سفر به دور آمریکا | قسمت ۴۱ - صفحه 7

به نام خدای مهربانم

مارکوی بی نظیر چقد کامنتت رو به موقع دیدم و خوندم! همش کلمه به کلمش برام نشونه بود!!

دلم خواست برات بنویسم درمورد اون تکه از حرفات که نشونه واضح تره بود:ولی محشرتر از اسمت، دقیقا ایمان توست به خدااوند یکتا به خالق بودنت، به کشیدن ذهنت به چالش به چالش با سوال پرسیدن!!

با انرژی خیلی بالایی تا خود صبح بیداربودم و مینوشتم و باخودم حرف میزدم چون چند روز بود هی یه سوالی میپرسیدم و یه درخواستی از خدا داشتم که توی این زمینه چیکار باید کنم و چی مونده که درموردش باور نکشیده باشم بیرون؟؟ و دیشب یه جرقه یه الهام اومد و شروع کردم به نوشتن و نمیدونم چی بگم! دلم میخواست گریه کنم ولی مونده بودم از ناراحتی یا از خوشحالی؟؟ بغض از اینکه چرا واقعا چرا باید با گذاشتن توجه و انرژیم روی چه چیزای بی اهمیتی (والله بی اهمیت وکوچیک بودن، گاهی فقط یه شنیدن یه جمله بوده! ) منو انقدر در گذشته زجر داده باشه و حتی مریض کرده باشه!! ولی بعدش سجده شکر به جا آوردم اشک شوق ریختم که انقدررررر به وضوح دلیل خیلی خیلی از مسائلم رو دونه دونه هی متوجه شدم و مینوشتم! انگار یه پرده ی ضخیم از جلوی چشمم برداشته شده بود و شفاف پشت صحنه ی اتفاقات رو دیدم! مثلا به خودم میگفتم(درواقع خدای بی نظیرم داشت بهم میگفت): یادته بچه بودی فلانی که خودش از تو کوچیک تر بود تو عالم بچگی فلان جمله رو بهت گفت؟؟ گفتم آره به وضوح یادمه حتی صحنش! گفت:چرا انقدر واضح یادته؟؟؟حواست هست از بچگیت تا این لحظه چند میلیارد بار حرفش رو تو ذهنت مرور کردی؟؟؟؟؟ حواست هست همون حرف سندی شد برات که تو عیب داری!!که تو خوب نیستی؟؟ که جلوی چقدر شادی ها و خنده هات رو گرفت؟؟ که جلوی چقدرحال خوبت که میتونست نتیجش پیشرفتت باشه رو گرفت؟؟ که توی ارتباطت با یکی از اطرافیانت به مشکل برخوردی اونم بخاطر اینکه ازبس زوم کرده بودی روی اون حرف، این شخص هم همون حرف رو بهت زد و اون رو یه عیب دونست برات و بهت ثابت کرد تو خوب نیستی!! تو همش درتلاش بودی یه روزی پول به دست بیاری تا بتونی این به ظاهر عیب رو درست کنی!!! تا اینکه یه دکتر توی اطرافیانت گف چرا میخوای این کارو کنی؟ مگه چته؟ کی اصلا بهت گفته همچین چیزی مشکله و باید هزینه کنی درستش کنی؟!! کی اصلا کار به این چیزا داره؟؟؟ و هرچی فک کردی جز همون بچه توی بچگیت، و همون شخص از اطرافیانت(که اونم تقصیر تمرکز خودت بود) هیشکی بخدا هیشکی هیچی بهم نگفته بود!!(اصلا شاید اگه بگمش خودت هم خندت بگیره!!!!)بعدش این دوسال اخیر از زندگیم رو آورد جلو چشمم! چندتا آدم موفق و مطرح شهرمون تو حوزه کاریم رو برام اسم برد و گفت ببین فلانی و فلانی و فلانی که موفق هستن و دوبرابر سن تو تجربه دارن، اومدن توی جلساتت، یادته چطور با دقت بهت نگاه میکردن و به حرفات گوش میدادن و بعدا همین آدم ها برای کارهای مهمشون تو رو انتخاب کردن و چقدر هم از توانایی های تو تعریف دادن و چقدرهم بهت احترام میذارن باوجود اینکه همش ۲ساله وارد این کار شدی!! خب اون چیز ظاهری که اونا هم دیدنش و تو یه عمره به عنوان عیب درگیرشی، کجای این پیشرفت تاثیر منفی داشت؟؟ اصلا کی توجه کرده؟؟ اصلا مگه چته؟؟؟

مات مونده بودم! دقیقا راست میگفت!

