دیدگاه زیبا و تأثیرگذار آذر عزیز -با کمی ویرایش- به عنوان متن انتخابی این قسمت:
وای که چقدر این قسمت ازسریال سفرنامه پراز حس و حال عجیبی بود. چقدرمتفاوت، رنگارنگ و شاد بود.
چقدرامروز زیبا بودین. چقدر چهره‌تون نورانی بود. از محبت شما و عشق شما به فرزندتون و اون کلمه ی محشره عاشقتم، تا اون پیرهنای زیبا و فوق العاده، تا بی نظیربودن شایسته جون برای خریداش، فقط و فقط عشق بود و لذت.
اونقدر شیوه‌ی خنده‌های شما ساده و از ته دل بود و شیوه‌ی بازکردن خریداتون خودمونی و صمیمانه بود که، انگار نزدیکترین اعضای خانواد‌ه‌ام بودین و صمیمانه و عاشقانه میگم که واقعا تو قلب منین. جالب اینجاست، وقتی اون پیرهنای رنگی رو دیدم، اونقدر از رنگ و طرحش لذت بردم که خیلی خودمونی، چندبار با خودم گفتم: «وای ترخدا بپوشین ببینم چجوریه تو تنتون» و چیزی نگذشت که پوشیدین. نمیدونین اون لحظه چقدر باعشق خدا رو صدا کردم. واقعا خیلی سخته که بتونم احساس فوق العاده‌ی همسفربودن با شما رو بیان کنم. فقط میتونم بگم:
چقدر لذت بخشه با شما بودن؛
چقدرخودزندگیه با شما بودن؛
چقدر شب و روزمون زیباتره با زیبایی‌های این سفر؛
چقدر تکیه کلامای شما اصله زندگیه واسمون؛
چقدر زندگی از نگاه دوربین این سفرنامه، متفاوت‌تره؛
چقدر این سفر داره چشمهامون رو زیبابین می‌کنه؛
چقدرداریم خیلی بدیهی و ساده، کنترل ذهن یاد می‌گیریم؛
چقدر ارامش داریم و خواب راحت؛
چقدر دلتنگیم اگه، لحظه ای ازاین سایت و فایل و کامنتاش غافل بمونیم؛
چقدر این سفر خوب خودشو تو دلمون جا کرده و شده جایگزین مهمونیایی که تمرکزمون رو از نکات مثبت برمی‌داره؛
چقدر همه چیزه اینجا بی‌نظیره، از مهربونی وعشق گرفته تا غذاهای خوشمزه، خریدهای ساده اما صمیمی، حل مسائل به ظاهر ناممکن، هدایت شدن به زیبایی‌هایی که هیچ ایده‌ای براشون نداشتیم و…
چقدر دنیای این سفرنامه، مثل پروانه هاییکه نشونمون دادین، رنگارنگه. رنگایی که نه چشم همه‌ی آدما، بلکه فقط چشم اعضای این خونواده‌ی هم‌فرکانس قادر به دیدنشه اونهم بدون تلسکوپ؛
چقدر زندگی و امید جریان داره اینجا مثل ابشاری که ماروهم باخودتون بردین وهنوز بیادش که میافتیم صورتمون پراز قطره های اب میشه؛
چقدر اینجا معطر و خوشبو هست، که دیگه عطرای دیور و شنلی که دارم با عطر این فضا واسم نااشناست؛
چقدر اسمون این سایت ابی و صافه که، میشه نفس کشید و خندید و عشق کرد با تک تک ابرایی که هرکدوم یه شکلن؛ یکی شکل عروسک، یکی به شکل سماور، یکی به شکل یه خونه و…
وقتی اینجام، انگار توی سرزمین عجایبم. یاد آلیس می‌‌اُفتم، شادکامو و کودکانه لبخند میزنم و به حرفای شما دل میبندم. بهترین سینمای خانوادگی من، RV هست و ماجراهاش. بهترین سریال سال، سریال سفربه دور امریکا هست و جایزه ی بهترین کارگردانی شده واسه ی شایسته جون و بازیگراشم که همه اسکار گرفتن از مایک عزیز گرفته تا استاد دوست داشتنیمون، تمام ادمهایی که باخندشون جلوی این دوربین ماروهم شاد کردن و سهیم همه‌ی اعضای این خانواده با نوشته‌هاشون.
