سفر به دور آمریکا | قسمت ۲۸ - صفحه 26

به نام خدای بزرگم به نام خالق بلند مرتبه و مهربونم

خدایا شکرت ازت سپاسگزارم خداجانم چقدر زیبایی و عظمت رو میشه دید اینجا خدایا شکرت

هرموقع میرم دریا میگم چطور این زیباییو. درک کنم دلم میخواد غرق بشم تو عظمتش الان که جریان حرکت آب و. رسیدنش برای خلق این زیبایی رو میدیدم واقعا هکین جسو داشتم گفتم خب چطو لذتشو ببرم جز اینکه خودمو بندازم داخلش و همراهش جاری بشم وای خدای من نگو که وجود من ناخپاگاه مندرو. میخواسته متوجه همین موضوع کنه تا همسو نشی با جریان تا جاری نشی و نزاری هیچ. چیز و هیچ چیز مانعت بشه مثل دریا عظیم. میشی و. عمیق و مثل این آبشار زیبایی و هیبت خلق میکنی اونم فقط و فقط با جاری بودنت با نترسیدن و حرکت کردن زدن به دل خود ماجرا خدایااااا عاشقتم عاشقتم برای خلق این زیبایی ها که به من بفهمونی آخه دختر تو باید بسازی خودتو و قدم به قدم برسونی خودتو به تجربه همه این قشنگیا که برای تو. خلقشون کردم. خداوندا نگم ازون ابرای خوشکل که عین نقاشی ان… موسیقی فوق العاده ای که قرار دادید و من میتونم هزاران بار این صحنه ها رو. بیینم و. تحسینشون کنم. وقتی مایک گفت من روپوش نمیخوام گفتم وای دختر همون کاریو کرد که اکر تو اونجا بودی میکردی چون از روز اول همش میگفتم من که روپوش نمیپوشم و این مایک منو واقعا بهم یاداوری کرد که اره منم میتونم با همین جسارت اینکار رو بکنم و نهایت لذت رو ببرم. جون همیشه دریا هم که میرم توجه نمیکنم که بقیه چقدر مواظبن که بهم. نریزن من میزنم به دلش و خیس میشم از عشقش و فریاد میزنم خدااایا شکرت البته گاهی از ترس قضاوت توی دلم. داشتم به این فکر میکردم من چقدر داد بزنم و چقدر اون ادما توجه نکنن بزارن من خودم باشم و نترسم که قضاوتم نکنن. اینجا همونجاییه که به قول خانم شایسته میتونی خود خودت باشی جدا از هر برچسبی. و چقدر خودمم تو این سفر. خدایا شکرت. ممنونم ازتون با تمام وجودم. انگار دارم. توی این سفر سبک میشم دارم. بارهای اضافمو رهامیکنم و خودم پیش میرم با قدرت بیشتر.