https://tasvirkhani.com/fa/wp-content/uploads/2019/09/abasmanesh.jpg8001020گروه تحقیقاتی عباس‌منش/fa/wp-content/uploads/2015/12/logo-with-title-340x85.pngگروه تحقیقاتی عباس‌منش2019-09-01 09:22:112024-08-20 19:14:52سفر به دور آمریکا | قسمت ۴۹
259نظر
توجه
اگر می‌‌خواهی تجربیات خود را درباره موضوعات این فایل بنویسی، لازم است عضو سایت شوی و اگر عضو هستی، می‌توانی با ایمیل و رمز عبورت از اینجا وارد سایت شوی.
این فایل نشانه ی امروز من بود و این دفعه ی دومیه ک دارم این فایل رو میبینم و حالا برای دومین بار ک دارم میبینمش، میبینم چقدرررررررر نکته داشته توش ک شاید دفعه ی اول اصلا ب هیچکدومشون دقت نکرده بودم..
واقعا چقدر ازادی و صلح خوبه. ب قول استاد خداروشکر الان همه چی خوب و ارومه و داریم لذتشو میبریم…
چقدر بیرون پر از رنگ و هوای تازه بود، و داخل زیردریایی رنگهای تکراری و سنگین..
شاید افکار محدودمون رو بشه ب همین زیردریایی تشبیه کرد. جایی ک خیلی خفه و تنگه و رنگای تیره و سنگین داره. اما اون بیرون، ازادی و کلی رنگ و فراوانی و.. هست..
ولی اینم باید بگم ک عکسایی ک از افرادی ک توی زیردریایی کار میکردن قاب شده بود، توی عکسا یه شادیِ قشنگی هم توی چهره هاشون بود و چقدرررررررر ماهرانه تونسته بودن توی اون اوضاع، لبخند بزنن، عکس بگیرن، کتاب بخونن، حموم برن و لذت ببرن. جایی ک شاید اگ من خودم بودم از ترس یه کنجی مخفی میشدمو گریه سر میدادم. جایی ک اونقدرررررر استرس میگرفتم ک نمیتونستم هییییچ کاری بکنم، چه برسه ب لذت بردن..!
واقعا اصلِ مهمیه این لذت بردن.. واقعا مهارتِ خیلی بالاعیه این لذت بردن.. واقعا قدرتِ خیلیییییی زیادی میخاد این لذت بردن..
ب قول استاد خوب بودن و کنترل ذهن در شرایط ایده آل ک کاری نداره “هرچندبازم ادمایی هستن ک گله مند باشن از همون اوضاعِ به سامانشون” تو باید بتونی وقتی شرایط به ظاهر ناجالبه، ذهنت رو کنترل کنی و ب اون قضیه، جوری نگاه کنی که یکم، فقط یکم حالتو بهتر از قبل کنه و اونقدر ب این کار ادامه بدی ک بالاخره حالت خوب بشه..
چقدر قشنگ ک عکسای عروسیشون رو گذاشته بودن گوشه ی تختشون و این عشق رو حتی در جنگ هم بردن و به خودشون یاداوری میکردن..
خدایی چقدر امکانات بود توی این زیر دریایی ک وقتی میدیدمشون باخودم میگفتم عجب مغزمتفکری داشته اون فردی ک همچین امکاناتی رو قرار داده، از جمله اتو و میییز اتوووو. تُستِر. انواعِ ظروف. و… خدایی عجب خفن ها. وسطِ جنگ و توی یه زیردریاییِ جنگی، میز اتو هست. دمشوووون گرم واقعا. و یا حتی توی اشپزخونه، قسمتی ک ب عنوان کابینت استفاده میشه، چقدر با تدبیر طراحی شده..
حتی جای اویزون کردنِ لباسهای خیس هم داشتن.
انواع مواد خوراکی
چقدر سرویس بهداشتی هاشون کیوت و باحال بود. خصوصاااا حموووووومش!
ب قول استاد واقعا کی فکرشو میکنه ک یه همچین چیزِ غول و هیولایی، زیرِ دریا باشه.
و چقدر علم پیشرفت کرده ک یه همچین چیزِ هیولایی، با اون همه اهن و فلز و تجهیزاتِ سنگین، تهِ اب نرفته و توی یه سطحِ متعادلی از اب قرار میگیرن و میجنگن و …
به قول آوای عزیز ک میگن توی اون سالها، افرادی بودن با افکارِ خیلی نامحدودتر ک تونستن همچین چیزهایی رو خلق کنن.
من همیشه فکر میکردم ک نسل جدید خیلی افکارشون نامحدود تره و قدیمی ها خیلی افکار محدودی داشتن. ولی وقتی ب اینجور چیزا: زیرددریایی. هواپیما. تلفن و… نگاه میکنم؛ میبینم یه ارزو چقدر قشنگ تونست پرورش پیدا کنه و ب حقیقت بپیونده..
اگ اینا تونستن یه ایده رو ب حقیقت برسونن، منم میتونم. منم مطمئنم ک میتونم. فقط باید مثل اونا، فکر و عمل کنم. فقط باید افکار محدود و ترمزهای ذهنیمو بشناسمو ریشه شونو خشک کنم.
