سفر به دور آمریکا | قسمت ۲۳ - صفحه 33

به نام خداوند بخشنده مهربان

خدایا من هرچی دارم از آن تو، خدایا من هیچی از خودم ندارم و هرخیری که از جانب تو بم برسد باز من فقیر تو هستم، خدایا من نمیدونم من بلد نیستم تو بهم بگو تو به همچی آگاهی تو هدایتم کن…

سلام سلام به عزیزانم استاد و مریم بانوی گل، سلام به همسفران دوست داشتنی ام … امیدوارم که حال دلتون عالی باشه و هرجا که هستید شاد و سلامت باشید

ینی دارم از صبح تا به الان لحظه شماری میکنم که بتونم این قسمت رو ببینم و کامنت بذارم آخه از این قسمت به بعد برای من قشنگتر میشه چون عاشق آبشار نیاگارا هستم و داریم به اون قسمت نزدیک میشیم خداروشکر خداروشکر

وقتی که این قسمت رو باز کردم برای دیدن از اول بسمه الله زیبایی دیدم تمیزی سبزه آبی آسمانی که توی هیچ کجای دیگه ای نمیتونم ببینم یاد حرفهای اندیشه عزیز افتادم که بعنوان متن انتخابی نوشته بود:

خیلی با خودم فکر کردم که چه چیز این سفر من را انقدر تحت تاثیر خودش قرار داده، مگر نه اینکه همه ما کم و بیش سفرهایی در طول زندگی داشته ایم پس چرا این سفر، اینقدر خاص شده که هر روز تشنه دیدن و تجربه قسمت دیگری از آن هستم و به این نتیجه رسیدم که مسافرین این سفر، آدم های خاصی هستند و در واقع این آدم ها هستند که پدیده ها و اتفاقات را خاص میکنند، یا بهتر بگم این آدم ها هستند که پدیده های زندگی خودشون را خلق میکنند، {پاندای بزرگ پرسید: “کدومش مهم‌تره، سفر یا مقصد؟” و اژدهای کوچک گفت: “همسفر…”

مثلا شادی استاد در بدو ورود به نیویورک با دیدن تابلوی خوش آمدید به نیویورک برای من جالب بود چراکه هرگز در مسافرت های خودم و اطرافیانم چنین حدی و چنین جنسی از خوشحالی را ندیده بودم. آنچه من در سفرهایم و ورود به شهر مقصد تجربه کردم نهایتا این جمله بود که «آخیش بالاخره رسیدیم» یعنی دیدن تابلوی خوش آمدید بیان کننده یکجور رهایی از جاده و کلافگی های سفر تعریف شده است در حالیکه استاد درست مثل اینکه از بهشتی وارد بهشت دیگری می‌شود. نه تنها از رانندگی خسته نیست بلکه نیرویش برای روزهای خوبی که در شهر بوفالو خواهد داشت چند برابر میشود و با عشق دریا را به شریک لحظه هایش نشان میدهد و خانم شایسته آنقدر ذوق میکند که اگر میتوانست، دریا را بغل میکرد؛

خیلی جای فکر کردن داره که چیا باعث این همه تفاوتها شده؟؟ نه اینکه آدمهای خاص تو شرایط خاص عکس العمل های متفاوتی نشون میدن ولی بقیه افراد نمیتونن؟؟ چندبار به مسافرت رفتم که فقط خاستم برسم و بگم آخیش بالاخره رسیدم و هیچ توجه ای به طول مسیر نداشته باشم!!!!؟؟؟؟ آره این تفاوت ما با استاد و مریم بانو لذت بردن از مسیر زندگی نه از رسیدن به مقصد… یه زمانی که من لذت بردن از مسیر زندگیمو بلد نبودم کاملا اینجوری بود که فقط میخاستم برسم برسم و لذت بردن رو به خود مقصد گره میزدم ولی الان چندسال که دارم تمرین میکنم از مسیر لذت ببرم و اینقدری که مسیر بهم لذت میده خود مقصد بهم نمیده این حس رو… خوب الانم تو آپدیت جدیدم اجازه دادم خدا هدایتم کنه

ﺑﺎﻳـﺪ ﭘـﺎرو ﻧـﺰد وا داد

‫ﺑﺎﻳﺪ دل رو ﺑﻪ درﻳﺎ داد..

‫ﺧﻮدش ﻣﻲﺑ‪ﺮدت ﻫﺮﺟﺎ دﻟﺶﺧﻮاﺳﺖ

‫ﺑﻪ ﻫﺮﺟﺎ ﺑﺮد ﺑﺪون ﺳﺎﺣﻞ ﻫﻤﻮﻧﺠﺎﺳﺖ

این شعر چقدر لذت داره حتی امتحان کردنش برای یکبار من سفر آنچنانی نرفتم ولی از زمانی که مفهوم این شعر رو یاد گرفتم دیگه پارو نزدم…یادمه وقتیکه اولین بار رفته بودم ترکیه اونجا هیچی بلد نبودم حتی یه کلمه ترکی اونجا بود که کاملا درک کردم مفهوم این شعر من اوجا وادادم ولی خدا خدا خدا خدا سکان هدایتم رو دست گرفته بود و نذاشت آب تو دلم تکون بخوره جوری محیط و کشور رو برایم ساخت که من حتی یک ثانیه احساس غریبی یا احساس دلتنگی و غربت نکردم خدایا شکرت و اینجوری اولین تجربه خارج رفتنم خیلی هیجان انگیز شد خیلی بهم خوش گذشت خیلی تجربه های خوبی بدست آوردم و به جاهایی هدایت شدم که اگه خودم میخاستم برنامه ریزی کنم برم عمرا اونجاها رو پیدا میکردم خدایا شکرت

نمیدونم چی بگم از این هدایتها از این همه زیبایی ها فقط میتونم بگم خدایا شکرت که بمن یک جفت چشم زیبا دادی که میتونم تمام زیبایی هایت رو ببینم و هنوز هیچ کس نتونسته وضوحی که چشمام داره رو بسازه و فقط میتونم بگم خدایا من درمقابل تو انسانی ضعیف و ناتوان فقط میتونم بگم خدا توانایی شکرگزاری بهم بده تا هر لحظه شکرگزار تو باشم و از یاد تو غافل نشوم خدایا شکرت

خدایا شکرت بخاطری این استیت پارک که آسمان آبی اش با آبی دریا یکی

خدایا شکرت بخاطر زیبایی های آسمان مثل اون ابرهای خوشگل و پنبه ای

خدایا شکرت بخاطر صبحانه خوشمزه ای که داریم

خدایا شکرت که مایک کار اسلایداوت RV رو با عشق و دقت انجام میده و کمی هم فان میکنه تصاویر رو برای ما

خدایا شکرت بخاطر میزصبحانه و ناهارخوریمون توی حیاط خونمون

خدایا شکرت بخاطر RV

خدایا شکرت بخاطر آمریکا

خدایا شکرت بخاطر آهنگهای انتخابی استاد

خدایا شکرت بخاطر وجودیتت تو زندگیمون

خدایا شکرت

استاد و مریم بانو خیلی دوستون دارم عاشقتونم از راه دور میبوسمتون بغلتون میکنم ماچ بوس بغل به امیددیدار تو پرادایس

خدایا شکرت بخاطر امروز که بهمون اجازه زندگی کردن و خلق زندگیمون رو دادی

خدایا شکرت به ما تن و جسمی سالم دادی

خدایا شکرت که بهم همسری فوق‌العاده عالی ام

با خدا باش و پادشاهی کن بی خدا باش وهرچه خواهی کن

خدایا شکرت

ایاک نعبد و ایاک نستعین