سفر به دور آمریکا | قسمت ۳۲ - صفحه 42

سلام

جواب مسابقه : فایل 28

این قدر عاشق این فایل هستم که آن را گذاشتم روی دسکتاپم و تند تند می بینم.

حالا چرا:

در جایگاه و هر لحظه در این فیلم، حس کردم خدا را با تمام وجودم .

موجهای کوتاه و یکنواخت آب که پشت سر هم می آیند و می روند توی قلبم و دوباره از اول.

تجمع گیاهان در وسط آب مثل یک جزیره گیاهی، رنگ قشنگ آنها، یک عالمه رنگ سبز قشنگ که یک جا گرد هم آمده اند .

مه بالای آب، که این قدر زیبا و طبیعی هستند که محو وجود آنها می شوم؛ این احساس من ناخودآگاه است نه اینکه قصد کنم که از آن لذت ببرم، گیاهان در هر جایگاه مثل یک جزیره کنار هم جمع شده اند و این عالی است و محشر است، رنگ آب برایم بسیار زیبا است در هر جایی رنگی دارد در حالیکه همه یک رنگ است ؛ آبی آبی بعد به سفیدی بیشتر می زند و بعد این قدر کم کم پر رنگ می شود که به زردی و قهوه ای میرسد. جلوی تصویر در فیلمبرداری، از تیره به روشن تغییر می کند، جایی آب کاملا تیره است و سبز تیره است و آبی تیره و در جایی که آبشار است آب به خلوصش به رنگ آبی با کفهای سفید در جلوی آبشار به پایین می ریزد، سبز و قهوه ای و دوباره آبی و تا جلوی تصویر کشیده شده است . رنگ ابی که تکه تکه رنگها را نشان می دهد و در هر قسمت هم موجها با طول موج یکسان هستند و به رنگ سبز خیلی خوشرنگ می زنند. حتی مه ای که از آب هم هست طیف رنگش فرق می کند از سفیدی خالص و پر رنگ تر متمایل می شود به زرد و زرد تر و در انتهای آن حتی رنگ پر رنگ و کم رنگ سفید و ابی آب در خود آبشار مشهود است.

حسم همیشه در مورد آب این است که، پیش می رود پیش می رود و در این فایل به وضوح و شدت بیشتر پیشرونده بودن آب را حس می کنم جلو می رود و جلو رونده است ؛ اصلا پسرفتی در کار نیست و عقبگردی وجود ندارد ، آب فقط می رود و می رود فقطم به جلو ؛ و یک احساس خوب به من می دهد که تو هم باید این طور باشی و از طبیعت الهام بگیری.

گیاه رنگی کنار آب که رنگ بنفش خوش رنگی در کنار این قسمت آبشار را ایجاد کرده است با آن ساقه ها نازکشان؛ ولی پابرجا در کنار قدرت آبشار محکم و پا برجا هستند.

شکلهای تصویری که در آب دیدم چه در قسمتی که آبشاری است و در قسمت بعد از آبشار روانتر است ؛ خطوطی موجها چنان زیبا هستند که از توی آنها با دقت که نگاه کنیم کلی شکل و تصویر می توانیم در آوریم.

حسی دارم که ما آدمها در همه جا نفوذ کرده ایم و می توانیم و ما می توانیم را در ذهنم حک می کند. در زیر آبشار در کنار آبشار در بالای آبشار در ساختمانهای بلند در وسط آبشار ووو.

چه ساختمانهایی با پایه های محکم در کنار آب ریشه دارند؛مثل درختان با ریشه های محکم در کناره های آب ؛ و این در حالی است که من همیشه در ته دلم می گویم این ساختمانها کنار آب، با این همه آب پایه و ستونشان محکم است؟ ؛ حالا دیگر از یک خانه دو خانه گذشته است حالا دیگر چند برج کنار آب هستند.

توی یک مسیر حرکت می کنم در هر نقطه ان زیبایی زیبایی و زیبایی می بینم.

