سفر به دور آمریکا | قسمت ۳ - صفحه 31 (به ترتیب امتیاز)

سلام و سلام به دوستان عزیزم و مریم شایسته ی خوش صدا که همیشه دوربین به دسته و برای ما زیبایی ها رو به زبان تصاویر 😉 توصیف میکنه .

خب اول از همه میریم سراغ این استیت پارک سرسبز که من به شخصه عاشق این انبوه بودنشم و چقدر امکانات جالبی داره مثل اینکه هم جنگله و هم میشه به راحتی توش RV و دوچرخه برد و لذت برد .

من به شخصه عاشق دوچرخه سواریم وای که اگه توی همچین جنگلی باشه .یه جا که وقتی توش رکاب میزنی اون هوای مطبوع درختا میزنه تو صورتت و تا چشم کار میکنه یه عالمه رنگه سبزه که از وسطش یه جاده با خطای زرد رد شده . وای که چقدر لذت بخشه و خوش میگزره .

اد چقدر حال میکنید با همدیگه سه نفری مخصوصا با اون لباسهای راحت و جذاب با طرح های خودتون .

من عاشق این لباسای راحتتونم .

استاد من وقتی میخوام درباره ی سفرنامه کامنت بنویسم مرحله به مرحله پیش میرم و آلان یه اتفاق جالب افتاد .

بعد از اینکه من درباره ی مطبوع بودن هوا گفتم شما بعد از چند دقیقه درباره ی یه شبنم ناز 😊 حرف زدید . چه هماهنگی ای .

چقدر صدای مایک باحاله وقتی میگه مثل مرد دوچرخه سواری کردم .

مایک توانایی هاشو به رخ هممون کشید که اون مسیر رو یک ساعت دوچرخه سواری کرده .

استادم کم نمیاره و در مرحله بعد میگه که مام از تو چمنا رفتیم نه از توی آسفالت 😁!

سپس استادو داریم که مرغ درست میکنه و در پشت زمینه صدای مریم جون که داره امروز رو بطور داستان پشت هم میچینه .

یه لحظه که اون ماهیتابه رو دیدم ، داشتم دنبال آتیش و شعله میگشتم که یهو سیم ماهیتابه رو دیدم ! چقدر این تکنولوژی کمک میکنه که راحت تر زندگی کنیم و هر دفعه نمود ثروت رو توی چیزایی که شما میخرید میتونم به وضوح ببینم و چقدر به گسترش کسب و کارها کمک میکنید .

استاد بصورت لُری درست نکردید بلکه شیرازی درست کردید و البته که به بهترین و آسون ترین روش که واقعا واسه منی که انقدر مثل شما راحت نیستم تحسین برانگیزه .

و اون نمکدون و فلفل دون 😂 چقدر واسم جذابه همیشه تو برنامه های آشپزی دیدم ازین نمکدونایی که باید بپیچونیشون و چقدر حس میکنم که لذت بخشه . کاش یه بار تجربش کنم .

مایک گفت که خون بادمجونم کمه 😂و چقدر من پشت کامپیوتر خندیدم .

این همه تحسین بابت غذا و فلفل دون 😂بخاطر این بود که من مرغ دوست ندارم و خواستم تمرکزمو روی چیزایی بزارم که بهم احساس بهتری میده .

در مرحله بعد که اون هندونه های هیولا رو زدین بر بدن حس کردم خون هندونم کم شده و از بابام در خواستش کردم و بطور عجیب غریبی تو بهار تونستیم هندونه به اون خوشمزگی پیدا کنیم .

فهمیدم که مهم نیست اون خواسته چقدر عجیب باشه مثل هندونه تو اوایل بهار ، اگه باورات درست باشن جهان تو رو بهش میرسونه .

و چقدر حس میکنم مردم آمریکا کشورشون رو دوست دارن که حتی توی RV شون هم پرچمش رو نصب میکننو واقعا تحسین برانگیزه و همین عشق باعث پیشرفتای بزرگ میشه .

چقدر اون خانوم هایی که نشسته بودن با خودشون در صلح بودند و آرام که تا دوربین رفت روشون گفت سلام مردم ایران ! سلامممممممم.

مریم حان شما گفتید که تفاوت در شب و روز در کشور های مختلف براتون در بچگی براتون جذاب بوده ، من خودم تو ساعت گوشی ساعت امریکا رو هم تنظیم کردم و هر روز صبح حدودای ۹ و ۸ میام توی سایت چون میدونم اونجا شبه و شما آخر شب ها اکثر فایل رو میزارید و واقعا برام جذابه که من سر صبح که فیلا رو میبینم استاد اونجا آخر شب داره آپلودشون میکنه و واسم عجیبه.

وای کیمیا چقدر توی این قسمت چیزایی رو دیدم که قبلا فقط توی فیلما میدیدم ، اون دو نفر که نشستن کنار آتیش و گیتار میزنن چقدر عشق لذت بخشی و ردستی اون آقاهه دمپایی پاش نکرده و داره با پاهاش خاک رو حس میکنه و میتونم تصور کنم که چقدر نم خاک لای انگشتای پا احساس خوبی داره . خدایا شکرت که منم توانایی خلق این تجاربو دارم .

در ادامه میتونم این حس ماجراجویانه رو از صدای مریم شایسته عزیزم حس کنم ، این صدا انگار خیلی شبیه به صداییه که واسه ی آنشرلی پخش میشه و من میتونم اون دریاچه نقره ای رو از توی حرفای مریم شایسته بکشم بیرون.و من تحسینتون میکنم که این دیدگاهتون براتون عادی نشده و هنوز همون شوقی رو دارین که درونتون اولین بار بیدار شد .

چقدر خوبه که شما انقدر خودتون رو دوست دارید و با خودتون در صلحید و سر راهتون آدمایی قرار میگیره اونام با خودشون در صلحند ، همون آدمایی رو میگم که به محض دیدن شما و دوربین سفرنامه دست تکون میدن واقعا از این مردم انرژی میگیرم .

وایی خدا اون بچه کوچولوعه رو ببین چطوری با اون پاهای کوچولوش رکاب میزنه چه سرعتیم گرفته 😁

در نهاین یک موزیک آروم رو داریم که تصویر و حالتهای استاد زیباترش کرده .

من که آهنگ قدیمی دوست ندارم عاشق این موزیکا شدم و خیلی جالبه برام که مایک هم این آهنگو یاد داره و زمزمش میکنه .

و این حرکت دستاتون منو یاد بابام میندازه ، بابای منم دقیقا یه استایلی شبیه شما داره استاد و خدا رو شکر با پدرم یه همچین رابطه خوبیو مثل شما و مایک تجربه میکنم .

استاد آلان که داشتم این کامنتو مینوشتم یهو یه صدایی اومد و یه عمو نوروز یه آهنگ شاد گذاشته بود و وای کیمیا دیدی چقدر تمرکز به زیبایی ها زیبایی بیشتر میاره .

خدایا شکرت .

خدا یار و یاور و هدایتگر و حمایتگرتون باشه

.

خدانگهدار