سفر به دور آمریکا | قسمت ۵۹ - صفحه 23

سلام به استاد عزیزم و خانم شایسته عزیز و همه ی دوستان خوبم

خدایا شکرت که امروز هدایت شدم که این فایل رو ببینم

خدایاشکرت که این همه زیبایی داشت و من زیبایی های زیادی رو تونستم توی این فایل ببینم ودرک کنم

بریم سراغ زیبایی های این فایل:

تحسین میکنم مریم جان رو که با صدای پرانرژی و با درصلح بودنشون درابتدای فایل ذوق وشوقی برای دیدن ادامه فایل دردلم انداخت .

چقدرتن صداشون زیباست آفرین بهت مریم جان که اینقدر پرانرژی فایل ها رو تدوین میکنید و روی آن ویس میذارید.

چقدر دربیرون رستوران فراوانی مشتری دیدم آفرین به صاحب این رستوران چقدر عالی روی باور فراوانی کار کردند.

آفرین به تمیزی این رستوران چقدر با ظرافت صندلی ها را تمیز کرده و چیدند.

چقدر صندلی های این رستوران زیبا بود.

توی یکی از میزها یه خانمی رو دیدم که خیلی موهای زیبایی داشت خیلی خوشرنگ بود.

چقدر ترکیب این فضای طبیعت درکنار این رستوران وساختمان ها به آدم انگیزه میداد که هر چیزی رو میشه داشت هم میتونی طبیعت رو داشته باشی هم زندگی شهری رو تجربه کنی به قول استاد میشه همه چی باهم داشت.

من عاشق اون بچه هایی شدم که رها وآزاد بدون هیچ گونه نگرانی لذت می‌بردند.

من عاشق اون پدرومادرهایی شدم که با عشق در کنار بچه هاشون بازی های بچه گانه می‌کنند بودن اینکه خجالت بکشند واقعا با تمام وجودم تحسینشون میکنم.

من عاشق این فرهنگ شدم که همه به هم احترام میذاشتند، هیچکس جرئت قضاوت دیگری نداشت و چقدر هم به عقیده خودشون وهم به عقیده دیگران احترام میذاشتند حتی اگر رفتار دیگری مخالف با عقیده خودشون بود. اونجاییکه دیدم اون خانم شال سرش بود و داشت به بچه اش اجازه می‌داد تا لذت ببره درعین حال بقیه رو میدیدی که پوششی مثل اون خانم نداشتند ولی هردودسته خوشحال بودند لذت میبردند نگران قضاوت شدن یا تاییدشدن نبودند واقعا آفرین به این نوع نگاه ورفتار.

چقدر زیبا بود که هرکسی با هر سنی که داشت اومده بود اونجا لذت ببره و اصلا براش مهم نبود بقیه چی میگن چقدر زیباست که اینجا مردم به واسطه فرکانسی که دارند درکنار هم قرارگرفتند نه چیزدیگه ای

یکی چاقه یکی لاغر یکی چادریه چه مانتویی یکی با لباس راحتی یکی پوشیده ولی هیچکس کاری به هیچکس نداره .

اینجا پدرومادر چقدرزیبا به بچه هاشون اجازه دادند تا لذت ببرند اون بچه کوچولویی که پدرش دستاشو گرفته بود برام خیلی جالب بود که پدرش اصلا نگران سرماخوردن بچه و خیس شدن پوشکش نبود فقط اجازه داده بود بچه اش لذت ببره .

اینجا همه جور آدم بود اما همه از هرکشوری که بودند داشتند لذت می‌بردند.

آفرین به این کشور که این همه فضا برای تفریح گذاشته‌اند این که این همه فضاهای آبی درست کردند تا مردم بیشتر لذت ببرند فقط میتونه دلیلش باور فراوانی آب باشه اصلا به کمبود توجه نمی‌کنند وجودشون رو لایق فضاهای زیبا میدونند.

چقدر صاحب این رستوران خودش رو لایق این مکان زیبا برای داشتن یه رستوران زیبا میدونسته آفرین بهش.

چقدر این برج ها نمود باور فراوانی بود فراوانی تو همه چی فراوانی تو ی طرح ونما فراوانی تعدادطبقات فراوانی تمیزی فراوانی تکنولوژی وفراوانی ثروت و….

پس میشه فراوانی زیبایی رو تو هرکدوم از زیبایی ها ببینی

میشه فراوانی ویژگی های مثبت رو توی آدم هایی که با خودشون درصلح هستند ببینی خود آدم هایی که باخودشون درصلحند نمود عینی فراوانی هس

خدایاشکرت