حتی تصورش هم برام مشکل بود که داخل یک زیردریایی چه شکلی میتونه باشه
در مورد جنگ که خب نظرات مشخصه
اما همیشه برام جالب بوده که چطور یک همچین وسیله ی ستودنی ساخته میشه اونم بواسطه هیجانات بوجود اومده در پیِ جنگ ، در مهندسین سازندش . در واقع یکسری انسان که بواسطِ ترس از شکست یا نیروی شوق به پیروزی و ادامه زندگی یک همچین چیزی رو می‌سازن با تکنولوژی همون سال …
واقعا زیباست
روابط انسانی
احساسات انسانی
تنازعات انسانی
حتی جدال های انسانی
من همیشه رفتارهای انسان ها برام جالب بوده چه برسه به دستاوردهای این مدلی که واقعا میتونه دستاورد های نوعِ بشر نامیده بشه
چه ذهن خلاقی بوده
چه ذهن توانمندی بوده
در واقع چه ذهن هایی بوده که این مجموعه تحسین برانگیز رو ساخته
اینهمه قطعه رو کنار هم قرار داده
چقدر آزمون و خطا شده
تا این بواقع هیولای آهنی بوجود بیاد
جالبش اینه که وقتی بوجود می‌آد تازه اوله راهه
و بازهم ذهن های قدرتمندی نیازه که هدایتش کنه و بتونه ازش به بهترین نحو و با بهره‌وَرترین حالت ممکن استفاده کنه که هیچ
حتی اون زیر از شرایطی که دَرِش هست لذت هم ببره
چون به هرحال بخشی از زندگیشه که خودش انتخاب کرده
چه آدمایِ خاصی بودن
چقدر قدرتمند بودن
واقعا خداروشکر بخاطر وجود اون افراد که اینهمه قدرتمند بودن
تا به حال داخل زی دریایی را ندیده بودم تشکر میکنم از خانم شایسته عزیز برای اینکه تجربیات زندگی را با ما مشترک میشوید و با ما همسفر میشوید.
من که فقط تماشاگر بودم ولی از داخل زیر دریایی احساس خفگی میکنم و حس میکنم داخل فضای تنگ هستم و سخت نفس میکشم و به سختی حرکت میکنم.
به قول استاد جنگ خیلی سخت است و ویرانه هایی که به بار می آورد بیشتر از آبادی ها است و کسی که در میدان نبرد است تا کسی که اعضای خانواده اش آنجا باشد هر لحظه در حال استرس و نگرانی است که جان سالم از این ماجرا بیرون بیاید.
از نظر دیگر بخواهم بگویم : ایده ها و عملکرد هایی در جنگ ها داشته اند بسیار هوشمندانه بوده است و مهندسان و نقشه کش های بسیار منظم و دقیق دست به دست داده اند تا سازه هایی مانند این زیر دریایی به وجود بیاید.
یواس‌اس کاد (اس‌اس-224) (به انگلیسی: USS Cod (SS-224)) یک زیردریایی بود که طول آن 311 فوت 9 اینچ (95٫02 متر) بود. این زیردریایی در سال 1943 ساخته شد.
آب‌اندازی:21 ژوئیه 1942
آغاز کار:21 مارس 1943
اعزام:21 ژوئن 1943
مشخصات اصلیوزن:1٬525 تن بزرگ (1٬549 تن)
درازا:311 فوت 9 اینچ (95٫02 متر)
پهنا:27 فوت 3 اینچ (8٫31 متر)
آبخور:17 فوت (5٫2 متر)
سرعت:21 گره (39 کیلومتر بر ساعت)
ممنونم استاد عزیز و مریم جون که ما رو دعوت کردید به یک تجربه جدید .
استاد گفتند 75 روز یا سه ماه افرادی در این زیر دریایی ماموریت جنگی داشتند
من به شخصه اگر چند روز خورشید و آسمون و نبینم دق میکنم
و این فایل باعث شد به یادم بیاد خاطرات 1بهمن 89 تا 28 دیماه همون سال که من به خاطر بارداری سه قلویی باید در شهر یزد میموندم که اگر شرایط خاص پیش بیاد به خاطر دستگاههای موجود در بیمارستان مادر ، دکترها بتونن به من و بچه ها کمک کنن
و ما یک سوییت نزدیک بیمارستان کرایه کردیم که 10 تا پله از سطح زمین میرفت پایین ، یعنی خونه حالت زیر زمین داشت ولی بزرگ بود ( این زیر دریایی 8 متر و نیم عرض داشت )
در اون 48 روز من واقعا برای دیدن خورشید و آسمون و رنگ آبی التماس خدا میکردم . بهش میگفتم خدایاااا یعنی میشه من یکبار دیگه آسمون و رنگش و ببینم ؟؟؟ واقعا این بزرگترین آرزوی اون روزهام بود چون به خاطر سنگین بودن وزن سه قلوها و لاغر شدن بدن خودم ، شرایطم برای راه رفتن اوکی نبود و نمیشد از ده تا پله بیام بالا و آسمون و ببینم و بالاخره فقط دوبار دعام مستجاب شد و از مرگ مدل دق کردن نجات پیدا کردم ، یک بار برای چک آپ با شرایط بسیار خاص رفتم بیمارستان ، اون لحظه ای که 7 تا پله رو طی کردم و در و باز گذاشته بودن و من تونستم بعد از دو هفته آسمون و نور رو ببینم برام حکم شفای کور مادر زاد رو داشت و لذت اون لحظه رو همیشه به یاد دارم و یک بار در اتاق زایمان بستری شدم و دیگه خوشبختانه تا قبل از زایمان به اون خونه ی بدون آسمون برنگشتم .
به لطف خدا من سالهاست که سحر خیزم و دیدن طلوع آفتاب برام عشقه
نه که حتما جای طلوع رو ببینم ، نه !!!
بلکه در بیشتر روزهای هفته شاهد روشن شدن آسمانم و قبل از جیک جیک گنجشکها من تسبیحم رو گفته ام
خدا رو شاکرم که آسمان سهم چشمهامه
خدا رو شاکرم که نور سهم چشمهامه
خدا رو شاکرم که توی اون زیر دریایی نبودم
خدا رو شاکرم که ایام یزد و اون خونه که واقعا ازش ممنونم به زیبایی گذشت .
میدونم که عاشقمی و هوامو داری چون تو خالق آفتاب و آسمونی
می‌خواستم هر روز یک فایل از سفر به دور آمریکا رو ببینم و راجع بهش کامنت بنویسم ولی یه مدت که این کارو کردم تقریباً 5 روز دیدم من انقدر از این فایل‌ها لذت میبرم و انقدر تشنه دریافت آگاهی از این فایل‌ها هستم که ترجیح می‌دم صبح‌ها زودتر از خواب بیدار بشم و بیشتر آگاهی دریافت کنم و حتماً دو قسمت رو ببینم و راجع به دو قسمت صحبت کنم و اندازه دو قسمت لذت ببرم….
