سفر به دور آمریکا | قسمت 80 - صفحه 1

?????????????????

خواهم امروز باز نامت زیور دفتر کنم

دفتر خود را به نامت زینت و زیور کنم

من نه آن رندم که جز نام تو آرم بر زبان

یا به جز نام تو نامی زینت دفتر کنم

جز تو محبوبی ندارم جز تو هم معشوق نیست

چون تو محبوب و معشوقم که را دلبر کنم

?????????????????

سلامی به زیبایی این باران رحمت الهی که همیشه بر ما می بارد و دل ما رو با پاکی خود زلال می کند.

سلام به همه ی عزیزان خدا

خداای من چه شروع زیبایی در این قسمت از سفرنامه داشتیم.

چه حس خوبی رو به من منتقل کرد. خانم چه حس عجیبی داشت وقتی عشقش ازش درخواست ازدواج کرد. دستاش از شدن هیجان و خوشحالی می لرزید و چه انگشتر زیبایی بهش هدیه داد.?

خدایا برای دیدن این لحظات شیرین و دوست داشتنی شکرت.???

استاد چه با دقت به این باران رحمت الهی نگاه می کنه انگار داشت با تمام قطرات باران حرف می زد چقدر خوب که منم امروزم را با شنیدن و دیدن این قطرات زیبا شروع کردم.

?????????????????

باران بزرگترین .. کاملترین .. دم دست ترین .. بارزترین نشونه و نماد فراوانی نعمتهای خداست… باران یکی از زیباترین پیام های الهی برای تثبیت فراوانیه

?????????????????

مریم جون بلیط غار هم تو دستتون و به قول استاد مثل آهو می دویدید. ??

چقدر زیبا که با اشاره ی اون کودک زیبا به آسمان درختان قدبرافراشته رو از پایین با صدای زیبای پرندگان فیلمبرداری کردید تاااااا اوج آسمان و بلندی این درختان بهتر نمایان بشه. و چرخشی زدید و چهره ی مهربان استاد رو بعد اون دیدیم اولین تور و نامبروان رو کشف کردید ? من عاشقتم منمممم? استاد عاشق اون شوخ طبعی تون هستم یه دونه اید???

چقدر اون خانمی که tickets رو ازتون تحویل گرفت خوش برخورد بود و استقبال زیبایی ازتون کرد?

مهمترین درس این دو قسمت فایل رو من میتونم بگم فقط امید داشتنه. امید امید امید

اول غار صدای شرشر آب از اون بالای صخره میومد پایین و اون صدای جریان آبی که از دل این تخته سنگها ایجاد می شه همه و همه نوید بخش فضل بی نهایت الهی در حق ماست.

بچه ی پستونک به دهن تو آغوش مادرش چقدر نگاه زیبا و معصومانه ای به دوربین انداخته بود و همینطور بچه هایی که پا به پای مادر و پدرشان تو این غار طویل و با تاریکی و روشنایی که داشت راه میومدند بدون اینکه غر بزنند صبر و ایمان رو از این بچه ها باید آموخت ، چون بچه ها از لحاظ فرکانسی خیلی به خدا نزدیکترند .

مریم جان گفته بودی که جاهایی از غار سقفش کوتاه بود و باید با کمر خمیده عبور می کردید یا حتی بعضی جاها تنگ بود و به زور میشد که در شید.

از همین جا میشه این درس رو گرفت که از جاده های تنگ و باریک و تاریک زندگیمان نترسیم و پا رو ترسهام بذاریم و با شجاعت رد شیم چرا که همان راهی ست که به امیدش زندگی می کنیم ! چون می دانیم در امتداد فاصله ها خدا نقش می بندد و دستمان را می گیرد و همراهی مون می کند و هدایتمون می کنه به همون چیزی که می خواهیم و در واقع باید به خودمان بگوییم این نیز می گذرد و شما هم با بقیه ی همراهانتان گذشتید و گذشتید تا به نقطه ی نهایی که باید می رسیدید،رسیدید.

