سفر به دور آمریکا | قسمت ۲۶ - صفحه 39 (به ترتیب امتیاز)

《به نام خداوند بخشنده مهربان》

خدایا من هرچی دارم از آن تو، خدایا هرخیری که از جانب تو بمن برسد باز من فقیر تو هستم، خدایا من درمقابل تو هیچی نیستم، خدایا من بلد نیستم من نمیدونم تو بهم بگو چیکار کنم…

سلام استاد جان سلام مریم بانو سلام بچه های سفر به دور آمریکا، حالتون خوبه؟؟ انشالله همیشه سالم و سلامت باشید

یه شب دیگه با یه قسمت دیگه از سفر به دور آمریکا و بازهم نیاگارای دوست داشتنی عشق منه بمولا..

تمرکز بر نکات مثبت چقدر مفید برای من چقدر روی باور فراوانی من تأثیر مثبتی گذاشته و چقدر از دیشب که قسمت 25 رو دیدمامروز چقدر زندگیم روانتر شدش چقدر مشتری داشتیم اصلا یه چی میگم یه چی می‌شنوید خدایی خیلی حال میده

دیشب هم تو قسمت قبلی گفتم خیلی دوستدارم ثروت مثل آبشار نیاگارا لاجرم وارد زندگیم بشه با هم حجم با اون شدت با اون قدرت و این مستلزم تغییر شخصیت و بزرگتر کردن ظرف وجودم هستش که خداروشکر کم کم این تغییرات خودشو نشون میده از هر طریقی خدایا شکرت…

امشب هم میخام از اون زیبایی های بی حدومرز این آبشار بگم که چقدر به کشور آمریکا کمک کردش و برای خودش یه جاذبه توریستی شده

خداروشکر میکنم بخاطر اون قطرات آبی که روی هوا معلق بودن و وقتی روی صورت آدم میخوره چقدر حس زیبایی بهش میده یه حس خنکی یه حس سبکی میده

خداروشکر میکنم بخاطر اون ایده پله ها که باعث شد که هم ثروت خلق کنه و هم مردم بتونند به پایین آبشار برند

خداروشکر میکنم بخاطر فراوانی بی حدونصاب آبی که نیاگارا را تشکیل داد

خداروشکر میکنم بخاطر جمله زیبای

Get your gear or get really wet چقدر با حال بودش، من بودم ترجیح میدادم خیس بشم و لذت ببرم

خداروشکر بخاطر مایکی با شهامت که مثل مرد رو به آبشار ایستاد

خدایا شکرت که یه ایده چقدر میتونه مولد ثروت باشه

خدایا شکرت بخاطر اون رنگین کمانی که خدا برای استاد، بانو و مایکی فرستاد تا خوشیشون چندصد برابر بشه

خداروشکر که استاد فارغ از حرف مردم به راحتی داد میزنه و میگه؟؟!!!! خدایااااا شکرت

خداروشکر میکنم بخاطر شهامت مریم بانو که با دوربین رفت تو دل آبشار و ماهم همراهشون رفتیم

خدایا شکرت واقعا عجب صحنه زیبایی بود اون آقا سنجاب شولکس کرده روی نرده ها داشت استراحت میکرد و چقدر جای سپاسگزاری داره این حد از آرامش و ایمان بخدا که اون سنجاب داشتش و بدون توجه خوابیده بود و تا استاد صداش کرد رفت برای خوردن عصرانه

خدایا شکرت که چقدر شهامت، ایمان و پا گذاشتن روی ترسهاشو دوستداشتم (آقا سنجاب رو میگم)

چقدر احساس امنیت داشت چون توکلش بخدا بود و خیلی راحت از دست استاد پف فیل گرفت

خدایا شکرت بخاطر اون مرغای دریایی که با ترس و لرز باز رفتن سمت استاد و اون پف فیل‌ها رو گرفتند

چقدر جالب بود همدیگر رو هم با جیغ و داد صدا کردند

جالب تر از همه اونجایی بود که اون خانم و آقای چینی بلافاصله از این صحنه شروع به فیلمبرداری کردند و چقدر ذوق کرده بودند

خدایا شکرت که اجازه دادی یبار دیگه بتونم تمرکزم روی نکات مثبت بود

خدایا شکرت که این تمرکز بر نکات مثبت توی زندگیم تأثیر فوق‌العاده ای داره و چرخ زندگیمو روانتر کرده

خدایا شکرت

چقدر زندگی آسونه! چقدر همه چیز خوبه، چقدر من دیگه عجله ای برای رسیدن به خواسته خاص ندارم، چقدر این دقت قانون بهم آرامش داده، چقدر من خوشبختم که دارم قانون کدنویسی رو یاد میگیرم، چقدر من خوشبختم که به این آگاهی ها هدایت شدم، چقدر قانون دقیق کار میکنه، چقدر من به خدا نزدیک هستم….

استاد و مریم بانو خیلی دوستون دارم عاشقتونم از راه دور میبوسمتون بغلتون میکنم ماچ بوس بغل به امیددیدار تو پرادایس

خدایا شکرت بخاطر امروز که بهمون اجازه زندگی کردن و خلق زندگیمون رو دادی

با خدا باش و پادشاهی کن بی خدا باش وهرچه خواهی کن

خدایا شکرت

ایاک نعبد و ایاک