سریال سفر به دور آمریکا | قسمت 218 - صفحه 3

سلام و درود به استاد عباس منش عزیز و دوستان هم فرکانسی

سفر به خیر و شادی استاد عزیز انشاالله که همیشه در سلامتی و آرامش در حال لذت بردن از سفر زندگی باشید

این قسمت از سریال سفر به دور آمریکا رو در حالی دیدم که به لطف خدا چند روزه عازم سفر هستم.

سفری به دنیای درون

به لطف خدا از روزی که دوره احساس لیاقت رو تهیه کردم من هم مثل شما عازم سفر شدم و در حال لذت بردن از جاذبه های سفر هستم.

از ویژگی های منحصربفرد سفر اینه که همه چی جدید میشه. صحنه ها، آب و هوا، مردم و خلاصه انگار آدم وارد دنیای دیگه ای شده و همین جدید بودن همه چی باعث افزایش فعالیت مغز برای بررسی پیرامون خودش میشه و وقتی مغز فعالیت بیشتری داشته باشه احساس لذت و شادی و احساس زنده بودن به آدم دست میده.

خدا رو شکر در این چند روزه که با دوره احساس لیاقت سفر به دنیای درون رو شروع کردم همین احساس رو دارم.

احساس ذوق و شوق و سرزندگی، احساس زنده بودن و احساس هدفمند بودن می کنم.

فقط چند روزه که از محتوای این دوره استفاده می کنم اما به قدری با صحنه های جدید در وجود خودم روبرو شدم که شگفت زده هستم این همه تنوع در همین نزدیکی وجود من در دنیای درونم بوده و من خبر نداشتم.

با اینکه فقط 4 جلسه از این دوره ارائه شده ولی باعث ایجاد تغییر نگرشی عظیم در وجود من شده به شکلی که دیروز با خودم فکر می کردم پس در این ده سال من چه چیزی یاد گرفته و تجربه کرده بودم؟!

احساس می کنم آنچه این روزها در حال یادگیری و به کارگیری در دنیای ذهنم هستم با آنچه در ده سال اخیر از شما استاد عزیز دریافت کرده ام متفاوت است.

همین امروز و دو ساعت قبل مشغول پیاده روی کردن در حاشیه رودخانه زیبا و پرآب و برکت دز بودم.

به لطف خدا بعد از چند ماه ذوق و شوق پیاده روی صبح در من ایجاد شد و با انگیزه گوش دادن به محتوای فوق العاده فایل هایی که برای خودم از محتوای دوره احساس لیاقت درست کردم عازم پیاده روی شدم.

نکته جالب اینکه همزمان که در حال راه رفتن بودم و با صحنه های مختلف مواجه می شدم نگاه و نگرش من درباره انچه می دیدم با چند روز قبل تفاوت داشت.

با اینکه فقط چند روز از آغاز سفرم به دنیای درون می گذرد اما به محض اینکه عازم سفر شدم آگاهی دریافت کردم که منجر به شناسایی انبوهی از افکار مزاحمی شد که سالهاست بیشترین گفتگوی ذهنی ام را به خودشان اختصاص داده بودند و من از آنها غافل بوده ام.

البته این غفلت نه از سر بی تفاوتی بوده است بلکه آگاهی و درک صحیح از شکل و شمایل اینگونه افکار نداشته ام.

افکاری که به ظاهر رنگ و لعاب زیبا و چشم نوازی داشتند و مرا مشغول خود کرده بودند درحالی که به شدت انرژی و تمرکز من را به هدر می دادند.

امروز و روزهای قبل را با نگاهی متفاون به زندگی سپری کرده ام و به قدری احاس لذت و آرامش می کنم که گویی عازمی سفری طولانی به اعماق زیبایی های جهان مادی شده ام.

همان صحنه هایی که تا چند روز قبل از دیدن آنها به احساس بد و ناامیدی می رسیدم به یکباره رنگ و روی دیگری به خود گرفته اند و در نظر من زیبا و آرامش بخش شده اند.

