دیدگاه زیبا و تأثیرگذار زهرا عزیز -با کمی ویرایش- به عنوان متن انتخابی این قسمت:
اومدم بگم که از اولین قسمت سفرنامه تا امروز خیلی چیزها برای من تغییر کرده؛ خیلی باورهای خوب ساخته شده و در نتیجه خیلی رفتارهای عالی رو موجب شده.
قبلاً هر وقت می رفتم بیرون، همیشه سرم تو لاک خودم بود و آسّه میرفتم آسّه میومدم تا مشکلی پیش نیاد. دلمم نمیخواست کسی بهم کار داشته باشه. دیروز یه رفتار ناخودآگاه انجام دادم که متوجه شدم خیلی تغییر کردم :
داشتم تو پارک دوچرخه سواری میکردم، خانمی هم جلوتر از من داشت دوچرخه سواری میکرد. وقتی رسیدم بهش، لبخند زدم و گفتم: روسری تون خیلی قشنگه. البته اونم با خوشرویی گفت : قابل نداره.
من از رفتار خودم متعجب شدم چون قبلا” به خاطر باورهای محدودکننده ای که داشتم سعی میکردم اصلاً کاری به کسی نداشته باشم اما دیروز این رفتارم خیلی ناخودآگاه بود، فهمیدم باورهای قدرتمندکننده جدیدی در من شکل گرفته. باورهای زیبایی که دیگه ضعیفم نمیکنه توی ارتباط برقرار کردن.
من قبلاً از کنار مردها رد هم نمیشدم و فاصله میگرفتم، مسیرمو کج میکردم چه برسه به اینکه بخوام لبخند هم بزنم. امروز وقت پیاده روی و دوچرخه سواری در پارک به هر کس که چشمم می افتاد لبخند زدم. به زن و مرد. به مرد جوان و پیر و بچه! هیچ اتفاق بدی هم نیفتاد؛ تازه اونها هم لبخند زدن و خدا قوت گفتن.
با ورودی های مثبت این سفرنامه، همه ی باورهای محدودکننده ای که ذهنم رو تبدیل به زباله دانی کرده بود رو ریختم دور و احساس سبکی و پاکی می کنم.
البته می دونم شاید ریشه اش هنوز در وجودم باشه ولی من دیگه اجازه نمیدم این ریشه ها جوونه بزنن.
یه چیز دیگه که تغییر کرده برام، دیدن بچه ها ست. قبلاً خیلی بچه های گریان و نق و نقو میدیدم. باور کنید هر بار میرفتم بیرون امکان نداشت دو سه تا بچه نبینم که دارن به جون پدر و مادرشون غر میزنن و اشک میریزن. ولی حالا بچه های خندان و شاد می بینم. بچه هایی که از ته دل میخندن. بچه هایی که دارن بازی و شادی میکنن. یا چنان شیرین کاری میکنند که از دیدنشون ذوق میکنم. دیدن بچه های تر و تمیز و شاد و خندون برام مثل یه معجزه می مونه. اینم به خاطر اینه که توی این فیلم های سفرنامه کلی بچه های خوشگل و شاد و با نشاط دیدم و تمرکز کردم روشون. شما با این فیلم های سفرنامه خیلی عالی خیلی از موضوعات اساسی رو آموزش دادین.
از شروع سریال تا به امروز به دو جای بسیار زیبا و سرسبز هدایت شدم. جاهایی که پر از درخت و گلهای قشنگه. پر از سرسبزیه و امیدوارم بازهم به جاهای زیباتر هدایت بشم.
منتظر خواندن نظرات زیبای شما هستیم.
سایر قسمت های سریال سفر به دور آمریکا
- نمایش با مدیاپلیر پیشرفته
- فایل تصویری سفر به دور آمریکا | قسمت 76133MB9 دقیقه
سلام سلام :)
لذت و ارامش این کلیپ و تمامی کلیپ های سفرنامه یک طرف؛ من همین الان که نشستم تو مکدونالد و داشتم این اخرین کلیپ و میدیدم به یک چیزی پی بردم که تاحالا دنبالش بودم. با اینکه منم امریکا هستم و تو ایالت ویرجینیا زندگی میکنم به خاطر ی سری باورهای محدود کننده ام هنوز نتونستم به حد کافی و ضروری از این همه ارامش و ازادی و فرکانس مثبتی که این مملکت داره لذت ببرم! چرا؟ چون همیشه درحال فکر کردن بیش از حد به طرز زندگیم و مقایسه عمیق ایران و امریکا هستم و انگاری در نا خوداگاهم خودم رو یک شهروند این کشور نمیدونم و هنوز حس وابستگی به ایران رو دارم. به عنوان مثال همین الان که تو مکدونالد نشستم همش ذهنم دنبال این بود که برگر تو ایران چقدر فرق داره با مال اینجا؛ یا چرا وقتی سفارش غذا میدم با اینکه خیلی راحتتر و پیشرفته تره ولی من همش دنبال تکرار تجربیات ایرانم !مثبت منفی فرقی نداره ها کارم شده مقایسه کردن! با ابنکه اگاهانه خیلی سعی میکنم رو نکات مثبت اتفافات توجه کنم ولی با دیدن این کلیپ تازه یادم افتاد که من چند وقتیه که با دل سیر اینهمه از بودن تو این مملکت شادی نکردم و خیلی وقت ها پدرم و مقصر میدونم چون باورهای منفی پدرم در مورد ازادی بیش از حد این کشور باعث‌شده منو محدود کنه و اجازه رفتن بیرون رو خیلی سخت بده ( اینم باید روش کار کنم که پدرم دیگه نمیتونه رو من تاثیر بزاره میدونم خخخ ) و درکل باعث شده همش شادی هایی که تو ایران داشتم برام پررنگ تر شه ! و این قاتل دیدن شادی های لحظات حالمه! و پیامد بدترشم اینه که انگار ناشکری میکنم و لحظاتم پوچ میشه و به هدر میره. خانم شایسته عزیز ممنون به خاطر این کلیپ های شادتون که باعث شد امیدم دوباره برگرده و ببینم لذت شادی به ایران یا امریکا نداره وقتی یک بچه میتونه اینهمه از پارک رفتن لذت ببره ماهم میتونیم چون ماهم درونمون همون کودکانی هستیم که فقط شادی میخواییم اما بزرگتر که شدیم باورهای بد خرابمون کرده و کودک درونمون پیر شده و افسردگی گرفته و پارک سهله تو‌امریکاهم باشه نمیتونه لذت ببره! باید رو‌افکار مخربم کار کنم و قدر همه داشته هامو بدونم. امیدوارم همه مون که تو این مسیر گام برداشتیم و پاشنه های اشیلمون رو پیدا میکنیم بتونیم از ریشه بخشکونیمشون و‌باورهای قوی تری بکاریم به جاش. و ی تشکر ویژه از خانم شایسته به خاطر انتخاب اهنگ لیلا فروهر روی کلیپتون که منو برد به روزایی که این اهنگو گوش میدادم و ارزوی اومدن به امریکا رو داشتم و الانم به خواسته ام رسیدم ولی فهمیدم که رسیدن به خواسته ها تنها عامل خوشحالیمون نیس دیدگاه مثبتمونه که باعث لذتمون میشه :)