آرامشی که همراهانتون داشتند واقعا قابل تحسینه و حتی گفته بودید که عمق غار به صد متر هم رسیده بود و خب مسلما اون اکسیژنی که در دل زمین داشت تا بالای زمین خیلی متفاوت بود اما در واقع باز هم با اعتماد و توکل بر خدا همتون گامهایی برداشتید و خیالتان راحت بود چون به انتهای مسیر ایمان داشتید و این شجاعتتون ستودنی ست.???

واقعا شما هم خیلی زحمت کشیدید و من میدونم که فیلمبرداری تو همچین جایی واقعا کار آسانی نیست اما شما از این سختیها گذشتید و با عشق برامون فیلم گرفتید واقعا ازتون سپاسگزارم مریم عزیزم این عشقتون به کارتون رو من تحسین می کنم که چقدر با حوصله اینکار و انجام میدید.????

آرامش بچه ها و دختری که اون وسط تو دل تاریکی داشت می رقصید و دستاشو تکان می داد واقعا منو به وجد آورد که چقدر ما میتونیم تو این مواقع خیالمون رو راحت نشون بدیم و این یعنی همون توکل و اعتماد به خدایی که در همین نزدیکی ست.

و همینطور راحت گرفتن پدر و مادرها که این ویژگی تو همه ی آدمای امریکایی وجود داره .

استاد و دیدم که کمرش رو خم کرده بود و گفته بود آه finally ??

پدر و مادرایی که بچه هاشون رو آوردند تورهای گردشگری و مسافرت و هیچ گونه محدودیتی برای لذت بردن از سفرشون رو نمی بینند. و خلاصه به راهشان و به مسیرشان ادامه میدند و همین ویژگی رو در بچه هاشون هم تقویت می کنند و به اونها هم یاد میدند که هیچ مانعی برای رسیدن به هدفشون نمیتونه وجود داشته باشه. و هیچ غیرممکنی وجود نداره . و هیچ بهانه ای رو نیاریم و خودمان را از این علایقمان و دوست داشتنمون رو به دیدن این موهبتها ی الهی محروم نکنیم.

چون زندگی کوتاهه و این لحظات دیگه بر نمی گرده و این فرصتها رو باید غنیمت بشماریم تا حسرتی باقی نماند.

عاشق نورهای زرد و نارنجی متمایل به قرمز تو غار شدم . که لذت این سفر رو برام بیشتر کرده بود.

باور هم خدا و هم خرما هم خیلی باور خوبیه و باید روش کار کنیم که در تمام فرصتها و لحظات زندگیمون هم ثروت و هم لذت می توانیم بسازیم.

واقعا ساختن این باور ارزشها و لیاقتمون رو به داشتن نعمتهای بیشتر بالا می بره و همین باعث میشه که ظرفمون بزرگتر بشه تا نعمتهای بیشتری رو دریافت کنیم.

دقیقا یه وقتهایی باید بایستیم و به خودمان بگیم که من چرا برای رسیدن به خواسته هام اینقدر عجله می کنم و لذت این مسیر و این جاده ی عشق رو دارم از خودم می گیرم و همین مسئله، احساس آزادی و رهایی رو از ما می گیره. مسیری که ما خودمون باید دوسش داشته باشیم نه اینکه برای دلسوزی و توجه دیگران عمل کنیم.

ما زنده به آنیم که آرام نگیریم

موجیم که آسودگی ما عدم ماست

خداای من تو دل غار یه دستشویی تمیز مردونه و زنونه مثل اون بالا ساختند مگه میشه خیلی برام جالب بود چه کارایی که نمی کنند از هر فرصتی تو هر جایی تکنولوژی رو گسترش دادند این فوق العاده ست.?

عکسهای فوق العاده عالی و با کیفیتی گرفتید با اون آهنگ خاص که تدوین کردید.

اون پله ی بلند در پایان اون زیباییها و با اون شیب خیلی جالب بود .

به انتهای غار رسیدید و روشنایی آسمان را دیدید و خداروشکر که صحیح و سالم رفتید و برگشتید .??????

و خداروشکر می کنم برای دیدن این موهبتهای الهی که ما رو همسفر خودتون کردید و امروزمان را با دیدن این زیباییها ساختید .???

مریم جان و استاد و مایک عزیز از همتون سپاسگزارم و عاشق همتون هستم.???