شما بهترین، دوست داشتنی‌ترین و بی نظیرترین آدمهای دنیای منین. چرخ زندگی ام با شما روانتره…
- نمایش با مدیاپلیر پیشرفته
- فایل تصویری سفر به دور آمریکا | قسمت ۳۸314MB21 دقیقه
سلاااام
حالم خیییلی خوب شد با دیدن این فایل??????
مایک خدایش آفرییین اینهمه کارتون رو بادوچرخه آوردی??????
یه پدر مهربون در حالیکه از سختی کشیدن پسرش هم کمی غمگین شده ولی میگه این به خاطر خودت بود تا سری دیگه یادت بمونه وقتی کاری بهت محول میشه حواست جمع کنی و دوباره کاری نشه(می دونه به نفعش باعث رشدشه )پس اینجا بادلسوزی پدرانه مانع رشد فرزند نمیشه??
دوچرخه ملخی گرون ترین دو چرخه بودااا?????
این نشون میده چقدر ذهن مایک برای ثروت گسترده شده???
آقا عاشق این تیکه شدم اگه نمیریم موفق میشم(با چه احساسی گفتش مایک)?????????
به به بازم خرید خدایا شکرت ??
لباساو وسایل نو مبارکه??
عزیییزم خانم شایسته (خانم خونه همش به فکر تمیز کاری ونظم خونه است)?????چه چیزای خوبی هم سفارش دادید???
چه با مزه پلاستیک می ترکونه استاد از یکیشم نمی گذره?????
آموزش که برای لباساهم گفتید عالی بود???(لباس نرم و ضخیم رو با هم نمی ندازید چون اوکه به لباس نرم آسیب می زنه)
برای زندگی هم همینطوره وقتی پیش کسی هستیم که مرتب داره به منفیها توجه می کنه واونا رو بازگو می کنه روی ما هم که می خواهیم توجهمون به خوبیها باشه اثر میزاره پس بهتره از همچین افرادی فاصله گرفت
مراسم پکیج باز کن????
ما هم ممنونیم به مراسم اوپن پکیج دعوت شدیم??????
آهنگ وفضای سرسبز جاده هم فوقالعاده بود??
دوستتون دارم??????
وممنونم به خاطر فایلهای زیباتون?????
سلام طیبه جان
ممنونم عزیزم
آره منم عاشق این شکلکام?????????
سلام
نوشتتون که فوق العاده بود این که به کنار
ولی پاراگراف آخرتون خییییلی دوست داشتم
انگار برای من نوشته شده بود
موقع مسابقه من خواستم فایلهای سفرنامه رو از اول نگاه کنم
نمی تونستم انگار تکراری بود می دونستم چه اتفاقی قراره بیفته هیچ هیجانی نداشتم کامنتای دوستان رو هم خونده بودم با صدها چشم وگوش انگار اون فایلها رو دیده وشنیده بودم
وبه قول شما اینا دیگه برام عادی شده بود
تنها فایلی که برام تکراری نشد وتونستم دوباره ببینم فایل ۲۶ نیگارا بود چون عین یه پرده برداریه بزرگ بود برام چون مثل فایلهای دیگه یه چیز ملوس و نزدیک به من نبود(مثل جاده و درختان وRvیا ماشینای عالی ،مردم خوب ،روابط خوب)
چند روز پیش در نوشته دوستی این مطلب رو دیدم “که نمی دونم چرا بعضی ها میگن از دیدن این زیبایها خسته میشم”من به فکر فرو رفتم گفتم واقعا چرا بعد به خودم گفتم خوب واسه اینه که تو مثل اونا هنوز خوب رشد نکردی و قوانین رو در زندگیت جاری نکردی ویه کم از شور وشوق افتادم
ولی نوشته شما بهم نشون داد نه تنها متوقف نشدم بلکه رشد خوبی هم داشتم
ممنونم دوست عزیز????
اما خواسته ای که همه دوستانم دارم اینه که به هیچ وجه نوشته دوستان دیگه رو قضاوت نکنید
هر کس در سطح آگاهی خودش چیزی رو نوشته هر نکته ای از اون بدردتون خورد به عنوان هدیه ای برش دارید واگرنه بزاریدش و برید سراغ دیدگاه بعدی
ممنونم از همه دوستانم وخوشحالم در جمعی هستم که در حال یادگیری بهترین علم هستند????