سفر به دور آمریکا | قسمت ۶۴

سلام به استاد و خانم شایسته عزیزم خداروشکر که دوباره هم همین اول صبح با شما همراه شدم و بیشتر خداروشکر میکنم که 64 قسمت همراه و با شما بودم…

شما شدین اون خانواده آرمانی و الگویی که قراره من پیروش باشم برا منی ک مدت ها در گیر سخت ترین و بدترین اختلافات خانوادگی بودم حالا دیدن شما این حس رو در درونم هر روز قوی تر میکنه که این تضاد باید منو تبدیل کنه ب کسی که قراره خانواده آرمانی و فوق العاده خودش رو داشته باشه استادم وقتی می بینم اینقد با پسرتون صمیمی هستین و کلی لذت میبرین از یه طرف تو ذهنم اون تضادها تداعی میشه و از یه طرف حس میکنم که آره این اون روابطیه ک من باید بسازم و وقتی با برادرهای کوچیکم همراه شما میشیم تو این سفر رویایی کلی حالمون جا میاد انگار شما خانواده ما شدین و انگار پدرو مادر ما هستین که با دیدنتون کلی ذوق میکنیم و رو لب هممون یه لبخند که نشون میده چقد داره درون مارو تغییر میده میشینه و گاهی هم اشک تو چشمامون جمع میشه چوم تازه داریم میفهمم که واقعا باید اینده چجور خانواده و روابطی داشته باشیم…

گاهی خیلی دلم میخواد پای سفرنامه گریه کنم و بگم خدایا چرا من نباید همچین تجربه هایی رو داشته باشم ولی یاد گرفتم که آینده من همین زندگی ک دارم میبینم و قراره کلی لذت ببرم میدونم که این تضاد اونقد برام بزرگه که به همون نسبت آینده خانواده ای رویایی خواهم داشت که می تونم لحظه به لحظه دوربین دستم بگیرم و شروع کنم به فیلم برداری تا به خودم ثابت کنم که اره منم این زندگی رو برا خودم ساختم

از وقتی با شما اشنا شدم ب خودم هر روز اگاهانه یاداوری میکنم ک لطفا لطفا خودت رو محدود نکن باورکن زندگی می تونه اونقد رویایی بشه که شاید نیاز باشه هر لحظه ب خودت سیلی بزنی و بگی واقعا من بیدارم و اینا همش واقعیه و بشینی روی زمین و ساعت ها فک کنی ک خدایا من دارم از شوق شما میمیرم و تازه بفهمم که وقتی واقعا خدا درونت رو پیدا کنی میبینی که هر لحظه داره باهات حرف میزنه و میگه من باهاتم حتی یه لحظه م نباید از مسیرت خارج بشی چون من پیشتم تو خودت منو از یاد برده بودی ولی منکه تورو از یاد نبردم تو از منی .وجودت از خود خود منه و چطور میشه من وجودم رو تنها بذارم ..

حالا این روزام کلی بهتره و هر روز بهتر و بهتر میشه دوست دارم هرچه بیشتر و بیشتر عاشق خدا بشم و حسش کنم و بگم مگه میشه لحظه هایی رو یادم بره که لبه پرتگاه بودم ولی خودت دستمو گرفتی و گفتی کجا میخوای بری و بغلم کنی و ببوسیم و اشکامو پاک کنی و گرد و غبار لباسامو تمیز کنی و بگی تو از آغوش من جای بهتری پیدا کردی ک میری برا خودت..

تازه دارم درک میکنم و میفهمم که وقتی حضرت زینب بعد اون همه اتفاق گفت من چیزی جز زیبایی نمی بینم یعنی چی ؟؟

یعنی وقتی تو آغوش خدا باشی و هیچ جوره نتونی ازش جدا بشی اینجوریه…

چرا من هی شنیدم هرکه در این بزم مقرب تر است جام بلا بیشترش میدهند و فک کردم اره حتما باید اذیت بشیم و درد و رنج بکشیم و از این چیزا ولی حالا دارم میفهمم وقتی نگات فقط به خدا باشه و تو اغوش خدا باشی دیگ چیزی جز خودش نمیبینی همون اتفاقایی ک از دید بقیه سخت ترین اتفاقاته در نظر تو میشه زیبایی و اونقد پر از عشق هستی ک دیگ چیزی ب جز زیبایی نمی بینی..

استاد حال دلم خیلی بهتره خیلیییی

امروز میخوام تصمیم خیلی مهمی بگیرم برا اینکه واقعا بیام تو مسیر دیگ نمیخوام از این مسیر خارج بشم و خودم رو از کلی حال خوب محروم کنم…

استاد عزیزم میخوام صادقانه بگم شاید بقیه از تصائیر و منظره ها لذت زیادی میبرن اما من لذت میبرم ولی نه زیاد میدونین چرا؟؟

چون بیشترین لذت من دیدن شماست و گوش دادن به حرفایی ک میزنین

بارها و بارها شده که فیلم رو عقب و جلو کردم به شوق اینکه شما رو ببینم و شما حرف بزنین و منم بشینم و گوش بدم و یه چیزایی رو در درونم بیدار کنم… برا من زیباترین قسمت های این کلیپ ها اون جاهایی هستش ک شما رو نشون میده و قسمتی ک شما بیشتر توش حرف بزنین میشه قسمت محبوب من..

واقعا اون همه زیبایی لذت بخشه اما من بی نهایت از دیدن شما و گوش دادن ب شما لذت میبرم.

خواستم بگم شما خودتون اصلی ترین لذت و حس خوب من در هر کدوم از این قسمت ها هستین..

خیلی دوستون دارم…

و خانم شایسته عزیزم که دیگ با کلمات و بیانشون بی نهایت بار شعله های عشق رو در درونم روشن میکنن و هرجا ک من می تونم لذت ببرم فقط کافیه ک خوب به حرفای ایشون گوش بدم و اون حس درونم ایجاد بشه…

امیدوارم همیشه همین قدر حس بی نهایت خوبی داشته باشین

و امیدوارم به عنوان اولین کامنت حس خوبی رو منتقل کنم هرچند ک حس خودم خیلی خوبه و این نوشته هارو هم حسی نوشتم..

دوستون دارم .

ممنون از وقتی ک برای خوندن کامنت طولانی من گذاشتید.

سپاس گزارم سیدمحمد عزیزم

همین چند خط نوشته شما برای من دقیق همون احساسی رو القا میکنه ک اون کامنت طولانی رو نوشتم.

قطعا خوشحالم ک وقت گذاشتید و کامنت طولانی من رو خوندید و برام کامنت گذاشتید و بهم این‌احساس خوب رو هدیه کردید تا هربار کامنت های زیباتری بنویسم..

زهرا خانم عزیزم انسان فوق العاده ای مث شما برازنده بهترین هاست.سپاس

سلام. توی مسیر بودن یعنی همین چندخطی که با کلی حس خوب برای هم می نویسیم و لذت می بریم…من هم حس خیلی خیلی خوب رو برات ارزومندم… موفق و سلامت باشی پارسای عزیز