سفر به دور آمریکا | قسمت 91 - صفحه 17 (به ترتیب امتیاز)

به نام خدای زیبایی ها.

سلام به استادعزیزومریم عزیزم.

ممنون مریم جون ازوقتی که میزارید برای گرفتن فیلم اززیبایی های شهر،طلوع صبح،آسمون صاف و قشنگ وشهرتمیزباساختمونهاوآپارتمانهاوبرجهای بلند.درختان زیباوسرسبز،نخلهای کنارخیابون ،همه قشنگ وزیبابودن.

مرسی عزیزم واقعن لذت می‌بریم .

جمله هاواحساسات قشنگی بیان کردید که احساس تک تک ماهم بود.

خودواقعی بودن .

اینکه ماتمامی نقصهاوعیبهای خودمونوپذیرفتیم .

این نکته ی بسیارمهمیه که اکثرآدمانه میپذیرن ونه دنبال رفع اون میرن .

خوشحالم از اینکه ازاول ازخیلی سالهاپیش ،دنبال رفع نواقصم بودم .

درسته خودخواهی هایی داشتم ولی قبول داشتم نیازبه تغییراتی دارم .

بدون اینکه کسی ازم درخاست کنه ،بامیل وتمایل شخصی خودم دنبال تغییرات رفتم .

چون نمیخاستم مثل بقیه زندگی کنم .ازخودم‌که احساس رضایت نداشتم ،زندگی دیگران واطرافیانم راهم قبول نداشتم.به همین جهت انقدادامه دادم تا اینکه به این سایت واین برنامه هدایت شدم .

توزندگیم چیزی بدست نیوورده بودم.هیچ الگوی مناسبی هم نداشتم که بگم ببین فلانی چطورعالی داره زندگی میکنه .ببین همه چی داره،پول ،شهرت،روابط عالی،سلامتی،ارتباط خوب باخداوهرآنچه که باعث غبطه ی توبشه.نه واقعن همچین کسیوندیده بودم .

هرکی هرچی داشت،یه کاردیگش می‌لنگید.

می‌دونم هیچ انسانی کامل نیست ولی دوست داشتم یه کسیوپیدامیکردم که حداقل طبق استانداردهای من باشه ،طبق خواسته های من .طبق افکاری که من ازدرون دنبال تغییرش هستم .خلاصه یکی شبیه خودم .یکی که احساس کنم منومیفهمه .

وازطریق اون که بتونم همه چیوبدست بیارم .

منم مثل اون بتونم همه چیوداشته باشم وحسرت چیزی رودلم‌نمونه.

میدونستم ینی به این فهم رسیده بودم که کسی مقصرنبوده .

اگه تاالان به جایی هم نرسیدم ،فقط عاملش خودم بودم وبس.

اگه روابط عالی نداشتم ،همسرم‌ مشکل نبوده بلکه خودم مشکل آفرین بودم که تابه اینجاوبه این شکل کشیده شده.

اگه خدارونمیشناسم وفکرمیکردم که خدای من باهمه فرق داره وچیزی جزخشونت وبیرحمی ازش نمیدیدم ،خدامقصرنبوده .من بلدنبودم چطورپیداش کنم .

اگه توروابطم بادیگران به مشکل برمی‌خورم ،اونامقصرنبودن .این من بودم که بلدنبودم چطوررفتارکنم که هم خودم عاشق اوناباشم هم اوناعاشق من .درواقع ازهمدیگه حس خوب بگیریم .اگه ساعاتی درکنارهم هستیم ازوجودهم لذت ببریم نه اینکه خشم وکینه روتودلامون پرورش بدیم .

اگه ثروت نداشتم و همیشه باقناعت زندگی کردم ،کسی مقصرنبوده .این خودم بودم که افکاروباورهای غلط داشتم .وتواین باورهاغلت میزدم .

پس همه خوبن ،همه چیزمیتونه عالی باشه.همه مهربون ودوست داشتنی هستن زمانیکه خودم مهربون ودوست داشتنی باشم .

من حتی به خودمم رحم نکردم ،درحق خودمم خیلی ظلم کردم .به جرات میتونم بگم بیشترازهرکسی ،خودم به خودم ظلم کردم.

آخه چرا؟چراهرچی که میخاستم تووجودکس دیگه دنبالش می‌گشتم.؟!

