https://tasvirkhani.com/fa/wp-content/uploads/2019/10/abasmanesh-19.jpg8001020گروه تحقیقاتی عباسمنش/fa/wp-content/uploads/2015/12/logo-with-title-340x85.pngگروه تحقیقاتی عباسمنش2019-10-29 05:00:442024-09-12 10:08:31سفر به دور آمریکا | قسمت 82
358نظر
توجه
اگر میخواهی تجربیات خود را درباره موضوعات این فایل بنویسی، لازم است عضو سایت شوی و اگر عضو هستی، میتوانی با ایمیل و رمز عبورت از اینجا وارد سایت شوی.
سلام استاد جونم. چطورین. الان میخواستم برم کتاب مرجع از الگوهای موفقرو بخونم و اومدم تو محبوب ترین دانلود ها. به ۲ ثانیه نکشید که گفتم بذار برم یه کامنت بذارم روی این فایل. واقعا استاد جون چی بگم. اینقدر هدایت خداوند توی زندگی همه ما هست و ما بی خبریم. اینقدر خداوند برای ما به واسطه ی باور هامون برنامه ریزی میکنه تا هدایتمون کنه به سمت بهترین ها. اگه باورهامون درست باشه و هم جهت با خواسته هامون، خدا هم برنامه ای برامون میریزه که به هر آنچه که میخواهیم به آسان ترین و لذت بخش ترین حالت ممکنش برسیم و فقط لذت ببریم(اگر باور هامون در مسیر خواسته مون نباشه هم خداوند متناسب با همون باور ها برامون برنامه ریزی میکنه)
چقدر زیبایی. چقدر قشنگی. منی که به اصطلاح تو سنی هستم که(۱۷سال) از نظر بقیه باید عاشق موتور باشم و نیستم هم، علاقه مند شدم به اینکه حتما بعدا این جور ورزش رو امتحان کنم و حتما نتایجش رو با بقیه به اشتراک بذارم. خیلی عالی بود . اصلا یه چیزی. از همون اول که شروع کردین کلا همه چزز متفاوت بود. اما باز هم زیبا بود. خیلی زیبا. خدا رو صد هزار مرتبه شکر. آدم یه جاییکه تا حالا نرفته، میره و از روی هدایت الهی به جایی میرسه که کاری رو که بلد نیست یاد میگیره. تازه خدا هم چقدر بهش رحم میکنه. چقدر به وسیله دستانش باگ هایی رو که داره براش رفع میکنه. چقدر ایده ناب بهش میده. چقدر زیبایی رو براش به ارمقان میاره.
خدایا شکرت.
یه جاهایی گفتم بابا مگه لاستیک موتور میتونه یه همچین جایی قرار بگیره و لیز نخوره. اصلا ببین دیوانه شده بودم. من خودم به آفرود بسیار علاقه دارم ولی با ماشین. اما الان که این صحنه های خارق العاده رو دیدم، علاقه پیدا کردم که حتی با موتور و موتور چهار چرخ هم امتحانش کنم. واقعا کی تاحالا تونسته بود حل مسئله به این قشنگی داشته باشه جز کسی که به حرف خدا و الهامات اون گوش میده؟هان؟
با یه گوشی آیفون، استاد میاد و کار صد تا دوربین حرفه ای رو با یه تیکه لاستیک انجام میده. و چقدر هم زیبا این کار رو میکنه. خدا رو شکر. من کلا وقتی ماشین های لاکچری یا باابهت میبینم اصلا دلم میخواد فقط بشینم و به اونها نگاه کنم و بگم خدایا شکرت. حالا اگه ماشین آفرود باشه و تیونینگ هم کرده باشه که دیگه ….باید با کاردک از رو زمین جمعم کنی. واقعا خدارا شکر میکنم که اینقدر خوشبختم. چه قدر زیبا. استاد جون میره از یه راهی که تاحالا تو زندگیش نرفته و فقط به امید الله این کار رو میکنه. و صاف صاف میرسه دقیقا به جاییکه آروی هست.
یه جاهایی هم استاد شجاع میشد قشنگ گاز و میگرفت همچین دلم میگفتهااااااای?????
عجب جایی بود من در حال نگاه کردن میترسیدم ضربان قلبم رفته بود بالا خدا می دونه شما چه حالی داشتی
انگار خودم سوار موتور بودم چه حس و حال قریبی داشت برام ممنون استاد جان که برامون به اشتراک می زاری
آخر جاده وقتی که زمین آسفالت شد ی نفس راحت کشیدم گفتم آخییییییی خداروشکر خداروشکر
امریکایی ها عجب مردمان نترسی هستن همینه که کشورشون این همه پیشرفت کرده من با دیدن فایل های سفر نامه نظرم راجع به اونا عوض شد وقتی رو پولشون نوشتن ما به خدا اعتماد داریم ، وقتی انقدر شجاع و نترسن ، وقتی زندگی رو راحت می گیرن شادو شکر گزارن ، وقتی این همه تمیز و مرتبن حتی خیابون ها دستشویی ها جاده ها ، وقتی انقدر اعتماد به نفس دارن ،وقتی غیبت همو نمیکنن کار به کار همنوعشون ندارن ، وقتی براشون فرقی نمی کنه ایرانی باشی یا امریکایی در هردو صورت برخورد خوبی دارن به دوربین نگاه میکنن می خندن دست تکون میدن ، وقتی خودشون داو طلب میشن میرن پارک ها و جاهای عمومی رو تمیز میکنن ، وقتی با ایمان بچه هاشونو پاره تنشونو روی صخره ها آزاد می زارن وقتی برای هیچ چیزی بهشون زور نمیگن ….. همین میشه که امریکا این همه پیشرفت کرده من تحسینشون می کنم آفرین
احساس میکنم ما اینجا در ایران اسمن مسلمانیم اونا در عمل مسلمانی رو نشون میدن
دعا میکنم استاد جان همیشه سالم و شاد و خوشبخت در کنار عزیزانت باشی که دستی از دستان هدایتگر خداوند برای ما هستی
دعا میکنم خداوند من و همه بچه های این سایتو به سمت زیبایی ها ی بیشتری هدایت کنه .
این قسمت از برنامه سفر به دور آمریکا واسه من خیلی جذاب بود به دلیل اینکه قسمتی از رویاهام رو توی این قسمت دیدم.
استاد عزیز قشنگ داری قلقلکم میدی با این تصاویر رویایی. حالا دیگه میتونم به دلایل خوب بودن کشور آمریکا چند تا دلیل هم اضافه کنم. نشنال پارک یوتا یه فورد F150 Raptor آفرود شده یا موتور آفرود KTM .
ایشالله یه روز من و نشنال پارک یوتا و یه فورد F150 Raptor . به قول استاد عزیز رویاها با سفر کردن به وجود می آیند و با تداوم در فکر کردن به آنها روزی محقق می شوند و شما استاد عزیز ما رو همسفر خودت کردی و به ما فرصت میدی رویا بسازیم و اونها رو به زندگیمون دعوت کنیم.
یه ماشین آفرود خوب و یه موتور خوب از آرزوهام بودن و حالا یه جای خوب واسه رفتن باهاشون سراغ دارم. ممنون واسه این کمک بزرگتون استاد عزیز.
انقدراین تصاویر زیباوپراز عشق و لذت بودکه دقایقها میخادفقط و فقط نگاه کنی و لذت ببری.وباورهای فوق العاده ای رو بسازی…..
دقیقا بعدازاتمام فصل ایمان راستین ازمجموعه کتابهای رویاهایی که رویا نیستن من این فایل ودانلودکردم..وهماهنگی بی نظیر خوندن این کتاب و دیدن این فایل ،،انقدر برام پرازاگاهی و هدایت خداوند بود که باز دارم این کتاب و مرور میکنم برای پاگذاشتن روی تمام ترسهای ناشناختم که فقط از شرک داشتن به خدا بوجود میاد و بادیدن این تصاویر وصحبتهای استاد عزیزم ،،شورو شوقی بی نظیر برای قدرت گرفتن برای ادامه ی راهم درمن بوجود اومده…..