و تا خود صبح باهام حرف زد چقد برام به وضوح رسوند از همین جمله ها و رفتارهای به والله بی اهمیت که باهاشون یه عمر دست و پای خودم رو بسته بودم! (هرچند هیچ نباید خودم رو سرزنش کنم چون متناسب با درک و ناآگاهیِ اون زمانِ خودم، عمل میکردم و با درک الآنم درحمایت پروردگارم درست میکنم همه چی رو چون خالقِ قدرتمندم به من قدرت خلق داده! راهش رو هم از طریق دست عزیزش،استادعباسمنش، دراختیارم گذاشته! ) به قول استاد یه پام روی گاز بود و اون یکی پام رو ترمز، بعد میگفتم چرا راه نمیفتم! و یه جاهایی به روغن سوزی میفتادم و کلا ول میکردم!!

هی صدا و لحن جالب استاد توی ذهنم تکرار میشه:یه پات رو ترمزه یه پات رو گاز، بعد میگی چرا راه نمیفته؟؟؟؟ خب بنده ی خدااا پاتو از رو ترمز برداااار!!!!!

بعد چرا فک میکنم اگه چندتا ترمز رو شناسایی کردم، بعدش دیگه تمومه و ترمز دیگه ای ندارم؟؟ اگه به اون خواسته ای که برام مهمه نرسیدم هنوز، پس مشخصه که ترمزهام رو کامل درنیاوردم!مشخصه که هنوز باید کارکنم رو خودم هنوز باید سوال بپرسم از خودم!(عاشق این سوال پرسیدنه هستم!) همه چی واضحه فقط من باید هی مدارم رو ببرم بالاتر تا هی پرده ها از جلو چشمم برداشته بشه، باید استمرار داشته باشم!

این کامنتم توی سفرنامه برای پارسال بوده و الان که بهش فکر کردم متوجه شدم شاید توی این یک سال اتفاق مالی و… بزرگی نسبت به بقیه توی این یک سال برام نیفتاده، ولی نسبت به اون خودِ قبلیم به جرات میگم خیلی خیلی تغییر کردم و خیلی از رویاهای گذشتم رو زندگی کردم توی این یک سال!و خیلی پیشرفت کردم توی این مدت و درحال طی مسیر هستم و سعی میکنم عجله ای هم نداشته باشم، و جالبه از وقتی عجله ای نمیکنم؛ اون موضوع با سرعت بیشتری حل میشه برام!!!!!

من که تونستم با اون سابقه ی باورهای داغونم، توی ۲سال انقدر تغییر و پیشرفت کنم که با سابقه هاش نتونستن! وجاهایی بهم پیشنهاد همکاری بدن که توی شهرم توی حوزه کاریم بهترین ها هستن(بدون اینکه من بهشون درخواستی داده باشم و فقط به خداوندم درخواست دادم که بهترین ها رو میخوام با این خصوصیات!)چرا نتونم به اون هدف به ظاهربزرگم برسم؟ چرا نتونم به هرچیزی که میخوام برسم؟ چرا وقتمو نذارم که متخصص بشم؟ چرا همین مسیری که طی کردم رو تعمیم ندم به بقیه ی خواسته هام؟ و و و ….

سجده ی شکر به جامیارم و سعی میکنم بیشتر خودم رو تسلیم خداوندم و قانون بدون تغییرش کنم

میدونی مارکوی عزیز هنوزم حرف دارم برا گفتن! از توحید و اتفاقات این مدتم! ولی دیگه خیلی طولانی شد حرفام😊 دلم گفت بنویسم اینارو برات..

مارکوی عزیزم، تو بی نظیری که شدی دست خدا برای ابراز محبت و تلنگر به من بنده ی بی نظیر خداوند!

چقد تحسینت میکنم که انقدر با خودت درصلحی که با کامنت هات فضایی رو به وجود آوردی که آدمها بتونن فارغ از جنسیت و سن و هرچیزی، راحت بهت ابراز عشق کنن، و اصلا عشق کنن که پیشرفتشون و حال خوبشون رو باهات درمیون بذارن!و خب میشه یه بازی برد-برد! ما باهات به اشتراک میذاریم و باز مدار هردومون بالاتر میره!

واقعا تحسین برانگیزی! من با الگو گرفتن از این ویژگیت که مثل استادعزیزمونه، یه جاهایی یه تغییراتی توی رفتارم دادم و چقد حالم خوب شد!

تحسین میکنم خدای مهربان و قدرتمندم رو که نظم و قدرتش و قانونش درعین سادگی واقعا متحیر میکنه آدمیزاد رو!

دوستت دارم دوست پرانرژی!

جهت تاکید به خودم:همه چی طی مسیره!

سپاسگزارم از استاد بی نظیرم و مریم بی نظیرم و شما دوستای بی نظیرم که این سایت رو خداگونه تر میکنین و به خودم افتخار میکنم که اینجام!

شادتر و پرانرژی تر و ثروتمندتر و سلامت تر باشی در پناه خداوند😍🌹💖