سفر به دور آمریکا | قسمت 71

به نام خدای هدایتگر

سلام به همه ی عزیزان خدا همسفران سفر به دور امریکا

در ابتدا که پرچم ایران رو تو عکس با مایک دیدم ، یاد این سرود ملی افتادم :

ای ایران ای مرز پر گهر

ای خاکت سرچشمه هنر

دور از تو اندیشه بدان

پاینده مانی تو جاودان

ما هممون همیشه در حال هدایت خداوند هستیم و اگر اینو بپذیریم که خداوند همیشه به فکر بندگان خودش هست چون عاشقشه و هیچ وقت تنهامون نمیذاره ، تمام کارهامون رو به دست خودش میسپاریم و اعتماد میکنیم به خودش و با این دیدگاه خداگونه، از هر گونه قید و بند و نجواهای ذهن ،رها میشیم.

به هر چه که می بینیم به هر زیبایی که نشان از عظمت خداونده و تحسینش کنیم تمام کائنات دست به دست هم داده و ما رو به سمت زیباییها و نعمتهای بیشتر هل*^ میدن.

به صحرا بنگرم صحرات بینم

به دریا بنگرم دریات بینم

به هر جا بنگرم کوه و در و دشت

نشان از قامت رعنات بینم

تو چند قسمت از سفرنامه پرچم ایران در کنار پرچمهای دیگه میبینم و این نشان از اینه که این کشور با تمام کشورهای دیگه این جهان در صلحه.

مسیر لذت بخش در این جاده ی عشق که شما قدم زنان با آواز خوندنتون باعث خندیدن من شدید و از اینکه با شما همراه بودم و همش می خندیدم ،از خدا و از شما سپاسگزارم .

وقتی داشتم به آهنگ Hello از Adele گوش میدادم

‏Hello, it’s me

سلام این منم

‏I was wondering if after all these years

من در تعجبم که بعد از این همه سال

‏You’d like to meet, to go over

دوست داری منو ملاقات کنی همه چیز رو

‏Everything

به یاد بیاری

و مریم جون یه دفعه آهنگ زیبای ایران ای سرای امید رو گذاشتید مو به تنم سیخ شد و واقعا عالی بود . مرسی عزیزم واقعا کارت حرف نداره .????

ایران ای سرای امید

بر بامت سپیده دمید


بنگر کزین ره پرخون

خورشیدی خجسته رسید

ازتون صمیمانه سپاسگزارم عشقید عشق و عاشقتونم

و به امید صلح ? ?

به امید آزادی ??