استادعزیزم..انقدر حس خالصانه و صادقانه ای رو میشد از امواج صداتون فراگرفت که هنوز این امواج توی ذهن من داره میچرخه و موج مثبت این انرژی وجودم رو احاطه کرده که قابل وصف نیست ومن ندیدم چنین احساس پاک و صادقانه ای رو تابحال که باتمام وجودم باورکنم ،،
مسیر بی نظیر و فوق العاده ی این تریلها…با جیپ…موتور..دوچرخه و حتی پیاده ،،،چقدر قشنگ مرور میکرد درسهای شمارو در ذهن من…که اصل لذت بردنه نه سریع طی کردن مسیر…اصل حرکته با ایمانه همراه با شنیدن صدای هدایت..اصل گذرازموانعه با توکل و حمایت همه جانبه ی خداوند..اصل داشتنه احساس خوبه حتی باوجود ابروافتاب……اصل اینه که توچجوری لذت میبری از مسیر رسیدن به خاسته هات و طی کنی باعشق فارغ از نگاه و قضاوت و انتخاب دیگران…اصل اینه که مرور کنی بادیدن تصاویر این ادمها که هرکدوم فقط بفکر بالذت طی کردن این مسیرن به سبک شخصیه خودشون.،،واشاره به اگاهیهای بی نظیر فصل سبک شخصی زندگی خودت رو داشته باش از کتاب رویاهایی که رویا نیستن….،..اصل اینه که وقتی در یک مسیر ۴*۴ هستی …..به قلبت گوش کنی و با صدای هدایت انتخاب کنی که اگه باورهای درستی داشته باشی به بهترین ساده ترین و لذت بخشترین مسیر هدایت میشی….اصل اینه که احساست و خوب نگه داری در هرلحظه حتی اگه زیر نور افتابی و اب همراهت تمام شده ولی انقدر مثل استادعباسمنش پراز عشق و شوق و شوری از کشف ناشناخته های وجودت باقدم گذاشتن در مسیرهای ناشناخته…که به نبودنها توجهی نمیکنی …اصل هماهنگ بودن با خودت و خدای درونته که باهاش میتونی سختترین تریلهارو هم طی کنی برای رسیدن به خاسته هات….اصل اینه که بیادبیاری مهمترین شخص زندگیت خودتی ووقتی یادبگیری تریلهای زندگیت و طی کنی بدون وابستگی به هرکس و هرچیز اونوقته که معنای توحیدرو درک کردی ودرعمل داری اجراش میکنی…اصل اینه که بدونی در هرلحظه احاطه شدی با زیبایی و ثروت و نعمت درتمام تریلهای زندگیت و بابرخورد به موانع و صخره ها..تو واضحتر میتونی انتخاب کنی که چی میخای…اصل اینه که بدونی برای انتخاب تریلهای زندگیت محدودیتی وجودنداره وقتی باورکنی خدای نامحدودت رو،،،واینکه توانتخاب میکنی حتی اگه گذراز یه دیوار صاف باشه…وهدایت میشی ….اصل اینه که بدونی تویی که انتخاب میکنی….تویی که باور میکنی و تویی که بر طبق انتخاب و باورت به اون مسیرهدایت میشی…
استاد عزیزم این تصاویرخدایی همرا باحس قلبی شما که حاکم برتمام فضای این فایل بود…،هزاران نکته واگاهی ناب رو درذهن من یاداوری کردکه با کلمات قادر به توصیف اون نیستم…مرور کتابهای چگونه فکرخدارابخانیم،،ورویاهایی که رویا نیستندبعداز یکسال …همراه با دیدن این تصاویر ،،هماهنگی بی نظیری رو در قلب وذهن من بوجوداورده که بشارتهای بی نظیری رودارم ازخداوند دریافت میکنم.. .
سپاس و هزاران سپاس قلبیم رو تقدیم شما میکنم که توحید عملی رو در تک تک دقایق زندگی من با این صداقت و حسن نیت در کلام و احساستون جاری کردین..
سلام سید جان? عجب موتور سواری خوبی بود، آفرین بخاطر این شجاعت? منم تو این کارایی که هیچ اطلاعی از شرایطش رو ندارم و ناشناختس برام دنیای اون کار واقعا مثل شما رفتار میکنم و از هدایتم میپرسم و اون بهم میگه برو و میرم.
مثلا من چندسال پیش گواهینامه نداشتم و تنها ماشینی که سوار شده بودم پیکان بود اونم توی یه جای خلوت و آزاد و بعد یهویی زد به سرم که آقا بیا این سمند رو هم امتحان کن اونم تو جاده و سوار شدیم و ی مسیر طولانی هم رفتیم(البته با ترس و لرز چون از پیکان یهو سوار سمند شدم و خیلی فرق دارن، فرمان نرم و پدال هاش نرم تر بود و خلاصه بقولی فرمون سمند دستم نیومده بود) و بعد رسیدیم یجای شلوغ اصلا دیگه بقول شما قلبم تو شرتم بود???? گواهینامه هم نداشتم وای خدا میدونه چیکار کردم.
راستشو بخوای من هیچی یادم نمیاد هیچی و فقط اینو یادمه که خدا دست و پای منو تکون میداد که اون مهارت خاص رو یهو پیدا کردم و تو اون شلوغی عجیب و غریب تونستم بیام بیرون.
قضیه گواهی نامم هم همینطور شد، بار اولی که رفتم(آذر پارسال) واسه امتحان کتبی رد شدم و دیگه نرفتم تا نزدیکای عید امسال(۹۸) و خلاصه اکتحان کتبی رو دادم و قبول شدم و رفتم طرف افسر و تو منتظر موندم که نوبتم بشه.
تو این مدتی که منتظر بودم با آدمای دیگه هم صحبت شدم و همشون یا بار دومشون بود یا سوم و فقط منو سه چهارتا پسر دیگه بار اولمون بود. خلاصه هی بهم میگفتن آقا تو رد میشی باید 2 بار بیای اصلا کسی بار اول قبول نمیشه???و منم پیش خودم باوراشونو نگا و کلی به خودم افتخار کردم و خوشحال شدم کلی و بعد رفتم تو ماشین و نفر اول یکی رفت و رد شد(بار سومش بود) و نفر دوم من بودم از اون لیست گروهیمون و نشستم و کااااااااملا به سبک شخصی که خدا بهم میگفت اون لحظه ماشینو از پارک بیرون آوردم و پارک دوبل زدم(: و بقیه ماجرا و خدا شاهده هیچی یادم نمیاد خدا داشت دستو پای منو حرکت میداد که ماشینو جا به جا کنم حتی ۲ بار افسره گفت فاصلت خیلی زیاده و اینطوری نمیشه و از این نصیحت ها خخخخخ منم بهش گفتم ولش کن درست در میاد? و وقتی پروندمو باز کرد با تعجب گفت بار اولته؟
منم گفتم آره?? خلاصه کلی آفرین گفت و بعدش ک بیرون اومدم کلی سپاسگذاری کردم کلی خوشحال شدم نه بخاطر گواهینامه بخاطر اون نوع هدایت خاص که واقعا بند بند وجودم داشت میرقصید و خوشحالی از خودش بروز میداد?.
واقعا لذت بخشه این هدایتا، لذتشو با هیچی نمیشه عوض کرد.
من فیلمتون رو تماشا کردم ولی در مرحله اول درک نکردم که من باید چه درسی از این فایل بگیرم؟؟ من با مداری که الان در اون قرار دارم چرا با این فایل مواجه شدم؟؟ اومدم و کامنتهای بچه ها روخوندم و هرچه بیشتر تمرکز کردم پرده های بیشتری از جلوی چشمانم کنار رفت و الان که دارم این کامنتو میذارم اون ندایی که در درونم باید بگه چی بنویسم شروع به صحبت کردن کرده!!!
من کل این فایل رو یک نمادی از زندگی انسانها میبینم. اون دشت با سایه هایی در جایی، با زمینهای مسطح و گاهی سنگلاخی، با تابش ارام و همیشگی خورشید، با جاری بودن رودی، با بیکرانگی اسمان، با علامتهای روی زمین و با انسانهایی که در روی زمین هریک به شکلی دنبال نشانه ای را گرفته اند و با ختم شدن ان به جاده ای اسفالت و سرعت بالا برای من نماد تولد و مرگ بود.
تولد در روی زمین، و مسیر به چشم سخت اما بدل شدنی!!!! همان نماد زندگی است و هر چاله ای و هر سنگی چه کوچک چه بزرگ و هر فرازی و هر نشیبی چه ارامو چه کند نمادی از اتفاقات روزمره زندگی است. اینکه با وجود هر انچه پیش روست هر انچه در پس سر است هر انچه در زیر پاست تو متمرکز انچه شوی که میخواهی، تو بدنبال نشانه ها بروی و تو علائم را دنبال کنی گاه بایستی و گاه با توکل پیش بروی، گاه تحسین کنی و گاه دستی تکان دهی و لبخندی ببینی، گاه به امیدی از انکه میاید بپرسی… مسیری که امدی سخت بود؟؟؟ و گاه حتی به بی اب بودنت هم توجه نکنی و با اینکه تنهایی مدام افعالت جمع باشد، بچه ها بریم!!!! بچه ها ببینید!!!! بچه ها اینجا رو!!!! و خورشید همواره ارامو گرم بتابد!!! و اسمان ارام باشد!!!! این به نظرم زندگی است!!! و رسیدنتان به جاده اسفالت و سرعت در ان مسیر مرگ است!!! ازاد و رها شدن از همه چیز و سبک به پیش رفتن با حس زیبای ازادی!!!!