افکاری که تا همین چند روز قبل هر روز از طریق تحقیر و تضعیف کردن باعث آزار و اذیت من می شدند و انرژی زیادی از من برای مهار و کنترل آنها به هدر می رفت به یکباره ساکت شده اند گویی که اصلا در ذهنم وجود ندارند البته که می دانم آنها همچنان هستند اما ساکت شده اند چون آگاهی جدیدی که در همین چند روز ابتدای سفر از محتوای دوره احساس لیاقت دریافت کرده ام به قدری برای من شیرین و جذاب است که مجال سخن گفتن و خودنمایی به افکاری که دستشان رو شده و ماهیتشان مشخص شده است نمی دهند.

آن افکار نامناسب، آن باورهای اشتباه همچنان در جای خود محکم و استوار ایستاده اند اما روی سخن گفتن با من را ندارند چون نیت و ماهیت آنها برای من روشن شده است.

این را از سفرهای قبلی آموخته ام که با هر صحنه ای که مورد علاقه من نیست نباید توجه کنم بنابراین چند روز است که در حال تمرین کردن هستم که به آنچه این افکار و باورها به من گفته بودند بی توجه باشم تا تاثیر سر و صدای آنها در وجودم کمرنگ و کمرنگ تر شود.

استاد عزیز امروز که در حال قدم زدن و گوش دادن به فایل های این دوره بودم تصمیم داشتم بعنوان قدردانی از شما در بخش تمرینات این دوره به عرض برسانم که زندگی با نگرش جدیدی که در من ایجاد کردید چقدر عالی و آرامش بخش است.

دوست داشتم به شما بگویم انگار تازه معنا و مفهوم آرامش ذهنی را درک و تجربه می کنم.

درحالی که قدم می زدم و صحنه های مختلف را تماشا می کردم از عبور و مرور ماشین های زیبا و قدم زدن عاشقانه زن و مردهایی که اول صبح را با هم و در کنار هم آغاز کرده بودند افکاری که تا همین چند روز قبل همیشه در ذهنم مرور می شد و احساس یاس و ناامیدی در من ایجاد می کرد دیگر سر و صدا نمی کردند و انگار فضای ذهن من خالی از سر و صدای آن افکار شده است.

تصور می کنم فضای زیادی در ذهنم به دلیل مقایسه نکردن های روزمره باز شده است. فضایی که به زودی با افکار مثبت و خوش احساسی که منجر به تجربه های زیباتر در زندگی ام خواهد شد پر می شود.

این را می دانم که به اندازه ای که از شر افکار و نگرشهای ذهنی نامناسب رهایی پیدا کنم افکار و نگرشهای زیبایی الهی جایگزین آنها می شوند و فضای خالی ذهنم را پر می کنند.

تا همین امروز هم تمام آنچه به شکل نعمت و فرصت وارد زندگی ام شده است به دلیل خالی کردن فضای ذهنم از افکار و نگرش هایی بود که احساس یاس و ناامیدی را در من ایجاد می کردند. اما این روزها با درک آگاهی دوره احساس لیاقت تصور می کنم گروه دیگری از افکار و نگرشهای اشتباه ذهنم در معرض خطر انقراض قرار گرفته اند.

افکار و نگرش هایی که تمام جنبه های زندگی من را تحت تاثیر خود قرار داده بودند و همیشه مرا ترغیب به مقایسه و حساب و کتاب آنچه هستم و دارم با دیگران می کردند.

در همین چند روزه اخیر که به طرز شگفت انگیزی در حال کشف و توقیف اینگونه افکار هستم تصور می کنم فضایی در ذهنم باز شده است که ایمان دارم با افکار و نگرش های الهی پر خواهد شد. افکار و نگرشهایی که به هرچه بیشتر در ذهن و وجود ما رخنه کنند خوشبختی و سعادت بیشتری را برای ما در دنیا و آخرت به ارمغان می آورند.

امروز از دیدن این قسمت از سریال سفر به دور آمریکا هم لذت و برداشت متفاوتی داشتم.

