سریال سفر به دور آمریکا | قسمت 226 - صفحه 2

سلام به برادر عزیز و بزرگوارم،آقا مجید

بی نهایت از لطف شما سپاسگزارم که در حق خواهرکوچیکترتون لطف کردید و انقدر زیبا نوشتید،بینهایت ازین پیغام الهی لذت بردم،علی الخصوص از دیدن روی ماه زیبای خانومتون،خداوند به قلب شما و خانواده ی قشنگتون نور بباره و همیشه در پناه خودش حفظ کنه…

چقدر لذت بردم از خاطراتتون از انس گرفتن با قرآن،خداوند به من سعادت ولیاقت بده که ازین نور جدا نشم هیچ وقت …

آقامجید،وضعیت من دقیقا این روز ها شبیه خاطرات شماست…

یا کتاب قران دستمه،یا از گوشی دارم میخونم،یا دارم بهش گوش میدم …حتی تو طول شیفت،یک هندزفری توی گوشمه و درحین کار…مثل دارو دادن،گزارش نوشتن و…درحال گوش دادن به قرآنم.

واقعا خودم نفهمیدم چی شد که روحم انقدر تشنه ی خوندن وشنیدن کلام خداشد.واقعا رحمت خداوند بود.وگرنه من کجا و لیاقت قرآن خوندن کجا؟

خدا میدونه من نسبت به آیاتش کروکور بودم و این بینایی و شنوایی هم لطف پروردگاره …

زمانی که کارم توی شیفت تموم میشه،هندزفری به گوش،میرم تو حیاط بیمارستان و زیر آسمون خدا قدم میزنم و به سوره ی سجده گوش میدم …اون لحظه احساس میکنم وسط بهشتم،واقعا هیچی نمیخوام هیچی …انگار همه چیز هست..بهترینش هست ….

وقتی میرسه به این آیه :

فَلَا تَعْلَمُ نَفْسٌ مَا أُخْفِیَ لَهُمْ مِنْ قُرَّهِ أَعْیُنٍ جَزَاءً بِمَا کَانُوا یَعْمَلُونَ

پس هیچ کس نمی داند چه چیزهایی که مایه شادمانی و خوشحالی آنان است به پاداش اعمالی که همواره انجام می داده اند، برای آنان پنهان داشته اند.

از عشق خدا دیوونه میشم…روحم به پرواز درمیاد …

واقعا حس میکنم جسمم دیگه ظرفیت روحم رو نداره و باید ازش جداشم وبرم …

برادر عزیزم ازتون سپاسگزارم که برام نوشتید وخداروشکر میکنم که من رو غرق عشق بندگان صالحش کرده …واقعا رحمت خداونده و من کاره ای نیستم …

فَبِمَا رَحْمَهٍ مِنَ اللَّهِ لِنْتَ لَهُمْ ۖ وَلَوْ کُنْتَ فَظًّا غَلِیظَ الْقَلْبِ لَانْفَضُّوا مِنْ حَوْلِکَ ۖ

درپناه نورِ آسمون ها و زمین باشید همیشه

قلبِ فراوانِ فراوان

نفیسه ی عزیزم،سلام به روی ماهت رفیق غارحرای من

ازت سپاسگزارم که لطف کردی و برام نوشتی…

خداوند منت سرم گذاشته که دست کوچیکی باشم برای نوشتن از عشقش،وگرنه من کجا و سعادت انعکاس نورِ خدا کجا؟

نفیسه ی عزیزم،قدر این اشک هارو بدون …مایه ی روشنی قلب ماست …راه ارتباطی ما با الله ….با نورِ آسمون ها وزمین …

دوستت دارم رفیق و به دستان قدرتمند الله یکتا میسپارمت.

برادر عزیزم، آقا سامان

ازت سپاسگزارم.بینهایتِ بینهایت

این پاسخ شما،مسیر من رو کاملا رگلاژ کرد.

من دقیقا هم خیلی سختش کردم،هم داشتم دوباره جاده رو اشتباهی میرفتم.

از همون دیشب که این کامنت رو خوندم دوباره سعی کردم برگردم به مسیر ،راه قانون رو درست پیش بگیرم.

و جالب تر ازون اینکه به محض اینکه برمیگردی به مسیر،نتیجه از همون لحظه شروع میکنه به عوض شدن ….

ازت ممنونم و‌دعا میکنم بزودی بیام وبا خبرهای خوب براتون بنویسم.

درپناه نورِ آسمون ها وزمین باشید همیشه