و خورشید حضور همیشگی و زیبای الله در همه ی لحظات عمرمان،
حس زیبای دیگری که در دیدن این فایل داشتم، لحظه ای بود که تصویر روی ماه رفت و من حس کردم الان که ما در سمت دیگری از زمین هستیم خورشید برایمان در حال طلوع کردن است و چه خوب که میتوان با وجود شما در انطرف کره زمین تمام ۲۴ ساعت روز را زیبایی الله را دید وقتی ما بخوابیم خورشید شما طلوع و دوربینهایتان برایمان در حال ضبط می گردد!!!!
و استاد عباس منش عزیز!!!! ممنون که زندگی کردید و زندگی کردن را به ما اموختید. خدایا ممنون که مراقب دوربین استاد بودی، ممنون که حواست به تدوین و تهیه شدن این فایل از ابتدا تا انتها بود تا مرا به تجسمی از حیات و مرگ برسانی، الله یکتا ممنون که یکتایی!!! سپاس که بینظیری!!!! سپاس که هیچ اتفاقی اتفاقی نیست!!!! سپاس که جاری هستی!!!!
سلام. چقدر خوبه این ایده لایک دادن به نظرات، انگار ی چکاپ فرکانسی میشه، همه نظرات ثبت میشه اما مواردی که هم راستا و هم مدار با هدف اصلی سایت هستند تائید رو دریافت می کنند و اگر کسی بخواد نظر خودش رو چک کنه میتونه هم راستایی شو با دریافت این لایک ها چک کنه و اگر جایی منحرف بشه بررسی کنه و متوجه انحرافش بشه. من نظرم رو که گذاشتم حس خوبی داشتم و لی وقتی لایک رو نگرفت به فکر فرو رفتم که دلیلش چیه، و فهمیدم. من در برداشت اولیه ام اون صحرا رو به عنوان زندگی و قرار گیری در اسفالت انتهایی رو مرگ و ازادی متصور شدم. باید این تصور اولیه رو یکم دیگه چکش کاری کنم و اینجوری اصلاح کنم.
که،
اون صحرا و اون فراز و نشیب ها مسیر رسیدن به اهدافه، و اون جاده اسفالت انتهایی و حس ازادی حس خوش رسیدن به هدف. نشانه ها ی مسیر و تلاش برای خوب نگه داشتن احساس و شکرگزاری و تحسین سایرین و لذت بردن از هر انچه هست چه اسانی چه سختی مسیر رسیدن به هدف است مهم لذت بردن از مسیر است که وقتی این حس لذت با رسیدن به هدف ترکیب میشود حس قشنگ ازادی را رقم میزند.
برداشت اولیه من از این بابت درست نبود که لازم نیست بمیریم تا به لذت ازادی برسیم زیباتر و بسی زیباتر این است که در زندگی این حس زیبا را تجربه کنیم. تا در دنیا و اخرت سعادتمند باشیم.
ممنون از محیط برنامه ریزیشده و هدفمند فراهم امده برای زندگی اعضای این خانواده خوش فرکانس!!!! خانم شایسته گرامی، مدیر فنی عزیز و استاد عباس منش یونیک!!!!
تو این فایل معنی واقعی بترسیم اما حرکت کنیم یاد گرفتم این یعنی ایمان
یاد گرفتم با هر چیزی و از هر جایی که هستیم میشه خوش گذروند تو این فایل افرادی بودن که پیاده روی میکردن افرادی با دوچرخه بودن و افرادی با موتور و ماشین
افرادی بودن که کلی تجهیزات حرفه ای داشتن و افرادی که لباساشون معمولی بود
افرادی که خیلی جوون بودن و افراد که سنی ازشون گذشته بود
بی نهایت بهانه های مختلف برای تک تک این آدما میتونست وجود داشته باشه
ولی هیچی نتونسته جلوی اونها برای لذت بردن بگیره
و هر کسی دقیقا از همونجایی که هست با همون امکانات پاگذاشته رو ترس هاش قدم برداشته
من یه سوال دیگه هم از خودم پرسیدم
اینکه چه چیزایی ندیدی؟
تصادف ندیدم با وجود اینکه این همه شلوغ بود و وسایل مختلفی استفاده میشد
چیزی به اسم محافظ ندیدم پس یا پا میذاری رو ترست و حرکت میکنی یا کلا قیدش میزنی چون نصف نیمه نداریم
از دره پرت شدن ندیدم پس کلی همه مهارت دارن و خدا مراقب همه هست و همه چی تو دنیا اوکیه
ترس و غم تو چهره کسی ندیدم و این فوق العاده است که بترسی و لبخند بزنی و حرکت کنی
و یاد گرفتم گاهی باید بی خیال شد و رها کرد و با خودمون صادق باشیم بگیم تا اینجا اومدم دیگه کافیه
و خودمون به جریان الهی بسپاریم تا هدایت کنه و تکاملمون طی بشه
.
.
.
.
.
اینکه استاد از هر کسی سوال داشت می ایستادن و راحت جوابش میدادن
مردم امریکا چقدر با خودشون هماهنگ و اجتمایی هستن و روابطشون عالیه و راحت آدم بین جمع خودشون راه میدن و کلا بینشون آدم حس خوبی داره منم همیشه چنین جمع های میخوام حتی دوست دارم خانواده همسرم این مدلی باشن
وای خدای من ؛ چقدر همه جا زیباست و چقدر ثروت وجود داشت جای یه چای آتیشی خوجمزه خالی بود دلم خواست رو اون صخره ها چادر بزنم و شب بمونم و آسمون تماشا کنم!، خوردشید که خیلی زیبا خود نمایی میکرد ?
ولی استاد یه جاهایی هم بود میگفتم الهی زمین نخوری و قلبم تند تند میزد و کلا هیجان داشتم
گوشیتونم خیلی خوب وصل کردین آفرین به شما که اینقدر خلاق و باهوشی
و آفرین استاد شجاع من،تحسین میکنم شجاعتت
آفرین که لباسات اینقدر زیباست و با سلیقه ای
آفرین بخاطر اینکه اینقدر مرد خوب و خانواده دوستی هستی
یعنی چی بگم بخدا از کجا بگم چطوری بگم واقعا فوق العاده عالی بود، یعنی این سفر با روح و روان من حسابی بازی کرده، خصوصا این قسمت های اخیرش که عمیقا روح و روان منو در هم کوبیده…. یعنی هر چی جلوتر میره واویلا تر میشه.
تو قسمتی که غار بود و اول با خوندن دیدگاه بچه ها ،دیدگاه گذاشتم و بعد دیدم?، گفتم رشته ام زمین شناسی هست و این قسمت هم معرکه بود معرکه…
من از اونجا که کنجکاو بودم در دوران دانشجویی یک تحقیق و سرچی درباره جاذبه های زمین شناسی دنیا کرده بودم و یک سری عکس دیدم و علاقه ام به ابهت و شکوه رشته مورد علاقه ام بیشتر شد.
و یکی از اون عکس ها همین طاق معروف بود که فقط میدونستم تو آمریکاست، مثل خیلی از پارک های ملی که یک جاذبه خاص زمین شناسی داره مثل گرند کانیون…
یعنی هماهنگی تا چقدر? اصلا معرکه بود که رفتین اونجا.
استاد یادتون باشه کلی فرکانس هم از خانواده صمیمی عباس منش براتون میاد که گاهی بی هدف پا در راه میذارین و میشه شگفتی و ذوق زدگی همه مون? البته بنظر من اون ندانستن و بی هدف بالا رفتن درونش کلی هدف بودا کشف زیباترین، دیدن و حرکت کردن در مسیر قدمت زمین تو درون خودش بود و کلی چیز دیگه که نمود باورها و انتظار شما از جهان بوده که بهتون به عنوان سورپرایز نشون داد….
دمت گرم استاد جون دمت گرم??
ممنون که رفتی بالا، ممنون که فیلم گرفتی ممنون که هستین.خدا جون شکرت.
واقعا موندم چی بگم بخاطر این اتفاق باحال…
اونجا یکی از جاذبه های باحال و دوست داشتنی من بود و هست،که یادم رفته بود.ممنون بابت یادآوری…
پیشنهاد میکنم حتما برین خیلی زیاد هستن و اینجا که دیدیم یکی از Delicate Arch که معروف ترین هست.
کلی دره و تپه و طاق …. چی بگم که فقط باید دید و لمسش کرد، حسش کرد.
