سریال سفر به دور آمریکا | قسمت 237

به نام خداوند بخشاینده مهربان

خدا مرا کفایت است وجز او خدایی نیست

من براو توکل کرده ام که اوست پروردگار عرش بزرگ

خدایا بابت همه نعماتت تو را سپاس

خدایا بابت زمین واسمان وهر انچه که بین آن است و هر آنچه که روزی میدهی و روزی از تو میگیرند تو را سپاس .

سلام ودرود به استاد جان ومریم جان عزیزم

عجب قسمت جالبی بود این قسمت

چقدر چسبید .

داشتم با دیدن این قسمت به یاد زیبایی های دریا واون پایین ها که ماهیوی نمی‌دونیم ولی خدا همه وی رو می‌دونه

همه موجودات را روزی میده چه در آسمان چه در زمین .

همه دارند روزی میخورند .

چقدر رنگ های ماهیها متنوع بود

همه رنگی بود آبی و زرد ،زرد ،وهزاران رنگ

محو‌کوسه ماهیاو اون ماهی کوچولو ها بودم

وقتی نهنگ میخواد غذا بخوره با باز کردن دهانش تو به لحظه چقدر ماهی میخوره واین یعنی فراوانی تو همه چی .

بهترین قسمت برای من اون قسمتی بود که مریم جون داشت با سپاسگزاری چه فرکانسی می‌فرستاد والان میفهمم بیشتر که فرکانس سپاسگزاری بالاترین فرکانسه که برنده هم شد .

شاید ما این مدارها را نمی‌بینیم ولی از احساسمون میفهمیم که تو چه مداری هستیم .

چقدر این شهر زیبایی داشت ازپاکیزگی بگیر تا اون آپارتمان های بزرگ واسمون خراش ها همه از قدرت انسان که می‌تونه چه کارهایی انجام بده .

بعد از دوره بی نظیر احساس خود ارزشمندی نگاهم بهتر شده نسبت به قبل انگار دنیامون هم عوض شده .

استاد تا دوهفته پیش دو تا مکان

کار میکردم ولی الان از هر دوتا کار بیرون اومدم .

اینقدر که میگم من انسان ارزشمندی ام خدا دورم کرد از همکارام .

همه چی فرکانسه و خودت خالق زندگیت هستی وخودت تصمیم میگیری که تو چه فرکانسی باشی.

قسمتی که با پازدن شما چراغ ها روشن میشد من را به یاد این انداخت که هر چقدر روی خودت کارکنی نتیجه میگیری .

خلاصه خیلی قسمت زیبایی بود خیلی لذت بردم یپاسگزارشماومربم جون هستم که اینقدر باعشق فیلم میگیرید .

از اون آکواریوم واون هواپیماهای زیبای کوچولو همه عالی بودند .

عاشق این کشور واین مردم شدم که چقدر برای لذت بردنشون وقت می‌دارند

وچقدر با عشق این آکواریوم های بزرگ واین ماهیهای رنگارنگ را آماده کردن

آکواریوم را از بالا دیدن خیلی جالبه چه حس وحال خوبی داره