امروز قراره با استاد بریم به یه زیردریایی
بهترین و سالم‌ترین زیردریایی به جا مانده از دوران جنگه خوب من از روی این جمله تونستم بفهمم که تا وقتی که تمرکزم روی زیبایی‌ها و بهترین‌هاست قطعاً من هم هرجوری شده لاجرم در مدار بهترین‌ها قرار می‌گیرم…
این زیردریایی و معماریش و ساختش خیلی برام متفاوت و جالب بود مخصوصاً اون قسمت که توش عکس‌هایی رو می‌دیدم از آدم‌هایی که داخل اون زیردریایی بودند سه ماه زیر آب بدون هوای تازه بدون نور خورشید اما اون‌ها یه چیزایی رو داشتند که می‌تونستند خودشون رو زنده نگه دارند و ازش لذت ببرن اون‌ها عکس آدم‌هایی که عاشقشون بودند رو کنار خودشون داشتن و می‌تونستن همیشه نگاشون کنم….
هر جایی که هستم و در هر شرایطی که هستم باید سعی کنم خودم رو با چیزهایی محاصره کنم که ازشون لذت میبرم در واقع بعد از شرایط فعلیم شروع کنم به لذت بردن و از شرایط فعلیم شروع کنم به قدم برداشتن….
وقتی که استاد شروع به توضیح دادن درباره زیردریایی کرد توی دلم گفتم چقدر دوست دارم که استاد از هر زاویه‌ای هر چیزی رو بررسی میکنه خودشو می‌ذاره به جای افرادی که توی این موقعیت بودند و از زبان اون‌ها میتونه انقدر زیبا صحبت کنه نه از بیرون…:))))
از نوشته آوای عزیزمم خیلی لذت بردم که به من یادآوری کرد من باید همواره به درون خودم توجه کنم و ازش بپرسم که چی دوست داره و از چی لذت می‌بره…
یادمه دقیقاً روز تولدم این کارو کردم یعنی از درون خودم سوال کردم که از چی لذت می‌بره تا بهش هدیه بدم و هر چیزی که گفت رو لیست کردم و براش خریدم خیلی احساس خوبی بهم داد..
تصمیم گرفتم پایان هر دو هفته‌ای که به برنامه‌ریزی‌های خودم عمل میکنم دوباره از خودم بپرسم که برای جایزه چی دوست داره تا براش بخرم و این حسو هی تکرار کنم تا به لذت برسم
آیسو عزیزم. چقدر قشنگ ب این نکته اشاره کردی ک اون افراد خودشون با چیزهای لذت بخش احاطه کردن و ب همه مون یاداوری کردی ک در چنین شرایط ب ظاهر سخت و نادلخواهی، ماهم باید تمرکز و توجهمون رو روی چیزهای لذتبخش زندگیمون بزاریم.
خیلی خوشگل ب این نکته اشاره کرده بودی و ازت ممنونم برای یاداوری این ماجرا بهم..
و بهم یاداوری کردی ک ب خودم جایزه بدم. خوشحالش کنم و برای بیشتر تر تر شدنِ حس خوبش، تلاش کنم.
وقتی گفتی ک خاسته هاتو لیست کردی و برای خودت خریدی، یاده مادری افتادم ک از بچه ش میخاد ک خاسته هاشو لیست کنه و اخر هفته وقتی رفتن خرید، براش بخره.. یا وقتی یه بچه ای رو دوست داریم، هعی براش کادو میخریم تا خوشحالش کنیم.
گفتم چرا من اون مادر برای خودم نباشم؟؟؟؟
من اون کسی برای خودم میشم ک تند تند ب خودم جایزه میدمو خوشحالش میکنم.. من اون کسی میشم ک بیشتر از همه دوسش خواهم داشت و قدرشو میدونم.
این فایل نشانه امروز من ،30 مرداد 1402 هست.از اونجا که من سریع میام کامنتهارو میخونم،باید بگم از آوای عزیز که کامنتش منتخب این فایل تشکر میکنم.
چقدر خوب نوشتی عزیزم،
پس من میتونم چیزی که دوست ندارم رو انتخاب نکنم ، ولی اگر مجبور به انجام کاری هستم سعی کنم اون و با حس خوب همراهش کنم که از اون لحظه لذت ببرم برای دعوت لذت های بیشتر.
آره درست،امروز همین اتفاق برام افتاد.و از خداوند خواستم قلبم رو آروم کنه که مثل این چند وقتی که حالم و احساسم و ذهنم دست خودم بود باز هم موفق به انجام این تمرین مقدس بشم و حالم یه کم هم شده بهتر کنم،و از زندگیم لذت ببرم برای دعوت لذت‌های بیشتر.
و اونجا که اشاره به دوره کشف قوانین کردی ،چقدر حالم بهتر شد.آره ،وقتی آگاهانه دوره زندگیم و…انتخاب کردم،پس شرایط دیگه ای که انتخاب کردم و تضادهایی که دارم میبینم نباید برام انقدر سخت و بزرگ باشه که زیرشون له بشم…
استاد عزیز ازت ممنونم که این سایت درست کردی ،عالیه.
خدایا ممنونم که آدم های خوب و آگاه رو مثل استاد و بچه های سایت برام فرستادی.مرسی خدای قدرتمندم.
سلام به هم فرکانسی های عزیزم، استاد و مریم بانوی عزیزم
چقدر این آقایی که در زیر دریایی کار میکرد چهره ی مهربون و دلنشینی داشت چقدر قشنگ و با حوصله توضیح میداد.
زیردریایی یو اس اس کاد که از جنگ جهانی دوم باقی مونده. چه روزهایی رو به خودش دیده. هم جنگ هم صلح.
