سفر به دور آمریکا | قسمت 74 - صفحه 12

سلام به مریم جان شایسته که فیلمبردار لحظات زیباست و باعث میشه که من انقدر از این سریال لذت ببرم و درس دریافت کنم

سلام به استاد عزیزم

وقتی که وارد شو شدین اولین چیزی که توجه منو جلب کرد معماری اونجا بود واقعاً خیلی زیبا و خوش رنگ کنار هم قرار گرفته بودند و نکته بعدی که در لحظه به چشمم اومد این بودش که انسان‌ها چقدر زیبا با هر لباس و هر پوششی که دلشون می‌خواست کنار هم نشسته بودند و داشتن با همدیگه از این شو لذت می‌بردند

داستان هدایته.. همون جریان بدیهی و نرم طبیعی که مسیر و هموار می‌کنه که گاهی متوجهشم نمی‌شی همه چی رو جفت و جور می‌کنه و باعث میشه تو به موقع برسی

وقتی این جملات زیبا از زبان خانم شایسته جاری شد

گفتم چقدر زیبا چه روزهایی بود که من همینطور آروم هدایت می‌شدم.. و میشم… وقتی به یاد میارم می‌بینم من هیچ وقت با هیچ نیرویی نمی‌تونم این اتفاقات رو کنار هم بچینم و همه چی رو آروم و طبیعی جلو ببرم و چقدر وقتایی که گذشتم جریان هدایت منو جلو ببره از زندگیم لذت بردم…

روزایی که اجازه دادم جریان هدایت منو پیش ببره به من پیشنهاد کار داده شد ..

یا همین دیروز که توی خیابون بودم و تصمیم گرفته بودم من هیچگونه قند و شکری نخورم ولی دوستم که باهام بود علاقه زیادی داشت تا بستنی بخوریم و ازم کلی خواهش کرد که بیا حالا همین یه روز و بستنی بخوریم…

من قبول نکردم. یکم که جلوتر رفتیم دیدم یه خانومی داره چای داغ می‌ریزه توی لیوان و با عشق به مردم تقدیم می‌کنم… اصلاً خستگی از تنم در رفت و گفتم هدایتو ببین!

داستان هدایت همینه همینا رو همش باید آدم به خودش یادآوری کنه

وقتی که اون آقا به استاد پیشنهاد دادش که هر جایی که دلشون می‌خواد برسونتشون و زمانی که خانم شایسته گفتن من یه راه آسونتری انتخاب کردم که خدا من رو به سمت استاد هدایت کنه

با خودم فکر کردم واقعاً چه وقتایی واسه همین موضوع به خودم گفتم خدایا تو منو هدایت کن… همش فکر کردم گفتم نه دیگه واسه این موضوع باید خودت تلاش کنی راه‌تم نمی‌تونی پیدا کنی؟

ولی الان به چشم و به وضوح دیدم که خدا حتی برام راه می‌شه تو بهترین زمان منو به هر جایی که ازش خواستم هدایت می‌کنم…

وقتی که دیدم اون آقای مهربون که یه حس آرامش خاصی داشت تصمیم گرفت شما را هرجایی که دلتون می‌خواد برسونه یاد دیروز افتادم که داشتم می‌رفتم بیرون و یهو یه تاکسی جلوم ایستاد من مقصدی که می‌خواستم برمو بهش گفتم گفت من اونجا نمیرم ولی بیا تا تاکسیای اونجا ببرمت…

وقتی رسیدیم هرچی اصرار کردم که بهش پول بدم اصلاً دریافت نکرد

این سکانس از این سفر منو به یاد اون آقا انداخت و فهمیدم وقتی در مسیر درست باشی همه سعی می‌کنن بهت خدمت کنن و خداوندم همیشه دستاشو برات می‌فرسته…

بعد از اون شو زیبا در اون پارکی که رایگان موزه داره و افرادی هستند که بهت خدمت می‌کنند باش گفتم خدایا ببین چقدر ثروت در جریانه که خیلی راحت دارن همه با عشق به مردم بدون هیچ توقعی کمک می‌کنند…

از خودم پرسیدم چقدر حاضرم با عشق و بدون توقع تاکید می‌کنم برای خودم بدون توقع به دیگران کمک کنم؟!

این سریال سرتاسر درس ، پر از قانونه…

استاد گفت وقتشه که بریم و یه برای برانی انجام بدیم.. همون لحظه تو ذهنم گفتم نکنه برانی‌هم به یه تضادایی برخورد کرده و یه خواسته‌هایی داشته حالا هم استاد هدایت شده به این استیت پارک زیبا و قراره دستی بشه از دستان خدا برای برانی …

جهان بر قوانینش استواره..

خدا هرکسی رو هدایت میکنه :))))

سپاس و ستایش مخصوص اوست