احساس یک پارچه آبی رنگ را دارم که گاهی انگار چروک خورده و گاهی مثل اینکه پارچه را به بالا کشیده اند و آنها مانده است و در این چروکها در منحنی هایش خط و خشی دارد و این قدر چروکیده که پر رنگ تر جلوه می کند، مثل یک رومیزی که گاهی می اندازم روی میز و خودم بهش چین و چروک می دهم و این چین و چروکها خطوطی و منحنی ایجاد می کند که قشنگ تر می شود و در این فایل این حس را داشتم نه دستی نه دست ساز بلکه به زیبایی طبیعی از خدا.

آن ابرها در بالای این آبشار و کناره هایش تجمعشان با هم فرق کرده و آسمان آبی در همه جا یک دست و صاف نیست؛ تجمع ابرها و شکلهایی که می سازند چقدر جالب عالی است .

از طرفی ارامش و لذت آدمها و از طرفی، آبی که هیچی نمی شناسد؛ فقط جلو و فقط جلو می رود.

نمی دانم آن دایره های کوچک روی تخته سنگ کنار آبشار چه بود ؛ مثل سکه های روی سنگ بود ؛ که با چیزهایی که قبلا خوانده بودم در اینترنت همخوانی داشت. وآن نوشته را برایم تداعی می کرد.

حس می کردم حس آدمهایی که زیر آبشار راه می روند ، حس کردم که خودم هم آن زیر هستم و حس کردم که آب با صلابتی که دارد به من تلنگری می زد که تو هم این طوری باش ؛ با آن آب پاشیدن که قطره قطره به طرفم پرتاب می کند؛ در حالیکه کار خودش را می کند و به پیش می رود ولی نرمی خودش را هم دارد هم نرم است و هم محکم ؛ به من می خورد و در آب و هوایی مهی که با آن مه ها نمی توانم حالم را وصف کنم چه حالی دارم قابل وصف نیست.

این شعر توی قلبم می آمد:

چه گوارا این آب !

چه زلال این رود !

مردم بالا دست، چه صفایی دارند !

چشمه هاشان جوشان، گاوهاشان شیر افشان باد !

من ندیدم دهشان ،

بی گمان پای چپرهاشان جا پای خداست .

ماهتاب آنجا، می کند روشن پهنای کلام .

بی گمان در ده بالا دست، چینه ها کوتاه است .

غنچه ای می شکفد، اهل ده با خبرند .

چه دهی باید باشد !

کوچه باغش پر موسیقی باد !

مردمان سر رود، آب را می فهمند .

قدرت خدا را بی سر و صدا می شنیدم، انگار وقتی این آبشار و این فایل را می بینم خدا دارد بلند بلند با من صحبت می کند .

فقط لذت و زیبایی و لذت و زیبایی را در این فایل و درهر گوشه آن حس می کنم به صورت عمیق و مفهومی و گوی کل دنیا دراین آبشار برایم خلاصه می شود و زیبایی کل دنیا را در آن حس می کنم.

تخته سنگهایی کوچک و بزرگ که کنار هم محکم ایستاده اند و تکان هم نمی خورند هر چی بشود آنها محکم همان جا هستند و برای منی که از طبیعت خیلی الهام میگیرم ، انگار همه آنها با من حرف می زدند.

زیباییهای خدا این قدر ساده است و همه جا زیباست که برایم حدی ندارد و در این فایل به وضوح آن را می توان دید و آب در همه جا زیباست چه در یک برکه ارام باشد و چه در آبشار و با سرعت حرکتی زیاد.

سنگهایی با روکشی سبز رنگ از گیاهان و رنگی زیبا که خلق کرده اند.

به خودم می گفتم باید در هر چیزی زیبا نفوذ کنی در لابلای این آبشار که آدمها در آن هستند ؛ و بعد با خودم می گفتم یعنی در ته آبی که زیر این آبشار است چه خبر است ؟

چه لذتی دارد آبی که به من می خورد و من بدون پوشش پلاستیکی باشم، چشمهایم را می بستم و آن را حس می کردم ؛ انگار بوی آب را حس می کردم و انگار نوازش آب را روی صورتم حس می کردم.