چقدر انسان میتونه توانمند و خلاق باشه که همچین وسیله ای رو بسازه که بتونی توش مدتها زیر آب زندگی کنی. اگه با دید مثبت نگاه کنیم میتونیم یه آر وی رو در نظر بگیریم که البته چندین برابر بزرگتره و پیچیده تر و پیشرفته تره و امکان زندگی زیر آب رو با تمام امکانات، مدتها برات فراهم میکنه. تحسین برانگیزه.
البته وقتی ازش میای بیرون ، وقتی آسمون آبی رو میبینی خورشید زیبا رو میبینی سبزه ها رو میبینی نسیم ملایم رو که به صورتت میخوره حس میکنی جور دیگه ای به جهان نگاه میکنی و از ته دل خدا رو شکر میکنی بخاطر اینهمه زیبایی که خلق کرده و به ما امکان دیدن و تجربه ش رو داده.
وقتی متن فایل ها و کامنت های بچه ها را می خوانم از این همه توجه و تمرکز بر نکات مثبت مبهوت می شوم
وای خدای من دارم این قانون مدارها را می فهمم و درک می کنم اینکه استاد در یکی از قسمت ها گفتند شاید یک سری افراد در مدار دیدن این فایل ها نباشند و بعدا در این مدار قرار گیرند این خود من بودم.
وقتی استاد گفتند بعضی ها نمی توانند به اندازه کافی تمرکز به نکات مثبت داشته باشند این خود من بودم .
من آن زمان که این فایل ها پخش می شد گاهی در مدار دیدن فایل ها بودم اما به راستی در مدار توجه و کامنت نبودم حتی حتی باورتون شاید نشه خنده ام می گرفت از کامنت دوستان می گفتم اینها چرا اینقدر با یه فیلم کوتاه احساساتی می شوند یا چرا اینقدر برای استاد و خانم شایسته ابراز عشق و علاقه می کنند و قربون صدقه می روند. من اصلا به قلم و سخنم این حرفها نمیاد!
به راستی که مدارها را الان خیلی عالی درک می کنم. گفتم که شاید در کل 20 قسمت از این فایل ها را در 3 سال پیش ندیده بودم.
اما الان دارم دیوانه می شوم خدای من اصلا در وصف و در قلم نمی گنجه چقدر این فایل ها در زندگی من تاثیر می گذارند. وای خدایا چه معجون عالی است برای کنترل ذهن. خدایا من چه نعمتی را من ندیده بودم .
یعنی الان به محض اینکه ذهنم می خواد نجوا کنه سریع می دوم یک قسمت از این سفرنامه را پلی می کنم. دیدگاه های بچه ها را روی آن می خوانم. نکات زیبایی که شاید در نگاه من نبوده اما چشمان ریز بین و مثبت دوستانم آنها را دیده است .
و به قول مریم جان چقدر برخی بچه ها در این موضوع توانا هستند. نوش جانتان دوستان عزیزم هر آنچه لذت و موفقیت است نصیبتان شود.
حتی آخر شبها سعی میکنم وقتی می خوابم تصاویر این ویدیو ها را در ذهنم مرور کنم و با آنها بخوابم.
عالی هستند و می خواهم با این ویدیو ها بفهمم لذت بردن از زندگی و لحظات آن یعنی چه ؟
الان بهترین درسها از هزاران درسی که این سریال داشته است این است که می فهمم که
لذت بردن چگونه است.
بودن در لحظه چگونه است.
مسیر را دیدن و مقصد را نچسبیدن چگونه است.
هدایت و رها کردن
بلند نظری و وسعت نظر داشتن
ثروتمند بودن و باور فراوانی
راحت شدن همیشه کارها
اصلا در وصف نمی گنجد.
با خودم گفتم باید بعد از اتمام تمام قسمت ها دوباره ازاول همه راببینم. با آگاهی بیشتر مثل دوستانم که اینقدر ریزبینانه و موشکفانه در عمق تصاویر می روند.
انشالله به امید خدا
سپاسگزارم هیچ کلامی قادر نیست بگوید چقدر از شما سپاسگزارم
سلام سلام سلام
خداجونم. سلام ب روی ماهت
استاد عزیزم و مریم قشنگم سلام
سلام ب خانواده ی همفرکانسیم
این فایل نشانه ی امروز من بود و این دفعه ی دومیه ک دارم این فایل رو میبینم و حالا برای دومین بار ک دارم میبینمش، میبینم چقدرررررررر نکته داشته توش ک شاید دفعه ی اول اصلا ب هیچکدومشون دقت نکرده بودم..
واقعا چقدر ازادی و صلح خوبه. ب قول استاد خداروشکر الان همه چی خوب و ارومه و داریم لذتشو میبریم…
چقدر بیرون پر از رنگ و هوای تازه بود، و داخل زیردریایی رنگهای تکراری و سنگین..
شاید افکار محدودمون رو بشه ب همین زیردریایی تشبیه کرد. جایی ک خیلی خفه و تنگه و رنگای تیره و سنگین داره. اما اون بیرون، ازادی و کلی رنگ و فراوانی و.. هست..
ولی اینم باید بگم ک عکسایی ک از افرادی ک توی زیردریایی کار میکردن قاب شده بود، توی عکسا یه شادیِ قشنگی هم توی چهره هاشون بود و چقدرررررررر ماهرانه تونسته بودن توی اون اوضاع، لبخند بزنن، عکس بگیرن، کتاب بخونن، حموم برن و لذت ببرن. جایی ک شاید اگ من خودم بودم از ترس یه کنجی مخفی میشدمو گریه سر میدادم. جایی ک اونقدرررررر استرس میگرفتم ک نمیتونستم هییییچ کاری بکنم، چه برسه ب لذت بردن..!
واقعا اصلِ مهمیه این لذت بردن.. واقعا مهارتِ خیلی بالاعیه این لذت بردن.. واقعا قدرتِ خیلیییییی زیادی میخاد این لذت بردن..
