سریال سفر به دور آمریکا | قسمت 224 - صفحه 6

به نام تنـــها قدرت جهـــان

ربّ،‌ سرپرست و صاحب اختیارم

کسی که به جهــان،

به لحاظ زیبـایی‌ها عشــق می ورزد

در حقیقت، به خدا محبّت ورزیده است زیرا

حـق تعــالـی، جلـوه گاهش عـالـم است

که جهان را او بر اساس صورتش آفریده است

پـس

جهـــان، تمــاماً جمـــالِ ذاتی اوسـت

و…

حُسـن و زیبـایی آن، عین خود اوسـت.

حالا می‌فهمم که چرا خداوند، در مسیر آسانی قرار میده کسی رو که …صَدَّقَ بِٱلۡحُسنَى می‌کنه. تحسین و تصدیق زیبایی‌ها، در واقع تحسین و تصدیق حُسن جمال اوست.

سلام

ســلام به اسـتادِ بی‌نهـایت ارزشـمندم… به مـریـم جانِ شایسته، که بدرستی برازنده‌ی این شایستگیه و به تمـام اعضای خانواده‌ی بزرگـم که دیدگاه‌ها و تجربیاتشون، بخشی از زندگی منو به خودش اختصاص داده.

استاد، بنـر این قسمـت، بـــی‌نظــــیـــره….. عجب منظره‌ای، چه عظمتی، چه صخره‌ی زیبا و خوشرنگی، چه طبیعت قشنگی، چه نوری، چه بهشتی، خدایاااا آخه چققققدر قشنگه دنیات….

جل الخالق، عظیم و جلیل است حضرت خالق…که چنین کوه‌ها و صخره‌ها و جهانِ زیبایی خلق کرده که واقعا

یکی از شگفتیهاست!

چقدر خدا زیباست…

استاد می دونید خوبی این فایل‌های سفر به دور امریکا و زندگی در بهشت که این‌همه زیبایی تو خودش جای داده چیه؟! این که باعث میشه خانواده و فرزندانمون هم مشتاق دیدن این زیباییها و موجودات مختلف در طبیعت و تجربیات قشنگ شما در این سریالها باشن و کم کم اگر مقاومت نداشته باشن، این فایلها اثر خودش رو میگذاره. من تو نظرات دوستان هم دیدم که فرزندانشون خیلی مشتاق دیدن این سریالها هستند و از جمله دختر خودم که هیچ وقت به هیـــچ برنامه‌ی مستندی علاقه نشون نمی‌داده، ولی حالا نمی‌دونید صبــح‌ها تا بیدار میشه با چه اشتیاقی از من می‌پرسه که آیا فایل جدید سریال روی سایت بارگذاری شده یا نه؟ و اگر جواب، مثبت باشه نمی‌دونید با چه علاقه ای می‌شینه پای مستند زندگی و سفر شما.

برای همینه که میگن ارسال یا دریافت فرکانس، هیچ ربطی به فاصله و دوری و نزدیکی مسافت نداره.

بچه‌ها، بخصوص بچه‌هایی که کمی در رشدشون تاخیر دارند(لب‌مرزی)، واقعا مثل فرشته هستند و خیلی خوب می‌تونن فرکانس آدما رو دریافت کنند. فرکانسی که هیچ‌چیزی نمی‌تونه جلوش حائل باشه.

و بالاخره نتیجه‌ی دیدن فایلهای سفر شما، خودش رو در دخترم (درکمال‌ناباوری) بروز داد و چیزی نمونده بود از خوشحالی ذوقمرگ بشم. و اون هم وقتی بود که من از چیزی ناراحت بودم و تو خودم بودم که دخترم اومد صاف تو چشمام نگاه کرد و گفت:

«مامان؟ مگه تو عباس‌منشی نیستی؟! نباید اینجوری ناراحت باشی، تو باید زود حالتو خوب کنی!!!!» و در ادامه‌، خودش را هم شاگرد استاد معرفی کرد و گفت ماها که عباس‌منشی هستیم نباید تو ناراحتی بمونیم…. شاید برای شما عجیب نباشه ولی برای من انقدر عجیب و خوشایند بود شنیدن این حرف‌ها که اصلا نمی‌دونستم از خوشحالی چیکار کنم و چی بگم. تنها کاری که می‌دونم اینه که از استاد قدردانی کنم و در برابر خدای مهــربون سجـده‌ی شکـــر بجا بیارم. الهی صدهزار مرتبه شکر. گفتم سجده… اینو یادم اومد که…

آیا اینو می‌دونستید همین کوه هایی که در این ویدئو دیدیم، به غیر از اینکه تسبیح‌گوی خداوند سبحان هستند، سجـده هم می‌کنند؟! الله اکبر، واقعا خدا بزرگ‌تر از آن‌است که بشود وصف کرد

کـوه‌، در زمره‌ی سجده کنندگان است:

أَلَم تَرَ أَنَّ اللَّهَ یَسجُدُ لَهُ مَن فی السَّمَاوَاتِ ومَن فی الْأَرضِ وَالشَّمسُ وَالقَمَرُ وَالنُّجُومُ وَالجِبَالُ وَالشَّجَرُ وَالدَّوَابُّ وَکَثیرٌ مِنَ النَّاسِ…

(حج/18)

آیا ندانسته ای که هر که در آسمان ها و هر که در زمین است و خورشید و ماه و ستارگان و کـــوه هــا و درختان و جنبندگان و بسیاری از مردم برای او سجـده می‌کنند؟

نکته‌ی جالب این آیه، اینه که اینجا ضمیر «مَن» به معنی «هر که» به کار برده شده در حالی که می تونست بجاش بگوید «هر چه». درجایی نوشته بود:

در آسمان‌ها موجوداتى با شعور هستند چون کلمه‌ى‌ «مَنْ» براى صاحبان شعور است.

پس کــوه‌، موجود باشعـوری بوده که شـاهـد نزول اولین آیات الهی به حضرت محمد بوده و همچنین، همین کوه بود که اصحـاب کهـف رو در دل خودش پنـاه داد و مخفی کرد و حتما ارتعاش کوه خیلی بالاست که محل مناجـات خیلی از پیامبران و عارفان بوده و هست و یکی از زیبایی‌های شگفت آوره که مثل دریا، از هیبت و عظمتش، در دل انسان، خوف ایجاد میشه.

یاد این جمله افتادم که یه زمانی به دلم افتاد برای تثبیت باورهای توحیدی بگم:

خـدا مثـل کــوه، پشـتـمه

و انقدر این جمله به من دلگرمی میده که هر وقت نجوای ذهن فرصتی برای اذیت پیدا می‌کنه، سریع یادم میوفته تکرار کنم و همیشه روی آلارم گوشیم می‌نویسم خـدا مثـل کــوه، پشـتــمـه.

استاد و خانم شایسته‌ی عزیزم، ازتون بی‌نهایت سپاسگزارم که جمال و زیبایی‌های خداوند رو در این جهــان زیبــا به تصـویر می‌کشید و ما رو مهمــان این سفـرهای رویایی می‌کنید. ممنونم که ما رو با باده‌‌ی جلوه‌ی حق، و شرابِ جمال معبود، ازخود بی‌خود می‌کنید و سرمست… که مِیِ حقیقی اینست و آن دگر، مجازی…

آری این همـان شـراب پاکـیـزه است که جلوه‌ای از آن در بهشـت برین، نوشیدنیِ رستگاران است.

باشد که رستگار شویم.