وقتی رفتم لواسان و رستورانهای کنار رود را می دیدم به خودم می گفتم کاش فقط هر مغازه ای جلوی مغازه اش فقط توی این رود ، 4 تا درخت بکارد ، دیگر نه آبی می خواهد نه کاری خاص دارد، در این فایل این همه درخت را کنار آب می دیدم و لذت می بردم ازاین زیبایی.

تکان خوردن برگهای گیاهان انگار روح مرا می لرزاند، آن هم لرزاندنی زیبا و دلنواز؛ و پر از احساس و قلبم را می فشرد با احساس زیبای این برگها.

نمای دقیقه 2 و 50 ثانیه دلم را تکان داد نمای از آبشار از گیاهان از سنگها وساختمان قدیمی، ساختمان جدید و شیشه ای ، گیاهان پشت این مه که کمرنگ بود زیبایی از ابرها و سبزه ها و رنگ آبی و قهوه ای خیلی خوشرنگ، با آن آهنگ بسیار بسیار زیبا بود و مرا کلی به خیالات و تصورات زیبا و رویاهایم برد.

من عاشق این آبشار بودم و هستم و با زنده دیدن آن، انگار دوباره رویایم و خودم زنده شد و تازه شد.

ابرها خشمگین ولی آرام یعنی ، از زیبایی دیدن آنها نمی توانم وصفشان کنم یعنی با چه کلمه ای را نمی دانم، تکه های کوچک و ریز و درشت که هر کدام از آنها انگار کلی حرف با من می زنند.

باتوجه به اینکه من عاشق این آبشارم، با دیدن این فایل، گویی رها می شوم از غم و غصه و انگار توی این فایل فقط خودم و خدا را حس می کنم تنهای تنهای و با هم.

به خود می گفتم پرنده ای که بالای آبشار پرواز می کند که از آن بالا آبشار را می بیند. آب و گیاه و آرامش همه با هم جمع، چه حسی عالی دارد حسی ناب از طبیعت زنده.

حس می کردم که چه لذتی دارد که در بالاترین طبقه ساختمانهایی بلند رو به آبشار زندگی کنم، یعنی هیچوقت دوست ندارم از خانه در بیایم ؛ با صدای آب ازخواب بلند می شوم و با صدای آب که بسیار برایم دلنشین و خوش صداست ازخواب بیدار شوم و آن همه با منظره ای بسیار بی نظیر. وای خدای من شکرت .

وقتی این فایل را می بینم دقایقی از خود جدا می شوم و انگار روح من به پرواز در می آید و از این دنیای مادی رها می شود و برای خودم هستم فقط برای خودم فقط برای خودم و رها و ازاد از این دنیای مادی. هیچ صدایی را نمی شنوم و واقعا خود وجودیم را حس می کنم.

این قدر این آبشار زیبا است که وصفش برایم راحت نیست.

آبشار که می ریزد و آبی که آرامتر می شود مرا یاد قانون تکامل می انداخت و اینکه سختی نیست همیشه اسانی و زیبایی و راحتی هم هست ، آب می ریزد و هم از شدتش کاسته می شود و هم آرام و آهسته دوباره حرکت می کند؛ یاد همان حرفی می افتم که در هر کاری سربالایی و سرازیری هم هست.

با دیدن این فایل یکسره یاد این می افتم که باید ادامه داد باید ادامه داد و پیوسته حرکت کرد.

رنگ پوشش پلاستکی آدمها هم با رنگ آب و ابر و یعنی کلا آنجا هماهنگی داشت برایم انتخاب این رنگ مفهوم داشت و اینکه همه از جنس هم هستند.

خیلی دوست داشتم وسط آن آب بودم و با تمام وجود روحانی خودم، ان را حس می کردم.

اصلا ساختمانهای مصنوعی هم در پشت گیاهان و ساختمانها و با وجود ابرها، مثل اینکه برایم طبیعی تر به نظر می رسیدند ؛ یعنی در کنار این ابشار همه چیز طبیعی تر می شود و با مفهوم تر.