ب قول استاد خوب بودن و کنترل ذهن در شرایط ایده آل ک کاری نداره “هرچندبازم ادمایی هستن ک گله مند باشن از همون اوضاعِ به سامانشون” تو باید بتونی وقتی شرایط به ظاهر ناجالبه، ذهنت رو کنترل کنی و ب اون قضیه، جوری نگاه کنی که یکم، فقط یکم حالتو بهتر از قبل کنه و اونقدر ب این کار ادامه بدی ک بالاخره حالت خوب بشه..
چقدر قشنگ ک عکسای عروسیشون رو گذاشته بودن گوشه ی تختشون و این عشق رو حتی در جنگ هم بردن و به خودشون یاداوری میکردن..
خدایی چقدر امکانات بود توی این زیر دریایی ک وقتی میدیدمشون باخودم میگفتم عجب مغزمتفکری داشته اون فردی ک همچین امکاناتی رو قرار داده، از جمله اتو و میییز اتوووو. تُستِر. انواعِ ظروف. و… خدایی عجب خفن ها. وسطِ جنگ و توی یه زیردریاییِ جنگی، میز اتو هست. دمشوووون گرم واقعا. و یا حتی توی اشپزخونه، قسمتی ک ب عنوان کابینت استفاده میشه، چقدر با تدبیر طراحی شده..
حتی جای اویزون کردنِ لباسهای خیس هم داشتن.
انواع مواد خوراکی
چقدر سرویس بهداشتی هاشون کیوت و باحال بود. خصوصاااا حموووووومش!
ب قول استاد واقعا کی فکرشو میکنه ک یه همچین چیزِ غول و هیولایی، زیرِ دریا باشه.
و چقدر علم پیشرفت کرده ک یه همچین چیزِ هیولایی، با اون همه اهن و فلز و تجهیزاتِ سنگین، تهِ اب نرفته و توی یه سطحِ متعادلی از اب قرار میگیرن و میجنگن و …
به قول آوای عزیز ک میگن توی اون سالها، افرادی بودن با افکارِ خیلی نامحدودتر ک تونستن همچین چیزهایی رو خلق کنن.
من همیشه فکر میکردم ک نسل جدید خیلی افکارشون نامحدود تره و قدیمی ها خیلی افکار محدودی داشتن. ولی وقتی ب اینجور چیزا: زیرددریایی. هواپیما. تلفن و… نگاه میکنم؛ میبینم یه ارزو چقدر قشنگ تونست پرورش پیدا کنه و ب حقیقت بپیونده..
اگ اینا تونستن یه ایده رو ب حقیقت برسونن، منم میتونم. منم مطمئنم ک میتونم. فقط باید مثل اونا، فکر و عمل کنم. فقط باید افکار محدود و ترمزهای ذهنیمو بشناسمو ریشه شونو خشک کنم.
درپناه تو باشیم خدای خوبم*
درود بر شما
واقعا برام جالب بود
حتی تصورش هم برام مشکل بود که داخل یک زیردریایی چه شکلی میتونه باشه
در مورد جنگ که خب نظرات مشخصه
اما همیشه برام جالب بوده که چطور یک همچین وسیله ی ستودنی ساخته میشه اونم بواسطه هیجانات بوجود اومده در پیِ جنگ ، در مهندسین سازندش . در واقع یکسری انسان که بواسطِ ترس از شکست یا نیروی شوق به پیروزی و ادامه زندگی یک همچین چیزی رو می‌سازن با تکنولوژی همون سال …
واقعا زیباست
روابط انسانی
احساسات انسانی
تنازعات انسانی
حتی جدال های انسانی
من همیشه رفتارهای انسان ها برام جالب بوده چه برسه به دستاوردهای این مدلی که واقعا میتونه دستاورد های نوعِ بشر نامیده بشه
چه ذهن خلاقی بوده
چه ذهن توانمندی بوده
در واقع چه ذهن هایی بوده که این مجموعه تحسین برانگیز رو ساخته
اینهمه قطعه رو کنار هم قرار داده
چقدر آزمون و خطا شده
تا این بواقع هیولای آهنی بوجود بیاد
جالبش اینه که وقتی بوجود می‌آد تازه اوله راهه
و بازهم ذهن های قدرتمندی نیازه که هدایتش کنه و بتونه ازش به بهترین نحو و با بهره‌وَرترین حالت ممکن استفاده کنه که هیچ
حتی اون زیر از شرایطی که دَرِش هست لذت هم ببره
چون به هرحال بخشی از زندگیشه که خودش انتخاب کرده
چه آدمایِ خاصی بودن
چقدر قدرتمند بودن
واقعا خداروشکر بخاطر وجود اون افراد که اینهمه قدرتمند بودن
سپاسگذارم برای این بازدید زیبا
به نام خالق زیبایی ها
سلام خدمت همسفر های عزیز
تا به حال داخل زی دریایی را ندیده بودم تشکر میکنم از خانم شایسته عزیز برای اینکه تجربیات زندگی را با ما مشترک میشوید و با ما همسفر میشوید.
من که فقط تماشاگر بودم ولی از داخل زیر دریایی احساس خفگی میکنم و حس میکنم داخل فضای تنگ هستم و سخت نفس میکشم و به سختی حرکت میکنم.
به قول استاد جنگ خیلی سخت است و ویرانه هایی که به بار می آورد بیشتر از آبادی ها است و کسی که در میدان نبرد است تا کسی که اعضای خانواده اش آنجا باشد هر لحظه در حال استرس و نگرانی است که جان سالم از این ماجرا بیرون بیاید.
از نظر دیگر بخواهم بگویم : ایده ها و عملکرد هایی در جنگ ها داشته اند بسیار هوشمندانه بوده است و مهندسان و نقشه کش های بسیار منظم و دقیق دست به دست داده اند تا سازه هایی مانند این زیر دریایی به وجود بیاید.
