سفر به دور آمریکا | قسمت ۱۲ - صفحه 24

سلام خدمت استاد و خانم شایسته عزیز که اجازه میدن ما هم با اونا همسفر بشیم

وقتی نمایشگاه و اون فروشگاه نظامی رو دیدم فهمیدم چقدر تو این کشور نقش آزادی پر رنگه که حتی سلاحهای نظامی رو میتونی خرید و فروش کنی و البته که همه چی در چارچوب قانون زیباست،من عاشق اون جاده بینظیر و تمیزم که حاشیش پر از انبوه درختان سرسبز و چمنهای سبز و منظمه و از همه زیباتر آسمون بینظیر و زیبایی که با ابرهای خوشکل تزیین شده،عاشق رانندگی تو جاده های امریکا شدم،هر چند قبلا این تجربه رو داشتم که اونجا ماشین رنت کنم و شهر ها و بعضی جاده های امریکارو در مقیاس خیلی کوچیکتر ببینم منتها فرقش اینه که به اندازه الان نمینومستم زیباییهای اونجا رو ببینم و به نکات مثبتش توجه کنم،من تا 46 سالگی بجز 6 سال دانشگاه که تهران بودم در یک شهر کوچیک زندگی میکردم ،اطرافش کوه بود و من از بچگی کوهو دوست داشتم ولی فقط میرفتم که یه فعالیتی داشته باشم و عرقی بریزم و با دوستام کوهنوردی کرده باشم ،از وقتی با استاد عباسمنش آشنا شدم و یاد گرفتم به زیباییها توجه کنم شهرم رو یه جور دیگه میدیدم وقتی میرفتم کوه دیگه به سادگی از کنار اون همه منظره بی نظیر نمیگذشتم و همش خدارو شکر میکردم که بعد از چهل و اندی سال چسمامو با زیباییها و نکات مثبت محیط اطرافم آشنا کرد محیطی که توش بزرگ شده بودم ولی تا این حد به جزییاتش؛به عظمت کوههاش به آسمون پرستارش به روشنایی شهر در شب وقتی بالای کوه بودم به بوی آتیش به مزه صبحونه و تخم مرغ نیمرو در ارتفاعات به گیاهاش به صدای زیبای پرنده هاش به گله گوسفند و صدای زنگوله ها،به گله های کبکی که هر روز منتظر دیدنشون بودم و خلاصه صدها نکته زیبای دیگه توجه نکرده بودم و از وقتی نگاهم به دنیای اطرافم عوض شد خدا منو هدایت کرد به یه جای بسیار زیبای دیگه،به شهری که همش زیبایی و سرسبزیه،به شهری که آدماش فوق العاده مهربون و دوست داشتنین ،غذاهاش بی نظیر و انرژیش خیلی مثبته،به رشت زیبا هدایت شدم و هر روز خداوند دریچه های جدیدی از نعمتهاشو به روم باز میکنه،خدایا شکرت