ما را از آن ریزش آبشار و آن مه که روی اب و جلوی آن است ، فقط روح آن راحس می کردم انگار با تمام روحم و با تمام وجودم آن را حس می کردم و حس سبکبالی داشتم.حس رهایی حس ازادی.

در همه چیز فقط عشق را حس کردم عشق در آدمها در گیاهان در ابرها در آبها در همه چیز.

اینقدر هوا زیبا و صاف بود که پیش خودم می گفتم مگه میشه.

حس می کردم در زلالی آب با گامهای آرام و با صلابت راه می روم گاهی تلاطم هست ولی من آرامم؛ خدا را کنار خودم واضح تر حس می کردم.

خودم را در آب حس می کردم که با هم از آن بالا می آییم پایین و گاهی آرام حرکت می کنیم و گاهی زود و گاهی آهسته و در آن آب خودم را هم یک قطره ای از آن آب حس می کردم.

کلی از این مقولات که تکرار مهارت می اورد را یادم می آورد که مثل آب حرکت کن و حرکت و این قدر تکرار کن که مهارت در کارها را داشته باشی و از طبیعت الهام بگیر.

وقتی ادمها را می دیدم و وقتی حرکات آب را می دیدم؛ به خودم می گفتم یک عده آرام یک عده هیجانی درهر حالتی که باشه باید مثل آب رونده باشی و بری جلو و سبک خودت را داشته باشی.

به خودم می گفتم باید توی جمع باشم ولی برای خودم باشم ، با جمع باش ولی برای خودت با آنها باش.

حس این را داشتم یک قطره آب هستم در این همه آب یعنی جزئی از کل.

سنگهایی که ترک خورده اند ولی کنار هم ایستاده اند، یاد این میافتم که هیچوقت زود جایی را ترک مکن که دوستش داری و تو را به پیش می برد و بایست و حرکت کن و همیشه با خوبیها باش و لذت ببر و بدان که خدا با توست.

حرکت پر رنگ خطوط وسط آب و نوک موجها را زیبا می دیدم و کلی برای خودم تصورات دارم.

وقتی شاخه ها حرکتی کوتاه داشتند و رنگهایی که داشتند بعضی پر رنگ و بعضی کمرنگ و بعضی شاخه ها که تیره بودند و بعضی روشن، به خودم می گفتم باهر بادی نمی لرزم من هستم و هستم و هستم.

وقتی استاد و مایک را در خوردن غذا دیدم ؛ پیش خودم گفتم اگر در این مکان بودم و در این حالت؛ واییییی چه کیفی داشت.

من همیشه خیلی دوست دارم شبها به کنار دریا بروم و بایستم یعنی ساعتها هم باشد لذت می برم، پیش خودم تصور می کردم که شب در کنار این ابشار یعنی واییییییییی چه حالی و چه احساسی ناب خواهم داشت ؛ تنها کنار آبشار باشم و صدای آب را بشنوم یعنی مه در آن قسمت چه شکلی خواهد بود یعنی رنگ آب را در تاریکی شب چطور می بینم.

«و‌مِن ءَایـتِهِ أَنّک تَری‌الأَرضَ خـشِعَهً فَإِذا أَنزَلنا عَلیهَا الماءَ اهتَزَّت و رَبَت إِنَّ الّذِی أَحیاها لَمُحیِ المَوتی إِنَّهُ عَلی کلِّ شَیء قَدیر».

«وَاللّهُ أَنزل مِنَ السَّماءِ ماءً فَأحیا بِهِ‌الأَرضَ بَعدَ مَوتِها إِنَّ فِی ذلک لاََیهً لِقوم یسمَعونَ».

أَفَرءَیتُمُ المـاءَ الَّذی تَشرَبونَ – ءَأَنتُم أَنزَلتُموهُ مِنَ المُزنِ أَم نَحنُ المُنزِلونَ – لَو نَشاءُ جَعَلنهُ أُجاجاً فَلولا تَشکرُون.»

شاد و سرزنده و خجسته و سلامت باشید.