به نام خداوند مهربان و هدایتگرم
یواس‌اس کاد (اس‌اس-224) (به انگلیسی: USS Cod (SS-224)) یک زیردریایی بود که طول آن 311 فوت 9 اینچ (95٫02 متر) بود. این زیردریایی در سال 1943 ساخته شد.
آب‌اندازی:21 ژوئیه 1942
آغاز کار:21 مارس 1943
اعزام:21 ژوئن 1943
مشخصات اصلیوزن:1٬525 تن بزرگ (1٬549 تن)
درازا:311 فوت 9 اینچ (95٫02 متر)
پهنا:27 فوت 3 اینچ (8٫31 متر)
آبخور:17 فوت (5٫2 متر)
سرعت:21 گره (39 کیلومتر بر ساعت)
ممنونم استاد عزیز و مریم جون که ما رو دعوت کردید به یک تجربه جدید .
استاد گفتند 75 روز یا سه ماه افرادی در این زیر دریایی ماموریت جنگی داشتند
من به شخصه اگر چند روز خورشید و آسمون و نبینم دق میکنم
و این فایل باعث شد به یادم بیاد خاطرات 1بهمن 89 تا 28 دیماه همون سال که من به خاطر بارداری سه قلویی باید در شهر یزد میموندم که اگر شرایط خاص پیش بیاد به خاطر دستگاههای موجود در بیمارستان مادر ، دکترها بتونن به من و بچه ها کمک کنن
و ما یک سوییت نزدیک بیمارستان کرایه کردیم که 10 تا پله از سطح زمین میرفت پایین ، یعنی خونه حالت زیر زمین داشت ولی بزرگ بود ( این زیر دریایی 8 متر و نیم عرض داشت )
در اون 48 روز من واقعا برای دیدن خورشید و آسمون و رنگ آبی التماس خدا میکردم . بهش میگفتم خدایاااا یعنی میشه من یکبار دیگه آسمون و رنگش و ببینم ؟؟؟ واقعا این بزرگترین آرزوی اون روزهام بود چون به خاطر سنگین بودن وزن سه قلوها و لاغر شدن بدن خودم ، شرایطم برای راه رفتن اوکی نبود و نمیشد از ده تا پله بیام بالا و آسمون و ببینم و بالاخره فقط دوبار دعام مستجاب شد و از مرگ مدل دق کردن نجات پیدا کردم ، یک بار برای چک آپ با شرایط بسیار خاص رفتم بیمارستان ، اون لحظه ای که 7 تا پله رو طی کردم و در و باز گذاشته بودن و من تونستم بعد از دو هفته آسمون و نور رو ببینم برام حکم شفای کور مادر زاد رو داشت و لذت اون لحظه رو همیشه به یاد دارم و یک بار در اتاق زایمان بستری شدم و دیگه خوشبختانه تا قبل از زایمان به اون خونه ی بدون آسمون برنگشتم .
به لطف خدا من سالهاست که سحر خیزم و دیدن طلوع آفتاب برام عشقه
نه که حتما جای طلوع رو ببینم ، نه !!!
بلکه در بیشتر روزهای هفته شاهد روشن شدن آسمانم و قبل از جیک جیک گنجشکها من تسبیحم رو گفته ام
خدا رو شاکرم که آسمان سهم چشمهامه
خدا رو شاکرم که نور سهم چشمهامه
خدا رو شاکرم که توی اون زیر دریایی نبودم
خدا رو شاکرم که ایام یزد و اون خونه که واقعا ازش ممنونم به زیبایی گذشت .
میدونم که عاشقمی و هوامو داری چون تو خالق آفتاب و آسمونی
سلام به استاد عزیزم و مریم بانو
می‌خواستم هر روز یک فایل از سفر به دور آمریکا رو ببینم و راجع بهش کامنت بنویسم ولی یه مدت که این کارو کردم تقریباً 5 روز دیدم من انقدر از این فایل‌ها لذت میبرم و انقدر تشنه دریافت آگاهی از این فایل‌ها هستم که ترجیح می‌دم صبح‌ها زودتر از خواب بیدار بشم و بیشتر آگاهی دریافت کنم و حتماً دو قسمت رو ببینم و راجع به دو قسمت صحبت کنم و اندازه دو قسمت لذت ببرم….
امروز قراره با استاد بریم به یه زیردریایی
بهترین و سالم‌ترین زیردریایی به جا مانده از دوران جنگه خوب من از روی این جمله تونستم بفهمم که تا وقتی که تمرکزم روی زیبایی‌ها و بهترین‌هاست قطعاً من هم هرجوری شده لاجرم در مدار بهترین‌ها قرار می‌گیرم…
این زیردریایی و معماریش و ساختش خیلی برام متفاوت و جالب بود مخصوصاً اون قسمت که توش عکس‌هایی رو می‌دیدم از آدم‌هایی که داخل اون زیردریایی بودند سه ماه زیر آب بدون هوای تازه بدون نور خورشید اما اون‌ها یه چیزایی رو داشتند که می‌تونستند خودشون رو زنده نگه دارند و ازش لذت ببرن اون‌ها عکس آدم‌هایی که عاشقشون بودند رو کنار خودشون داشتن و می‌تونستن همیشه نگاشون کنم….
هر جایی که هستم و در هر شرایطی که هستم باید سعی کنم خودم رو با چیزهایی محاصره کنم که ازشون لذت میبرم در واقع بعد از شرایط فعلیم شروع کنم به لذت بردن و از شرایط فعلیم شروع کنم به قدم برداشتن….
