخت و شایدم به خاطر غروری که دارم میافتادم داخل آب و..

اما استاد عین یک کودک چقدر با حالت طبیعی میره روی درخت و از آن عبور میکنه، چقدر استاد کنترل ذهن داره و خود واقعیش زندگی میکنه،

وای اگر یک لحظه خودموون را تجسم کنیم بفرض خانوادگی کلی فامیل و برادر خواهر مخصوصا باجاناق هم باشه، بریم همچین جایی، برای اینکه خودمونو زرنگ نشون بدیم اصلا نه تنها بالای درخت نمی رفتیم بلکه عرض رودخونه را می پریدیم تا اینکه دیگران بگن آره چقدر توانمنده و…

ولی انسانی پخته و خداگونه ایی مثل استاد فقط میخواد با طبیعت و زیبایی هایش لذت ببرد و کاری به دیگران ندارد اصلا دیگرانی در ذهنشوون وجود ندارد،

مریم خانم هم عین اون فرزند دوم خانواده، منتظره تا استاد راه را بره بعد ایشون بتونه پا جای استاد بگذاره، البته یه جایی خودش هم گفت دیگه نمیتونه لب پرتگاه بره،

اما چقدر دل و جرات میخواد در قسمت قبلی به زیر زمین هوای داغ و در این قسمت هم به صخره و غار کوهی زیر زمین بروی!!! ؟

. واقعا وقتی من این صخره زیر زمین را دیدم

اینقدر زیبا بود، که توصیفش برام خیلی سخته،

مخصوصا زمانیکه استاد گفت یک دو سه صدا می پیچه!!! در ذهنم یک تالار عروسی بسیار زیبای را تجسم کردم که هم نور می تابید

و هم دیزاین و دکوراسیوون تالار اینقدر زیبا بوذ که کمتر هنر مندی میتونست داخل این تالار را به این خوبی و جذاب این چنین دیزاینش کنه،

سنگها عین شیپور بزرگ برای پخش موزیک، یک جایی بود انگار یک نفر لبخند زده دندونهاش پیدا بود، حتی میشد دندونهاشو بشماری

یک جایی بود، حوض آب،

جالبتر اینکه از هر قسمت بالای صخره نورپردازی شده بود، به همین خاطر

هارمونی اینها منو به یاد یک تالار عروسی برد

که فقط یک موزیک و رقص اش کم بود،

و جالب تر اینکه چه حسی داشت استاد برای بار اول به اون تالار رفت

و جالب تر اینکه با همون دمپایی و شلوارک

، نمیدونم کدوم قسمت سریال بود

استاد با همین تیپ رفت یک تالاری نشست

و یک خواننده زن اومد دست استاد راگرفت برد برای رقص و استاد هم کم نیاورد و با اون رقص بی نظیر((خنده)

میخوام بگم،

استاد هموون استاد و تالار هم همون تالاره

و حال استاد هم هموون حال هست

هیچ چیز فرق نمیکنه

جه تالار واقعی باشه، برای حال استاد تفاوتی نداره

و چه این تالار صخره ایی طبیعی ساخت خدا که بی نظیره برای حال استاد فرقی نمیکنه

حال یکیست

مسجد و میخانه بهانه هست،

بعد جالبتر اینکه مریم خانم میگه بزار استاد بره بعد منم یاد بگیرم اینکه چطور برم

وقتی از صخره هم اومد بیرون

و دو دستاشو برد بالا و خدارا شکر کرد

به نظرم این یک عالی ترین شجاعتی برای مریم خانم بود که اونجارا فتح کرد،

نهایتا استاد عزیزم و مریم بانوی گرانقدر

از شما یک دنیا سپاسگزارم که این صحنه های بی نظیر را در اختیار ما قرار میدهید،

در پناه حق همواره تندرست تر و ثروتمند تر، سعادتمندتر درهر دودنیا باشید

سفر به سلامت و زیبایی