دیگه از دید زمین شناسی اش نگم که هر لایه از این سنگ ها و اشکال و دره ها و طاق ها یک تاریخ داستان و قدمت داره?
من قطعا یک روزی اونجا خواهم آمد?
واقعا ممنون بخاطر این همه لطف.?
چه فضایی بود: رفتار آدم هاش یک جور معرکه بود و آسمان و اون طبیعت بکر و ناب یک جور. اون حس آرامش و اطمینان، حس آزادی و صعود، حس لذت و … وای که چقدر میشه گفت.
من که واجب شد سومین بار ببینم و بعد فقط بنویسم بنویسم بنویسم….
آسمان رو نگم که آبی آرامش بخش با هلال ماه تربیع اول که تلاقی او ذهن من آورد، تداعی زمین تا آسمان (من به نجوم و ستاره ها هر آنچه در آسمان هست علاقه دارم و به من اینو گفت که فهیمه اشتباه نرفتی از زمین تا آسمان یا از آسمان تا زمین…)
وای موتور سواری رو که نگو چه مکان ناب و بی نظیری.
چقدر درس داشت چقدر خداجون شکرت
درس مهم که چسبید به ذهنم دیگه به صورت عملی این بود:بترس و اقدام کن. با اون تصویر برداری خفن و ویژه استاد باحال مون قشنگ متوجه شدیم باید بریم تو دل تررررس. بری توش بزرگ میشی، یاد می گیری، پوست میندازی. یا به قول معروف “هر آنچه مرا نکشد قوی ترم میکند”
استاد ممنون ممنون ممنون بخاطر اینکه قطعا شما بزرگتر شدین، رشد میکنین و برای بزرگ تر شدن اینجور تلاش میکنید ممنون…
اینکه باید در مسیر یک جاهایی توقف کرد برای لذت بردن و لحظه ایی درنگ و سکوت، برای تصمیم گرفتن و قوای انرژی…
اینکه سر دو راهی ها میشه از با تجربه تر ها سوال کرد…
عالی بود شجاعت خودتون و آدم های دیگه که با ماشین یا دوچرخه میرفتن عالی بودن.
دیگه اشک شوق و تپش قلب و حس ناب نمی ذاره بنویسم.
هر چند که شب قبل دیدگاه نوشتم شاید به اندازه همون دقایق وقت گذاشتم و نوشتم ولی پاک شد، گوشی و سایت همه چی هنگید. اون دیدگاه حسم تازه تر بود، خصوصا با بوی باران و باران قشنگی که در شهر مون داشت میبارید و فقط دیدگاه خداجون شکرت رو فرستادم و سکوت کردم و دیگر هیچ…یک کلام با مقاومت بالاخره دیدگاه ام رو گذاشتم?
چه فایل زیبایی باور میکنید استاد من امروز پا درد شدیدی داشتم طوریکه برام خیلی سخت بود راه رفتن خیلی اذیت بودم کلا تمرکزمو ریخته به هم اما با دیدن این فایل زیبا وقتی قدرت اون آدما مهارتهای اونا رو دیدم جنب و جوش قشنگشون که چقدر با مهارت و راحت از روی اون سنگا راه می رفتن بدون ترس ازلیز خوردن و زمین خوردن و من نمی تونستم روی جاده صاف الان راه برم و اینکه با چه اعتمادی از لبه اون پرتگاه بدون ترس و واهمه ای راه می رفتن و لذت می بردن از اون فضا باورکنید یه لحظه به خودم گفتم درد یعنی چی ؟!!!!!!!!تو چه مشکلی داری الان ؟ تو هم توانایی تو هم قدرت داری ببین این آدما رو بلند شو برس به کارت ببین چه زیبا محکم راه می رن این آدما اون بچه ها رو ببین چه لذتی می برن و واقعا آفرین به پدر مادراشون که این همه زیبایی و رو ازشون دریغ نکردن ببین چه عملی بهشون درس اعتماد به نفس می دن درس توانایی و حتی از اونلحظ هاشون عکس یادگاری هم می گرفتن به خودم گفتم بلند شو تو هم میتونی باور کنید اصلا دردم رو فراموش کردم و الان هیچ اثری از اون درد توی جسم من نیست
خدایا شکرت خداوند بی همتا ممنونم ازت ممنونم از شما استاد باورکنید این فایل برای من هم دوا بود هم درس مطئنم برای خیلی ها اینطوریه
این فایل پر از اعتماد به نفس پر از توکل پر از این و باور توانستن و ایمان به رب بود چقدر این آدما به سخره گرفته بودن اون دره های عظیم رو اون جاده های سنگلاخی رو اینا همون موانعی هستن که همه ماها توی مسیر زندگی مون به اشکال مختلف باهشون روبرو می شیم و اینجاست که باید یه بار دیگه امتحان بدیم و نشون بدیم چقدر روی باورامون کار کردیم چقدر خدا رو شناختیم چقدر خودمون رو می شناسیم باور کنید من خدا رو دیدم که روی او سنگ بزرگ نشسته داره مخلوقاتش رو با چه لذتی نگاه می کنه و به فرشته هاش می گه ببینید اینا همون اشرف مخلوقاته منن ببینید من بهشون افتخار می کنم واقعا وقتی اون آدما رو دیدم فقط این احساس تمام وجودم رو گرفت که آره این همون باور ایمان تک تک آدمایی هستش که حضور دارن اونجا بدون هیچ ترسی از اینکه مبادا بچه هاشون پرت بشن یا بهشون آسیب وارد بشه حتی به خودشون تحسین کردن و شکر کردم پرودگارم رو
اون دیواری سنگی عظیم این طراحی فوق العاده دست پرودگارم منو مبهوت کرد من رهایی رو با تمام وجودم اینجا درک کردم من رهایی رو فهمیدم من تازه الان بیشتر به گفته شما رسیدم که باوری که به عمل نرسه مفتم نمی ارزه یعنی چی ؟ واقعا اینطوریه فقط توکل و ایمان به زبانمون جاری می شه وقتی استاد گفتید می رم به امید خدا ببینیم چی می شه تنم لرزید که وای خدای من همین جمله همین کلام چقدر شرفه و بزرگه چی فکر کردی توبه زبون آوردی فکر کردی خدا هم مثل تو انسانه یا مثله توه که رفیق نیمه راه باشه یایه چیزی رو از روی سر دل بگه بهت نه خانم اتفاقا تو گفتی اون آماده ایستاد محکم کنارت گفت بیا تا بریم من هستم خدایا شکرت شکرت شکرت سپاسگذارم
استاد آفرین به شما و دوستاتون آفرین به تک تک اون آدمایی که اونجا حضور داشتن آفرین چقدر راحت بدون ترس و دلهره با خیالی آسوده لذت می بردن از لحظه ای که داخلش بودن و اعتماد داشتن که تو جای بدی اونا رو هدایت نکردی این اعتماد انسان به خدا رو توی فایلای آبشار نیاگارا هم دیدم اون هم عظمت رو باز دیدم چقدر مهارت و چقدر موتور ماشین و دوچرخه زیبا و قوی که کمک میکردن من لذت ببرم و بیام اینجا
استاد شما گفتید فقط به زیبایی ها توجه کنید زیبایی میاد توی زندگیتون شما این امر واقعا برای شما امری بدیهی شده همین طور که سعی می کردید اون عظمت رو به ما نشون بدید حواستو ن هم بود چیزی از قلم نیافته به دست خط زیبای اون خانم هم توجه کردید واقعا خط قشنگی داشت حتما جمله های قشنگی هم نوشته بودن
مهارت اون آفرود سوار هم برام ستودنی بود اون موتورا خیلی سنگینن باید قدرت بالای داشته باشی و همین طور مهارت بالایی توی کنترل اونا اونم توی این محیط بینظیر و پر از دست انداز و شیب اون رودخونه سبز توی دل اون سنگای سرخ و نارنجی چه طبیعت خارق العاده ای رو درست کرده بودن ممنونم اینو بهمون نشون دادید چقدر هیجان انگیز بود کارای شما احساس غرور می کردم ممنونم نایستادید و راه افتادید رفتین چقدر دلم خواست من هم توی اون محیط بودم اما با دوچرخه من عاشق دوچرخه سواریم و واقعا دلم می خواد این مهارت بالای این افراد رو کسب کنم مثل اونا باشم و بتونم توی محیطای اینچنیی رکاب بزنم
ممنونم از شما این فایل رو من فایل معجزه اسمشو می زارم
خیلی جالب
این بعنوان نشانه امروزم آمد در حالی که فایل تازه است و هنوز گوش و دانلود نکرده بودمش
خب بهتر است گوشش کنم
سلام استاد جونم. چطورین. الان میخواستم برم کتاب مرجع از الگوهای موفقرو بخونم و اومدم تو محبوب ترین دانلود ها. به ۲ ثانیه نکشید که گفتم بذار برم یه کامنت بذارم روی این فایل. واقعا استاد جون چی بگم. اینقدر هدایت خداوند توی زندگی همه ما هست و ما بی خبریم. اینقدر خداوند برای ما به واسطه ی باور هامون برنامه ریزی میکنه تا هدایتمون کنه به سمت بهترین ها. اگه باورهامون درست باشه و هم جهت با خواسته هامون، خدا هم برنامه ای برامون میریزه که به هر آنچه که میخواهیم به آسان ترین و لذت بخش ترین حالت ممکنش برسیم و فقط لذت ببریم(اگر باور هامون در مسیر خواسته مون نباشه هم خداوند متناسب با همون باور ها برامون برنامه ریزی میکنه)
چقدر زیبایی. چقدر قشنگی. منی که به اصطلاح تو سنی هستم که(۱۷سال) از نظر بقیه باید عاشق موتور باشم و نیستم هم، علاقه مند شدم به اینکه حتما بعدا این جور ورزش رو امتحان کنم و حتما نتایجش رو با بقیه به اشتراک بذارم. خیلی عالی بود . اصلا یه چیزی. از همون اول که شروع کردین کلا همه چزز متفاوت بود. اما باز هم زیبا بود. خیلی زیبا. خدا رو صد هزار مرتبه شکر. آدم یه جاییکه تا حالا نرفته، میره و از روی هدایت الهی به جایی میرسه که کاری رو که بلد نیست یاد میگیره. تازه خدا هم چقدر بهش رحم میکنه. چقدر به وسیله دستانش باگ هایی رو که داره براش رفع میکنه. چقدر ایده ناب بهش میده. چقدر زیبایی رو براش به ارمقان میاره.
