سریال سفر به دور آمریکا | قسمت 228 - صفحه 15 (به ترتیب امتیاز)

به نام خداوند زیبایی ها

سلام به استاد عزیزم که همیشه از تکرار آگاهی دوره ها و ثبت مناظر زیبا ازش سپاسگزارم

سلام به مریم جان که همیشه از ایده های نظم دهی برای خودم هم استفاده میکنم

و سلام به دوستان هم فرکانسی که خوندن کامنت هاشون به کنترل ذهنم کمک میکنه

اولین چیزی که توی این قسمت نظرم رو جلب کرد ثبت اون مناظر زیبا بود که در عین حال زندگی در طبیعت رو به تصویر می کشید فضای پارک زیبایی برای ماشین داشت و چقدر دوست دارم که در همچین محیطی زندگی کنم؛ به فضای روستایی و طبیعی که فقط از محصولات ارگانیک شون استفاده کنم و نزدیک به شهر باشه برای رفت و آمد روزانه. و چقدر زندگی در طبیعت قدرت کنترل ذهن و باورسازی رو بیشتر میکنه چقدر باعث میشه صدای قلبت بلندتر باشه و وقتی به اون هدایت عمل میکنی چقدر سرعت پیشرفتت و رسیدن به خواسته هات بیشتر میشه.

اونجایی که خسته شدین تو جاده زدید کنار خدای من توی اون طبیعت زیبا کنار درختای گردو چی بهتر از این درختای سرسبز خدا تمام زمین رو برات فرش سبز و نرم و طبیعی پهن کرده بخوابی و سرحال و قبراق فردا سفرت رو ادامه بدی چقدر دوست دارم یه کمپر بخرم و خانوادگی و گاهی تنهایی باهاش سفر کنم.

استاد عزیز و مریم جان ممنون میشم تو یه قسمت از باز کردن کمپر و استفاده از وسایل تو شرایطی که خیلی نیاز به استراحت داری از نحوه درست کردن غذا توی سفر برامون بذارید.

وای ایده خونه های چوبی قابل جابجایی یه خواسته جدید در من ایجاد کرد. علاوه بر اینکه هوس هر جایی رو کردی میتونی خونه ت با خودت جابجا کنی میتونی خونه رو بر اساس جهت نور شمالی جنوبی یا شرقی غربی هم تنظیم کنی که مثلا دوست داری نور مستقیم به اتاق خوابت بتابه یا سالنت و چقدر جذابه که انسان داره تمام خواسته هاش رو به لطف الله براورده میکنه؛ یه تضاد رو تجربه میکنی بر اون اساس یه خواسته شکل میگیره میری خلقش میکنی ارزش ایجاد میکنی به گسترش جهان کمک میکنی و استادم که شما باشی میری اینجا رو برای ما در معرض نمایش میذاری و من می بینم و دلم میخواد. چه خوب که خونه قبلیم خیلی بزرگ و تجملاتی بود و من هدایت سوم به یه خونه ساده تر و کوچکتر اما با حیاط دلباز و حتی مدتی توی کلبه زندگی کردم و میتونم بگم چه توی این خونه چه توی کلبه اصلا دلم نگرفت اما اون خونه آپارتمانی بزرگ دلگیر بود چون این فضای طبیعی رو نداشت و تجربه جدیدم و دیدن این تصاویر زیبا این خواسته رو در من ایجاد کرد که چه خوبه در جای کوچکتر اما بسیار دلبازتر و قابل جابجایی زندگی کردن.

من قبلا اعتقاد داشتم که خونه باید بزرگ باشه که من تمام وسایلم رو توش جا بدم یا اگه وسیله جدید خواستم بخرم کجا جاش بدم وسایل تزئینی داشته باشه ولی الان که چند قسمت از سریال های سفر به دور آمریکا و زندگی در بهشت رو دیدم دلم از این خونه های جمع و جور خواست؛ دلم خواست اون اصل رو توی زندگی شخصی خودم اجرا کنم که وسایل زندگیت هر چی هست باید کاربردی باشه جدیدا موقع خرید از خودم میپرسم من این وسیله رو لازم دارم که بخرم و اگه لازم نباشه نمیخرم در حالیکه قبلا با حسرت از کنارش رد میشدم یا میخریدمش و یه مسئولیت سنگین نگهداری ازش رو به وظایفم اضافه میکردم. الان میدونم که وسایل باید کاربرد روزانه داشته باشن و در عین حال باکیفیت و تمیز و زیبا باشن. از طرفی خونه شلوغ هم استرس میاره. باید فقط با اصل زندگی کرد نه اینکه رو هم رو هم بچینی و نتونی کیف دنیا رو ببری.

توی خونه سوم که رفتید و چقدر حال و هوای این خونه رو دوست داشتم چون اتاق کودک هم داشت و حسابی جادار بود برای یه زندگی که هر روز توش عشق رو میشه به بهترین شکل رشد داد همونطور که نوشته تابلو کنار یخچال نظرم رو جلب کرد:

Love grows best in little houses just like this.

نرمی صدای خرده چوب ها زیر پات در کنار اون هوای دلچسب عصرگاهی خود بهشته. و بعد از اون خرید یه عالمه گوشت چقدر خوردن گوشت بهم احساس سیری و سبکی میده و همینطور خریدش احساس دارندگی.

ممنون که این لحظات بهشتی رو با ما به اشتراک میذارید.

در پناه الله یکتا باشید