وقتی که استاد شروع به توضیح دادن درباره زیردریایی کرد توی دلم گفتم چقدر دوست دارم که استاد از هر زاویه‌ای هر چیزی رو بررسی میکنه خودشو می‌ذاره به جای افرادی که توی این موقعیت بودند و از زبان اون‌ها میتونه انقدر زیبا صحبت کنه نه از بیرون…:))))
از نوشته آوای عزیزمم خیلی لذت بردم که به من یادآوری کرد من باید همواره به درون خودم توجه کنم و ازش بپرسم که چی دوست داره و از چی لذت می‌بره…
یادمه دقیقاً روز تولدم این کارو کردم یعنی از درون خودم سوال کردم که از چی لذت می‌بره تا بهش هدیه بدم و هر چیزی که گفت رو لیست کردم و براش خریدم خیلی احساس خوبی بهم داد..
تصمیم گرفتم پایان هر دو هفته‌ای که به برنامه‌ریزی‌های خودم عمل میکنم دوباره از خودم بپرسم که برای جایزه چی دوست داره تا براش بخرم و این حسو هی تکرار کنم تا به لذت برسم
خداروشکر
آیسو عزیزم. چقدر قشنگ ب این نکته اشاره کردی ک اون افراد خودشون با چیزهای لذت بخش احاطه کردن و ب همه مون یاداوری کردی ک در چنین شرایط ب ظاهر سخت و نادلخواهی، ماهم باید تمرکز و توجهمون رو روی چیزهای لذتبخش زندگیمون بزاریم.
خیلی خوشگل ب این نکته اشاره کرده بودی و ازت ممنونم برای یاداوری این ماجرا بهم..
و بهم یاداوری کردی ک ب خودم جایزه بدم. خوشحالش کنم و برای بیشتر تر تر شدنِ حس خوبش، تلاش کنم.
وقتی گفتی ک خاسته هاتو لیست کردی و برای خودت خریدی، یاده مادری افتادم ک از بچه ش میخاد ک خاسته هاشو لیست کنه و اخر هفته وقتی رفتن خرید، براش بخره.. یا وقتی یه بچه ای رو دوست داریم، هعی براش کادو میخریم تا خوشحالش کنیم.
گفتم چرا من اون مادر برای خودم نباشم؟؟؟؟
من اون کسی برای خودم میشم ک تند تند ب خودم جایزه میدمو خوشحالش میکنم.. من اون کسی میشم ک بیشتر از همه دوسش خواهم داشت و قدرشو میدونم.
ازت ممنونم برای کامنت زیبات..
همگی در پناه لبخند تو باشیم خدای خوبم*
با سلام
این فایل زیبا برای دومین بار نشانه من آمد و الان متوجه شدم که چه پیامی داشت
به من راهنمایی در مورد علایقم داشت
چقدر این طراحیش زیبا بود اونهم کی نزدیک شاید 100 سال پیش
طراحی نقشه کشی ساخت تلورانسها و کارکرد صحیح
واقعا عالی
چقدر این کشور زیباست
خدایاشکرت از اینهمه زیبایی
خدایا ما را به زیبایی‌های بیشتر هدایت کن
به نام رب مهربانم
سلام به همه دوستان
این فایل نشانه امروز من ،30 مرداد 1402 هست.از اونجا که من سریع میام کامنتهارو میخونم،باید بگم از آوای عزیز که کامنتش منتخب این فایل تشکر میکنم.
چقدر خوب نوشتی عزیزم،
پس من میتونم چیزی که دوست ندارم رو انتخاب نکنم ، ولی اگر مجبور به انجام کاری هستم سعی کنم اون و با حس خوب همراهش کنم که از اون لحظه لذت ببرم برای دعوت لذت های بیشتر.
آره درست،امروز همین اتفاق برام افتاد.و از خداوند خواستم قلبم رو آروم کنه که مثل این چند وقتی که حالم و احساسم و ذهنم دست خودم بود باز هم موفق به انجام این تمرین مقدس بشم و حالم یه کم هم شده بهتر کنم،و از زندگیم لذت ببرم برای دعوت لذت‌های بیشتر.
و اونجا که اشاره به دوره کشف قوانین کردی ،چقدر حالم بهتر شد.آره ،وقتی آگاهانه دوره زندگیم و…انتخاب کردم،پس شرایط دیگه ای که انتخاب کردم و تضادهایی که دارم میبینم نباید برام انقدر سخت و بزرگ باشه که زیرشون له بشم…
استاد عزیز ازت ممنونم که این سایت درست کردی ،عالیه.
خدایا ممنونم که آدم های خوب و آگاه رو مثل استاد و بچه های سایت برام فرستادی.مرسی خدای قدرتمندم.
به نام خدای بلندمرتبه
سلام به هم فرکانسی های عزیزم، استاد و مریم بانوی عزیزم
چقدر این آقایی که در زیر دریایی کار میکرد چهره ی مهربون و دلنشینی داشت چقدر قشنگ و با حوصله توضیح میداد.
زیردریایی یو اس اس کاد که از جنگ جهانی دوم باقی مونده. چه روزهایی رو به خودش دیده. هم جنگ هم صلح.
چقدر انسان میتونه توانمند و خلاق باشه که همچین وسیله ای رو بسازه که بتونی توش مدتها زیر آب زندگی کنی. اگه با دید مثبت نگاه کنیم میتونیم یه آر وی رو در نظر بگیریم که البته چندین برابر بزرگتره و پیچیده تر و پیشرفته تره و امکان زندگی زیر آب رو با تمام امکانات، مدتها برات فراهم میکنه. تحسین برانگیزه.
البته وقتی ازش میای بیرون ، وقتی آسمون آبی رو میبینی خورشید زیبا رو میبینی سبزه ها رو میبینی نسیم ملایم رو که به صورتت میخوره حس میکنی جور دیگه ای به جهان نگاه میکنی و از ته دل خدا رو شکر میکنی بخاطر اینهمه زیبایی که خلق کرده و به ما امکان دیدن و تجربه ش رو داده.