خدایا شکرت.
یه جاهایی گفتم بابا مگه لاستیک موتور میتونه یه همچین جایی قرار بگیره و لیز نخوره. اصلا ببین دیوانه شده بودم. من خودم به آفرود بسیار علاقه دارم ولی با ماشین. اما الان که این صحنه های خارق العاده رو دیدم، علاقه پیدا کردم که حتی با موتور و موتور چهار چرخ هم امتحانش کنم. واقعا کی تاحالا تونسته بود حل مسئله به این قشنگی داشته باشه جز کسی که به حرف خدا و الهامات اون گوش میده؟هان؟
با یه گوشی آیفون، استاد میاد و کار صد تا دوربین حرفه ای رو با یه تیکه لاستیک انجام میده. و چقدر هم زیبا این کار رو میکنه. خدا رو شکر. من کلا وقتی ماشین های لاکچری یا باابهت میبینم اصلا دلم میخواد فقط بشینم و به اونها نگاه کنم و بگم خدایا شکرت. حالا اگه ماشین آفرود باشه و تیونینگ هم کرده باشه که دیگه ….باید با کاردک از رو زمین جمعم کنی. واقعا خدارا شکر میکنم که اینقدر خوشبختم. چه قدر زیبا. استاد جون میره از یه راهی که تاحالا تو زندگیش نرفته و فقط به امید الله این کار رو میکنه. و صاف صاف میرسه دقیقا به جاییکه آروی هست.
یه جاهایی هم استاد شجاع میشد قشنگ گاز و میگرفت همچین دلم میگفتهااااااای?????
خلاصه قربون خدا برم من دیگه . آره اینطوریاس. دوست دارم استاد.
خدایا شکرت
سلام به استاد شجاع و دلیرم آفرین آفرین
عجب جایی بود من در حال نگاه کردن میترسیدم ضربان قلبم رفته بود بالا خدا می دونه شما چه حالی داشتی
انگار خودم سوار موتور بودم چه حس و حال قریبی داشت برام ممنون استاد جان که برامون به اشتراک می زاری
آخر جاده وقتی که زمین آسفالت شد ی نفس راحت کشیدم گفتم آخییییییی خداروشکر خداروشکر
امریکایی ها عجب مردمان نترسی هستن همینه که کشورشون این همه پیشرفت کرده من با دیدن فایل های سفر نامه نظرم راجع به اونا عوض شد وقتی رو پولشون نوشتن ما به خدا اعتماد داریم ، وقتی انقدر شجاع و نترسن ، وقتی زندگی رو راحت می گیرن شادو شکر گزارن ، وقتی این همه تمیز و مرتبن حتی خیابون ها دستشویی ها جاده ها ، وقتی انقدر اعتماد به نفس دارن ،وقتی غیبت همو نمیکنن کار به کار همنوعشون ندارن ، وقتی براشون فرقی نمی کنه ایرانی باشی یا امریکایی در هردو صورت برخورد خوبی دارن به دوربین نگاه میکنن می خندن دست تکون میدن ، وقتی خودشون داو طلب میشن میرن پارک ها و جاهای عمومی رو تمیز میکنن ، وقتی با ایمان بچه هاشونو پاره تنشونو روی صخره ها آزاد می زارن وقتی برای هیچ چیزی بهشون زور نمیگن ….. همین میشه که امریکا این همه پیشرفت کرده من تحسینشون می کنم آفرین
احساس میکنم ما اینجا در ایران اسمن مسلمانیم اونا در عمل مسلمانی رو نشون میدن
دعا میکنم استاد جان همیشه سالم و شاد و خوشبخت در کنار عزیزانت باشی که دستی از دستان هدایتگر خداوند برای ما هستی
دعا میکنم خداوند من و همه بچه های این سایتو به سمت زیبایی ها ی بیشتری هدایت کنه .
متشکرم دوستون دارم
سلام به استاد عباس منش عزیز
این قسمت از برنامه سفر به دور آمریکا واسه من خیلی جذاب بود به دلیل اینکه قسمتی از رویاهام رو توی این قسمت دیدم.
استاد عزیز قشنگ داری قلقلکم میدی با این تصاویر رویایی. حالا دیگه میتونم به دلایل خوب بودن کشور آمریکا چند تا دلیل هم اضافه کنم. نشنال پارک یوتا یه فورد F150 Raptor آفرود شده یا موتور آفرود KTM .
ایشالله یه روز من و نشنال پارک یوتا و یه فورد F150 Raptor . به قول استاد عزیز رویاها با سفر کردن به وجود می آیند و با تداوم در فکر کردن به آنها روزی محقق می شوند و شما استاد عزیز ما رو همسفر خودت کردی و به ما فرصت میدی رویا بسازیم و اونها رو به زندگیمون دعوت کنیم.
یه ماشین آفرود خوب و یه موتور خوب از آرزوهام بودن و حالا یه جای خوب واسه رفتن باهاشون سراغ دارم. ممنون واسه این کمک بزرگتون استاد عزیز.
سلام به استاد عزیزم و شایسته ی شایسته ام….
انقدراین تصاویر زیباوپراز عشق و لذت بودکه دقایقها میخادفقط و فقط نگاه کنی و لذت ببری.وباورهای فوق العاده ای رو بسازی…..
دقیقا بعدازاتمام فصل ایمان راستین ازمجموعه کتابهای رویاهایی که رویا نیستن من این فایل ودانلودکردم..وهماهنگی بی نظیر خوندن این کتاب و دیدن این فایل ،،انقدر برام پرازاگاهی و هدایت خداوند بود که باز دارم این کتاب و مرور میکنم برای پاگذاشتن روی تمام ترسهای ناشناختم که فقط از شرک داشتن به خدا بوجود میاد و بادیدن این تصاویر وصحبتهای استاد عزیزم ،،شورو شوقی بی نظیر برای قدرت گرفتن برای ادامه ی راهم درمن بوجود اومده…..