همین چند روز قبل بود که موقع تماشای قسمت قبلی احساس کردم در حال وقت تلف کردن هستم و باید برای انجام کارهایی که در ذهنم مرور می شد عجله کنم. اما امروز به لطف آگاهی دوره احساس لیاقت صبوری و آرامش متفاوتی را در وجودم تجربه کردم.

آرامشی که نه تنها مرا ترغیب به تماشا کردن و لذت بردن از صحنه های این قسمت از سفرنامه کرد بلکه مرا تشویق و ترغیب به نوشتن و به اشتراک گذاشتن احساس خوبی که از آغاز سفرم به دنیای درون کرد و اکنون در حال نوشتن هستم.

خدا رو شکر می کنم که همواره مرا هدایت و حمایت می کند. خدایی که حتی زمانی که تحت تاثیر افکار و نگرشهای اشتباهم درباره زندگی هستم اما به طریقی که خودش می داند به من تلنگر می زند که راه کدام است. و اصرار می کند و بارها و بارها به من تلنگر می زند اگرچه من غافل و نسب به ندای او ناشنوا باشم.

همین خدای مهربان با تلنگری که برای من قابل درک کردن بود مرا عازم سفر به دنیای احساس لیاقت کرد.

من دل و دماغ سفر کردن نداشتم و مشغول بازی های روزمره ام بودم اما نه یک بار بلکه چند بار به من تلنگر زد که وقت سفر است.

گرچه ندای او می شنیدم اما دل مشغولی هایی که برای خودم ایجاد کرده بودم پای مرا برای سفر کردن بسته بود و قدم برداشتن را برای من غیرممکن کرده بود.

اما او ادامه داد و باز هم مرا به سوی خویش خواند و در لحظه موعود به خود آمدم و چشم از بازی های روزمره زندگی برداشتم و به ندای حق گوش جان سپردم و عازم سفر شدم.

سفری که تازه شروع شده است و خدا می داند مرا به کجاها خواهد برد و چه به من خواهد آموخت.

استاد عزیز بی نهایت سپاسگزارم که بار دیگر در هشتمین سال همراهی با شما مرا با خود به سفر بردید.

سپاسگزارم که هرآنچه برای تجربه یک سفر رویایی نیاز است را مهیا کردید.

سپاسگزارم که مسئولیت فراهم کردن وسایل و لوازم مورد نیاز برای سفر را به عهده گرفتید و کامل تر و جامع تر از سفرهای قبلی همه چیز را فراهم کردید.

ﻛﺴﻲ آﻣﺪ ﻛﻪ ﺣﺮف ﻋﺸﻘﻮ ﺑﺎ ﻣﺎ زد

‫دل ﺗـﺮﺳـﻮی ﻣﺎ ﻫﻢ دل ﺑﻪ درﻳﺎ زد

‫ﺑﻪ ﻳﻚ درﻳﺎی ﺗﻮﻓﺎﻧﻲ دل ﻣﺎ رﻓـﺘـﻪ ﻣﻬﻤﺎﻧﻲ

‫ﭼﻪ دوره ﺳﺎﺣﻠﺶ ‫از دور ﭘﻴﺪا ﻧﻴﺴﺖ

‫ﻳﻚ ﻋﻤﺮی راﻫﻪ و در ﻗﺪرت ﻣﺎ ﻧﻴﺴﺖ

‫ﺑﺎﻳـﺪ ﭘـﺎرو ﻧـﺰد وا داد

‫ﺑﺎﻳﺪ دل رو ﺑﻪ درﻳﺎ داد

‫ﺧﻮدش ﻣﻲﺑ‪ﺮَدِت ﻫﺮﺟﺎ دﻟﺶﺧﻮاﺳﺖ

‫ﺑﻪ ﻫﺮﺟﺎ ﺑﺮد ﺑﺪون ﺳﺎﺣﻞ ﻫﻤﻮﻧﺠﺎﺳﺖ

تقدیم به استاد عشق و امید

همسفر شما رضا عطارروشن