سفر به دور آمریکا | قسمت ۶۸

سلاااام به روی مااااه همتووون?

اینکه بیام و نظرمو بنویسم یه الهام درونی برام بوده و به این نتیجه رسیدم وقتی حسم بهم میگه یه کاری بکنم بهتره که انجامش بدم و هروقت به حسم اعتماد کردم اتفاقات عاااالی افتاده.

از وقتی که سفرنامه رو دنبال میکنم اتفاقات خیلی قشنگی برام افتاده و هربار با دیدن این همه زیبایی و نعمت، فرکانس هایی قدرتمند و عالی به دنیا میدم که برگشت این فرکانس ها رو به زندگیم حس میکنم و بابتش سپاسگزار خداوندم.

من به شخصه عاشق سفر و ماجراجویی و تجربه های جدید هستم ولی خب خیلی فرصتش برام پیش نمی اومد؛ با دنبال کردن فایل های سفر به دور آمریکا کاملا حس میکنم که منم توی اون مکان ها هستم و حسم عالی میشه.

موضوع خیلی مهم اینه که توی مدت یه ماه انقدر با ذوق این برنامه رو دنبال کردم و ارتعاش های عالی به جهان هستی فرستادم، مدام داره برام سفرهایی جور میشه و میرم که همیشه میخواستم برم و این موضوع عاااالیه.

داره اون غیرممکن های تو ذهنم ممکن میشه

واقعا خداروشکر میکنم.

یکی از ایده های جالب و باحالی که با دیدن فایل های سفرنامه به سمتش هدایت شدم و یه ذره خلاقیت خودمم همراهش کردم اینه که :

من بخاطر شغلم و دانشگام زیاد پیاده روی میکنم و از وقتی که توی دوره استاد شرکت کردم سعی میکنم از این تایمی که باید مسیری رو پیاده برم استفاده کنم و فایلارو گوش بدم، یکی از فایلای استاد هست به اسم :

” آیا من خوش شانسم؟ ”

آخر این فایل صوتی حدود ده دقیقه یه آهنگ خیلی قشنگ داره که فکر میکنم بخاطر میکس فیلمش بوده و خیلی انرژی خوبی داره و بهم حس خوبی میده.

اون لحظه که این آهنگ پلی میشه حس میکنم با چشمام دارم زیبایی ها رو ضبط میکنم و اون آهنگی هم که توی گوشم پلی میشه آهنگ پس زمینه فیلمی هست که دارم با چشمام می سازمش و حتی یه جاهایی انقدر توی حس ساخت فیلم فرو میرم که زوم هم میکنم ??

باورتون نمیشه این مسیرایی که من پیاده میرم خیابون ها و کوچه هایی هستن که من ۱۰۰ بار ۲۰۰ بار ازشون گذشتم و خب کاملا آشنان برام اما وقتی حس میکنم که دارم یه سفرنامه درست میکنم البته با دوربینی که خدادادیه (چشمام منظورمه)? ، یه سری چیزا رو میبینم و به یه سری چیزا توجه میکنم که با خودم میگم وااااای چندین ساله من از اینجا رد می شدم چرا این همه زیبایی رو ندیدم.

واقعا حس میکنم تو یه شهر جدید دارم قدم میزنم و همه چیز برام لذت بخش و جدیده و حسم عااااالیه و ناخودآگاه لبخند میزنمم و با خنده از همه خیابونا رد میشم تا جایی که می فهمم بقیه هم متوجه این همه خوشحالی و خنده ام شدن.

خودش یه نوع تمرینه برای دیدن زیبایی ها و توجه به اونا و سپاسگزاری از خداوند مهربوووووونم.

اسمم براش انتخاب کردم

” سفر به دور کاشان ” ??

و خب میخوام هر دفعه برم جاهای جدید رو ببینم و توی ذهنم این همه قشنگی رو ثبت کنم و لذت ببرم…

باور کنید من قبلا این همه هم پیاده روی نمیکردم ولی انقدر حالم خوبه که مسیر هایی رو هم که با تاکسی می رفتم، ترجیح میدم پیاده برم تا این تمرینی که برا خودم درست کردم رو انجام بدم و لذت ببرم…

برا من که خیلی لذت بخشه و کلی حس خوب بهم میده.

امتحان کنید خیلی خوبه??

سلام

خیلی خوشحالم که کامنت قشنگ‌تون رو خوندم😊

ممنوووونم ، امیدوارم که این ایده براتون جالب باشه و حس‌تون رو عااالی کنه☺️

موفق و شاد و ثروتمند باشین🙏🏻🌹