سفر به دور آمریکا | قسمت ۲۶ - صفحه 22

به نام هدایتگر وهاب

سلام به همه عزیزانم در خانواده صمیمی عباسمنش

استاد عزیزم، من جاناتان رو می شناسم. بیشتر از سی بار کتابش رو خوندم و شاید بیشتر از ۱۰۰ بار فایل صوتیش رو گوش دادم. ( حدوداً ۲و ۳ سال پیش)

جاناتان، مرغ دریایی نیست. جاناتان مردیه، که وقتی همه اطرافیان و مردم درگیر روزمرگی ها بودن و بزرگترین هدفشون تامین خورد و خوراک و نیاز های اولیه شون بود، به شیوه دیگری از زندگی اندیشید و در جستجوی تکامل و حرکت به سمت الهی شدن و خدا گونه شدن بود، آن‌قدر تلاش کرد تا در میان صدها کتاب و مکتب و روش تا حقیقت رو پیدا کنه و وقتی که عمل کرد به آنچه درک کرده بود، قلبش که جای الهامات و ایده های خداوند بود شد هدایتگرش ، از تمام محدودیت ها و دیوار ها که اسمشونو باور های محدود کننده گذاشته بود گذشت، و لذت پرواز و رهایی در دستان خداوند و سپرده شدن به جریان خوشبختی را با تمام وجودش درک کرد. مسخره شد، قضاوت شد، طرد شد، ولی بازهم ادامه داد، و شد تجلی ناب یک انسان واقعی تا هر فردی که مثل او جویای حقیقته، یک الگوی عالی داشته باشه.

استاد عزیزم ، من جاناتان را می شناسم، جاناتان نپذیرفت محدودیت ها در جسمش رو، و خودش را به اوج قله سلامتی رساند، جاناتان باور نکرد محدودیت ها اعتقادی و مذهبی رو ، بالهایش را در آسمان توحید گشود و با ایمان به خودش و خدا رسید، جاناتان، قبول نکرد محدودیت ها در روابط را و پاره کرد زنجیرها را، در آغوش خدا، عشق واقعی را چشید و بهترین روابط عاشقانه را تجربه کرد. زیر بار محدودیت های مالی نرفت و هر لحظه ثروت بیشتری را وارد زندگیش کرد، محدودیت مرزها را نپذیرفت، جهان شد گستره پروازش. از زیبایی های کشورش تا زیبایی های آسیا تا قشنگی های اروپا، تا شکوه خلقت و ثروت و فراوانی آمریکا را تماشا کرد. و در عین حال خودش بود، خود ، خودش، وقتی که با آب عریض ترین و بزرگترین آبشار دنیا ، خیس میشه ، مثل یک بچه با خودش ، خدا و تمام جهان در صلحه.

استاد عزیزم، من جاناتان را می شناسم، همان طور که وقتی از مرغان دریایی پرسیدی، آنها همه با هم به خودت نگاه کردن، من جاناتان را می شناسم، در اون لحظه جاناتان نشسته بود و به سنجاب زیبا و بازیگوشی، غذا می داد، داشت به مرغان دریایی پاپ کرن می داد.

برایت بهترین‌ها را آرزومندم توحیدی ترین الگوی دنیا.