چراازخودم انقدغافل بودم ؟.

چرااحترام به خودموبلدنبودم ؟

چراازارزشهای خودم بی خبر بودم .؟

کاش وقتی رو که برای دیگران و رضایت اونهامیزاشتم برای خودم گذاشته بودم.

ای کاش کارایی که برای دیگران انجام میدادم ،حداقل باعث رضایت اونامیشد.

نمی‌دونم چطوربودکه هم به خودم آسیب میزدم هم دیگران.

نه خودموداشتم نه دیگران .ونه خدایی .

تنهاوبی کس ،درمانده وعاجز.

رونده ومونده ازهمه جا.

همه چیو،همه کسوعامل بدبختی خودم میدونستم ،ازخانواده بگیرتاهمسروپدرومادروجامعه وکشوروفرهنگ وهرچی ….

خداروشکرمیکنم که اون نگاه ،اون طرزفکر،اون افکارواون باورهاازذهن من بیرون رفتن .

استادجان عزیز فرشته ی وحی من شد.

باورمیکنیدسالهاتودلم میگفتم‌ ،خدایاازت خواهش میکنم یه کسیوسمت من بیاریامنوبه جایی هدایت کن که یه نفرهدایتم کنه ومنوازاین مسیراشتباه بیرون بیاره .

خودم نمی‌فهمم چکاری خوبه چ کاری اشتباه .؟

همه کاریوباشک وتردیدوباترس انجام میدادم .

ازاین وضعیت خسته شدم .

بدم خسته شده بودم .

فرشته ی نجات من ،استادعزیزبااون صدای قشنگ وشیواش ،دل منوبرد.

همون روزی که صداشو شنیدم ،رفتم سرچ کردم چهرشوببینم .چهرشونم به دلم نشست .

گفتم خدایاینی میشه این همون باشه.

وهمونم‌شد.

واینطورشدکه استادومعلم زندگیم شدن .

هرروزی که گذشت بیشترمصمم به ادامه ی این مسیروراه وروش استادشدم .تااینکه به اینجاکشیده شد.

میتونم بگم خیلی چیزافرق کردن.

روابطم بادیگران عالیه .به عینه عزت واحترام رودردیگران حتی خانواده ی همسرم میبینم .

ازاونجایی که خودم عاشق تک تکشونم و هیچ حس بدی به کسی ندارم .میفهمم که دیگران هم همچین حسی روبه من دارن.

شخصیتم خیلی فرق کرد،ناهیدعجول ،ناهیددلسوز،ناهیدفضول،ناهیدخشن ،ناهیدکینه ای،ناهیدافراطی،به ناهید آروم ،مهربون تبدیل شد.

ناهیدی که دیگه هیچ کنترلی توزندگی کسی نداره حتی پدرومادرخودش،حتی بچه ی خودش ،حتی همسر خودش.

ناهیدی که مسولیت کسیوقبول نمیکنه مگر اینکه کسی درخاستی کنه وبتونه ازپسش بربیاد.که اگه نخادهیچ‌کاری نمیکنه .ناهیدجرات وشهامت نه گفتن را یادگرفت .

ناهیددیگه دلش به حال کسی نمیسوزه،حتی عزیزانش .

ناهیدفهمیدهرکسی خدای خودشوداره وناهیدخدای کسی یانجات دهنده ی کسی نیست .ناهید توان تغییردادن هیچ کسی رونداره .ناهیدعاجزه دربرابررفتارهای دیگران .

ناهیدقوی وقویترشد.

ناهیدی که هرروز روی خواسته هایش بودوباحس بددنبالش میکرد،رهاکرد.ناهیدخداروشناخت وهمه چیوسپردبه خودش .

ناهید دیگه ازچیزی یاکسی نمیترسه ،چون همه ی لحظات خدایی کنارش هست که بهش قوت قلب میده.

ناهیدازکسی آزرده خاطر نمیشه ،باهراتفاقی که بین خودش ودیگران میفته ،یادمیگیره که دفعه بعدچطوررفتارکنه که خودش اذیت نشه .

ناهیدبیکارواللاف نمیچرخه ،ناهیدتمام وقت باارزششوبرای تغییراتش میزاره .

ناهیدصبورتروآرومترشده.

درک‌ناهیدازدنیاوجهان بالاتررفته.

توقعاتش ازدیگران کم ولی از جهان زیادشده .