استادعزیزم..انقدر حس خالصانه و صادقانه ای رو میشد از امواج صداتون فراگرفت که هنوز این امواج توی ذهن من داره میچرخه و موج مثبت این انرژی وجودم رو احاطه کرده که قابل وصف نیست ومن ندیدم چنین احساس پاک و صادقانه ای رو تابحال که باتمام وجودم باورکنم ،،
مسیر بی نظیر و فوق العاده ی این تریلها…با جیپ…موتور..دوچرخه و حتی پیاده ،،،چقدر قشنگ مرور میکرد درسهای شمارو در ذهن من…که اصل لذت بردنه نه سریع طی کردن مسیر…اصل حرکته با ایمانه همراه با شنیدن صدای هدایت..اصل گذرازموانعه با توکل و حمایت همه جانبه ی خداوند..اصل داشتنه احساس خوبه حتی باوجود ابروافتاب……اصل اینه که توچجوری لذت میبری از مسیر رسیدن به خاسته هات و طی کنی باعشق فارغ از نگاه و قضاوت و انتخاب دیگران…اصل اینه که مرور کنی بادیدن تصاویر این ادمها که هرکدوم فقط بفکر بالذت طی کردن این مسیرن به سبک شخصیه خودشون.،،واشاره به اگاهیهای بی نظیر فصل سبک شخصی زندگی خودت رو داشته باش از کتاب رویاهایی که رویا نیستن….،..اصل اینه که وقتی در یک مسیر ۴*۴ هستی …..به قلبت گوش کنی و با صدای هدایت انتخاب کنی که اگه باورهای درستی داشته باشی به بهترین ساده ترین و لذت بخشترین مسیر هدایت میشی….اصل اینه که احساست و خوب نگه داری در هرلحظه حتی اگه زیر نور افتابی و اب همراهت تمام شده ولی انقدر مثل استادعباسمنش پراز عشق و شوق و شوری از کشف ناشناخته های وجودت باقدم گذاشتن در مسیرهای ناشناخته…که به نبودنها توجهی نمیکنی …اصل هماهنگ بودن با خودت و خدای درونته که باهاش میتونی سختترین تریلهارو هم طی کنی برای رسیدن به خاسته هات….اصل اینه که بیادبیاری مهمترین شخص زندگیت خودتی ووقتی یادبگیری تریلهای زندگیت و طی کنی بدون وابستگی به هرکس و هرچیز اونوقته که معنای توحیدرو درک کردی ودرعمل داری اجراش میکنی…اصل اینه که بدونی در هرلحظه احاطه شدی با زیبایی و ثروت و نعمت درتمام تریلهای زندگیت و بابرخورد به موانع و صخره ها..تو واضحتر میتونی انتخاب کنی که چی میخای…اصل اینه که بدونی برای انتخاب تریلهای زندگیت محدودیتی وجودنداره وقتی باورکنی خدای نامحدودت رو،،،واینکه توانتخاب میکنی حتی اگه گذراز یه دیوار صاف باشه…وهدایت میشی ….اصل اینه که بدونی تویی که انتخاب میکنی….تویی که باور میکنی و تویی که بر طبق انتخاب و باورت به اون مسیرهدایت میشی…
استاد عزیزم این تصاویرخدایی همرا باحس قلبی شما که حاکم برتمام فضای این فایل بود…،هزاران نکته واگاهی ناب رو درذهن من یاداوری کردکه با کلمات قادر به توصیف اون نیستم…مرور کتابهای چگونه فکرخدارابخانیم،،ورویاهایی که رویا نیستندبعداز یکسال …همراه با دیدن این تصاویر ،،هماهنگی بی نظیری رو در قلب وذهن من بوجوداورده که بشارتهای بی نظیری رودارم ازخداوند دریافت میکنم.. .
سپاس و هزاران سپاس قلبیم رو تقدیم شما میکنم که توحید عملی رو در تک تک دقایق زندگی من با این صداقت و حسن نیت در کلام و احساستون جاری کردین..
سلام سید جان? عجب موتور سواری خوبی بود، آفرین بخاطر این شجاعت? منم تو این کارایی که هیچ اطلاعی از شرایطش رو ندارم و ناشناختس برام دنیای اون کار واقعا مثل شما رفتار میکنم و از هدایتم میپرسم و اون بهم میگه برو و میرم.
مثلا من چندسال پیش گواهینامه نداشتم و تنها ماشینی که سوار شده بودم پیکان بود اونم توی یه جای خلوت و آزاد و بعد یهویی زد به سرم که آقا بیا این سمند رو هم امتحان کن اونم تو جاده و سوار شدیم و ی مسیر طولانی هم رفتیم(البته با ترس و لرز چون از پیکان یهو سوار سمند شدم و خیلی فرق دارن، فرمان نرم و پدال هاش نرم تر بود و خلاصه بقولی فرمون سمند دستم نیومده بود) و بعد رسیدیم یجای شلوغ اصلا دیگه بقول شما قلبم تو شرتم بود???? گواهینامه هم نداشتم وای خدا میدونه چیکار کردم.
راستشو بخوای من هیچی یادم نمیاد هیچی و فقط اینو یادمه که خدا دست و پای منو تکون میداد که اون مهارت خاص رو یهو پیدا کردم و تو اون شلوغی عجیب و غریب تونستم بیام بیرون.
قضیه گواهی نامم هم همینطور شد، بار اولی که رفتم(آذر پارسال) واسه امتحان کتبی رد شدم و دیگه نرفتم تا نزدیکای عید امسال(۹۸) و خلاصه اکتحان کتبی رو دادم و قبول شدم و رفتم طرف افسر و تو منتظر موندم که نوبتم بشه.
تو این مدتی که منتظر بودم با آدمای دیگه هم صحبت شدم و همشون یا بار دومشون بود یا سوم و فقط منو سه چهارتا پسر دیگه بار اولمون بود. خلاصه هی بهم میگفتن آقا تو رد میشی باید 2 بار بیای اصلا کسی بار اول قبول نمیشه???و منم پیش خودم باوراشونو نگا و کلی به خودم افتخار کردم و خوشحال شدم کلی و بعد رفتم تو ماشین و نفر اول یکی رفت و رد شد(بار سومش بود) و نفر دوم من بودم از اون لیست گروهیمون و نشستم و کااااااااملا به سبک شخصی که خدا بهم میگفت اون لحظه ماشینو از پارک بیرون آوردم و پارک دوبل زدم(: و بقیه ماجرا و خدا شاهده هیچی یادم نمیاد خدا داشت دستو پای منو حرکت میداد که ماشینو جا به جا کنم حتی ۲ بار افسره گفت فاصلت خیلی زیاده و اینطوری نمیشه و از این نصیحت ها خخخخخ منم بهش گفتم ولش کن درست در میاد? و وقتی پروندمو باز کرد با تعجب گفت بار اولته؟
منم گفتم آره?? خلاصه کلی آفرین گفت و بعدش ک بیرون اومدم کلی سپاسگذاری کردم کلی خوشحال شدم نه بخاطر گواهینامه بخاطر اون نوع هدایت خاص که واقعا بند بند وجودم داشت میرقصید و خوشحالی از خودش بروز میداد?.
واقعا لذت بخشه این هدایتا، لذتشو با هیچی نمیشه عوض کرد.
استاد عباس منش عزیز، سلام
من فیلمتون رو تماشا کردم ولی در مرحله اول درک نکردم که من باید چه درسی از این فایل بگیرم؟؟ من با مداری که الان در اون قرار دارم چرا با این فایل مواجه شدم؟؟ اومدم و کامنتهای بچه ها روخوندم و هرچه بیشتر تمرکز کردم پرده های بیشتری از جلوی چشمانم کنار رفت و الان که دارم این کامنتو میذارم اون ندایی که در درونم باید بگه چی بنویسم شروع به صحبت کردن کرده!!!
من کل این فایل رو یک نمادی از زندگی انسانها میبینم. اون دشت با سایه هایی در جایی، با زمینهای مسطح و گاهی سنگلاخی، با تابش ارام و همیشگی خورشید، با جاری بودن رودی، با بیکرانگی اسمان، با علامتهای روی زمین و با انسانهایی که در روی زمین هریک به شکلی دنبال نشانه ای را گرفته اند و با ختم شدن ان به جاده ای اسفالت و سرعت بالا برای من نماد تولد و مرگ بود.
تولد در روی زمین، و مسیر به چشم سخت اما بدل شدنی!!!! همان نماد زندگی است و هر چاله ای و هر سنگی چه کوچک چه بزرگ و هر فرازی و هر نشیبی چه ارامو چه کند نمادی از اتفاقات روزمره زندگی است. اینکه با وجود هر انچه پیش روست هر انچه در پس سر است هر انچه در زیر پاست تو متمرکز انچه شوی که میخواهی، تو بدنبال نشانه ها بروی و تو علائم را دنبال کنی گاه بایستی و گاه با توکل پیش بروی، گاه تحسین کنی و گاه دستی تکان دهی و لبخندی ببینی، گاه به امیدی از انکه میاید بپرسی… مسیری که امدی سخت بود؟؟؟ و گاه حتی به بی اب بودنت هم توجه نکنی و با اینکه تنهایی مدام افعالت جمع باشد، بچه ها بریم!!!! بچه ها ببینید!!!! بچه ها اینجا رو!!!! و خورشید همواره ارامو گرم بتابد!!! و اسمان ارام باشد!!!! این به نظرم زندگی است!!! و رسیدنتان به جاده اسفالت و سرعت در ان مسیر مرگ است!!! ازاد و رها شدن از همه چیز و سبک به پیش رفتن با حس زیبای ازادی!!!!
