سریال سفر به دور آمریکا | قسمت 226 - صفحه 11

به نام خداوند بزرگ مهربان

به نام خدای که آغوشش انقدرر امن هست که جای هیچ نگرانی نیست

خدایاااااا کروررر کروررررر شکرت

سلام استاد عزیزم سلام مریم عزیزم سلام به همه بچه های عزیز و دوست داشتنی

استاد من با تمام وجودم از شما سپاسگذار هستم برای بیان های زیبای تان برای درک قانون

خدایا شکرت که هر لحظه حمایتم و هدایتم میکنی

از معجزاتی که دیروز برایم افتاد میخوام بنویسم تا رد پا برایم باشد و به پاکیزه آینده مینویسم

من دو سال پیش زمانی که طالب ها وارد کابل شدند خوب نیروی های امریکای تعداد زیادی افغان ها را انتقال میدادند من بی نهایت تلاش کردم ولی چون پاسپورت نداشتم نشد ( بهانه بود چون من پر از شرک و حال بد بودم ) ولی خوب من قانون نمیدانستم و فکر کردم بخاطرر نداشتن پاسپورت نشده و با تمام تلاش و سختی های که کشیدم مثل یک جسد بی روح کلی ناامید خانه برگشتم

و همان زمان داشتن پاسپورت جز خواسته هایم شد

و زمانی که با شما آشنا شدم همیشه با خود میگفتم هر زمان که پاسپورت ( گذرنامه ) گرفتم نشانه بزرگ هست برایم که خواسته یی دیگر من هم تیک میخورد و شیک مهاجرت میکنم

دیروز نوبت ما در اداره پاسپورت رسید تا برویم پاسپورت بیگریم ما ساعت شش صبح رفتیم هوا سرد بود زمانی که من داخل ماشین خودمان نشستیم با حال بسیار خوش سپاسگذاری کردم که در این هوای سرد ما راحت میرویم بعدا در تمام مسیر ناخودآگاه فقط زیبایی دیدم از درخت گل آسمان زیبا ، پرنده ها بعضی جاده ها که تمییز بود می دیدم تحسین میکردم و شکرگذاری میکردم

زمانی که به اداره پاسپورت رسیدیم وااااااا دیدم که صد ها نفر صف بستن صد ها نفر بی نهایت بیروبار بود ( من هیچ وقت چنین مکان های از گذشته نرفتیم و اصلا دوست نداشتم که چنین صف باشد بیروبار باشد و از آنجای که پاکیزه گذشته اگر میبودم میدانم در دلم فقط گریه می‌کردم و کلی شکایت می‌کردم که چرا من باید چنین مکان بیایم چرا باید در صف باشم یا میگفتم کاش یک پارتی میداشتیم کار ما زود میشد یا من با یک ماشین بی نهایت لکس با چند دانه بادیگارد میامدم به گفته استاد در دوره احساس لیاقت یکی دروازه را باز می‌کرد و زمانی که من را با این حالت می دیدن کار های ما را به آسانی انجام میدادن که فلانی آمده واقعا من در گذشته چنین فکر ها داشتم )

ولی حالا من کاملا تغییر کردیم با نهایت ارامش رفتیم در صف ایستاد شدم نفر آخر هم بودیم صف هم صف هزار نفری بود از بس تعداد زیاد بود

من گوشکی در گوش هایم بود و صدای استاد میشنیدم که بعضا میدیدم خانم ها که آنجا هستن فقط غر میزنن فقط شکایت میکردن به افسران طالب دشنام میدادن یا شکایت میکردن که ما از سه شب آمدیم یکی میگفت از چهار صبح آمدیم هیچ اینجا کار های ما نمیشود یکی میگفت من پنج روز هست میایم هیچ کارم نمیشود فقط شکایت می‌کردن من هم اعراض میکردم و مادرم نگران میشد هر لحظه میگفت به ما اینگونه نشود چطور کنیم ؟؟ کی هر روز میاید اینجا ؟

یعنی رو هر طرف میکردی شکایت بود اشغال میریختن

منم اعراض میکردم به زیبایی ها اندکی که بود توجه میکردم مثل پرواز پرنده ها مثل برگ درختان مثل رنگ آبی آسمان مثل طفل های زیبا

با خدا در دلم حرف میزدم که خدایا پارتی ما تو باش خودت امروز کار ما را به آسانی انجام بده خودت هدایت ما کن روی دوش تو سوار میشویم خودت دل ها را نرم کن

گفتم خدایا همیشه میگویم تو برایم کافی هستی میدانی با قلبم میگویم من تقلا نمیکنم خودت اینجا ما را هدایت کن مثل که هزاران بار به استاد عباس منش انجام دادی منم میخواهم تجربه کنم

با خدا حرف میزدم انقدررر حالم عالی بود آنقدر قلبم آرام شاد بود که از عشق خدا چشم هایم اشک آلود میشد

نشستم فایل سفرنامه را نگاه کردم از تمام چیز های که آنجا بود اعراض میکردم شاید شما او وضعیت تصور هم نتوانن که چی رفتار های میشد چی وضعیتی بود

من فقط زهنم را کنترول میکردم و با حس حال خوب به اطراف نگاه میکردم

ما بعضی مراحل انجام نداده بودیم زیاد خانم ها میکفتن شما بروین دوباره خانه اصلا بدون این مراحل کار تان انجام نمیشود بروین فردا بیاین و مثال میدادن که فلانی پنج روز آمد نشد ……….

