سفر به دور آمریکا | قسمت ۴۴ - صفحه 18 (به ترتیب امتیاز)

سلام به استاد عباسمنش و خانم شایسته و بچه های پرانرژی سایت ?

چه حیرت انگیز و دیدنی

با دیدن اون سبک زندگی ، اون دوچرخه اون نوع پوشش خیلی خاص و دوست داشتنی ، انگار زمان به کلی متوقف میشه و برای لحظاتی به تاریخ، به قرن ها پیش، به زمانی ک هنوز ، ما انسانها ، از ذات و اصل الهی خود دور نشده بودیم ، سفر می کنیم .

قبلا هم در مورد منطقه ای خاص در طالقان البرز شنیده بودم ک مردمش از روی انتخاب خودشون مثل آمیشیها هیچ گونه دسترسی به تکنولوژی ، برق و اینترنت ندارند و وقتی وارد اونجا میشی انگار پا به دنیای دیگه ای گذاشتیم ، اما اینکه تو دل آمریکا ، همچین جایی همچین مردمانی بااین بینش زیبا و جالب وجود داشته باشند خیلی حیرت انگیزه

? بنظرم آمیشی ها نمونه ی زنده ی قانون خداوندی هستند ک میگه ، این دنیای بیرونی نیست ک سرنوشت ما رو مشخص میکنه بلکه این انتخاب های ماست ک تقدیر ما رو مینویسه و سرنوشتمون رو رقم میزنه

?باوری ک اعتقاد داره ، اینکه شرایط و جامعه در چه مسیری حرکت میکنه به هیچ وجه نمیتونه مسیر دنیای درونی و بیرونی ما رو تعیین کنه

?باوری که میگه ، میزان سلامتی ، آرامش و ثروت من به هیچ شرایط و محیط و کشوری بستگی نداره

?باوری ک میگه ، بجای غر زدن ،بجای گله و شکایت از وضعیت موجود ، برخیز و دنیا و زندگی خودت را ، آنطور ک دوست داری ، بساز و زندگی کن

?باور و اعتقادی ک میگه ، آنقدر با عزت نفس و شجاع باش ک جرات و شجاعت هم رنگ نشدن با جامعه و دیگران رو داشته باشی ،چون اونوقته ک میتونی وارد جمع ثروتمندها بشی

پس حالا انتخاب با ماست

?اینکه میخواهیم اسیر شرایط به ظاهر بد بشیم و از ترس نگاه ها ، حرف ها ،تیکه های دیگران ، از اهدافمون دست بکشیم و همرنگ جماعتی باشیم ک در فقر و بدبختی زندگی میکنند

?یا اینکه ، خود را حاکم شرایط بدانیم و به باورهایی ک دیگران و جامعه بر ما تحمیل کرده اند ، پشت کنیم و از هیچ باد و تندبادی نهراسیم وزندگی جدید خودمون رو همچون استاد عباسمنش ,بسازیم .

به امید بیداری درونی

دوستتون دارم