و خورشید حضور همیشگی و زیبای الله در همه ی لحظات عمرمان،
حس زیبای دیگری که در دیدن این فایل داشتم، لحظه ای بود که تصویر روی ماه رفت و من حس کردم الان که ما در سمت دیگری از زمین هستیم خورشید برایمان در حال طلوع کردن است و چه خوب که میتوان با وجود شما در انطرف کره زمین تمام ۲۴ ساعت روز را زیبایی الله را دید وقتی ما بخوابیم خورشید شما طلوع و دوربینهایتان برایمان در حال ضبط می گردد!!!!
و استاد عباس منش عزیز!!!! ممنون که زندگی کردید و زندگی کردن را به ما اموختید. خدایا ممنون که مراقب دوربین استاد بودی، ممنون که حواست به تدوین و تهیه شدن این فایل از ابتدا تا انتها بود تا مرا به تجسمی از حیات و مرگ برسانی، الله یکتا ممنون که یکتایی!!! سپاس که بینظیری!!!! سپاس که هیچ اتفاقی اتفاقی نیست!!!! سپاس که جاری هستی!!!!
سپاس!!!!
در پناه الله یکتا!!!
سلام. چقدر خوبه این ایده لایک دادن به نظرات، انگار ی چکاپ فرکانسی میشه، همه نظرات ثبت میشه اما مواردی که هم راستا و هم مدار با هدف اصلی سایت هستند تائید رو دریافت می کنند و اگر کسی بخواد نظر خودش رو چک کنه میتونه هم راستایی شو با دریافت این لایک ها چک کنه و اگر جایی منحرف بشه بررسی کنه و متوجه انحرافش بشه. من نظرم رو که گذاشتم حس خوبی داشتم و لی وقتی لایک رو نگرفت به فکر فرو رفتم که دلیلش چیه، و فهمیدم. من در برداشت اولیه ام اون صحرا رو به عنوان زندگی و قرار گیری در اسفالت انتهایی رو مرگ و ازادی متصور شدم. باید این تصور اولیه رو یکم دیگه چکش کاری کنم و اینجوری اصلاح کنم.
که،
اون صحرا و اون فراز و نشیب ها مسیر رسیدن به اهدافه، و اون جاده اسفالت انتهایی و حس ازادی حس خوش رسیدن به هدف. نشانه ها ی مسیر و تلاش برای خوب نگه داشتن احساس و شکرگزاری و تحسین سایرین و لذت بردن از هر انچه هست چه اسانی چه سختی مسیر رسیدن به هدف است مهم لذت بردن از مسیر است که وقتی این حس لذت با رسیدن به هدف ترکیب میشود حس قشنگ ازادی را رقم میزند.
برداشت اولیه من از این بابت درست نبود که لازم نیست بمیریم تا به لذت ازادی برسیم زیباتر و بسی زیباتر این است که در زندگی این حس زیبا را تجربه کنیم. تا در دنیا و اخرت سعادتمند باشیم.
ممنون از محیط برنامه ریزیشده و هدفمند فراهم امده برای زندگی اعضای این خانواده خوش فرکانس!!!! خانم شایسته گرامی، مدیر فنی عزیز و استاد عباس منش یونیک!!!!
در پناه الله یکتا!!!!
تو این فایل معنی واقعی بترسیم اما حرکت کنیم یاد گرفتم این یعنی ایمان
یاد گرفتم با هر چیزی و از هر جایی که هستیم میشه خوش گذروند تو این فایل افرادی بودن که پیاده روی میکردن افرادی با دوچرخه بودن و افرادی با موتور و ماشین
افرادی بودن که کلی تجهیزات حرفه ای داشتن و افرادی که لباساشون معمولی بود
افرادی که خیلی جوون بودن و افراد که سنی ازشون گذشته بود
بی نهایت بهانه های مختلف برای تک تک این آدما میتونست وجود داشته باشه
ولی هیچی نتونسته جلوی اونها برای لذت بردن بگیره
و هر کسی دقیقا از همونجایی که هست با همون امکانات پاگذاشته رو ترس هاش قدم برداشته
من یه سوال دیگه هم از خودم پرسیدم
اینکه چه چیزایی ندیدی؟
تصادف ندیدم با وجود اینکه این همه شلوغ بود و وسایل مختلفی استفاده میشد
چیزی به اسم محافظ ندیدم پس یا پا میذاری رو ترست و حرکت میکنی یا کلا قیدش میزنی چون نصف نیمه نداریم
از دره پرت شدن ندیدم پس کلی همه مهارت دارن و خدا مراقب همه هست و همه چی تو دنیا اوکیه
ترس و غم تو چهره کسی ندیدم و این فوق العاده است که بترسی و لبخند بزنی و حرکت کنی
و یاد گرفتم گاهی باید بی خیال شد و رها کرد و با خودمون صادق باشیم بگیم تا اینجا اومدم دیگه کافیه
و خودمون به جریان الهی بسپاریم تا هدایت کنه و تکاملمون طی بشه
.
.
.
.
.
اینکه استاد از هر کسی سوال داشت می ایستادن و راحت جوابش میدادن
مردم امریکا چقدر با خودشون هماهنگ و اجتمایی هستن و روابطشون عالیه و راحت آدم بین جمع خودشون راه میدن و کلا بینشون آدم حس خوبی داره منم همیشه چنین جمع های میخوام حتی دوست دارم خانواده همسرم این مدلی باشن
وای خدای من ؛ چقدر همه جا زیباست و چقدر ثروت وجود داشت جای یه چای آتیشی خوجمزه خالی بود دلم خواست رو اون صخره ها چادر بزنم و شب بمونم و آسمون تماشا کنم!، خوردشید که خیلی زیبا خود نمایی میکرد ?
ولی استاد یه جاهایی هم بود میگفتم الهی زمین نخوری و قلبم تند تند میزد و کلا هیجان داشتم
گوشیتونم خیلی خوب وصل کردین آفرین به شما که اینقدر خلاق و باهوشی
و آفرین استاد شجاع من،تحسین میکنم شجاعتت
آفرین که لباسات اینقدر زیباست و با سلیقه ای
آفرین بخاطر اینکه اینقدر مرد خوب و خانواده دوستی هستی
???????????????????????
خداجونم شکرت
سلام به اهالی خانواده باحال و پر انرژی
سلام ویژه تر به استاد باحال مون?
یعنی چی بگم بخدا از کجا بگم چطوری بگم واقعا فوق العاده عالی بود، یعنی این سفر با روح و روان من حسابی بازی کرده، خصوصا این قسمت های اخیرش که عمیقا روح و روان منو در هم کوبیده…. یعنی هر چی جلوتر میره واویلا تر میشه.
تو قسمتی که غار بود و اول با خوندن دیدگاه بچه ها ،دیدگاه گذاشتم و بعد دیدم?، گفتم رشته ام زمین شناسی هست و این قسمت هم معرکه بود معرکه…
من از اونجا که کنجکاو بودم در دوران دانشجویی یک تحقیق و سرچی درباره جاذبه های زمین شناسی دنیا کرده بودم و یک سری عکس دیدم و علاقه ام به ابهت و شکوه رشته مورد علاقه ام بیشتر شد.
و یکی از اون عکس ها همین طاق معروف بود که فقط میدونستم تو آمریکاست، مثل خیلی از پارک های ملی که یک جاذبه خاص زمین شناسی داره مثل گرند کانیون…
یعنی هماهنگی تا چقدر? اصلا معرکه بود که رفتین اونجا.
استاد یادتون باشه کلی فرکانس هم از خانواده صمیمی عباس منش براتون میاد که گاهی بی هدف پا در راه میذارین و میشه شگفتی و ذوق زدگی همه مون? البته بنظر من اون ندانستن و بی هدف بالا رفتن درونش کلی هدف بودا کشف زیباترین، دیدن و حرکت کردن در مسیر قدمت زمین تو درون خودش بود و کلی چیز دیگه که نمود باورها و انتظار شما از جهان بوده که بهتون به عنوان سورپرایز نشون داد….
دمت گرم استاد جون دمت گرم??
ممنون که رفتی بالا، ممنون که فیلم گرفتی ممنون که هستین.خدا جون شکرت.
واقعا موندم چی بگم بخاطر این اتفاق باحال…
اونجا یکی از جاذبه های باحال و دوست داشتنی من بود و هست،که یادم رفته بود.ممنون بابت یادآوری…
پیشنهاد میکنم حتما برین خیلی زیاد هستن و اینجا که دیدیم یکی از Delicate Arch که معروف ترین هست.
کلی دره و تپه و طاق …. چی بگم که فقط باید دید و لمسش کرد، حسش کرد.
