سفر به دور آمریکا | قسمت ۵۹ - صفحه 1

سلام و درود به شما خانواده محترم و صمیمی عباس منش.

چند ماهی میشه که با شما عزیزان همراه شدم. از منش و رفتار استاد عزیز هرچه بگویم کم گفته ام و فقط به این بسنده کنم که باعث شدن هر روز مشتاقانه تر به سایت سر بزنم و منتظر باشم تا با آموزه های جدیدشون زندگی ام را جان دوباره ای ببخشم و نگاهم را تقویت کنم تا خوبیها را بیشتر ببینم. مریم جان شایسته عزیز شایستگی و مهربانی شما هم که در این سفر آمریکا برای همگی ما صد چندان شد و دلیل حال خوبتون با استاد برای ما هویدا و آشکار شد. ممنونم که هستید و با ارسال لحظه ها و روزهای خوبتون هر لحظه به ما یادآور میشوید که زندگی همین لحظه ای است که در آن حضور دارم پس همین دم را خوش است و از آن لذت ببرم. از روزی که سفر آغاز شده تا الان که این چند خط را برایتان مینویسم هر روز هر روز از شما یاد گرفتم. از عشق و مودت و دوستی شما سه نفر فهمیدم که باید همچنان به عزیزانم عشق بورزم و در کنارشان حال خوشم را ثابت نگه دارم و هر روز خدایم را بابت حضورشان در زندگی شاکر باشم. یاد گرفتم هیچ چیز در این دنیا بی دلیل نیست و باید خودم را آزادانه و رها به خدایم بسپارم و هرآنچه را که برایم مقدر کرده بپذیرم چه بسا اگر چیزی برایم در لحظه ناخوشایند است قطعا پایان خوشی در بر خواهد داشت و همین مرا بس که باز به زندگی لبخند زدم و بیشتر از گذشته به خدایم توکل میکنم. از لحظه لحظه سفرتون لذت بردم جوری که گویی خودم اون لحظه ها را زندگی کردم. دیگر کمتر از گذشته به نداشته هایم فکر میکنم و از داشته هایم بیشتر لذت میبرم. یاد گرفتم زندگی را ساده تر بگیرم و از کمترین امکانات بیشترین لذت را دریابم. مثلا با نون و پنیر به پارک و یا جاده میزنم و از طبیعت در کنار عزیزانم لذت میبرم. چیزی که یکسال پیش حتی تصورش برایم غیر ممکن بود. و دریافتم حال خوشی که در آن لحظه ها پیدا میکنم فدای تجملات نکنم و بیشترین بهره را از لحظه های زندگی ام ببرم. غذای روحم را تقویت کنم و با حال خوبم جسمم را همراهی کنم. به دیگران و افرادی که سر راهم قرار میگیرند بیشتر توجه کنم و بدونم حضورشان در زندگی ام بی دلیل نیست و قطعا پیامی را به همراه خواهد داشت. و از خدایم بخواهم که آدمهای خوب را بیشتر سر راهم قرار دهد. دوستون دارم و از اینکه خداوند مقدر کرد که با شما آشنا شوم او را شاکرم. در پناه الله یکتا شاد باشید و سرافراز