من در دلم با خود میگفتم برای ما خدا همه چی را آسان میسازد هر چی ضرورت باشد خدا درست میسازد اصلا به حرف شان توجه نکردم

انقدر مهربانی افراد را با خودم می دیدم لبخند های که میزدن سلام های که میدادن مهربانی ها که میکردن حتی حتی افسر های طالب

مردم تلاش می‌کردند که بی نوبتی کنن می دویدن با هم دیگر با لحن خشن برخورد میکردن فقط در تقلا بودن ولی من در کمال ارامش در جای خود ایستاد شدم اصلا اصلا تقلا نکردم و میگفتم خدایا هر چی تو صلاح میبینی من پشت تو میاییم

و همان خانم های که تقلا میکردن شکایت میکردن به نظر خودشان هوشیاری میکردن افسر طالب میامد با لحن خشن دوباره به صف آخر میبردی شان ( بسیاررر واضح قانون در تک تک رفتارها می دیدم و بیشتر درک میکردم بخدا هر کس هر چی میبینه از دست خودش هست و هر کس هر جا هست جای درستش هست )

بعدا من و مادرم بسیار راحت به طور معجزه آسا با مهربانی داخل اداره شدیم و برای من بی نهایت به آسانی میشد

زمانی که وارد اداره شدیم باز فقط من به الله که زیبایی می دیدم و غرق میشدم اصلا توجه من به اطراف نمیشد که رسیدم به افسر طالب گفت تعرفه بانکی تان کجاست ؟

من گفتم نزد پدرم در بیرون هست گفت نمیتوانن داخل بروین باید او همرای تان باشد

من اصلا ناراحت نشدم یک صندلی پیدا کردم هم به خودم گذاشتم هم به مادرم و در هوای آزاد نشستم به زیبایی ها توجه کردم و لذت بردم

همان افسر خودش نزد ما آمد گفت راست میگویید ؟ گفتیم بلی

گفت پس بروین داخل که نام تان نخوانند و شما غیر حاضر نشوید ( چون ما بار اول ما بود اصلا مراحلش بلد نبودیم )

و زمانی که ما داخل همان اطاقی شدیم که نام هر نفر میخواندن من با تمام وجودم این جمله استاد درک کردم و تجربه کردم ( در زمان مناسب و در مکان مناسب ) چون چند نفر بعد نام ما خوانده شد کار های ما آنقدر به آسانی پیش میرفت که فقط حضور خدا را حس میکردم

زمانی که وارد او اطاق بزرگ شدم فکر کنن همان جمعیتی که در بیرون بود همان جمعیت و بیروبار در داخل بود و شاید تصور نتوانن چی سر و صدا و بی نظمی بود و من فقط زهنم را کنترول میکردم که از دید مثبت به اطرافم نگاه کنم

صدای استاد در گوش هایم بود

فایل تمرکز به نکات مثبت بود

و استاد در او فایل میگفت که هر کس نظر به باور هایش ‌هدایت میشود یکی به کار آسان هدایت میشود یکی به کار سخت هدایت میشود

و من به چشم می دیدم کار سخت دیگران را و هم رفتار افراد را و میدانستم دلیل اش چی هست که فرد در این کار هست ؟ و قانون بیشتر درک میکردم

همان فردی که نام های افراد میخواند این فرد کم مانده بود گریان کند صدایش گرفته بود از بس مردم بالایش هجوم میبردن بی نظمی میکردن چنان عصبانی میشد که بار ها قهر کرد و رفت دوباره میامد و با مردم بدترین رفتار می‌کرد

باور تان میشود زمانی که من نزدیک شدم همین اقا و خانم بهترین رفتار با من داشتن کاملا حس کردم چگونه خداوند دل ها را نرم میکند

چنان افراد با من مهربان بودن و با احترام رفتار میکردن که اصلا با دیگران برعکس می دیدم بخدا ایمانم انقدرربه فرکانس قوی شد که حد ندارد

بعدا زمانی که وارد مرحله بعد میشدم بعضی اسناد ها نزد پدرم بود و مکانی خانم ها و مردان جداست و اجازه نیست کار های شان یکجا شود کاملا جداست و باید میرفتم کاملا بیرون اداره تا از پدرم اسناد ها را بیگرم و اسناد های اونا را بتم تا کار های اونا هم خلاص شود و همه میگفت اجازه نمی دهند که بیرون شوی چون دو باره نمیتوانی داخل اداره بیایی

من به امید خدا رفتم از افسران طالب اجازه گرفتم

چنان با مهربانی جواب دادن و اجازه دادند گوشی اصلا آنتن نمیداد بازم در زمان مناسب قرار گرفتم خود پدرم مرا صدا زد

