فرمول «تغییر»، فرمول جالب و البته ساده‌ای است. نیازی به کوه جابه‌جا کردن نیست. نیازی به شق القمر کردن نیست. بلکه موضوع فقط، پس‌گرفتن سکّان کشتی زندگی از دست عادت‌های قدیمی‌ای است که زندگی را تبدیل به یک چرخه‌ی تکراری و کسل کننده کرده. برای شروع، کافی است عینک توجه به ناخواسته‌ها را از چشمان‌مان برداریم تا قادر به دیدن زیبایی‌ها و نعمت‌هایی بشویم که همین حالا در زندگی‌مان وجود دارد.
قادر به تشخیص زیبایی‌های خانه‌مان، محله‌مان، شهر و کشورمان بشویم و با توجه کردن به آنها، اقرار به آنها و لذت بردن از آنها، ظرف وجودمان را آماده‌ی دریافت نعمت‌های بیشتر کنیم و وارد مدارهای بالاتری شویم که نعمت های بیشتری وجود دارد.
چراکه برای داشتن شرایط بهتر و نعمت‌های بیشتر، باید ظرف بهتر و بزرگ‌تری آماده کنیم و تشخیص نعمت‌های کنونی‌مان و سپاسگزاری به خاطر آنهاست که ظرف‌مان را رشد می‌دهد و به قول قرآن لئن شکرتم لاَزیدنّکم می‌شویم.
تغییر به سادگی وقتی رخ می‌دهد که با فراغ بال، به استقبال ماجراهای جدید می‌رویم. آدمهای جدیدی را ملاقات می‌کنیم، از زیر سلطه‌ی شیوه‌های همیشگی‌مان بیرون می‌آییم و شیوه‌های جدید را برای انجام کارها امتحان می‌کنیم. برای پخت غذای‌مان ادویه متفاوتی امتحان می‌کنیم و به هر شکلی که شده، روزمرگی را از زندگی دور می‌کنیم و به این وسیله وجودمان را آماده‌ی ورود به دل ناشناخته‌ها و تجربه‌ی آنها می‌کنیم.
هرچه ناشناخته‌های بیشتری را امتحان کنیم، بیشتر پی می‌بریم که نه تنها ترسناک نبود، بلکه به ما فرصت تجربه‌ای شگفت انگیز بخشید.
با هر بار انجام یک کار جدید و تجربه‌ی یک ناشناخته‌ی دیگر، توانایی‌های بیشتری را در وجودمان بیدار می‌کنیم که بخشِ دیگری از عزت نفس‌مان را می‌سازد و آرام آرام «ترس از تغییر»، از وجودمان رخت برمی‌بندد و طعم زیبای امتحان شیوه‌های جدید، در وجودمان نهادینه می‌شود.
منتظر خواندن نظرات زیبای شما هستیم.
سایر قسمت های سریال سفر به دور آمریکا
- نمایش با مدیاپلیر پیشرفته
- فایل تصویری سفر به دور آمریکا | قسمت ۲۱185MB12 دقیقه
سلام سلام به همه عزیزان ،باورم نمیشه خداشاهده ی جوری هدایت شدم به این صفحه و ی جوری استاد حرف زد با من که انگار خدا همون لحظه به من نشونه داد، باورم نمیشه، چند وقتی بود ناراحت بودم سگ یکی مرده بود و داشتم غصه میخوردم و فکر میکردم ،خودم هم سگ دارم تا گفتم بیام تو سایت و هدایت شدم به این صفحه اول که عکس رو دیدم باورم نشد تا صحبت های استاد و راجع به مرگ و نگاه اون خانم و آقا شنیدم به اینکه تا هستن باید لذت ببرید نه زانوی غم بغل بگیریم باورم نمیشه چقدر قشنگ به این صفحه هدایت شدم ،خدایا شکرت خدایا شکرت ،استاد عزیز ازتون ممنونم و امیدوارم همیشه شاد وسلامت باشید