سفر به دور آمریکا | قسمت ۲۷ - صفحه 28 (به ترتیب امتیاز)

محمد امین سلام

منم می خواستم کامنت بزارم همچین فکرایی تو ذهنم میومد ولی بعدش به خودم گفتم من می نویسم واظهار نظر می کنم ۱.برای عزت نفس خودم وقتی نظری رو می نویسم(وقتی احساس رو می نویسم یه چیزی توی وجودم میگه نفرست آخه این چه نظریه تو دادی خیلی احماقانه است ببین دیگران حالا در مورد چی میگن اما همونجا میگم بی خیال خوب یا بدمی فرستم و فوری انجامش میدم)۲.

به خاطر قدرانی از استاد ومخصوصااا خانم شایسته که داره با عشق این فایلها رو برای ما می گیره ۳.وقتی متن دوستان رو می خونم ازهر کدومشون یه چیزی یاد می گیرم

چون زاویه نگاهشون ونوع نگرششون با من فرق می کنه وسری بعد که فایل جدید اومد منم تصاویر رو از نگاه اونا هم می بینم (مثلا یکی از دوستان نوشته بود خودم رو جای اون پرنده گذاشتم وامروز من هم نگاهم اینطوری کردم )

یا( آقای حامد امیری در همه چیز خدا رو دیده بودند منم سعی کردم اینطور ببینم)

اگر چیزی یاد نگریم حداقلش اینه که از موج مثبت وحس خوبشون که توی متن هست به من منتقل میشه

پس تصمیم گرفتم منم بنویسم تا لااقل همین انرژی مثبت رو به دوستانم بدم

محمد امین لطفا بیشتر بنویس من یکی که مشتاق خوندن مطالبتم چون فکر می کنم توی تنهایی به خیلی درکها رسیدی لطفا اونا رو با ماهم به اشتراک بزار ممنونم