و او افسران پدرم هم با من اجازه دادند داخل شود تا کار هایش تمام شود ( مگر اینا معجزه نیست چنین به راحتی کار هایت تمام شود و تو بیبینی که همان جا یک دختری دیگر عذر دارد به همین افسران که داخل اجازه بدهند چنان خواهش و عذر داشت و او افسر میگفت اصلا اجازه نیست از بیرون داخل بیایی

ولی همان افسر به من میگفت دخترم کار هایت تمام شد ؟ من هم با کمال خوشی سپاسگذاری کردم

بعدا زمانی که اسناد ها را به داخل بردم زمانی نهار کارمندان بود و تعطیل شد باید یکساعت صبر میکردی ولی همان کارمند به من گفت بیا کارهایت را تمام کنم این آخرین مرحله بود

در حال انجام کار های من بود که یک خانم دیگر کنار من آمد و به همین کارمند عذر داشت خواهش می‌کرد که لطفا کار من را هم انجام بتی چهار صبح آمدیم طفلم خسته شده همین طور خواهش داشت و او کارمند میگفت نمیدانی وقت غذا هست من باید غذا بخورم آیا این معجزه خدا نیست که همان کارمند خودش من را صدا بزند که بیا کار شما را انجام بدهم بعدا غذا میخورم

کار ما تمام شد در ظرف چند ساعت بسیاررر راحت و به آسانی

به ما در چند ساعت کار تمام شد ولی کسایی که شکایت کردند دیدم برای شان کارمند ها میکفت بروین فردا بیاین ماشین ها مشکل دارد یا افرادی بود که پنج روز شش روز هر روز میامدن

ولی از ما در چند ساعت تمام شد او هم به بسیارررر راحتی زمانی که خارج شدم به مادرم گفتم دیدی ؟ استاد دقیقا مثل شما میکفتم

میبینی میبنییییییی چقدر خدا کار های ما را به آسانی انجام میدهد ضرور نیست ما مثل بقیه نتیجه بیگریم خوش خندان بیرون شدیم

در تمام مسیر از معجزه ها با هم میگفتیم و فامیلم هم تعجب کرده بودند

حالا یک مثال از نزدیکانم میگویم که چگونه گرفتن ؟

مامایم هنگامی که پاسپورت میگرفت یک شب کاملا پشت همین اداره خوابیده بود چون نوبت نمی رسید

خسران خواهرم از او صندلی که مریض ها را میکذارند گرفته بودند تا به بهانه مریض گفته بتوانن زود داخل اداره شوند چون در نوبت نمانند ولی بازم کار های شان چند روز را دربر گرفت

دوستم که در زمانی که دانشگاه میرفتیم اقدام کرده بودند چندین روز میرفتن و آنقدر با سختی گرفت هنگامی که گذر نامه را به دست گرفت چنان خدا را شکر کرد که قشنگ درک میشد چقدرر سختی کشیدن بخاطرر گرفتنش

شما از هر کس پرسان کنن پاسپورت چگونه گرفته میشود در این حکومت طالبان ؟

فقط شکایت میکنند و از سختی هایش میگویند

و من که به حرف هیچکس توجه نکردم از قانون پیروی کردم و فقط از خدا یاری خواستم روی خدا حساب کردم کار هایم مثل آب روان به آسانی شد

و همانجا دیدم که افراد اصلا روی خدا حساب نمیکنن فقط خودشان تقلا میکنند روی خودشان حساب میکنند

این هست آسان شدن برای آسانی ها ( حساب کردن روی خدا )

و آسان شدن برای سختی ها ( حساب کردن روی خود )

و بالای خودم بی نهایت افتخار میکنم و به خودم تبریک میکویم که چنان قوی کنترول زهن داشتم که از هر نازیبایی اعراض کردم و با نگاهی مثبت و زیبا به هر موضوع توجه کردم و قانون را به زیبایی عمل کردم

اینم برای خودم رد پا میگذارم تا بدانم چگونه عمل کردم هیچ چیز اتفاقی نیست تمام اینا برای من نشانه هست تا تحسین کنم که قانون کار میدهد با ایمان و تعهد بیشتر ادامه بتم

خدایاااااا کرور کروررر شکرت

و من ایمان دارم که یک روز میایم همین طور از مهاجرت خودم و اتفاق های معجزه وار آن مینویسم چون گرفتن گذر نامه برای من نشانه بزرگ بود برای تحقق خواسته یی دیگر من

خدایا برگی بدون اذن تو بر زمین نمیافتد، خدایا تنها قدرت تویی، من به برنامه های تو ایمان دارم و آرامم تا زمانی که وعده ی پیروزی تو محقق شود ، چرا که من لایق پیروزی و ظفر هستم، زیرا من تا آخر رسالتم ایستاده ام، زیرا اگر تو باشی برای من کافی هستی، زیرا قدرت دست توست و من به معجزات تو ایمان دارم، من به معجزات تو باور دارم و حق طبیعی من زندگی راحت و سراسر احترام است

در پناه الله باشید