سفر به دور آمریکا | قسمت ۴۳ - صفحه 17

باسلام خدمت استاد عزیز و مریم جان

این اولین باری هست که میخوام کامنت بگذارم و کلی بهش فکر کردم که ایا گفتنش صحیح هست یا نه ولی حسی درونی بهم میگه بنویس، راستشو بخواین من حدود 6 7 سالی هست توی مسیر خودسازی تلاش کردم و آموزش های زیادی از اساتید مختلف دیدم و چند سال پیش یکی دو تا از آموزش های شما رو دیدم و حتی کامل هم گوش ندادم اما ناخوداگاه حس دافعه گرفتم و یک دیدگاه منفی نسبت به شما در ذهن من نقش بست و دیگه هربار ویدیو یا صوتی از شما برای من فرستاده میشد اصلا گوش نمیدادم(استاد امیدوارم ناراحت نشین اخر نظرم هدفمو از گفتن این صحبت ها میگم) و گذشت تا چند ماه پیش یک نفر که خیلی با هم درباره خودسازی حرف میزنیم بهم گفت چرا یه سری به سایت استاد عباس منش نمیزنی گفتم احساس میکنم جذبش نمیشم گفت اشتباه میکنی این سایت پر از آموزش های عالیه حتما سر بزن و فقط این حرفو زد و ادامه نداد من هم چند روز بعد صحبتش، اومدم داخل سایت و گفتم بذار سفر به دور امریکا رو ببینم چی هست وقتی شروع کردم یکی دو تا سه تا از قسمت های اولو دیدم اولش گفتم خب این مثل یه سفرنامس و قراره چی یاد بگیرم اخه؟ بعد دقت کردم به شما و رفتار هاتون و با خودم گفتم استاد عباسمنش این آقا هست؟ چقدر خاکی و بی ریاس، چقدر ساده و راحت رفتار میکنه چقدر عجیبه که تا الان اصلا فکر نمیکردم همچین شخصیتی داشته باشه و تفکرم کلا چیز دیگری بود..

بعد با خودم گفتم بذار چنتا آموزش ها رو ببینم و شروع کردم کلیپ هایی که درباره شناخت خدا بود رو گوش دادم و چنتا کلیپ درباره ی توکل به خدا و شاید باور نکنید در کمال ناباوری قفل های ذهنی ای در من شکسته شد که توی این سال ها با اینکه مشابه اون حرف هارو شنیده بودم اما در اعماق وجودم فقل ها بود و فقط ظاهرا باور میکردم ولی قلبا نه و بعد یهو انگار عجیب ترین چیز هارو شنیده باشم و انگار اولین بار هست که میشنوم، انگار تمام این مدت من چشم هام و گوش هام بسته بود

و من با کمال تعجب شیفته صحبت های استاد شدم و با خودم فکر میکردم پس چطور اون زمان چنین طرز فکر درباره ی استاد در ذهن من شکل گرفته بود، ایشون که خیلی قشنگ صحبت میکنه چطور تا الان نفهمیدم

همون زمان احساس کردم کسی بهم گفت

الان زمان مناسبش بود

و الان لحظاتم و خونم پر شده از صدای شما،

حالا هرروز صبح که بیدار میشم همراه خوردن صبحانه باید دو قسمت سفر به دور امریکا رو ببینم و حالا میفهمم که این فقط یه سفرنامه نیست بلکه منبع آموزشه مطالبی یاد گرفتم که بارها در ویدیو های آموزشی دیده بودم ولی فقط مثل یه حرف قشنگ بود و در هر قسمتی درسهایی بود که با هزاران حرف و اموزش نمیشد به این قشنگی یادش داد…وبزرگترین درسی که تا الان از سفر به دور امریکا گرفتم این بود که میدیدم استاد و مریم و مایک عزیز چقدر قشنگ بلندند لذت ببرند حتی از یه صبحانه ی ساده، از یه پیاده روی ساده و اشنا شدن با ادم ها همونقدری لذت میبرند که با دیدن ابشار نیاگارا لذت میبرند و بعد به خودم نگاه کردم، ایا من بلدم لذت ببرم؟ من یاد گرفتم اگر بتونم از خوردن یه شام ساده کنار هسمرم لذت ببرم اونوقت میتونم با دیدن زیبا ترین مکان های دنیاهم لذت ببرم، من یاد گرفتم اگر از همین لحظه لحظه های زندگیم از رسیدگی به امور خونم از انجام دادن کارهام لذت ببرم اون زمان میتونم در هر مکانی قرار گرفتم نهایت لذت را ببرم .

و در اخر ممنونم از استاد و مریم جان عزیز برای به تصویر کشیدن این لحظات.

و از تو

خدای مهربانم، امید و تکیه گاهم، منبع آرامشم، نور زندگیِ من چطوری از تو تشکر کنم که کافی باشه؟ شکر و هزاران بار شکر که تو رو بهتر شناختم، شکر و هزاران بار شکر که من را توی مسیر درست قرار دادی

خدایا شکرت خدایا شکرت خدایا شکرت