شاد و سلامت باشید در پناه الله یکتا
به نام خداوند خالق
سلام و صد سلام به خانواده گل خودم
سلامممممم به استاد عزیزم و مریم دوست داشتنییییییم امیدوارم که حالتون عالیییییییییییییییییی ترین باشه
به به چه نوشته ی نابی
چقدر آوای عزیز نکته های بی‌نظیری رو گفتن
نکته هایی که عمل به تک تک شون میتونه زندگی مون رو تغییر بده و مدارمون رو بالاتر ببره
Wow چه زیر دریایی خفنی
تابه حال یه زیر دریایی رو از نزدیک ندیده بودم
میدونید استاد جانم وقتی همراه بشی با سریال سفر به‌دور امریکا همچین تجربه های خفنی هم داری
البته کسانی میتونن همراه بشن که توی مدارش هستن:)
واقعا استاد جانم جنگ هیچجوره به نفع هیچ کس نیست
ولی وقتی میشه با صلح و خوبی کنار هم بود وقتی میشه هرچیزی رو که توی زندگیت بخوای خلق میکنی
چرا جنگیدن؟؟
میدونین استاد جانم آوای عزیز خیلی قشنگ گفتن
من هم بیشتر با چیزایی که خداوند خلق کرده حال میکنم مثلا تنهایی موندن توی جنگل رو عاشقانه دوسش دارم میدونین خیلی لذت بخشه:)))))
میدونین استاد جانم واقعا تکنولوژی این زیر دریایی فوق‌العاده است یعنی خیلی بی نظیره
به نظر من ایران و کلا آسیا به خاطر همینه که جزو جهان سومی هست
چون پذیرفته که آقا ما نمیتونیم مثلا از همون منار جنبان اصفهان سر در بیاریم چون پذیرفتن
وقتی میپذیرن خوب دیگه راهی نیست
ولی اگر بگن که همیشه یه راهی هست و نپذیرن خب به راحتی میتونن راهش رو پیدا کنن
استاد جانم این فایل ها درس های خیلی زیادی برای ما دارن
و همچنین نوشته هایی که روی فایل قرار میگیرن خیلیییییییییییییییییییییییییییی بی‌نظیرن
خداوندم رو توصیف نشدنیییییییییییییییییییییی شکرگزارم که من رو به این راه هدایت کرد و توی مدار این فایل های ناب و طلا قرار گرفتم
خداجونم شکرت
چقدر آسمون آبی و زیبا بود با اون ابرهای پشمکی خوشگلش یعنی من همیشه توی هرشرایطی از دیدن این آسمون با این ابرهای خوشگلش لذت میبرم چون بی‌نظیرن
عاشقتممممممممممممممممممممممممممم که عاشقمییییییی خداجونممممممم شکرتتتتتتتتتتتتتتتتتتتتتتتتنتتتننتتتتتتتتتتت
سلام مریم جان عزیز دلم
سلام استاد مهربانم
سلام به همه ی دوستان
این مدت خواب و خوراکم شده سفر به دور آمریکا
یعنی دیوانه می شوم از دیدن این فایل ها
وقتی متن فایل ها و کامنت های بچه ها را می خوانم از این همه توجه و تمرکز بر نکات مثبت مبهوت می شوم
وای خدای من دارم این قانون مدارها را می فهمم و درک می کنم اینکه استاد در یکی از قسمت ها گفتند شاید یک سری افراد در مدار دیدن این فایل ها نباشند و بعدا در این مدار قرار گیرند این خود من بودم.
وقتی استاد گفتند بعضی ها نمی توانند به اندازه کافی تمرکز به نکات مثبت داشته باشند این خود من بودم .
من آن زمان که این فایل ها پخش می شد گاهی در مدار دیدن فایل ها بودم اما به راستی در مدار توجه و کامنت نبودم حتی حتی باورتون شاید نشه خنده ام می گرفت از کامنت دوستان می گفتم اینها چرا اینقدر با یه فیلم کوتاه احساساتی می شوند یا چرا اینقدر برای استاد و خانم شایسته ابراز عشق و علاقه می کنند و قربون صدقه می روند. من اصلا به قلم و سخنم این حرفها نمیاد!
به راستی که مدارها را الان خیلی عالی درک می کنم. گفتم که شاید در کل 20 قسمت از این فایل ها را در 3 سال پیش ندیده بودم.
اما الان دارم دیوانه می شوم خدای من اصلا در وصف و در قلم نمی گنجه چقدر این فایل ها در زندگی من تاثیر می گذارند. وای خدایا چه معجون عالی است برای کنترل ذهن. خدایا من چه نعمتی را من ندیده بودم .
یعنی الان به محض اینکه ذهنم می خواد نجوا کنه سریع می دوم یک قسمت از این سفرنامه را پلی می کنم. دیدگاه های بچه ها را روی آن می خوانم. نکات زیبایی که شاید در نگاه من نبوده اما چشمان ریز بین و مثبت دوستانم آنها را دیده است .
و به قول مریم جان چقدر برخی بچه ها در این موضوع توانا هستند. نوش جانتان دوستان عزیزم هر آنچه لذت و موفقیت است نصیبتان شود.
حتی آخر شبها سعی میکنم وقتی می خوابم تصاویر این ویدیو ها را در ذهنم مرور کنم و با آنها بخوابم.
عالی هستند و می خواهم با این ویدیو ها بفهمم لذت بردن از زندگی و لحظات آن یعنی چه ؟
الان بهترین درسها از هزاران درسی که این سریال داشته است این است که می فهمم که
لذت بردن چگونه است.
بودن در لحظه چگونه است.
مسیر را دیدن و مقصد را نچسبیدن چگونه است.
هدایت و رها کردن
بلند نظری و وسعت نظر داشتن
ثروتمند بودن و باور فراوانی
راحت شدن همیشه کارها
اصلا در وصف نمی گنجد.
با خودم گفتم باید بعد از اتمام تمام قسمت ها دوباره ازاول همه راببینم. با آگاهی بیشتر مثل دوستانم که اینقدر ریزبینانه و موشکفانه در عمق تصاویر می روند.
انشالله به امید خدا
سپاسگزارم هیچ کلامی قادر نیست بگوید چقدر از شما سپاسگزارم