دیگه از دید زمین شناسی اش نگم که هر لایه از این سنگ ها و اشکال و دره ها و طاق ها یک تاریخ داستان و قدمت داره?
من قطعا یک روزی اونجا خواهم آمد?
واقعا ممنون بخاطر این همه لطف.?
چه فضایی بود: رفتار آدم هاش یک جور معرکه بود و آسمان و اون طبیعت بکر و ناب یک جور. اون حس آرامش و اطمینان، حس آزادی و صعود، حس لذت و … وای که چقدر میشه گفت.
من که واجب شد سومین بار ببینم و بعد فقط بنویسم بنویسم بنویسم….
آسمان رو نگم که آبی آرامش بخش با هلال ماه تربیع اول که تلاقی او ذهن من آورد، تداعی زمین تا آسمان (من به نجوم و ستاره ها هر آنچه در آسمان هست علاقه دارم و به من اینو گفت که فهیمه اشتباه نرفتی از زمین تا آسمان یا از آسمان تا زمین…)
وای موتور سواری رو که نگو چه مکان ناب و بی نظیری.
چقدر درس داشت چقدر خداجون شکرت
درس مهم که چسبید به ذهنم دیگه به صورت عملی این بود:بترس و اقدام کن. با اون تصویر برداری خفن و ویژه استاد باحال مون قشنگ متوجه شدیم باید بریم تو دل تررررس. بری توش بزرگ میشی، یاد می گیری، پوست میندازی. یا به قول معروف “هر آنچه مرا نکشد قوی ترم میکند”
استاد ممنون ممنون ممنون بخاطر اینکه قطعا شما بزرگتر شدین، رشد میکنین و برای بزرگ تر شدن اینجور تلاش میکنید ممنون…
اینکه باید در مسیر یک جاهایی توقف کرد برای لذت بردن و لحظه ایی درنگ و سکوت، برای تصمیم گرفتن و قوای انرژی…
اینکه سر دو راهی ها میشه از با تجربه تر ها سوال کرد…
عالی بود شجاعت خودتون و آدم های دیگه که با ماشین یا دوچرخه میرفتن عالی بودن.
دیگه اشک شوق و تپش قلب و حس ناب نمی ذاره بنویسم.
هر چند که شب قبل دیدگاه نوشتم شاید به اندازه همون دقایق وقت گذاشتم و نوشتم ولی پاک شد، گوشی و سایت همه چی هنگید. اون دیدگاه حسم تازه تر بود، خصوصا با بوی باران و باران قشنگی که در شهر مون داشت میبارید و فقط دیدگاه خداجون شکرت رو فرستادم و سکوت کردم و دیگر هیچ…یک کلام با مقاومت بالاخره دیدگاه ام رو گذاشتم?
واقعا دیگر هیچ نمیشه گفت دیگه
سپاس سپاس سپاس از شما??
خداجون شکرت
خداجون شکرت
خداجون شکرت
باسلام به شما استاد ماهر به شما استاد با پشتکار
چه فایل زیبایی باور میکنید استاد من امروز پا درد شدیدی داشتم طوریکه برام خیلی سخت بود راه رفتن خیلی اذیت بودم کلا تمرکزمو ریخته به هم اما با دیدن این فایل زیبا وقتی قدرت اون آدما مهارتهای اونا رو دیدم جنب و جوش قشنگشون که چقدر با مهارت و راحت از روی اون سنگا راه می رفتن بدون ترس ازلیز خوردن و زمین خوردن و من نمی تونستم روی جاده صاف الان راه برم و اینکه با چه اعتمادی از لبه اون پرتگاه بدون ترس و واهمه ای راه می رفتن و لذت می بردن از اون فضا باورکنید یه لحظه به خودم گفتم درد یعنی چی ؟!!!!!!!!تو چه مشکلی داری الان ؟ تو هم توانایی تو هم قدرت داری ببین این آدما رو بلند شو برس به کارت ببین چه زیبا محکم راه می رن این آدما اون بچه ها رو ببین چه لذتی می برن و واقعا آفرین به پدر مادراشون که این همه زیبایی و رو ازشون دریغ نکردن ببین چه عملی بهشون درس اعتماد به نفس می دن درس توانایی و حتی از اونلحظ هاشون عکس یادگاری هم می گرفتن به خودم گفتم بلند شو تو هم میتونی باور کنید اصلا دردم رو فراموش کردم و الان هیچ اثری از اون درد توی جسم من نیست
خدایا شکرت خداوند بی همتا ممنونم ازت ممنونم از شما استاد باورکنید این فایل برای من هم دوا بود هم درس مطئنم برای خیلی ها اینطوریه
این فایل پر از اعتماد به نفس پر از توکل پر از این و باور توانستن و ایمان به رب بود چقدر این آدما به سخره گرفته بودن اون دره های عظیم رو اون جاده های سنگلاخی رو اینا همون موانعی هستن که همه ماها توی مسیر زندگی مون به اشکال مختلف باهشون روبرو می شیم و اینجاست که باید یه بار دیگه امتحان بدیم و نشون بدیم چقدر روی باورامون کار کردیم چقدر خدا رو شناختیم چقدر خودمون رو می شناسیم باور کنید من خدا رو دیدم که روی او سنگ بزرگ نشسته داره مخلوقاتش رو با چه لذتی نگاه می کنه و به فرشته هاش می گه ببینید اینا همون اشرف مخلوقاته منن ببینید من بهشون افتخار می کنم واقعا وقتی اون آدما رو دیدم فقط این احساس تمام وجودم رو گرفت که آره این همون باور ایمان تک تک آدمایی هستش که حضور دارن اونجا بدون هیچ ترسی از اینکه مبادا بچه هاشون پرت بشن یا بهشون آسیب وارد بشه حتی به خودشون تحسین کردن و شکر کردم پرودگارم رو
اون دیواری سنگی عظیم این طراحی فوق العاده دست پرودگارم منو مبهوت کرد من رهایی رو با تمام وجودم اینجا درک کردم من رهایی رو فهمیدم من تازه الان بیشتر به گفته شما رسیدم که باوری که به عمل نرسه مفتم نمی ارزه یعنی چی ؟ واقعا اینطوریه فقط توکل و ایمان به زبانمون جاری می شه وقتی استاد گفتید می رم به امید خدا ببینیم چی می شه تنم لرزید که وای خدای من همین جمله همین کلام چقدر شرفه و بزرگه چی فکر کردی توبه زبون آوردی فکر کردی خدا هم مثل تو انسانه یا مثله توه که رفیق نیمه راه باشه یایه چیزی رو از روی سر دل بگه بهت نه خانم اتفاقا تو گفتی اون آماده ایستاد محکم کنارت گفت بیا تا بریم من هستم خدایا شکرت شکرت شکرت سپاسگذارم
استاد آفرین به شما و دوستاتون آفرین به تک تک اون آدمایی که اونجا حضور داشتن آفرین چقدر راحت بدون ترس و دلهره با خیالی آسوده لذت می بردن از لحظه ای که داخلش بودن و اعتماد داشتن که تو جای بدی اونا رو هدایت نکردی این اعتماد انسان به خدا رو توی فایلای آبشار نیاگارا هم دیدم اون هم عظمت رو باز دیدم چقدر مهارت و چقدر موتور ماشین و دوچرخه زیبا و قوی که کمک میکردن من لذت ببرم و بیام اینجا
استاد شما گفتید فقط به زیبایی ها توجه کنید زیبایی میاد توی زندگیتون شما این امر واقعا برای شما امری بدیهی شده همین طور که سعی می کردید اون عظمت رو به ما نشون بدید حواستو ن هم بود چیزی از قلم نیافته به دست خط زیبای اون خانم هم توجه کردید واقعا خط قشنگی داشت حتما جمله های قشنگی هم نوشته بودن
مهارت اون آفرود سوار هم برام ستودنی بود اون موتورا خیلی سنگینن باید قدرت بالای داشته باشی و همین طور مهارت بالایی توی کنترل اونا اونم توی این محیط بینظیر و پر از دست انداز و شیب اون رودخونه سبز توی دل اون سنگای سرخ و نارنجی چه طبیعت خارق العاده ای رو درست کرده بودن ممنونم اینو بهمون نشون دادید چقدر هیجان انگیز بود کارای شما احساس غرور می کردم ممنونم نایستادید و راه افتادید رفتین چقدر دلم خواست من هم توی اون محیط بودم اما با دوچرخه من عاشق دوچرخه سواریم و واقعا دلم می خواد این مهارت بالای این افراد رو کسب کنم مثل اونا باشم و بتونم توی محیطای اینچنیی رکاب بزنم
ممنونم از شما این فایل رو من فایل معجزه اسمشو می زارم