سفر به دور آمریکا | قسمت ۳ - صفحه 67 (به ترتیب امتیاز)

قسمت ۳ سفر به امریکا

سلام به مریم عزیزم. ممنونم که این فایل‌ها رو تهیه کردید.‌ سلام به استاد عزیزم و همه اعضای سایت.

عاشقتونم.

به‌به. چه کیفی داره دوچرخه‌سواری توی همچین جایی.‌ استاد بالاخره شکم رو آب کردند؟ 😍

عاشق شما و‌ روابطتون هستم. عاشق نگاهتون به همه چی.‌ اینکه حتی ساده‌ترین چیزها رو هم اینطور زیبا می‌بینید.‌ غذایی که استاد درست کردند بسیار ساده بود به قول خودشون فقط تکه‌های سینه مرغ و نمک و رب گوجه و ادویه. ولی وقتی شما گفتید غذای هیولا، من با اینکه مرغ خیلی دوست ندارم، انقدر هیجان‌زده شدم که خواستم اونجا بودم و از اون غذای هیولا می‌چشیدم. اابته که از حق نگذریم، خیلی خوش آب و رنگ بود. 😋😋 نوش جونتون.‌

وای خدا، اون سنجاب کوچولو که با اون دستاش هندونه رو برداشت و‌ خورد. 🥺 مرسی که این لحظه‌ها رو ثبت کردید مریم جون. ممنونم که ما رو در دیدن زیبایی‌ها و لذت‌های این سفر شریک و سهیم کردید. حالم رو خوب کردید.‌ ❤️

از همسفر بودن با شما لذت می‌برم. از دیدن این زببایی‌ها لذت می‌برم. دیدن این آدم‌هایی که هر کدومشون خودشون هستند، بدون هیچ نقابی، بدون هیچ ادا و اطواری. چقدر همه صمیمی و ساده هستند. چه قدر همه لبخند به لب دارند و در برابر فیلمبرداری شما خوب برخورد می‌کنند و دست تکون می‌دن.

چه فضای امن و دوست‌داشتنی و خوبی داره این پارک. آدم حالش جا میاد وقتی می‌بینه این همه آدم با حس خوب، با آرامش و پر از عشق اینطور کنار هم چادر زدند و هر کدوم با آرامش در کنار هم از فضا لذت می‌برند، بدون اینکه همدیگه رو آزار بدن یا مثلا با بلند کردن صدای موزیک در فضای پارک آرامش دیگران رو به هم بزنند. واقعا آفرین. چقدر شایسته تحسین هستند این آدم‌ها.

وای از استاد و قمیشی‌خونی و رقصشووون. 🤩😍 حالم رو خوب کردید مریم جون. پر از انرژی شدم. استاد یک‌تنه اون وسط رقصیدند و ماشاالله پر از انرژی خوندند و کم نیاوردند. و عاشق مایک هستم که همین طور نشسته استاد رو همراهی کردند و هیچ بلند نشدند. 🤩

کیف می‌کنم وقتی استاد رو می بینم که اینطور قدرتمند و با اعتمادبه‌نفس خودشون رو ابراز می‌کنند. خودشون رو نشون می دن. همون جوری که هستند و دوست دارند که باشند. و نگران قضاوت و نگاه دیگران نیستند که حالا چی می‌گن.

یاد حرف‌های استاد در جلسه اول عزت نفس افتادم، وقتی که درباره اون عروسی محلی می‌گفتند و اینکه هیچکی بلند نمی‌شد برقصه. و همه با اینکه رقص محلی خودشون رو بلد بودند، می گفتند حالا بذار یکی برقصه، بعد ما می رقصیم.

استاد، استاد عزیز و قدرتمند و عزتمند من، عاشقتون هستم. شما واقعا استادید، معلم اید. چون اونچه رو که درس می‌دید، خودتون بهش به درستی عمل می‌کنید.

وقتی که شما رو می بینم اینقدر راحت و پر از حس خوب و با روحیه عالی و با اعتماد به نفس زیاد می رقصید و خودتون رو شیرین می‌کنید 😍 و با این ساطع کردن انرژی خوب و شادی، دیگران رو هم شاد می کنید و بهشون انرژی می‌دید، به وجد میام.

آرزوم اینه که روزی مثل شما بشم.

من که الان نمی‌تونم راحت آهنگی رو که دوست دارم زیر لب زمزمه کنم یا با صدای بلند باهاش همراهی کنم، چون می‌ترسم اطرافیان بعنی همین اعضای خانواده‌م، نه که غریبه‌ها، بشنوند و بگن اوووه، چه صدای داغونی داری، و نمی‌تونم راحت حتی جلو اعضای خانواده‌م برقصم و اگه یه وقت تولدی چیزی باشه هم با کلی خجالت و سرخ و سفید شدن و عرق ریختن و خجالت کشیدن می رقصم و راحت خودم رو بروز نمی دم، بتونم یه روز مثل شما اینطور رها و آزاد و زیبا خودم باشم و بخونم و برقصم و‌ خودم رو ابراز کنم.🧚💃

براتون بهترین ها رو آرزو می‌کنم. ممنونم مریم نازنین که این فایل رو تهیه کردید. کاش روی ماه خودتون رو هم در این سفر ببینم. 💚